Στον ΚΩΣΤΑ ΠΕΛΕΚΑΝΟ

«Όταν ο καθένας μας αλλάζει τον μικρόκοσμό του μπορεί να αλλάξει και η κοινωνία πολύ περισσότερο. Είναι σαν να πετάς μία πέτρα στη λίμνη και αυτή δημιουργεί ομόκεντρους κύκλους. Πριν η συγκεκριμένη περιοχή ήταν πολύ ήρεμη. Μόνο μία πέτρα κατάφερε, όμως, να αλλάξει όλη αυτή τη συνθήκη…».

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στη Λίνα Καλλέ, εκπαιδεύτρια από το 2001 κινητικότητας, προσανατολισμού και καθημερινών δεξιοτήτων ατόμων με οπτική βλάβη. Μία επαγγελματίας υγείας που πιστεύει στην ατομική ευθύνη και θεωρεί πως ο καθένας από εμάς μπορεί να γίνει συνθήκη αλλαγών.

Μέχρι το 2015 δούλευε για το ΚΕΑΤ και από τότε μέχρι σήμερα ιδιωτεύει. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια λόγω και των σπουδών της ως φυσιοθεραπεύτρια με ειδικότητα στην παιδική φυσιοθεραπεία, εργάζεται και με παιδιά που έχουν και πρόσθετες αναπηρίες συν της οπτικής, αλλά και με παιδιά που δεν έχουν κάποιο πρόβλημα όρασης.

Η Λίνα Καλλέ άνοιξε την καρδιά της στην ιστοσελίδα «politisargolidas.gr» και μίλησε για τον τρόπο προσέγγισης των συνανθρώπων μας με απώλεια όρασης, υπογραμμίζοντας ότι δεν είναι αποτυχία ούτε ντροπή να μάθει κάποιος που δεν βλέπει να κυκλοφορεί στο δρόμο με λευκό μπαστούνι.

-Λίνα, πως αποφάσισες να ασχοληθείς με ένα ιδιαίτερο αντικείμενο, όπως η εκπαίδευση κινητικότητας, προσανατολισμού και καθημερινών δεξιοτήτων για άτομα με οπτική αναπηρία;

«Από μικρή το μόνο που δεν ήθελα να γίνω ήταν… δασκάλα. Η ζωή σου φέρνει, όμως, κάποιες στιγμές πράγματα που δεν θες να κάνεις μπροστά σου. Την εκπαίδευση ανθρώπων με προβλήματα όρασης δεν την είδα ως επαγγελματικό προσανατολισμό, αλλά ως ατομική προσωπική πορεία.

Αυτό που πάντα με ενδιέφερε ήταν η ισοτιμία. Θεωρούσα πάρα πολύ άδικο κάποιος συνάνθρωπός μου με κινητικά προβλήματα να μην μπορεί να συμμετέχει σε απλά καθημερινά πράγματα, όπως το να πιει έναν καφέ έξω με τους φίλους του, αλλά το εν λόγω μαγαζί να μην είναι προσβάσιμο σε αναπηρικά αμαξίδια.

Στη σχολική μου ηλικία πάντα είχα μια δράση υπέρ των αδυνάτων. Πάντα έβαζα μπροστά την ατομική ευθύνη και για τον λόγο αυτό δεν ήθελα να συμμετέχω σε διάφορες συλλογικές δράσεις όπως το 15μελές του σχολείου…».

-Άρα θεωρείς ιδιαίτερα σημαντική την ατομική ευθύνη και το τι μπορεί να πετύχει ο καθένας μόνος του…

«Ναι, πιστεύω ότι "ένας κούκος μπορεί να φέρει την άνοιξη". Θεωρώ ότι όταν ο καθένας μας αλλάζει τον μικρόκοσμό του μπορεί να αλλάξει και η κοινωνία πολύ περισσότερο.

Είναι σαν να πετάς μία πέτρα στη λίμνη και αυτή δημιοργεί ομόκεντρους κύκλους. Πριν η συγκεκριμένη περιοχή ήταν πολύ ηρεμη. Μόνο μία πέτρα κατάφερε, όμως, να αλλάξει όλη αυτή τη συνθήκη.

Άρα αν ένας τυφλός άνθρωπος ββγει στο δρόμο κρατώντας το λευκό του μπαστούνι, ταυτόχρονα οι άλλοι βλέποντες θα μπορούν να σκεφτούν ότι υπάρχουν πράγματα που μπορούν να κάνουν στη γειτονιά τους, ώστε να βελτιώσουν την καθημερινότητα και του ανθρώπου που δεν βλέπει. Πιστεύω ότι ο καθένας μας μπορεί να είναι από μόνος του μία συνθήκη αλλαγών».

-Έχοντας και πτυχίο φυσιοθεραπείας με ειδικότητα στα παιδιά, πως συνδυάζεις τις δύο αυτές σου επαγγελματικές ιδιότητες;

«Ο πληθυσμός των ατόμων με οπτική βλάβη έχει αλλάξει, επομένως υπαρχουν πάρα πολλά παιδιά που έχουν πρόσθετες αναπηρίες, κίνησης και νόησης συν της οπτικής. Πλέον είναι ένα πολυδιάστατο αντικείμενο για ανθρώπους που χρειάζεται να πάρουν λευκό μπαστούνι.

Υπάρχει και η κατηγορία των ανθρώπων εκείνων που παρ’ ότι έχουν οπτική βλάβη, δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το λευκό μπαστούνι, λόγω των άλλων αναπηριών τους. Το να μπορείς όμως να συμβουλεύεις και να εκπαιδεύεις μια οικογένεια που έχει ένα παιδί με πρόσθετες αναπηρίες συν αυτής της όρασης, τους είναι πάρα πολύ σημαντικό. Δεν υπάρχουν πολλοί επαγγελματίες υγείας που να μπορούν να συνδυάσουν και τα δύο αυτά αντικείμενα, έτσι ώστε η οικογένεια να έχει μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση στο όλο θέμα».

-Πόσο εύκολο είναι να αποδεχθεί ένα άτομο που χάνει την όραση του ότι η ζωή του θα αλλάξει και θα πρεπει να προσαρμοστεί σε μία νέα πραγματικότητα, αποδεχόμενο και τη χρήση του λευκού μπαστουνιού;

«Δεν είναι καθόλου εύκολο. Ένα άτομο που χάνει την όραση του πρέπει πρώτα να πενθήσει γι’ αυτό. Είναι σημαντικό να βιώσει το συναίσθημα του πένθους. Πρεπει να «θάψει» τον άνθρωπο που έβλεπε και να ανακαλύψει τον άνθρωπο που δεν βλέπει. Ουσιαστικά όμως είναι ο ίδιος άνθρωπος που δεν βλέπει και έρχεται η εκπαίδευση με τη διδαχή των τεχνικών και του δινει μια άλλη θεώρηση της ζωής.

Να σου αποδείξουν οι τεχνικές του λευκού μπαστουνιού ή οι τεχνικές στις δεξιότητες που χρησιμοποιείς ότι υπάρχει και άλλος τρόπος… Και ο άλλος τρόπος δεν αλλοιώνει την προσωπικότητα σου και δεν σε κάνει υποδιέστερο. Δεν είναι αποτυχία ούτε ντροπή να μάθεις να κυκλοφορείς στο δρόμο με ένα λευκό μπαστούνι. Είναι ένας άλλος τρόπος εκφρασης».

-Τι είναι πιο εύκολο, να εκπαιδευτεί ένα άτομο που έβλεπε και έχασε την όραση του, ή ένας εκ γενετής τυφλός;

«Θα το πω διαφορετικά. Δεν υπάρχει το ή, ή αυτό ή το άλλο. Ένας άνθρωπος που χάνει σταδιακά την όραση του, αυτό που η βιβλιογραφία ονομάζει νεοτυφλοθέντες, είναι δύσκολη όλη η ψυχολογική προσαρμογή. Δεν υπάρχουν οι συνθήκες για τις κατάλληλες παραπομπές αυτών των ανθρώπων σε ειδικούς που θα μπορέσουν να βοηθήσουν, με αποτέλεσμα να χάνεται πολύτιμος χρόνος, στο να μπει το άτομο σε διαδικασία κίνησης αυτόνομης, με αποτέλεσμα να κλείνεται στον εαυτό του.

Απεναντίας ένα άτομο που έχει γεννηθεί με σοβαρά προβλήματα στην όραση του, μπορεί να δυσκολευτεί τεχνικά να μάθει τον κόσμο, τι συμαίνει προσανατολίζομαι σε ένα πολύ δύσκολο περιβάλλον, περιβάλλον που το έχουν δημιουργήσει και το έχουν κάνει δύσκολο οι βλέποντες, όμως είναι εύκολο για έναν εκ γενετής τυφλό να αποδεχθεί αυτή την κατάσταση.

Εάν από την αρχή σε αυτό το άτομο προσπαθήσουν να του δείξουν να καταλάβει πως είναι ο γύρω κόσμος, και έχει και μία σωστή υποστήριξη, θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της ζωής. Από τη στιγμή που υπάρχει διάγνωση για μη αναστρέψιμη οπτική βλάβη, το επόμενο βήμα πρέπει να είναι η παραπομπή σε ειδικούς για εκπαίδευση και ψυχολογική υποστήριξη, ώστε αυτό το άτομο να μην χάσει πολύτιμο χρόνο».

-Στην Ελλάδα οι εκπαιδευτές ατόμων με προβλήματα όρασης είναι μόλις εννέα και μάλιστα όλες γυναικες…

«Υπήρχε και ένας άνδρας αλλά αποχώρησε. Αυτό είναι ένα στερεότυπο που η κοινωνία θέλει να επιβάλλει, ότι οι γυναίκες είναι πιο ευαίσθητες και καλές να συμπαρασταθούν σε άτομα με αναπηρία. Επομένως δεν μου κάνει εντύπωση το γυναίκες.

Όταν έγινε και η επιλογή από τα σωματεία τυφλών και τα ίδια ήθελαν περισσότερο γυναίκες. Και στο εξωτερικό οι γυναίκες εκπαιδεύτριες είναι πολύ περισσότερες από τους άνδρες».

-Τι ποσοστό από τους ανθρώπους που κυκλοφορούν έξω με λευκό μπαστούνι είναι τελείως τυφλοί;

«Το "Royal National Institute for Blind People" έκανε πρόσφατα μια καμπάνια με βίντεο γιατί βλέποντες στην Αγγλία διαμαρτυρήθηκαν ότι βλέπουν στο δρόμο να κυκλοφορούν άνθρωποι με λευκό μπαστούνι γράφοντας παράλληλα στο κινητό.

Η διαμαρτυρία είχε να κάνει με το ότι μήπως τα άτομα αυτά δεν είναι τελικά τυφλά και παίρνουν χωρίς να δικαιούνται τα επιδόματα.

Το Ινστιτούτο απάντησε πως μόνο το (3 με 7%) των ανθρώπων που βλέπετε να κυκλοφορούν στο δρόμο με λευκό μπαστούνι δεν έχουν καθόλου όραση. Οι υπόλοιποι έχουν υπολειπώμενη όραση και αυτό δεν τους καθιστά βλέποντες, αλλά νομικά τυφλούς. Η τεχνολογία των κινητών τηλεφώνων είναι αυτή που τους βοηθά στην καθυμερινότητα τους…».

-Ένα μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στα άτομα με απώλεια όρασης ποιο θα ήταν;

«Το μήνυμα που θέλω να περάσω είναι ότι εν έτη 2023 δεν νοείται να υπάρχουν άτομα με οπτική αναπηρία κλεισμένα μέσα στα σπίτια τους. μετά τη διάγνωση της οπτικής βλάβης πρέπει να υπάρχει παραπομπή για αποκατάσταση σε ειδικούς εκπαιδευτές κινητικότητας και προσανατολισμού και ειδικούς ψυχικής υγείας.

Ανέφερα και παραπάνω ότι δεν είναι αποτυχία ούτε ντροπή να μάθεις να κυκλοφορείς έξω με ένα λευκό μπαστούνι. Εμείς ως εκπαιδευτές, ενθαρρύνουμε και χαιρόμαστε με το κάθε βήμα. Είναι σαν ένα μμικρό παιδί που μαθαίνει να περπατά.

Δεν πρέπει να σστεναχωριόμαστε όταν γνωρίζουμε κάποιον που δεν βλεπει. Αντίθετα, πρέπει να βοηθάμε ώστε να κάνουμε όσο πιο εύκολη μπορούμε την καθημερινότητα του πάνω στα πρακτικά ζητήματα.

Είναι θέμα πολιτισμού το να συνυπάρχουμε όλοι μας ανάπηροι και μη. Και μην ξεχνάμε ότι τα οφέλη της τεχνολλογίας που αυτή τη στιγμή οι βλέποντες χρησιμοποιούν, δεν θα τα είχαμε, εάν κάποιοι πρώτα δεν ειχαν σκεφτεί ότι μπορούν να βοηθήσουν ουσιαστικά τα άτομα με αναπηρίες…».

Πηγή φωτογραφιών: Στούντιο kakani. photography

Την Κυριακή (15/01) κορυφώνονται στη Νέα Επίδαυρο οι εκδηλώσεις για την 201η επέτειο της Α’ Εθνοσυνέλευσης, στον χώρο όπου πριν 201 χρόνια πραγματοποιήθηκε η Πρώτη Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων και η τοπική ομάδα του Φοίνικα, που τα τελευταία χρόνια παίζει στη Γ’ Εθνική κατηγορία, ενώ πέρυσι κατέκτησε το Κύπελλο ΕΠΣ Αργολίδας, εξήγησε τι πρεσβεύει ως σύλλογος…

Φέρει, άλλωστε, το όνομα και το έμβλημα του «Φοίνικα». Ο σύλλογος κάνει λόγο για «μέτωπο κοινής δράσης για την ανάπτυξη του τόπου μας».

Υπενθυμίζεται ότι την Κυριακή (15/01) θα συνεδριάσει στη Νέα Επίδαυρο το ανώτατο συλλογικό όργανο των αιρετών των Δήμων, η ΚΕΔΕ, και συγκεκριμένα η επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας.

Στο χώρο όπου πριν 201 χρόνια πραγματοποιήθηκε η Πρώτη Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων! Με τον τοπικό δήμο και τον Δήμαρχο Τάσο Χρόνη να μιλάει για «υπερηφάνεια και δέος για τον τόπο μας!!!».

Η ομάδα της Νέας Επιδαύρου αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Ο Αθλητικός Σύλλογος "Α.Ο.ΦΟΙΝΙΞ" Νέας Επιδαύρου χαιρετίζει με ιδιαίτερη συγκίνηση τις εορταστικές εκδηλώσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη για την 201η επέτειο της πρώτης Εθνικής Συνέλευσης των Ελλήνων, όπου ορίστηκε ο τρόπος πολιτικής οργάνωσης και λειτουργίας του νέου Ελληνικού κράτους, ψηφίσθηκε το πρώτο Σύνταγμα της πατρίδας μας, και καθοριστήκαν τα χρώματα της ελληνικής σημαίας.

Η ομάδα μας νιώθει τιμή και υπερηφάνεια που φέρει το όνομα και το έμβλημα του μυθικού αθάνατου "Φοίνικα", που αναγεννάται από τις στάχτες του, όπως τότε και το Ελληνικό Έθνος, και κοσμεί την κορυφή της αναθηματικής στήλης στην πλατεία της Α’ Εθνοσυνέλευσης. Η λαμπρή αυτή ιστορική παρακαταθήκη που κληρονομήσαμε, ας μας οδηγήσει σε ένα μέτωπο κοινής δράσης για την ανάπτυξη του τόπου μας!!!».

Πολύ δυνατοί είναι οι συμβολισμοί που αφήνει η σπουδαία ενέργεια του μεγάλου Κορεάτη Ολυμπιονίκη Μουν Ντάε Σουννγκ, που αναδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο το μεγαλείο και τις αξίες του αθλητισμού.

Απέτισε φόρο τιμής στον μεγάλο του αντίπαλο κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα, Αλέξανδρο Νικολαΐδη. Δείχνοντας τι πάει να πει ήθος, τι σημαίνει η λέξη «πολιτισμός».

Συγκεκριμένα, ο Κορεάτης αθλητής μετέβη στα κοιμητήρια του Φιλύρου, στη Θεσσαλονίκη για να τιμήσει τη μνήμη του Έλληνα Ολυμπιονίκη, καθώς δεν κατάφερε να έρθει στην Ελλάδα για την κηδεία του.

Η συγκίνηση του Κορεάτη ήταν μεγάλη και ανέφερε για τον αντίπαλο και φίλο του: «Είχαμε δυνατή σχέση μεταξύ μας για πολύ καιρό. Αγαπούσε την Κορέα και αγαπώ την Ελλάδα. Λυπάμαι που άργησα να έρθω. Ήμασταν δεμένοι, είχαμε πολύ δυνατή σχέση».

Υπενθυμίζεται ότι ο Μουν Ντάε Σουννγκ είχε δώσει το 2004 ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι του αείμνηστου Έλληνα αθλητή, καταφέρνοντας έτσι να πάρει αυτός το χρυσό μετάλλιο στον τελικό της Αθήνας. Τότε που είχαν εκτυλιχθεί μοναδικές στιγμές, μετά την ολοκλήρωση του αγώνα, και κατά τη διάρκεια της απονομής, με τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη να αγκαλιάζει τον αντίπαλό του και να ζητάει από τον κόσμο να τον χειροκροτήσει…

Όπως ανακοινώθηκε… «η Ένωση Συμμετασχόντων σε Ολυμπιακούς Αγώνες-EΣΟΑ αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει τον Κορεάτη συνάδελφό μας και Olympian του TaeKwonDo κ.Μουν Ντάε Σουννγκ OLY, για την ενέργειά του να κάνει όλο το ταξίδι από τη Νότια Κορέα, ώστε να προσκυνήσει τον τάφο του πρόωρα χαμένου και αγαπημένου μας Αλέξανδρος Νικολαΐδης OLY!!!

Τους δυο άνδρες συνέδεε μία βαθιά φιλία, ενώ θυμίζουμε ότι ο Μουν Ντάε Σουννγκ ήταν ο μεγάλος αντίπαλος του Αλέξανδρου στο συγκλονιστικό τελικό των Ολυμπιακών της Αθήνας 2004, με εκείνον να κατακτά το Χρυσό και τον Αλέξανδρο το ασημένιο... Πολύ δυνατοί οι συμβολισμοί της ενέργειας του σπουδαίου Κορεάτη Olympian, που αναδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο το μεγαλείο και τις αξίες του αθλητισμού... #Respect
Olympians Ellados ?».

Εντός και εκτός των τειχών της… πόλης

Διαβάζω ότι ολοκληρώθηκε με επιτυχία για άλλη μια χρονιά η συμμετοχή του Δήμου Ερμιονίδας στη μεγάλη Τουριστική Έκθεση «World Travel Market», που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο, από 7-9 Νοεμβρίου. Ο Δήμος Ερμιονίδας δηλώνοντας δυναμικά την παρουσία του φιλοξενήθηκε μαζί με άλλους Δήμους, από την Περιφέρεια Πελοποννήσου, στο νέο περίπτερο του ΕΟΤ με καινοτομίες και events, αποπνέοντας αυτοπεποίθηση και σιγουριά για το μέλλον του τουρισμού. Με τους εκπροσώπους μας να κάνουν σημαντικές επαφές…

Όπως με πληροφόρησαν, ενδιαφέρουσες συζητήσεις έγιναν με τον Υπουργό Τουρισμού Βασίλη Κικίλια, τον Γενικό Γραμματέα του ΕΟΤ Δημήτρη Φραγκάκη και τη Διευθύντρια του ΕΟΤ του Ηνωμένου Βασιλείου Ελένη Σκαρβέλη.

Δεν με εκπλήσσουν τα παραπάνω... στοιχεία. Τα τελευταία χρόνια το… δουλεύουν καλά στον Δήμο Ερμιονίδας το κομμάτι του Τουρισμού! Εκσυγχρονίστηκαν, δουλεύουν πλέον έντονα το κομμάτι του διαδικτύου, «πάντρεψαν» τη γαστρονομία και άλλες εκδηλώσεις στη φύση με τον Τουρισμό, με στόχο η όμορφη περιοχή της Αργολίδας να έχει κόσμο όλο τον χρόνο. Και το έχουν καταφέρει σε σημαντικό βαθμό. Ικανοποίηση υπάρχει και στους επιχειρηματίες. Κάτι ήξερε ο Δήμαρχος Γιάννης Γεωργόπουλος Γεωργόπουλος και έδωσε τη συγκεκριμένη… θέση στην Αγγελική Λούμη Γιαννικοπούλου, αν και δεν είχε εκλεγεί με την παράταξή του, δίνοντας και της και καρέκλα αντιδημάρχου.

Πολύ καλή δουλειά στον τομέα του Τουρισμού γίνεται και στην Περιφέρεια Πελοποννήσου.

Σημειώνεται ότι με σύνθημα «Celebrating The Best In Travel» τα «Wanderlust Travel Awards», που απονέμει κάθε χρόνο το «Wanderlust Travel Magazine», βραβεύουν τα #αστέρια του παγκόσμιου τουρισμού.

Φέτος, η Ελλάδα έχει την τιμητική της, με το βραβείο «Most Desirable Country». Η Ελλάδα είναι ο πιο επιθυμητός #προορισμός της Ευρώπης!

Η Πελοπόννησος, μαζί με άλλους 10 προορισμούς, βραβεύτηκε από το κοινό της βρετανικής αγοράς στα «Greek Travel Awards».

****Δήμαρχος δεν αφήνει εκδήλωση για… εκδήλωση, είναι παντού, δεν αφήνει να… πέσει τίποτα κάτω από πλευράς ενδιαφέροντος. Τον ενδιαφέρει, φυσικά, το καλό της περιοχής του, αλλά βλέπει, πλέον, οι δυνάμεις να έχουν… σπάσει εν όψει και των εκλογών. Φανταστείτε να ξεκινήσει η προεκλογική περίοδος. Δε θα κοιμάται καν! Μην πάει το μυαλό στην... εύκολη επιλογή, δεν είναι... μικρός ο Δήμος

****Στην Ερμιονίδα «μαλώνουν» και για τα Δημοτικά Συμβούλια… Για το πότε θα γίνονται, και για το ποιοι δίνουν το «παρών» σ’ αυτά. «Παιδιά» ο λόγος και ο αντίλογος είναι η ουσία της Δημοκρατίας. Με στόχο να βρίσκονται λύσεις σε προβλήματα. Διάλογος που θα μπαίνει στην ουσία των θεμάτων. Χωρίς εντυπωσιασμούς, όπως κάνουν τα παιδιά, για να την… μπουν σε φίλους τους. Με καθαρότητα στον λόγο και διαφάνεια στις κινήσεις!

****Πολύ σημαντική και η κίνηση της διεξαγωγής του 1ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Επιδαύρου! Σ’ έναν δήμο που ο πολιτισμός, το θέατρο και ο κινηματογράφος έχουν μεγάλη παράδοση. Φεστιβάλ με πολλές δράσεις, που σίγουρα τα επόμενα χρόνια θα γίνει ακόμα πιο «πλούσιο», προσφέροντας οφέλη στην περιοχή…

Γιορτάζει 10 χρόνια λειτουργίας το «Fougaro Art Center» και αυτό θα συνοδευτεί με μια εικαστική εγκατάσταση με φως! Θα πραγματοποιηθεί στιε 3 Δεκμβρίου «δημιουργικό εργαστήριο» με την ομάδα «Beforelight» για άτομα από 12+ ετών, ενώ η συμμετοχή θα είναι ελεύθερη…

Η σχετική ενημέρωση αναφέρει:

Δημιουργικό Εργαστήριο με την ομάδα Beforelight για 12+ ετών

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2022 | 12-2μμ

Συμπληρώνοντας 10 χρόνια λειτουργίας, το FOUGARO ARTCENTER προσκάλεσε την ομάδα Beforelight να σχεδιάσει μια εικαστική εγκατάσταση με φως! Η ομάδα έχει σχεδιάσει τις πιο γνωστές light art παρεμβάσεις στο δημόσιο χώρο ανά την Ελλάδα, ενεργοποιώντας τη συμμετοχή του κοινού.

Με έμπνευση από την ιστορία του Φουγάρου στις αρχές του 20ού αιώνα και την προγενέστερη λειτουργία του εργοστασίου του ως κονσερβοποιίας, η εγκατάστασή τους αξιοποιεί και αναπτύσσει εικαστικά την ιδέα της συσκευασίας της κονσέρβας, με κεντρικό στοιχείο τον πειραματισμό με το φως.

Σε αυτό το πλαίσιο, το ΦΟΥΓΑΡΟ προσκαλεί το κοινό να συμμετάσχει στο νέο έργο! Σε ένα 2ωρο εργαστήριο, οι Beforelight θα γνωριστούν με τους συμμετέχοντες και θα τους παρουσιάσουν την ιδέα πίσω από τη νέα φωτιστική τους εγκατάσταση, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο εργάστηκαν ως τώρα για αυτήν. Στη συνέχεια, θα κατασκευαστούν – με την καθοδήγηση μελών της ομάδας – κάποια φωτιστικά αντικείμενα, τα οποία τις επόμενες μέρες θα αποτελέσουν στοιχεία του νέου έργου στον υπαίθριο χώρο του Φουγάρου!

Ελεύθερη συμμετοχή

Απαραίτητη η κράτηση, λόγω περιορισμού θέσεων

πληροφορίες: 2752047370-2752047380

This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.