Η ομάδα του Διομήδη Άργους στο χάντμπολ συγκινεί με το νέο μήνυμα για τη Λένα Πετράκη, μετά το «τελευταίο» αντίο στη «μαχήτρια» του συλλόγου, που έφυγε από τη ζωή τόσο άδοξα, ευχαριστώντας όλους όσοι ήταν στην κηδεία, αλλά και για τα εκατοντάδες μηνύματα συμπαράστασης.

Το μήνυμα του Διομήδη Άργους αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Δύσκολη η χτεσινή ημέρα, πολύ δύσκολη, και θα συνεχίσουν να είναι δύσκολες και όσες ακολουθούν μιας και πλέον θα πρέπει να πορευόμαστε χωρίς εσένα δίπλα μας.

Ήταν όλοι εκεί για σένα Λενάκι, να σου αφήσουν ένα λουλούδι και να σε ξεπροβοδίσουν στο ταξίδι σου στη γειτονιά των Αγγέλων.

Και εκατοντάδες ακόμα που δεν μπορούσαν να είναι μας κατέκλυσαν με μηνύματα συμπαράστασης εκφράζοντας τη θλίψη τους για το χαμό σου.

Μέσα από τα βάθη της καρδιάς μας ένα τεράστιο "ευχαριστώ" σε όλους σας, που μέσα στον πόνο που σκόρπισε η απώλεια της Λένας μας, βρήκατε το κουράγιο να την αποχαιρετήσετε και να της αφιερώσετε όμορφα λόγια αγάπης και αναγνώρισης του μοναδικού χαρακτήρα της.

ΥΓ. Οι μικροί σου Λύκοι Λενάκι στις φωτογραφίες, πολλοί μεγάλωσαν και ήταν και αυτοί εκεί διπλα σου χτες. Αυτοί και αν δεν ήταν η αδυναμία σου, να τους διοργανώνεις τις γιορτούλες τους, να μοιράζεις απλόχερα την αγκαλιά σου και τα φιλιά σου στις επιτυχίες τους, να τους παροτρύνεις και να τους δίνεις κουράγιο και δύναμη στους αγώνες τους.

Στο ταξίδι σου στο Φως δε θα μπορούσε να λείπει από δίπλα σου η σημαία μας να σε τυλίγει. Η δικιά τους είναι Λενάκι, αυτή που τους συνόδευε στα τουρνουά τους...

Εσύ πάντα έδινες τα πάντα για τα Λυκάκια, ένας ελάχιστος φόρος τιμής να έχεις για πάντα μαζί σου και εσύ κάτι δικό τους...
#lenaki #diomidishc #wolfaki»

Θλίψη σκόρπισε στην κοινωνία του Άργους αλλά και στον χώρο του χάντμπολ και του αθλητισμού σε όλη τη χώρα, η τραγική είδηση του θανάτου της Λένας Βασ. Πετράκη, η οποία έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 50 ετών, ενώ ταξίδευε με την ομάδα της για αγώνες στην Αθήνα.  

Όσοι ασχολούνται με την ομάδα χάντμπολ του Διομήδη δεν θα ξεχάσουν ποτέ τη Λένα ως έναν ανιδιοτελή εργάτη που υπηρέτησε με ήθος, ταπεινότητα, ακεραιότητα και μεγαλείο ψυχής… Αυτοί που τη γνώρισαν μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον χαρακτήρα της και το χαμόγελό της.

Και αυτό εκφράζεται με κάθε τρόπο από τα πολλά συλλυπητήρια μηνύματα από όλους, ενώ συγκινεί το «αντίο» από την ομάδα που αγάπησε, τον Διομήδη Άργους.

Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί τη Δευτέρα (05/09), στις 5.30μμ, στον Άγιο Βασίλειο Άργους. Η σορός θα βρίσκεται στο ναό από τις 5μμ.

Ο Διομήδης Άργους ανακοίνωσε για την απώλειά της με μια φωτογραφία παζλ με ευχάριστες και πανηγυρικές στιγμές με τον σύλλογο:

Λένε ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που φέρνουν ένα φως τόσο μεγάλο στον κόσμο που ακόμα και αφού φύγουν το φως παραμένει. Ένας τέτοιος άνθρωπος ήσουν και εσύ Λενάκι μας και αυτή τη λάμψη τη νιώθουμε όλο και πιο έντονα κάθε δευτερόλεπτο που περνά από τη στιγμή που «έφυγες».

Επί σχεδόν 30 χρόνια σήκωνες τον δικό σου σταυρό, ανέβαινες τον δικό σου Γολγοθά, χωρίς ποτέ να διαμαρτυρηθείς, χωρίς ποτέ να γκρινιάξεις, πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, πάντα με αξιοπρέπεια, με πάθος και αστείρευτη όρεξη και λαχτάρα για ζωή. Άλλοι στη θέση σου θα είχαν καταρρεύσει, εσύ όμως εκεί, αγωνίστρια, δεν σε φόβιζε τίποτα, δεν άφηνες τίποτα να σε καταβάλει, πηγή έμπνευσης για όλους μας. Μας έμαθες να αγωνιζόμαστε, να μην τα παρατάμε ποτέ και να ζούμε την κάθε στιγμή.

Είμαστε πολύ περήφανοι για σένα. Είσαι η πιο δυνατή γυναίκα και ο μεγαλύτερος παίκτης της ιστορίας των Λύκων, και ας μην αγωνίστηκες ούτε ένα λεπτό… Εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου φυσικά, γιατί εκτός αυτών ίδρωνες την φανέλα που με τόσο καμάρι φορούσες 24 ώρες το 24ώρο. Έτρεχες για όλους και για όλα, αγόγγυστα και πρόθυμα, ήσουν πανταχού παρόν να επιλύεις κάθε ζήτημα. Γενικός Γραμματέας, Γενικός Αρχηγός, μα πάνω από όλα ανιδιοτελής εργάτης του Διομήδη μας, τον υπηρέτησες από όλα τα πόστα με ήθος, ταπεινότητα, ακεραιότητα και μεγαλείο ψυχής.

Η ψυχή του Διομήδη όλα αυτά τα χρόνια, η πρώτη που θα έτρεχε σε κάθε διοργάνωση του Συλλόγου, σε κάθε εκδήλωση, είτε αγωνιστική είτε κοινωνική, η Λένα μας μπροστάρισσα. Ασπίδα της Διοίκησης, μα ταυτόχρονα και φύλακας άγγελος των αθλητών, πάντα στο πλευρό τους, τους αγαπούσες σαν παιδιά σου, σαν αδελφούς, σαν φίλους. Δεν είναι τυχαίο ότι σε λάτρεψαν όλοι ανεξαιρέτως οι αθλητές που φόρεσαν την φανέλα του συλλόγου μας τα τελευταία 10 χρόνια. Δεν είναι τυχαίο που σε αγάπησε όλο το ελληνικό χάντμπολ, η καλοσύνη, η αγάπη προς όλους, συμπαίκτες και αντιπάλους, η ευγένεια της ψυχής σου και το φωτεινό σου χαμόγελο θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στον καμβά του αθλήματος. Λαμβάνουμε καταιγισμό μηνυμάτων από κάθε αθλητή, σωματείο, φίλαθλο, από κάθε γωνιά της Ελλάδος. Όλη η χαντμπολική Ελλάδα κλαίει σήμερα.

Έφυγες Λενάκι μας τόσο νωρίς για την γειτονιά των αγγέλων, έλειπε μάλλον ένας Άγγελος με το χαμόγελο σου εκεί ψηλά και έπρεπε εμείς να σε στερηθούμε. Θα μας λείψεις πολύ. Θα μας λείψει η φωνή σου, η αγκαλιά σου, το χαμόγελο σου και αυτή η ενέργεια που γέμιζε τα αποδυτήρια και τα γραφεία του συλλόγου με χαρά και αισιοδοξία.

Οι Λύκοι πρέπει να μάθουν να πορεύονται πλέον χωρίς εσένα, χωρίς την παρουσία σου δίπλα τους κάθε στιγμή, χωρίς την αγκαλιά σου στις δύσκολες στιγμές και το ζεστό σου χαμόγελο στις επιτυχίες. Θα πρέπει να μάθουν να μπαίνουν στο γήπεδο και να αντικρίζουν αριστερά μια κενή θέση. Κενή θέση ίσως για όσους δε σε ήξεραν. Γιατί για όλους εμάς που είχαμε την τιμή να σε γνωρίσουμε θα είσαι εκεί. Θα σε φέρνουμε μέσα στις καρδιές μας κοντά στους αγαπημένους σου Λύκους. Θα κοιτάμε τη θέση σου σε κάθε γκολ, σε κάθε επιτυχία και θα σε βλέπουμε να χαμογελάς ευτυχισμένη. Εκεί θα είσαι πάντα, μαζί μας.

Οι Λύκοι πλέον στον καθιερωμένο όρκο νίκης πριν τους αγώνες θα ρίχνουν και μια ματιά ψηλά…

Μην ξεχνάς να τους χαμογελάς να παίρνουν δύναμη.

Ο Θεός να δίνει δύναμη στην οικογένεια σου να αντέξουν την απώλεια σου, δεχθείτε με όλο τον σεβασμό μας τα ειλικρινή συλλυπητήρια ολόκληρης της οικογένειας του Διομήδη.

Η απώλεια σου είναι η μόνη πίκρα που έφερες στον Διομήδη μας.

Η ελληνική Ομοσπονδία χάντμπολ αναφέρει για την απώλεια της Λένας Πετράκης:

«Η Ομοσπονδία Χειροσφαιρίσεως Ελλάδος εκφράζει τη βαθειά της θλίψη για τον θάνατο της Λένας Πετράκη σε ηλικία μόλις 50 ετών.
Η Λένα Πετράκη αγάπησε και υπηρέτησε με ανιδιοτέλεια το χάντμπολ και θα την θυμόμαστε πάντα ως έναν πολύ χαμογελαστό και ευγενικό άνθρωπο που αποτέλεσε ένα κόσμημα για το άθλημα μας.

Διατέλεσε από το 2014 Γενική Γραμματέας του Διομήδη Άργους και Γενική Αρχηγός της ανδρικής ομάδας.

Ο Πρόεδρος Κώστας Γκαντής, το ΔΣ της ΟΧΕ, ο Α’ Αντιπρόεδρος της ΕΟΕ Στέλιος Αγγελούδης, το προσωπικό και το γραφείο Τύπου της Ομοσπονδίας, εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια στους οικείους της και σε όλη την οικογένεια του Διομήδη Άργους.

Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί τη Δευτέρα (05/09) στις 17:00 από τον Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου στο Άργος».

Μέσω του επίσημου site, η ερασιτεχνική ΑΕΚ εκφράζει τα συλλυπητήρια της για την απώλεια της Λένας Πετράκη.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Η ΑΕΚ αισθάνεται την ανάγκη να εκφράσει τη βαθιά της θλίψη για την απώλεια της Λένας Πετράκη, η οποία διετέλεσε υπεύθυνη του ανδρικού τμήματος χάντμπολ του Διομήδη Άργους επί σειρά ετών.

Στον σημερινό αγώνα Ανόρθωση – Διομήδης για το τουρνουά "Ανδρέας Παπασταμάτης", θα τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στη μνήμη της.

Τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένεια της και στην ομάδα του Διομήδη».

Ο Παναγιώτης Ψυχογυιός (οικονομολόγος και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ) ανέφερε:

«Το γελαστό κορίτσι του Άργους έφυγε. Η μαχήτρια, η Λύκαινα, η Λένα που είχε πάντα μια καλή κουβέντα για όλο τον κόσμο πέταξε στους ουρανούς. Καλό ταξίδι Λένα».

Ο Περιφερειακός Σύμβουλος και πρόεδρος της ΕΠΣ Αργολίδας σχολίασε: «Καλό δρόμο στη χώρα του χαμόγελου…».

Η ομάδα μπάσκετ του Αθλητικού Ομίλου Ερμιονίδας εξέφρασε τα συλλυπητήριά της:

«Ο Αθλητικός Όμιλος Ερμιονίδας θέλει να εκφράσει στον Diomidis Handball Club και στην οικογένεια της Λένας Πετράκη τα θερμά του συλλυπητήρια. Είναι κρίμα και άδικο να φεύγουν νέοι άνθρωποι. Ειδικά άνθρωποι που προσφέρουν ανιδιοτελώς στην κοινωνία τους μέσω συμμετοχής σε διάφορους αθλητικούς ή πολιτιστικούς συλλόγους.

Καλή ανάπαυση Λένα».

Η ομάδα μπάσκετ του Αργοναύτη Νέας Κίου B.C. έγραψε στο Facebook:

«Εκφράζουμε την βαθιά θλίψη και τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια της Λένας Πετρακη για τον άδικο χαμό της!

Καλό παράδεισο ηρωίδα Λένα ,θα σε θυμόμαστε πάντα χαμογελαστή!?

Η Ομάδα μπάσκετ Α.Ο.Αργοναύτης Νέας Κίου!»

Δείτε και άλλες συλλυπητήριες ανακοινώσεις

-«Ο Ε.Σ.Ν Βριλήσσια Handball αισθάνεται την ανάγκη να εκφράσει τη θλίψη του για την απώλεια της Λένας Πετράκη.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά της και στην ομάδα του Diomidis Handball Club».

-ΓΑΣΝαυπλίου-Πολυνίκης -Handball

«Το ΔΣ του συλλόγου μας, εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια της Λένας και του Διομήδη.
Καλό ταξίδι! Καλό Παράδεισο Λένα!».

-«Ο ΑΣ Ασπίδα Αγίων Αναργύρων εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στον Diomidis Handball Club για τον χαμό της Λένα Πετράκη...».

-Άρης Νίκαιας Χάντμπολ

«Τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους και στον Διομήδη Άργους για την πρόωρη απώλεια της Λένα Πετράκη, θα λείψει και λείπουν οδυνηρά, περισσότερο τα άτομα που με τον δικό τους τρόπο το δικό τους χαμόγελο και ευγένεια, είναι σημαντικά.

Ας αναπαυθεί εν ειρήνη.

Άρης Νίκαιας Χάντμπολ»

Το πρωί (11:00) της Τρίτης (30/08) θα πουν το «τελευταίο αντίο» συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι στον αδικοχαμένο Γιώργου Μ., που έφυγε τόσο νωρίς σε τροχαίο δυστύχημα την Κυριακή (28/08) στο 1ο χιλιόμετρο της Νέας Εθνικής Οδού σύνδεσης αρχαίων χώρων Νέας Τίρυνθας-Μυκηνών.

Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλλεί στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στο Κοιμητήριο Λυγουριού. Η πόλη του Λυγουριού έχει βυθιστεί στο πένθος, λόγω της συγκεκριμένης τραγικού γεγονότος.  

Τη Δευτέρα (29/08), νωρίς το πρωί, για το θανατηφόρο δυστύχημα εξέδωσε ανακοίνωση η Αστυνομία όπου αναφέρει τα κάτωθι:

Χθες (28.8.2022) το μεσημέρι, στο 1ο χιλιόμετρο της Νέας Εθνικής Οδού σύνδεσης αρχαίων χώρων Νέας Τίρυνθας-Μυκηνών, Ι.Χ. επιβατηγό όχημα, που οδηγούσε 26χρονος ημεδαπός, συγκρούστηκε με δίκυκλη μοτοσικλέτα, που οδηγούσε 32χρονος ημεδαπός, με αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό του 32χρονου. Προανάκριση διενεργεί το Τμήμα Τροχαίας Ναυπλίου.

Συλλυπητήρια ανακοίνωση από την Ενωτική Κίνηση Επιδαύρου «Δήμος για όλους»

Η Ενωτική Κίνηση Επιδαύρου «Δήμος για όλους» με συλλυπητήρια ανακοίνωση για τον χαμό του 32χρονου, αναφέρει:

– Δεν χάνονται αυτοί που φεύγουν. Δεν χάνεται η αγάπη. Δεν θάβεται.
Δεν μετριάζεται. Θεριεύει σε πείσμα αυτών που σου έκλεψαν το σώμα της ψυχής που λάτρεψες.

– Οι άνθρωποι πεθαίνουν μόνο όταν πάψουμε να τους θυμόμαστε.
Μα πως να ξεχάσεις κάποιον σαν τον Γιώργο μας ;
Τον Γιώργο του Τάσου & της Δήμητρας του Κασιόλου
Έχει κλειδώσει μια θέση στην καρδιά μας, και όσο η ψυχή μας θυμάται το όνομά του, μας συντροφεύει.

Ελπίζουμε ο Δημιουργός μας να τον τοποθετήσει κάπου ψηλά, τόσο ψηλά όσο του άξιζε, τόσο ψηλά ώστε να μπορεί να μας κοιτάζει και να μας προστατεύει ως νέος άγγελός μας …

Φίλοι μας εσείς και η οικογένειά σας είστε στην καρδιά και στο μυαλό μας. Συμπάσχουμε για την απώλεια σας.

Φωτογραφίες, βίντεο: epidavrosnews.com, ΑΠΕ-ΜΠΕ

Στο πένθος βυθίστηκαν η Αρκαδία και η ιατρική κοινότητα στο άκουσμα της είδησης του θανάτου της 33χρονης γιατρού Γεωργίας Ζιαζιά από την Κανδήλα Μαντινείας.

Ήταν αδελφή του προέδρου των νοσοκομειακών γιατρών Αχαΐας, Δημήτρη Ζιαζιά και έδωσε γενναία μάχη με τον καρκίνο. Είχε σπουδάσει ιατρική στην Πάτρα και ασχολήθηκε με την παιδιατρική. Πρόσφερε, παράλληλα με τη μάχη της και τη βοήθειά της στους καρκινοπαθείς ασθενείς στο Νοσοκομείο Αγία Ελένη.

Η κηδεία της θα γίνει την Τρίτη (23/08) στις 16:00. στην εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής (Παναγίτσα) στην Κανδήλα Αρκαδίας.

Η Γεωργία Ζαζιά είχε υπηρετήσει ως αγροτικός ιατρός στο Κέντρο Υγείας Δημητσάνας και το περιφερειακό ιατρείο Κάψια. Η αγάπη της για τα παιδιά την οδήγησε στην επιλογή της Παιδιατρικής. Είχε εξασκήσει την ειδικότητά της στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης, αλλά η επάρατη νόσος δεν της επέτρεψε να συνεχίσει.

Στη συνέχεια άλλαξε ειδικότητα δηλώνοντας τη Δερματολογία. Όσο μπορούσε πρόσφερε τις υπηρεσίες της σε καρκινοπαθείς, δίνοντας και η ίδια μάχη με την ασθένεια.

Το μήνυμα της οικογένειάς της

Όπως αναφέρει στο μήνυμά της η οικογένεια της νεαρής Γεωργίας που έφυγε πρόωρα από τη ζωή:

«Τα συναισθήματα και οι σκέψεις είναι δύσκολο να αποτυπωθούν σ’ αυτές τις στιγμές. Ίσως είναι και περιττό. Σαν ελάχιστο φόρο μνήμης, σου το οφείλουμε όμως Γεωργία μας.

Όταν άνοιγες τα φτερά σου, πάνω στο άνθος της ηλικίας σου, η μοίρα στα τσάκισε. Εσύ συνέχισες με το κεφάλι ψηλά. Χωρίς ποτέ να ψάχνεις το γιατί. Χωρίς να ρωτάς “γιατί σε μένα”. Κοίταζες πάντα μπροστά με περηφάνια και περιφρόνηση στα μελλούμενα. Γιατί καλώς ή κακώς ήξερες και γνώριζες. Στάθηκες μέχρι τέλους όρθια και αντιμετώπισες αντρίκια έναν αντίπαλο πολύ δύσκολο. Όπως όλα τα δύσκολα στη ζωή σου. Πολλαπλά χειρουργεία, ακτινοθεραπείες, χημειοθεραπείες, ατέλειωτες εξετάσεις. Το μοναδικό σου άγχος και μέλημα να μην λυγίσουν οι δικοί σου άνθρωποι στον δύσκολο αγώνα που είχαμε μπροστά μας. Μαζί σου. Στο πλάι σου. Αλλά και για το μετά… Να συνεχίσουμε. Αστείρευτη δύναμη και κουράγιο. Την αντλούσες από την αγάπη σου για τη ζωή, τη φιλία, τον χορό, τη μουσική, τα ταξίδια.

Δεν θα ήθελες να κλαίμε και να στενοχωριόμαστε τη μέρα που σε ξεπροβοδίζουμε. Αν μας επέτρεπες να εκφράσουμε όμως αυτό που πραγματικά νιώθουμε, θα ευχόμασταν να σταματήσει επιτέλους ο ακήρυχτος πόλεμος απέναντι στη νέα γενιά, στον ανθό της κοινωνίας μας, που μαραζώνει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Όπως έλεγε και ο Ηρόδοτος ” Στον καιρό της ειρήνης τα παιδιά θάβουν τους γονείς τους, ενώ αντίθετα στον καιρό του πολέμου οι γονείς θάβουν τα παιδιά τους». Ευχόμαστε και ελπίζουμε αυτός ο πόλεμος να σταματήσει. Να μην υπάρξουν άλλα θύματα. Άλλοι νέοι άνθρωποι. Να μην φοβόμαστε να μιλήσουμε για την παλιαρρώστια, την επάρατη νόσο. Τον καρκίνο. Να βρεθούν φάρμακα και θεραπείες. Να έχουν όλοι την φροντίδα και τη στήριξη που τους αρμόζει.

Γεωργίτσα μας, η μνήμη σου δεν θα σβήσει. Γιατί έδωσες με τον τρόπο σου μαθήματα. Για το πώς να αγαπάμε τη ζωή, να μην την αφήνουμε να κυλάει χωρίς νόημα και σκοπό, να γευόμαστε κάθε καρπό που μας δίνει απλόχερα, να αντιμετωπίζουμε τα δύσκολα.

Ευχαριστούμε όλους όσους μας στήριξαν σ’ αυτό το δύσκολο αγώνα. Χωρίς τη βοήθειά σας, τη στήριξή σας και την αγάπη σας όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα.

Αστέρι μας φωτεινό σε φιλάμε γλυκά για στερνή φορά.

Θα πούμε το τελευταίο αντίο στη Γεωργία μας την Τρίτη 23/8 στις 4μμ στην εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής (Παναγίτσα) στην Κανδήλα Αρκαδίας.

Παρακαλούμε αντί στεφάνων, όποιος επιθυμεί να διαθέσει χρήματα για την ενίσχυση του Αγροτικού Ιατρείου του χωριού μας».

Συλλυπητήρια της Διοίκησης του ΠΓΝΠ στην οικογένεια της Γεωργίας Ζιαζιά

H Διοίκηση του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών, με ανακοίνωσή της, «εκφράζει ολόψυχα τα ειλικρινή της συλλυπητήρια για τον πρόωρο χαμό της Γεωργίας Ζιαζιά και εύχεται ανάπαυση ψυχής και δύναμη στην οικογένεια για να διατηρήσει ζωντανή την μνήμη της.

Ο Διοικητής

Δρ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΑΚΟΣ»

Στη γη του Ηλιοκάστρου και της Ερμιονίδας, που τόσο αγάπησε, αναπαύεται από το απόγευμα της Τρίτης (16/08) ο Χρήστος Μπαλαμπάνης και στο τελευταίο «αντίο» δεν απουσίασε κανείς. Συγκλόνισαν οι επικήδειοι λόγοι, που εκφωνήθηκαν στο τελευταίο «αντίο». 

Μέσα σε κλίμα οδύνης και συγκίνησης πραγματοποιήθηκε η εξόδιος ακολουθία στον Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων στο Ηλιόκαστρο, για τον άνθρωπο που τόσο αγαπήθηκε στην Ερμιονίδα, λόγω της ενασχόλησής του και με τα κοινά… Στη συνέχεια έγινε η ταφή του στο νεκροταφείο του χωριού που τόσο λάτρευε και μόχθησε ο Χρήστος Μπαλαμπάνης…

Απαρηγόρητα τα αγαπημένα του πρόσωπα, οι συγγενείς, η γυναίκα του Ελένη, οι κόρες του Μαρία και Φωτεινή, ο αδερφός του Βασίλης, δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι έχασαν από κοντά τους αυτό τον λατρευτό άνθρωπο…

Πλήθος κόσμου από την Ερμιονίδα και την υπόλοιπη Αργολίδα, πρώην συνεργάτες και φίλοι, και η οικογένεια του Χρήστου Μπαλαμπάνη, τον αποχαιρέτησαν με δάκρυα, αλλά όλοι είπαν πως θα ζει για πάντα ανάμεσά μας, με όσα μας δίδαξε ως άνθρωπος, ως αυτοδιοικητικό στέλεχος, ως οικογενειάρχης…

Στην κηδεία του Χρήστου Μπαλαμπάνη βρέθηκαν, μεταξύ άλλων: ο Δήμαρχος Ερμιονίδας Γιάννης Γεωργόπουλος και σύσσωμο το ΔΣ της Δημοτικής Αρχής, οι βουλευτές Αργολίδας Γιάννης Ανδριανός (Νέα Δημοκρατία), Ανδρέας Πουλάς (ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ), ο Περιφερειακός Σύμβουλος Αναστάσιος Γανώσης, ο γνωστός δικηγόρος και πολιτευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Γιώργος Γαβρήλος, ο δήμαρχος Επιδαύρου Αναστάσιος Χρόνης, ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΕΡ Αριστείδης Μπίμπας, οι Τάσος Λάμπρου (επικεφαλής της ΠΡΟΣΕΥΡ), Τάσος Τόκας (επικεφαλής της ΝΕΔΥΠΕΡ) – αμφότεροι μέλη της συντονιστικής Επιτροπής Αντιπολίτευσης στον Δήμο – ο Πρόεδρος του Νομικού Προσώπου Παναγιώτης Μέξης, οι Αντιδήμαρχοι Σπύρος Αντουλινάκης, Γιώργος Πιτσάς, Δαμιανός Κουτούβαλης, η Τόνια Αντωνοπούλου, ο δημοτικός σύμβουλος Άκης Γούτος, άλλα μέλη και εργαζόμενοι του δήμου Ερμιονίδας, ο Αντιδήμαρχος ΔΕ Ερμιόνης, Δαμιανός Κουτούβαλης, o αντιδήμαρχος Καθαριότητας Γιώργος Πιτσάς, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Κοινότητας Ερμιόνης, Ιωσήφ Γανώσης, οι πρόεδροι των κοινοτήτων Ηλιοκάστρου και Διδύμων, Χρήστος Σαλογιάννης, Ελένη Προσίλη, ο πρώην δήμαρχος Κρανιδίου Δημήτρης Καμιζής, πρώην δήμαρχος Ερμιόνης Αργύρης Λεμπέσης, ο άμισθος ειδικός σύμβουλος του Δημάρχου Γιάννης Δημαράκης και η Πρόεδρος του ΙΛΜΕ Τίνα Αντωνοπούλου και πολλοί άλλοι...

Επιθυμία της οικογένειας ήταν αντί στεφάνων, τα χρήματα να συγκεντρωθούν σε κυτίο που υπήρχε έξω από την εκκλησία, και έτσι να διατεθούν στα δύο ειδικά σχολεία του Δήμου Ερμιονίδας. Όπως και έγινε.

Η πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου,  Ελένη Γκαμίλη-Σιάνα ανέγνωσε το συλλυπητήριο ψήφισμα του Δήμου Ερμιονίδας, μέσω του οποίου έγινε γνωστό ότι προτάθηκε να δοθεί το όνομα «Χρήστος Μπαλαμπάνης» στο Δημοτικό Γήπεδο Ηλιοκάστρου.  

Ο Χρήστος Μπαλαμπάνης, που καταγόταν από το Ηλιόκαστρο (είχε παίξει και στην ομάδα του χωριού), άφησε την τελευταία του πνοή στα 65 του χρόνια. Ήταν εν ενεργεία Δημοτικός Σύμβουλος και πρώην Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου, διετέλεσε επί τρεις (3) συνεχείς δημοτικές περιόδους Δημοτικός Σύμβουλος και είχε σπουδαία δράση στα κοινά της Ερμιονίδας και όχι μόνο. Όλοι έχουν τα καλύτερα λόγια να πουν για έναν άνθρωπο με ήθος, ευγένεια, αγωνιστικότητα, που ενδιαφερόταν για το κοινό καλό. Υπήρξε πάντοτε πρόθυμος και αποφασιστικός συμβάλλοντας με την εντιμότητά του και τον ακέραιο χαρακτήρα του στην αναβάθμιση του τόπου, καθώς και στην επίλυση πολλών προβλημάτων των κατοίκων… Πάντα ενδιαφερόταν για τον πολιτισμό και τον αθλητισμό. 

Στην εξόδιο ακολουθία έψαλαν ο Αρχιμανδρίτης Ιερόθεος Λουμουσιώτης και ο πατήρ Δημήτριος Αμπελάς...

Συγκλόνισαν οι επικήδειοι λόγοι

«Ράγισαν» καρδιές με τον επικήδειο λόγο του Γιάννη Γεωργόπουλου, ο οποίος είχε τον Χρήστο Μπαλαμπάνη, εκτός από συνεργάτη και οικογενειακό φίλο…

Ο Δήμαρχος Ερμιονίδας τόνισε:

«Τα παλικάρια δεν πεθαίνουν, μήτε γερνούν, δεν έχουν τόση υπομονή, μα απ’ τη ζωή παράκαιρα, άξαφνα φευγάτοι, γίνονται θύμηση βαθιά που μας πονεί.

Και το άκουσμα της απώλειάς σου Χρήστo, μας πόνεσε όλους πάρα πολύ.

Πέντε η ώρα που βραδιάζει. Βουβοί σύντροφοι στ’ άχαρα σοκάκια
Πέντε ακριβώς, την ώρα που βραδιάζει.
Σε αποχαιρετούμε αγαπημένε μας Χρήστο.

Σε αποχαιρετούμε σήμερα στο μικρό και υπέροχο χωριό σου, το αγαπημένο σου Ηλιόκαστρο, που επέλεξες για την τελευταία σου κατοικία.

Από το Ηλιόκαστρο ξεκίνησες και στο Ηλιόκαστρο τερματίζεις το νήμα της πολυκύμαντης και αξιόλογης ζωής σου.

Σε εποχές που όλα αμφισβητούνται και επιζητούνται, πολλές φορές άναρχα, οι αλλαγές στις βασικές κατευθύνσεις της ζωής και της κοινωνίας, η αναζήτηση των άριστων προτύπων μοιραία μας φέρνει μπροστά σε ανθρώπους σαν εσένα Χρήστο!

Η αγωνιστικότητα υπήρξε η κύρια συνδετική ύλη της ζωής σου: υπήρξες πάνω απ’ όλα μαχητής της ζωής – ακέραιος και ασυμβίβαστος σε θέματα εντιμότητας, ηθικής, συνεργασίας και αξιών, έννοιες που στη σημερινή εποχή ξεφτίζουν και σιγά – σιγά χάνουν τη σημασία τους.

Η αγωνιστικότητα είναι το κόκκινο νήμα που διαπερνά ολόκληρη την πορεία της ζωής του.

«Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή».

Εσύ, στο φωτεινό διάστημα που το λέμε Ζωή δημιούργησες, συνέθεσες, έκανες την ύλη ζωή και μέσα από την πολυεπίπεδη δράση σου, απόκτησες την Αθανασία.

Ήσουν και θα παραμείνεις στην καρδιά μας ως ευγενής, ευαίσθητος και πολύτιμος, βαθύτατα σοφός, χωρίς προσποίηση και έπαρση, φιλότιμος και γενναιόδωρος, τρωτός και ανθρώπινος.
Θα μας λείπει το μελαγχολικό σου μειδίαμα, η κομψότητα του ύφους, η ποιότητα της σκέψης και η διακριτικότητα της συμπεριφοράς σου, στοιχεία τα οποία πλέον εκλείπουν σταδιακά από τη νεοελληνική πραγματικότητα.

Μας πρόσφερες και θα εξακολουθείς να μας προσφέρεις με τη ζωντανή μνήμη σου, όλα όσα χαρακτηρίζουν ένα άνθρωπο της γνώσης, της σκέψης, των αισθημάτων.

Υπήρξες μια πολύπλευρη, έντονη και δυνατή προσωπικότητα, ένα κράμα πολύτιμο, αρετών, αξιών και αρχών.
Σκληρό και ταυτόχρονα πολύ μαλακό, ανθεκτικό και παράλληλα πολύ εύθραυστο, μα πάντα πολύτιμο και αναντικατάστατο.

Αν και είχες τεράστιες δυνατότητες και πολλά φυσικά τάλαντα, που θα σου εξασφάλιζαν μια άλλου είδους καριέρα και εξέλιξη, επέλεξες να ζήσεις λιτά ανάμεσα στους συμπατριώτες σου, που τους αγάπησες περισσότερο από όσο σε αγάπησαν και επέλεξες να τους υπηρετήσεις.

Γενναιόδωρος, ασκητικός, απλός και μεγαλοπρεπής, χωρίς κανένα ίχνος επίδειξης και κομπασμού.

Όταν έμπαινες κάπου, οπουδήποτε, με τον ήρεμο τρόπο σου, τον έκανες αμέσως δικό σου. Εσύ είσαι ένας από τους ελάχιστους που μας έμαθες ότι και οι λιγότερο αστραφτεροί άνθρωποι δεν είναι χωρίς λάμψεις, απεναντίας… Πίστευες ότι οι αξίες βρίσκονταν παντού κι εσύ πάντα τις αναζητούσες και τις αναδείκνυες. Και κυρίως στους νέους, προς τους οποίους πάντα ήσουν δοτικός, παρωθητικός, ακομπλεξάριστος και κυρίως συνεργάσιμος.

Όλοι μας σήμερα, οι συνοδοιπόροι, οι φίλοι, οι συγχωριανοί, θρηνούμε για τη μεγάλη σου απώλεια.

Όχι για το φθαρτό τέλος, που μοιραία όλοι οφείλουμε, αλλά για το πνεύμα σου, που περνάει πλέον στην αθανασία, για την ανεπανάληπτη προσωπικότητα για τις αξίες και την προσφορά σου.

Προσωπικά νιώθω σαν το νερό να φεύγει μέσα από τις παλάμες μου.

Γιατί Χρήστο, για μένα δεν ήσουν μόνο πολύτιμος και αναντικατάστατος φίλος, σε θεωρούσα οικογένειά μου, άνθρωπο με σύνεση, με έμπνευση, με εμπειρία ζωής. Ήσουν καλός αγωγός του καλού, το οποίο πάντα επιζητούσες και πάντα γι’ αυτό αγωνιζόσουν.

Δεν υπάρχει στιγμή της πολιτικής μου ζωής, ευχάριστη ή δυσάρεστη που να μην είσαι μέσα.

Νιώθω ανείπωτη θλίψη.

Και μαζί με μένα νιώθουν θλίψη όλα τα μέλη της παράταξής μας, που σήμερα απορφανίζεται χάνοντας ένα αναντικατάστατο στέλεχος, αλλά και όλοι, φίλοι ή αντίπαλοι που σε συναναστράφηκαν, που ευεργετήθηκαν, που ένιωσαν τη διαφορά και τη μοναδικότητά σου.

Τη μοναδικότητά σου να ανοίγεις δρόμους, να δείχνεις τα πνευματικά μονοπάτια, να διακρίνεις το μείζον από το έλασσον, την ουσία από την ευτέλεια. Κι αυτό στο έχει πιστώσει όλος ο κόσμος, όχι μόνο της Ερμιονίδας αλλά και της Αργολίδας και πέρα από αυτή.

Θα μπορούσα επί ώρες να μιλώ, γιατί πραγματικά δεν ξέρω τι πρέπει να αφήσω.

Για τη δράση σου στην τοπική αυτοδιοίκηση, στην οποία έδωσες τον εαυτό σου, επιστράτευσες όλες σου τις δυνάμεις για να υπηρετήσεις τον τόπο σου.

Για την ιδιαίτερη μέριμνα που έδειξες για το χωριό σου το Ηλιόκαστρο, που σήμερα άφωνο σε συνοδεύει στην τελευταία σου κατοικία, μη μπορώντας να δεχτεί τη μεγάλη σου απώλεια.

Η επιμονή σου και οι καθημερινές οχλήσεις σου πάντα έπιαναν τόπο. Η ανακαίνιση του Κοινοτικού καταστήματος και ο εξωραϊσμός της Πλατείας με σταμπωτά ομόρφυναν το κεντρικό σημείο του χωριού, έργο που πρόλαβες να καμαρώσεις. Την τελευταία στιγμή πρόλαβες να ακούσεις τη σύνδεση της νέας γεώτρησης για την υδροδότηση του χωριού. Το μεγαλύτερο σου θέλω, το γεφύρι, σε λίγο καιρό θα το χαίρεσαι από ψηλά.

Προσπαθώ από την ώρα που έφυγες, να γράψω δυο γραμμές για το τι πραγματικά ήταν ο Χρήστος ο Μπαλαμπάνης, μα οι αναμνήσεις έχουν στήσει ένα τρελό χορό που μ’ εμποδίζουν.
Τι ήταν ο Χρήστος ο Μπαλαμπάνης για τον τόπο του;

Ένα πολύτιμο κράμα χρυσού και αργύρου, που αναμείχθηκε στο Ηλιόκαστρο, στον τόπο που γεννήθηκε και ψήθηκε στον ήλιο της πανέμορφης Ερμιονίδας.

Με κοσμοπολίτικη ιδιοσυγκρασία, ο Χρήστος υπήρξε ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας με αξιολογότατη δράση. Πέρα απ’ αυτό, ήταν ένας άνθρωπος πρωτοπόρος, ένας άνθρωπος μποέμ, ένας εραστής της ζωής. Ήταν ένας χρήσιμος άνθρωπος.

Υπήρξε για πολλά χρόνια ενεργός συνδικαλιστής, αλλά και αέανος οραματιστής. Πάνω απ’ όλα όμως υπήρξε Ενεργός πολίτης. Μπροστάρης σε όλες τις πρωτοβουλίες.

Τι άλλο ήταν ο Χρήστος ;

Ένα σημείο αναφοράς ανθρώπων με προβλήματα, οικογενειακά, προσωπικά, οικονομικά, ένα σημείο αναφοράς ανθρώπων με διαφορές, που πάντα έβρισκαν τη λύση. Ένα σημείο αναφοράς ανθρώπων του μόχθου, αλλά και ανθρώπων του πλούτου.

Ελεήμων από πεποίθηση και με απόλυτη διάκριση, παρωθητικός και υποστηρικτικός σε όλους.

Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, ένας ανεπανάληπτος άνθρωπος, ένας χαρισματικός άνθρωπος.

Τι ήταν ο Χρήστος Μπαλαμπάνης για την οικογένειά του;

Τα πάντα στον απόλυτο βαθμό. Ο ιδανικός σύζυγος, ο καταπληκτικός πατέρας, ο χαζοπαππούς, ο αξιοζήλευτος οικογενειάρχης.

Δέσανε αρμονικά και αλληλοσυμπληρώθηκαν με την αγαπημένη του Ελένη, που στάθηκε δίπλα του ως το τέλος, με έρωτα, με αγάπη, με στοργή, με κατανόηση, με απόλυτο δόσιμο και απέκτησαν δύο υπέροχα κορίτσια, την Μαρία και τη Φωτεινή, που τις καμαρώνει η κοινωνία ολόκληρη, γιατί είναι η συνέχειά τους, αλλά και η προσφορά τους σ΄ αυτή.

Και η Ελένη και οι κόρες και οι γαμπροί σου Χρήστο, σου συμπαραστάθηκαν απόλυτα στην περιπέτεια της υγείας σου και ήταν δίπλα σου μέχρι το τέλος. Πήρες μαζί σου, ως πολύτιμο αντίδωρο, την αγάπη, το χαμόγελο, τη ζεστασιά και την περιποίηση της γυναίκας σου και των παιδιών σου, απολαμβάνοντας με τον τρόπο αυτό την απόλυτη ευτυχία του γονιού που φεύγει.

Ευτύχησες να δεις εγγόνια, που σου χάρισαν εμπειρίες πρωτόγνωρες, σού’ δώσαν χαρές ανείπωτες και κυρίως την υπέροχη αίσθηση της συνέχειας.

Δημιουργήσατε μια οικογένεια υποδειγματική, δεμένη αρμονικά. Είχατε πάντα ένα σπίτι ανοιχτό, φιλόξενο, ζεστό, γεμάτο συγγενείς και φίλους, που όλοι σήμερα με άφατο πόνο σε προπέμπουν στην αιωνιότητα.

Αυτό το σπίτι γνώρισα κι εγώ και δέθηκα μαζί σας.

Θα κρατήσω για πάντα μέσα μου, φυλαχτό ανεκτίμητο, τις εμπειρίες και τις αναμνήσεις μου από το διάστημα της συνύπαρξής μας.

Είναι για μένα κάποια από τα καλύτερά μου χρόνια. Μέχρι σήμερα…

Γιατί σήμερα Χρήστο φεύγεις.

Φεύγεις μαζί μ’ έναν ολόκληρο κόσμο που φεύγει και παίρνετε μαζί σας την ομορφιά.

Τίποτα πια δε θα’ ναι σαν και πρώτα.

Το πλήγμα είναι πολύ μεγάλο για όλους μας, για την οικογένειά σου, για την παράταξή μας, για τους φίλους σου και για τον τόπο μας.

Όμως ποιος μπορεί να μας γλιτώσει από τη λύπη των αποχαιρετισμών στην πορεία της ζωής;

Κάποιους αποχαιρετισμούς τους επιδιώκουμε, κάποιοι μας επιβάλλονται, άλλοτε πάλι απλώς συμβαίνουν χωρίς καλά – καλά να το καταλάβουμε.

Όπως έγινε και με σένα Χρήστο.

Χωρίς καλά– καλά να το καταλάβουμε, ήσυχα και σιγαλά όπως λέει ο ποιητής, έφυγες από κοντά μας και κίνησες για το μεγάλο ταξίδι.

Αδελφέ, φίλε, Χρήστο…

Έχω όμως μια ελπίδα. Κι από εκεί που θα’ σαι δε θα μας ξεχάσεις.

Θα σε προσμένω να σε δω,

Σε ότι ωραίο κάνουμε…Όπως πάντα…

Θέλω να’ σαι κι εσύ….

Καλό σου ταξίδι……»

Εκ μέρους του μορφωτικού συλλόγου Ηλιοκάστρου αποχαιρέτησε τον εκλιπόντα ο πρόεδρος Τάκης Λαλούσης, ο οποίος στάθηκε και αυτός στην αγωνιστικότητα που είχε ο Χρήστος Μπαλαμπάνης:

«Χρήστο μου βιάστηκες πολύ. Άφησες πίσω σου μια πολύ όμορφη οικογένεια. Άφησες ένα χωριό που βασιζόταν σε σένα. Ζήσαμε πολλά μαζί, είχες δώσει πολλές μάχες για το χωριό και τον δήμο Ερμιονίδος. Αφιερώθηκε στον σύλλογό μας με πολλή δράση από την αρχή από τότε που ιδρύθηκε. Και στον σύλλογο ήσουν μπροστάρης, ήσουν ο χορευταράς, σε καμαρώναμε, όλοι μαζί.

Οι ιδέες σου ήταν ευεργετικές για τον σύλλογο, για το χωριό, είχαμε μια σχέση οικογενειακή, δε μας μίλησες άσχημα ποτέ. Η ενασχόληση με τα κοινά έχει πίκρες, αλλά στο τέλος έχει μόνο χαρές. Καθένας ξεχωρίζει με τη διαδρομή του και εσύ ξεχώρισες. Μακάρι να είμαστε όλοι σαν εσένα, έτσι ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος, πιο αισιόδοξος, πιο δυναμικός. Όμως οι σπόροι που άφησες θα ανθίσουν να είσαι σίγουρος.

Τη γιορτή του τρύγου θα την κάνουμε προς τιμή σου, τα παλικάρια φεύγουν με τραγούδια, αυτό αρμόζει σε σένα. Τι πολυτιμότερο για τις τόσες σου μάχες, αλλά το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο. Καλό σου ταξίδι και εκεί που θα πας, δώσε χαιρετίσματα σε όλους που δώσαμε καθημερινές μάχες. Γεια σου Χρήστο μου, μας σημάδεψες πολύ ευχάριστα… Καλό σου ταξίδι».

Ο Νίκος Παππάς, πρώην δημοτικός σύμβουλος με καταγωγή από τους Φούρνους, που είχε κοινούς αγώνες με τον εκλιπόντα, αναπτύσσοντας και δυνατή φιλία, εξύμνησε τον άνθρωπο και αγωνιστή Χρήστο Μπαλαμπάνη:

«Χρήστο μου είμαστε όλοι εδώ. Είναι όλοι εδώ τόσοι πολλοί από τους φίλους σου, που λόγω των συνθηκών τα τελευταία χρόνια δεν μπόρεσαν να είναι κοντά σου όσο αυτοί θα ήθελαν. Είμαστε εδώ για να σε αποχαιρετήσουμε και να σου πούμε το στερνό αντίο. Δυο ημέρες, από τότε που ακούσαμε την τραγική είδηση, προσπαθούμε όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος της απώλειάς σου. Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι δεν θα ξαναδούμε αυτόν τον ξεχωριστό, τον υπέροχο άνθρωπο.

Γιατί ήσουν για εμάς φίλε ένας ξεχωριστός άνθρωπος με σπάνια προτερήματα και χαρίσματα. Ένας άνθρωπος της προσφοράς και της αλληλεγγύης στον συνάνθρωπο. Ένας λεβέντης, έξυπνος, ευγενικός, αγέραστος, δραστήριος, δημιουργικός, διορατικός, μεθοδικός, οργανωτικός, ένας ευπρεπής σε όλα του, φιλότιμος, φιλόξενος, γενναιόδωρος, ένας καλός οικογενειάρχης, ένας νοικοκύρης…

Φίλε μας καλέ, είχε τις χάρες όλες… Μου έρχονται στο χαρτί, μπροστά αυτή την ώρα που γράφω οι λέξεις όλες με θετικό πρόσημο, που όλες τους, πίστεψε με, σε προσδιορίζουν και σου ταιριάζουν… Μα φίλε Χρήστο, αυτό που σε σημάδεψε ήταν η αγωνιστική και παράλληλα αξιοπρεπής στάση ζωή σου. Αυτή μας έκανε να πιστέψουμε στο θαύμα, αυτή η στάση μας τροφοδότησε την ελπίδα ότι στο τέλος ο Χρήστο μας θα νικούσε την επάρατη νόσο.

Φίλε μου αγαπημένε είχα την τύχη να σε γνωρίσω πριν από 12 χρόνια, όταν ήμουν συνυποψήφιος σου στις εκλογές του 2010. Γρήγορα ξεχώρισες από όλους μας για το θάρρος της γνώμης σου, για τη σοβαρότητα των επιχειρημάτων, για τις τοποθετήσεις σου στο δημοτικό συμβούλιο, μα κυρίως για την ευπρέπεια του λόγου σου. Σύντομα κατέκτησες τον σεβασμό όλων μας, φίλων και πολιτικά αντιπάλων. Και τονίζω το πολιτικά, γιατί πάντα ξεχώριζες την πολιτική αντιπαλότητα από τις προσωπικές σχέσεις.

Στην πορεία των χρόνων οι κοινοί μας προβληματισμοί, οι κοινές μας αναζητήσεις, η κοινή μας αγωνία για το μέλλον του τόπου, μας έφεραν πιο κοντά, γίναμε δυο καλοί φίλοι. Αυτή η φιλία μας με έφερε πιο κοντά σε σένα και την οικογένειά σου. Μου έδωσε τη δυνατότητα να ανακαλύψω ακόμα πιο πολλά από τα προτερήματα σου. Γνώρισα από… πρώτο χέρι την απεριόριστη αγάπη και λατρείας προς την οικογένειά σου. Ευτύχησες Χρήστο μου να έχεις σύντροφο τη ζωή σου την Ελένη, μια αξιοθαύμαστη γυναίκα από την Κρήτη, μια γυναίκα που έκρυβε μέσα της τόση δύναμη, μια γυναίκα που στάθηκε δίπλα σου μέχρι το τέλος με μια θαυμαστή αξιοπρέπεια και απαράμιλλο ψυχικό σθένος. Μαζί της απέκτησες τις δυο αγαπημένες σου κόρες, τη Μαρία και τη Φωτεινή. Ήσουν φίλε μου περήφανες γι’ αυτές και πάντα το έδειχνες αυτό.

Τα τελευταία τρία χρόνια, τα δύσκολα χρόνια της δοκιμασίας σου έγινες παππούς. Τα αστέρια της οικογένειας, η Ελενίτσα και η Αναστασία, καθώς και μόλος δυο μηνών εγγονών σου, έφεραν την ελπίδα στο σπίτι σου και έδιναν δύναμη στον παππού τους να αντιμετωπίσει τον πόνο και τις δυσκολίες της αρρώστιας.

Μέσα από τη φιλική μα σχέση, γνώρισα τη δεύτερη μεγάλη σου αγάπη, το χωριό σου, το Ηλιόκαστρό σου. Μέχρι το τέλος της ζωή σου το ενδιαφέρον για το χωριό σου ήταν αδιάληπτο. Σε απασχολούσαν τα προβλήματα των συγχωριανών και ζούσες μαζί τους, στις χαρές και τις λύπες τους. Λάτρης της προγονικής σου γης, φρόντιζες επιστημονικά τα αμπέλια, τις ελιές σου. Ένιωθες περηφάνια για το εξαιρετικό κρασί σου. Αισθανόσουν ιδιαίτερη χαρά, όταν οι φίλοι σου γεύονταν αυτό το ετήσιο δώρο προς αυτούς και το παίνευαν ως το καλύτερο κρασί που είχαν δοκιμάσει.

Δεν ήσουν όμως φίλε μου καλέ μόνος ένας καλός οικογενειάρχης, που νοιαζόταν για την οικογένειά του, ένας καλός πατριώτης που ενδιαφερόταν για το χωριό του. Ήσουν ένας ενεργός πολίτης, που τα ενδιαφέροντά του ξέφυγαν από τα στενά όρια του αγαπημένου του Ηλιοκάστρου. Στήριζες φίλε μου με κάθε τρόπο τους μαζικούς φορείς του πολιτισμού και του αθλητισμού της Ερμιονίδας. Έδινες πάντα το "παρών" στις εκδηλώσεις, είχε πάντα έναν λόγο επαινετικό και παρορμητικό να τους πεις.

Αγαπημένε μου φίλε Χρήστο, λίγο πριν από το τέλος, νιώθω την ανάγκη να σε ευχαριστήσω για όσα μου πρόσφερες, μέσα από αυτή τη 12χρονη φιλία μας. Αγαπημένε μας φίλε Χρήστο, σε λίγο φεύγεις για ταξίδι μακρινό, ταξίδι χωρίς επιστροφή, όμως καλέ μας φίλε θα είσαι για πάντα κοντά μας, θα ζεις μέσα στην καρδιά μας, θα ζεις μέσα από τις αναμνήσεις μας, θα ζεις μέσα στο γέλιο των εγγονών σου, θα ζεις μέσα στις στέγες, όπως λέει ο ποιητής, των μεγάλων σπιτιών, που θα χτίζονται αύριο.

Αγαπημένε καλές μας φίλε Χρήστο, θα σε θυμόμαστε για πάντα, καλό σου ταξίδι».

Επικήδειο λόγο έβγαλε και ο πρώην δήμαρχος Κρανιδίου, Δημήτρης Καμιζής, ο οποίος είχε και αυτός κοινούς αγώνες με τον Χρήστο Μπαλαμπάνη:

«Ο διγενής ψυχομαχεί, κι η γης τόνε τρομάζει, κι η πλάκα τον ανατριχιά πως θα τόνε σκεπάσει, γιατί από 'κειά που κοίτεται, λόγια 'ντρειωμένου λέει… Αγαπημένε μου φίλε Χρήστο, αυτοί οι στίχοι του ριζίτικου τραγουδιού από το έπος της Κρήτης, ταιριάζουν απόλυτα σε σένα, διότι έζησες τη σύγχρονη ζωή σου αγωνιζόμενος και έφυγες πάλι αγωνιζόμενος, σε άνισο αυτή τη φορά αγώνα, σαν άλλος Ακρίτας Διγενής στα μαρμαρένια αλώνια. Όσοι είχαμε την τύχη να σε γνωρίσουμε από πολύ κοντά, θαυμάσαμε το ήθος σου, τον αγέρωχο χαρακτήρα σου, την αντρειοσύνη σου, τη ντομπροσύνη σου, την παληκαριά σου, μέχρι το τέλος και τη μεγάλη σου ψυχή.

Σχεδόν τρία χρόνια έπαιζες τον χάρο στα μαρμαρένια αλώνια στα ίσια με απίστευτη γενναιότητα και δύναμη, δίνοντας κουράγια εσύ στους δικούς ανθρώπους, ακόμα και στους γιατρούς σου, φαινόμενο ανθρώπου απίστευτης θέλησης, δύναμης, πίστης και αντοχής, που πρώτη φορά εγώ συνάντησα ως γιατρός.

Στην καθημερινή μας τηλεφωνική επικοινωνία δε σε άκουσα ποτέ να λυγίσεις, παρά ελάχιστες φορές και μόνο όταν σκεφτόσουν και αναφερόσουν στην αγαπημένη σου γυναίκα, στις αγαπημένες σου κόρες και στα εγγονάκια σου. Το κενό που αφήνεις πίσω σου Χρήστο είναι τεράστιο και αναπλήρωτο, γιατί μαζί με τη γενναιότητά σου, συνάμα, κατά όπως λέει ο ποιητής, ήσουν καλός, ήσουν γλυκός, και είχες τις χάρες όλες, αλλά και για ένα Χρήστο, πέρα από υπέρηχος άνθρωπος και πιστός φίλος, υπήρξε και πολύτιμος συνεργάτης. Ανταποκρίθηκες από τους πρώτους στο κάλεσμά μου να συγκροτήσουμε τον νέο δήμο Ερμιονίδας και στη συνέχεια αναδείχθηκες με την ευθυκρισία σου, το θάρρος, τον πατριωτισμό σου, την εντιμότητά σου, την καθαρότητά σου και το έργο σου σε κορυφαίο στέλεχος της παράταξή μας, αλλά και σε αξιοζήλευτο αυτοδιοίκητο στέλεχος. Η ισχυρή σου προσωπικότητα σημάδεψε τη ζωή σου και αυτό συνάμα τη λαμπρή αυτοδιοικητικής σου πορεία, αλλά η μοίρα πρόλαβε να τα σταματήσει…

Χρήστο υπήρξες χρήσιμος και πολύτιμος για την οικογένειά σου, που τόσο λάτρευες, χρήσιμος και αγαπητός για την κοινωνία και τους φίλους σου, ευεργέτης στο χωριό σου που τόσο αγαπούσες και σε όλον τον τόπο μας.

Αναπαύσου τώρα ειρηνικά στην πατρογονική σου γη. Και είμαι σίγουρος ότι η Παναγιά μας, στη γιορτή της Κοίμησης, άνοιξε για σένα διάπλατα την πύλη του παραδείσου στη δική σου Κοίμηση. Ελένη, Μαρία, Φωτεινή, Βασίλη αγαπημένε αδερφέ, σφίξτε τώρα την καρδιά σας και άντε τον αβάσταχτο πόνο σας δύναμη για να συνεχίσετε τη ζωή σας, όπως ο Χρήστος ήθελε και ονειρευόταν για εσάς… Από σήμερα πια θα είναι ο φύλακας άγγελός σας από τα μέρη εκείνα του παραδείσου. Γεια σου καλέ μου φίλε και συνεργάτη, Καλό σου Ταξίδι».

Διαβάστε ακόμα:

Συλλυπητήριο ψήφισμα για τον θάνατο του Χρήστου Μπαλαμπάνη – Πρόταση να δοθεί το όνομά του στο Δημοτικό Γήπεδο Ηλιοκάστρου

Συλλυπητήριο μήνυμα Πουλά για την απώλεια του Χρήστου Μπαλαμπάνη (εικόνα)

Το αποχαιρετιστήριο μήνυμα και το «ευχαριστώ» Γεωργόπουλου στον Χρήστο Μπαλαμπάνη (εικόνα)

Πένθος στην Ερμιονίδα και στο Ηλιόκαστρο: «Έφυγε» ο Χρήστος Μπαλαμπάνης - Λόγια αγάπης από όλους

Το Ηλιόκαστρο και η Ερμιονίδα αποχαιρετούν την Τρίτη (16/08) τον Χρήστο Μπαλαμπάνη

Ερμιονίδα: Την Τρίτη (16/08) στο Ηλιόκαστρο το «τελευταίο αντίο» στον Χρήστο Μπαλαμπάνη