Δύο είναι τα μεγάλα πρότζεκτ που… τρέχουν αυτή την περίοδο στην Ερμιονίδα Αργολίδας και αφορούν τη δημιουργία πολυτελών θέρετρων. Το ένα αφορά τη λειτουργία ενός σύγχρονου και πολυτελούς συγκροτήματος μικτής τουριστικής εκμετάλλευσης στην περιοχή της Πετροθάλασσας, έργο για το οποίο… άναψε πράσινο φως το ΣτΕ, όπως ανέφερε σε ρεπορτάζ του το «protohema.gr», ενώ τους προηγούμενους μήνες είχε ξεμπλοκάρει από γραφειοκρατικά θέματα. Τη συγκεκριμένη επένδυση διαχειρίζεται στην Ελλάδα η «Scarlet Beach AE», ουσιαστικά το έργο… κινεί ο σεΐχης του Αμπού Ντάμπι, έχοντας προωθήσει και την εκμετάλλευση του λαδιού της περιοχής και μιλάμε για ξενοδοχείο 203 εκ. ευρώ.

Την ίδια ώρα, ένα απ’ τα μεγάλα έργα που αφορούν επενδύσεις στον τουρισμό στην Ερμιονίδα, είναι και αυτό που υλοποιεί η εταιρεία «Costa Perla», ελληνικών και ξένων συμφερόντων, επένδυση που, επίσης, υλοποιείται στην περιοχή της Πετροθάλασσας, ύψους των 150 εκατ. ευρώ, και είχε πάρει πριν από μερικούς μήνες θετική γνωμοδότηση από τον Δήμο Ερμιονίδας. Αφορά την ανάπτυξη ενός πολυτελούς resort, στο… παλιό «Costa Perla»! Το πολυτελές ξενοδοχείο θα ονομαστεί «Six Senses Porto Heli».

Πληροφορίες για τα δυο συγκεκριμένα έργα, που είναι κοντά σε Ερμιόνη και Πόρτο Χέλι, σας έχει αναφέρει ο «Πολίτης Αργολίδας». Για την επένδυση του σεΐχη του Αμπού Ντάμπι, σας είχαμε μιλήσει για το πώς θα διαμορφωθεί η περιοχή στην Ερμιονίδα, μέσα από ρεπορτάζ του «powergame.gr» και με φωτογραφίες που φιλοξένησε το «rdcuae.com».

Ας δούμε τα υπόλοιπα στοιχεία που ανέφερε το «prototehma.gr»:

Στην Ερμιόνη, ανάμεσα σε ελαιώνες και τα γαλάζια νερά των κόλπων της Πετροθάλασσας, ξεκινά η υλοποίηση μιας από τις πιο φιλόδοξες τουριστικές επενδύσεις που έχει γνωρίσει ποτέ η Πελοπόννησος μετά το πράσινο φως που άναψε το Συμβούλιο της Επικρατείας. Το όνομα αυτής Scarlet Beach. Με προϋπολογισμό που ξεπερνά τα 200 εκατ. ευρώ και στρατηγικό σχεδιασμό που παντρεύει την πολυτέλεια με τη βιωσιμότητα, το νέο εγχείρημα του σεΐχη Ταχνούν μπιν Ζαγέντ αλ Ναϊάν φέρνει αέρα διεθνών προδιαγραφών στην Ερμιόνη, αλλάζοντας τα δεδομένα της περιοχής.

Το πολυτελές τουριστικό συγκρότημα θα ανεγερθεί επί της δημόσιας οδού Πόρτο Χέλι - Ερμιόνη (βόρεια του όρμου Κρανιδίου). Κύριο χαρακτηριστικό της έκτασης είναι οι αλλεπάλληλοι μικροί κολπίσκοι, βόρεια της νησίδας Πετροθάλασσα, μέσα στους οποίους «καταλήγει μια σειρά μικρών ρεμάτων». Από τον οικισμό της Ερμιόνης απέχει 8 χλμ. και από το Πόρτο Χέλι 9,5 χλμ.

Η επένδυση στην Ερμιόνη χρηματοδοτείται από σχήμα συμφερόντων της βασιλικής οικογένειας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Το διοικητικό συμβούλιο της Scarlet Beach Α.Ε. συνδέεται με την International Holding Company, του επενδυτικού βραχίονα της βασιλικής οικογένειας του Εμιράτου, πρόεδρος της οποίας είναι ο σεΐχης Ταχνούν μπιν Ζαγέντ αλ Ναϊάν.

Ένα καταφύγιο βιώσιμης πολυτέλειας

Το «Scarlet Beach» δεν είναι απλώς ένα ακόμα τουριστικό συγκρότημα. Είναι ένα πρότυπο βιώσιμου τουρισμού, σχεδιασμένο για να εναρμονίζεται με το περιβάλλον και να προωθεί τις αρχές της πράσινης ανάπτυξης. Η επένδυση καλύπτει μια έκταση 217.518 τμ, με ποσοστό κάλυψης μόλις 12%, και δόμηση σύμφωνα με αυστηρές περιβαλλοντικές προδιαγραφές.

Στην καρδιά του σχεδίου βρίσκεται ένα πεντάστερο ξενοδοχείο 121 δωματίων με σχεδόν μηδενική ενεργειακή κατανάλωση (nZEB), στο οποίο η κυκλοφορία εσωτερικά θα γίνεται αποκλειστικά με ηλεκτροκίνητα οχήματα. Προβλέπεται, παράλληλα, η κατασκευή 15 πολυτελών κατοικιών, εκ των οποίων οι 9 θα λειτουργούν ως branded residences και οι υπόλοιπες 6 ως ιδιωτικές βίλες.

Το συγκρότημα θα διαθέτει χώρους ευεξίας, πολιτισμού, beach club, spa, γαστρονομικά κέντρα, εμπορικά καταστήματα και αθλητικές υποδομές, με ειδική πρόβλεψη για προσβασιμότητα σε ΑμεΑ και οικογένειες με παιδιά. Το μέγιστο ύψος των κτηρίων καθορίζεται στα 10,75 μ. για το ξενοδοχείο και στα 7,5 μ. για τις κατοικίες. Το μέγιστο ύψος των κτιρίων εστίασης, αναψυχής, συγκροτημάτων υγιεινής, εγκαταστάσεων αθλοπαιδιών και παιδικών χαρών κ.λπ. δεν μπορεί να υπερβαίνει στο ύψος τα 3,5 μέτρα.

Οι τουριστικές επιπλωμένες κατοικίες δεν μπορούν να υπερβαίνουν το 40% της συνολικής δόμησης, δηλαδή τα 10.440 τ.μ., ενώ στα δώματα και τις στέγες των κτιρίων επιτρέπεται, πέραν του μεγίστου ύψους, η ανάπτυξη φυτών που δεν μπορεί όμως να υπερβαίνουν σε ύψος τα 65 εκ. Η ελάχιστη απόσταση των κτιρίων από τη γραμμή του αιγιαλού καθορίζεται στα 50 μέτρα για τα αμιγώς τουριστικά κτίρια και στα 30 μέτρα για τις κατοικίες του σύνθετου τουριστικού καταλύματος.

Αυτάρκεια και σεβασμός στο περιβάλλον

Στο επίκεντρο της επένδυσης βρίσκεται η περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Προβλέπεται η δημιουργία μονάδας αφαλάτωσης και εγκαταστάσεων επεξεργασίας και επαναχρησιμοποίησης λυμάτων για αρδευτικούς σκοπούς, περιορίζοντας σημαντικά την κατανάλωση φυσικών πόρων.

Επιπλέον, θα κατασκευαστεί καταφύγιο τουριστικών σκαφών με μαρίνες και αγκυροβόλια, ενισχύοντας τον θαλάσσιο τουρισμό και καθιστώντας την Πετροθάλασσα σημείο αναφοράς για τους λάτρεις του yachting.

Η λειτουργία του «Scarlet Beach» αναμένεται να δημιουργήσει πάνω από 320 εποχικές θέσεις εργασίας για 7 μήνες (από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο κάθε έτους), ενώ προβλέπεται και η πρόσληψη μόνιμου προσωπικού για τη συντήρηση, φύλαξη και τεχνική υποστήριξη των κτηριακών και γηπεδικών εγκαταστάσεων. Η επένδυση δίνει έμφαση στην τοπική ανάπτυξη, επιδιώκοντας τη διασύνδεση του τουριστικού προϊόντος με τον πρωτογενή τομέα, την τοπική γαστρονομία και τον πολιτισμό της περιοχής.

Από την Ακρόπολη στην Πετροθάλασσα

Το «Scarlet Beach» είναι απλώς ένα κεφάλαιο από το εκτενές επενδυτικό αποτύπωμα του σεΐχη στην Ελλάδα. Ο Ταχνούν μπιν Ζαγέντ αλ Ναϊάν δεν είναι τυχαίος. Είναι αδελφός του προέδρου των ΗΑΕ και επικεφαλής σημαντικών οικονομικών οργανισμών στον αραβικό κόσμο. Μόλις στα 23 του χρόνια ίδρυσε τη First Gulf Bank, που αργότερα συγχωνεύτηκε με την Εθνική Τράπεζα του Αμπού Ντάμπι για να σχηματιστεί η «First Bank Abu Dhabi». Στην Ελλάδα δραστηριοποιείται εδώ και δύο δεκαετίες.

Το πρώτο του «παράθυρο» στη χώρα ήταν η αγορά ενός πενταώροφου νεοκλασικού στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Πρόκειται για το πιο προβεβλημένο ακίνητο που βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Το πενταώροφο νεοκλασικό επί της Διονυσίου Αρεοπαγίτου και Μακρυγιάννη, ακριβώς απέναντι από την Ακρόπολη, με θέα που κόβει την ανάσα ανήκε στον επιχειρηματία Γιάννη Τζιβέλη και το απέκτησε το 2019 σε πλειστηριασμό αντί 6,5 εκατ. ευρώ. Σήμερα, το κτίριο αυτό θεωρείται ένα από τα ακριβότερα ακίνητα στην Αθήνα, με την αξία του να εκτιμάται πάνω από 55 εκατ. ευρώ. Η επενδυτική του φιλοσοφία δεν περιορίζεται στον τουρισμό. Μέσω της Olivian Groves διαχειρίζεται 28.000 ελαιόδεντρα στην Ερμιόνη και άλλα 6.500 στη Μεσσηνία, σε ένα πρότυπο αγροτικό project που παράγει βιολογικό εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, χωρίς χημικά και με σεβασμό στη βιοποικιλότητα.

Το προϊόν εξάγεται διεθνώς ως premium brand, συνδέοντας τη γεύση της ελληνικής γης με τον παγκόσμιο καταναλωτή. Το παλιό ξενοδοχείο «Ermioni Club», με τις 450 κλίνες, ήταν για δεκαετίες αναφορά στο Πόρτο Χέλι. Ο σεΐχης το εξαγόρασε και το κατεδάφισε, ανοίγοντας τον δρόμο για μια νέα τουριστική ταυτότητα. Εκεί, στην ίδια έκταση, θα ενσωματωθεί το «Scarlet Beach», σε πλήρη συμφωνία με την αισθητική, την περιβαλλοντική συνείδηση και τις ανάγκες της σύγχρονης εποχής.

Η Ελλάδα ως παγκόσμιος premium προορισμός

Η επένδυση στην Πετροθάλασσα δεν είναι μεμονωμένο έργο, αλλά ένα κομμάτι ενός ευρύτερου οράματος για την Ελλάδα. Η χώρα δεν είναι πλέον μόνο τόπος διακοπών, αλλά γίνεται επιλογή ζωής, επιχειρηματικότητας, καινοτομίας. Ο σεΐχης Ταχνούν με στρατηγικές, ποιοτικές επενδύσεις συμβάλλει στη μετάβαση της Ελλάδας από προορισμό σε προοπτική. Όπως σημείωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας, το «Scarlet Beach» αποτελεί «υπόδειγμα ήπιας, βιώσιμης ανάπτυξης».

Και ίσως αυτό να είναι το μέλλον της τουριστικής Ελλάδας: λιγότερο τσιμέντο, περισσότερη ποιότητα - και επενδυτές με όραμα. Με την έγκριση του ΣτΕ για το Ειδικό Σχέδιο Χωρικής Ανάπτυξης, το «Scarlet Beach» αποκτά θεσμική υπόσταση και ανοίγει τον δρόμο για ένα νέο μοντέλο τουρισμού, το οποίο δεν βασίζεται απλώς στην κατανάλωση, αλλά στην εμπειρία, στην ποιότητα και τον σεβασμό στον τόπο. Η Πελοπόννησος – και ειδικά η Ερμιόνη – ετοιμάζεται να υποδεχτεί ένα τουριστικό απόκτημα ήπιας υπερπολυτέλειας, που αναβαθμίζει το τουριστικό προϊόν της χώρας και καθιστά την Ελλάδα πρωταγωνίστρια στον χάρτη του σύγχρονου, βιώσιμου τουρισμού.

Θα προχωρήσει και το «Four Seasons» στο Πόρτο Χέλι από τον Πολ Κόλσον

Την ίδια ώρα, η «Four Seasons» έχει ήδη δρομολογήσει το τρίτο της πρότζεκτ στην Ελλάδα, ένα πολυτελές θέρετρο, αυτήν τη φορά στο Πόρτο Χέλι Ερμιονίδας, επένδυση για την οποία είχε βγάλει σχετική ανακοίνωση, αλλά είχαν… γεννηθεί «σύννεφα» τους τελευταίους μήνες. Στελέχη της εταιρείας αναφέρουν, ωστόσο, ότι το έργο θα προχωρήσει.

Η «Four Seasons», μία από τις πιο γνωστές αλυσίδες πολυτελών ξενοδοχείων παγκοσμίως, ενισχύει δυναμικά την παρουσία της στην Ελλάδα, επενδύοντας σε στρατηγικές τοποθεσίες και προσφέροντας μοναδικές εμπειρίες διαμονής. Με αφορμή την απονομή τριών κλειδιών «Michelin» – την υψηλότερη αναγνώριση του γνωστού οδηγού για εμπειρία διαμονής –, το «powergame.gr» συζήτησε τον περασμένο Μάρτιο με τη διοικητική ομάδα του «Four Seasons Astir Palace», και συγκεκριμένα με τον Jann Kaiser, γενικό διευθυντή, τον Maxime Regad, hotel manager, και τη Sylvia Smith, senior commercial director, για τη στρατηγική της αλυσίδας για την Ελλάδα.

Η «Four Seasons» δεν σταματάει, λοιπόν, στη Μύκονο και στο «Astir Palace» στην Αττική, καθώς έχει ήδη δρομολογήσει το τρίτο της πρότζεκτ στην Ελλάδα, αυτήν τη φορά στο Πόρτο Χέλι. Όπως έχει τονιστεί, σε συνεργασία με τη «Hinitsa Bay Holdings» του μεγιστάνα Πολ Ρίτσαρντ Κόλσον (με εκπρόσωπο την εταιρεία «Golden Land Goutos»), σχεδιάζει την ανάπτυξη ενός πολυτελούς θερέτρου και ιδιωτικών κατοικιών στον κόλπο της Χινίτσας, μετά την ολική ανακατασκευή του πρώην «Hinitsa Bay». Το «Four Seasons Resort and Residences Porto Heli» θα προσφέρει 80 δωμάτια και σουίτες, 30 μπανγκαλόου και ιδιωτικές βίλες, όλα με θέα στον Αργολικό Κόλπο και το νησί των Σπετσών.

Το νέο αυτό έργο υπογραμμίζει τη στρατηγική της εταιρείας για επενδύσεις σε περιοχές με υψηλή τουριστική ζήτηση, προσφέροντας υπηρεσίες πολυτελείας σε ακριβά θέρετρα.

Πολλές αντιδράσεις έχουν επιφέρει οι πληροφορίες που αναφέρουν ότι στόχος του κράτους είναι, άμεσα στο μέλλον, να μπει τέλος στον τενεκέ με το λάδι χωρίς παραστατικά, με αποτέλεσμα να πάρει θέση… καθησυχασμού η κυβέρνηση. «Έρχονται βαριά πρόστιμα για τη διακίνηση χύμα ελαιολάδου. Η διακίνηση με χειρόγραφο δελτίο θα επισύρει, μάλιστα, πρόστιμο 5.000 ευρώ! Θα υπάρχει Ψηφιακό Μητρώο Συσκευαστηρίων και δηλώσεις συγκομιδής», υπογραμμίστηκε χαρακτηριστικά, πριν από μερικές ημέρες.

Η κυβέρνηση, βάσει των όσων έγιναν γνωστά, θέλει να περιορίσει το λαθρεμπόριο στο λάδι, αλλά παραγωγοί βλέπουν ποινικοποίηση της παράδοσης που υπάρχει στη χώρα μας δίνουν λάδι σε φίλους και συγγενείς.

«Δεν μπορώ να πάω στην αδελφή μου ή στο παιδί μου έναν τενεκέ λάδι. Είναι αδιανόητο αυτό», λέει στην κάμερα του «Alpha» παραγωγός από την Κορινθία, ο οποίος αναφέρεται στις πληροφορίες που θέλουν τα υπουργεία Αγροτικής Ανάπτυξης και Οικονομικών να επιβάλουν πρόστιμο 5.000 ευρώ σε όποιον παραγωγό διακινεί λάδι σε τενεκέ.

Το ρεπορτάζ φιλοξενεί δηλώσεις παραγωγών που θεωρούν υπερβολικό ένα τέτοιο μέτρο, καθώς κατ' εκείνους χτυπά τη μακρόχρονη συνήθεια των οικογενειών που έχουν ελαιόδεντρα να μοιράζονται το λάδι της χρονιάς, δίνοντας τενεκέδες σε στενό κύκλο.

«Δεν είναι το μείζον αυτό, να πιάσουμε δέκα ανθρώπους που μεταφέρουν δέκα τενεκέδες λάδι και να τους βάλουμε 5.000 ευρώ πρόστιμο για να πούμε ότι κάνουμε κάτι», λέει στην κάμερα άλλος παραγωγός. «Σε όλα αυτά που τραβούν οι αγρότες, έρχεται και κάτι ακόμα το οποίο θα τους μειώσει το εισόδημα», σημειώνει κάτοικος της περιοχής.

Στο «Best TV» που έχει έδρα στην Καλαμάτα ακούστηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων ότι η κυβέρνηση μοιάζει να έχει εξαπολύσει ένα «κυνήγι μαγισσών», θέλοντας να ρίξει τον πληθωρισμό (;;;), αλλά τελικά βάζει μπροστά φοροεισπρακτικές πρακτικές, φέρνοντας σε απόγνωση τους ελαιοπαραγωγούς. Κάτι τέτοιο θυμίζει το νέο καθεστώς που στοχοποιεί το… τσουβάλι αλλά και τον τενεκέ, με την κυβέρνηση να ανακαλύπτει ως φαίνεται τα πρόστιμα και να ξεκινά το… κυνηγητό του λαδιού από το χωράφι.

Κυνηγητικό με τα… τσουβάλια και τους τενεκέδες!

Ο Νίκος Μπελογιάννης αναρωτήθηκε «πως είναι δυνατόν να κάνουν τα πάντα για να διαλύσουν την επαρχία και τους αγρότες;». Με την τιμή του προϊόντος να παραμένει στα χαμηλά αφού «έχει πάρει την κατηφόρα» μέσα στα υπόλοιπα «βρήκαν κι αυτό το τέχνασμα… Μα καλά δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα;». Με τα ερωτήματα να είναι πολλά την ίδια στιγμή «στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος πωλείται 30 ευρώ το λίτρο!» και τα εμπορικά παιχνίδια συνεχίζονται με τον Διευθυντή της τηλεόρασης «BEST» να σημειώνει δηκτικά «ούτε ο Εσκομπάρ έτσι…», και να προσθέτει την αφωνία των βουλευτών – ειδικά της συμπολίτευσης – που ξέρουν από λάδι και θα έπρεπε κάπως να έχουν αντιδράσει.

Αυτοί που φωνάζουν αναφέρουν ότι η κυβέρνηση παίζει το… παιχνίδι των μεγάλων εταιρειών, τώρα που αυτές βλέπουν μειώσεις στην πώληση και στα έσοδά τους. Υπογραμμίζουν ότι σε άλλους τομείς, όπως στα καύσιμα και στην ενέργεια, η κεντρική εξουσία δεν έχει τα… κότσια να επιβάλει μέτρα που θα επιβαρύνουν τις μεγάλες εταιρείες.

Η οικογενειακή παράδοση και το παρεμπόριο

Αυτοί που θέλουν το μέτρο αναφέρουν, όπως αναφέρει και το «iefimerida.gr» πως είναι κοινό μυστικό ότι πέρα από τη δωρεάν παροχή ελαιολάδου σε στενούς συγγενείς, δεν είναι λίγοι οι παραγωγοί που πωλούν χύμα λάδι σε τενεκέδες, λαμβάνοντας το αντίτιμο σε μετρητά «στο χέρι». Αν αυτό συμβαίνει, μάλιστα, συστηματικά και σε μεγάλες ποσότητες, τα διαφυγόντα έσοδα για το κράτος είναι σημαντικά, ενώ τίθεται φυσικά και ζήτημα αθέμιτου ανταγωνισμού για τους τυπικούς ελαιοπαραγωγούς.

Αυτό είναι άλλωστε και το σκεπτικό του νομοθέτη που έχει προβλέψει ότι διακίνηση ελαιολάδου χωρίς παραστατικά μπορεί να γίνεται με δοχεία έως 3 λίτρα – τις γνωστές νταμιτζάνες – και όχι μεγαλύτερα. Ουσιαστικά, το πρόστιμο των 5.000 ευρώ, εφόσον τελικά προχωρήσει, θα αποτελέσει μέσο πίεσης για την εφαρμογή του ήδη ισχύοντος νόμου.

«Πρόκειται σαφώς για μια προσπάθεια "νοικοκυρέματος" στην παραγωγή του ελαιολάδου, που στόχο έχει τον περιορισμό του λαθρεμπορίου και κατ' επέκταση των ελληνοποιήσεων ελαιολάδων αμφισβητούμενης προέλευσης», υπογραμμίζεται...

Οι νέες διαδικασίες, βάσει των όσων σχεδιάζονται, υπόσχονται, με βάση τα κυβερνητικά στελέχη:

• Αξιόπιστη αποτύπωση της παραγωγής ανά περιοχή, διευκολύνοντας κρατικές παρεμβάσεις σε περιπτώσεις ζημιών από φυσικά φαινόμενα.
• Αποτελεσματικό έλεγχο στη διακίνηση, περιορίζοντας τη δράση του ανώνυμου τενεκέ.
• Δημιουργία ισοζυγίου πωλήσεων και αποθεμάτων, δίνοντας διαφάνεια στις συναλλαγές, κατά το πρότυπο χωρών όπως η Ισπανία και η Ιταλία.

Οι αλλαγές αναμένεται να τεθούν σε πλήρη εφαρμογή από την επόμενη ελαιοκομική περίοδο, το 2025/26, με στόχο την ενίσχυση του ελληνικού ελαιολάδου στην εγχώρια και διεθνή αγορά.

Τι προβλέπεται

Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, η ΑΑΔΕ, τα Υπουργεία Αγροτικής Ανάπτυξης, Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών θέλουν να φέρουν ριζικές αλλαγές στον ελαιοκομικό τομέα, επιδιώκοντας τη διαφάνεια στη διακίνηση ελαιολάδου. Στο επίκεντρο βρίσκονται μέτρα που βάζουν τέλος στη διακίνηση του ανώνυμου 17κιλου τενεκέ, προωθώντας το τυποποιημένο προϊόν, καθώς έτσι τονίζουν ότι ενισχύοντας τις εξαγωγές.

Με τα νέα μέτρα, κάθε παραγωγός θα υποχρεούται να δηλώνει την παραγωγή του μέσω ψηφιακών δελτίων αποστολής και δηλώσεων συγκομιδής, επιτρέποντας την ακριβή καταγραφή του παραγόμενου ελαιοκάρπου και ελαιολάδου. Η ηλεκτρονική διαδικασία θα περιλαμβάνει και το ψηφιακό μητρώο συσκευαστηρίων, με αλφαριθμητικούς κωδικούς έγκρισης για κάθε μονάδα. Η διακίνηση με χειρόγραφο δελτίο θα επισύρει πρόστιμο 5.000 ευρώ.

Αναλυτικά, τα μέτρα που φαίνεται να εξετάζει η κυβέρνηση είναι τα εξής:

• Σε πρώτο χρόνο οι παραγωγοί θα οφείλουν να συμπληρώνουν ψηφιακό δελτίο αποστολής
• Σε δεύτερο χρόνο θα πρέπει να υποβάλουν δήλωση συγκομιδής, ώστε να υπάρχει σαφής εικόνα για τα κιλά ελαιοκάρπου που φεύγουν από τον ελαιώνα και τα λίτρα ελαιολάδου που παίρνει ο αγρότης από το ελαιοτριβείο.
• Σχεδιάζεται η υλοποίηση ψηφιακής δήλωσης παραγωγής και τυποποίησης ελαιολάδου και ελιάς που θα αφορά στα ελαιοτριβεία, τα τυποποιητήρια και τα συσκευαστήρια της χώρας.

Ανατροπή με το ελαιόλαδο σε τενεκέ και η θέση της κυβέρνησης

Από το υπουργείο Οικονομικών οι τόνοι που εκπέμπονται για το ζήτημα είναι καθησυχαστικοί, όπως φάνηκε τη Δευτέρα (13/01). Ο θόρυβος για τη διακίνηση ελαιόλαδου ξεκίνησε μετά τις πληροφορίες ότι θα κατατεθεί τροπολογία για πρόστιμο έως και 5.000 ευρώ σε όσους μεταφέρουν ελαιόλαδο με τον τενεκέ των 17 λίτρων, δίχως παραστατικά και έτσι η κυβέρνηση πήρε θέση.

«Δεν έχουμε σχεδιάσει κάποια αλλαγή σε αυτό. Όσα ακούγονται τις τελευταίες μέρες δεν ισχύουν», τόνισε το πρωί της Δευτέρας (13/01) ο υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, Χρίστος Δήμας μιλώντας στην «ΕΡΤ». Ειδικότερα, όπως τόνισε, «το θεσμικό πλαίσιο που ρυθμίζει τη μεταφορά του ελαιόλαδου ισχύει από το 2017» διευκρινίζοντας ότι δεν υπάρχει καμία πρόθεση αλλαγής στο σημερινό καθεστώς. «Η μεταφορά μικρών ποσοτήτων ελαιολάδου μεταξύ φίλων και συγγενών συνεχίζεται άτυπα, χωρίς να τίθεται ζήτημα παραβάσεων», υπογράμμισε. Όπως είπε χαρακτηριστικά ο κ. Δήμας, «αυτό το θέμα πήρε μεγαλύτερη διάσταση απ’ ό,τι έπρεπε. Θέλω να καθησυχάσω τους πολίτες: δεν προχωράμε σε αλλαγές».

Στόχος η τυποποίηση και η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής

Ο κ. Δήμας αναφέρθηκε και στη στρατηγική της κυβέρνησης για την τυποποίηση του ελληνικού ελαιόλαδου. «Η προώθηση της τυποποίησης αποτελεί προτεραιότητα. Στόχος είναι να εξάγουμε ελληνικό ελαιόλαδο τυποποιημένο, αυξάνοντας τον πλούτο που παράγει ο κλάδος», δήλωσε ο υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών.

Όσον αφορά στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, σημείωσε τη σημασία των ηλεκτρονικών βιβλίων μέσω της ΑΑΔΕ. «Από την 1η Μαΐου 2025, οι επιχειρήσεις οφείλουν να έχουν μηδενική απόκλιση στα ηλεκτρονικά τους βιβλία. Είναι ένα σημαντικό εργαλείο που βοηθά στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής», ανέφερε.

«Για το θέμα του ελαιόλαδου και ειδικότερα για τον κλάδο αυτό ήδη από το περασμένο έτος, από το 2024 έχει υπογραφεί μια παράταση. Άρα δεν αλλάζει κάτι σε σχέση με το σημερινό status quo και αυτό είναι το ζητούμενο», πρόσθεσε ο κ. Δήμας.

«Δεν θέλουμε να έχουμε τη μεγάλη διακίνηση χύμα ελαιόλαδου ή ακόμη και την πώληση του ελληνικού ελαιόλαδου σε ξένες χώρες όπου το τυποποιούν και έχουν πολύ μεγαλύτερο πλούτο», συμπλήρωσε ο υφυπουργός. Θέλοντας να ξεκαθαρίσει την κατάσταση είπε χαρακτηριστικά: «Η μεταφορά μικρών ποσοτήτων συμβαίνει άτυπα στην ελληνική πραγματικότητα. Για όσους θέλουν να είναι απολύτως νομότυποι, μπορούν να χρησιμοποιούν μικρότερες συσκευασίες των 5 λίτρων».

Διαβάστε ακόμα:

Ελαιόλαδο: Λιγότερο φέτος, αλλά με εξαιρετική ποιότητα – Τι μπορεί να ισχύσει με την τιμή του (βίντεο)

«Ήταν μια καλή παραγωγική χρονιά κυρίως από άποψη ποιοτικών προδιαγραφών για όλους τους ελαιοπαραγωγούς της Ερμιονίδας». Το παραπάνω συμπέρασμα συνοψίζει την ελαιοκομική χρονιά που ολοκληρώνεται, όχι μόνο για την Ερμιονίδα και την Αργολίδα, αλλά και για τις υπόλοιπες περιοχές της Πελοποννήσου, την ώρα που το «Bloomberg» εξηγεί το γιατί η τιμή του ελαιόλαδου μπορεί να μην επιστρέψει ποτέ στα παλιά χαμηλά επίπεδα!

Το ελαιόλαδο της Ερμιονίδας, που έχει αποκτήσει ΠΟΠ (Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης) με την επωνυμία του Κρανιδίου – γιορτάζεται, άλλωστε, κάθε χρόνο – κερδίζει παγκόσμιες διακρίσεις λόγω της ποιότητάς του που έχει ξεπεράσει τα σύνορά της Ελλάδας.

Θα σταθούμε και στα όσα είπε ο Κώστας Βλαχογιάννης, παραγωγός και διαχειριστής ενός από τα πιο γνωστά ελαιοτριβεία της περιοχής, μιλώντας στην εκπομπή της ΕΡΤ «Περίμετρος», για την ποιότητα του λαδιού και τι την καθορίζει, εξηγώντας το γιατί φέτος το ελαιόλαδο είναι λιγότερο σε ποσότητα, αλλά πολύ καλύτερο στο ποιότητα. Κάτι που μπορεί να διατηρήσει και τις τιμές πώλησης σε σχετικά υψηλά επίπεδα μέσα και στο 2025, μέχρι να φτάσουμε στη νέα περίοδο παραγωγής. Γι’ αυτόν τον λόγο θα κάνουμε πρώτα ειδική μνεία στα όσα γράφονται και στο εξωτερικό για την τιμή του ελαιόλαδου, σε σχέση με την παραγωγή και σε άλλες περιοχές της Μεσογείου και όχι μόνο…

Bloomberg: Γιατί η τιμή του ελαιόλαδου μπορεί να μην επιστρέψει ποτέ στα παλιά χαμηλά επίπεδα

Μπορεί φέτος να σημειώνεται σημαντική πτώση της τιμής του ελαιόλαδου – λόγω της πλούσιας παραγωγής στον ευρωπαϊκό νότο (σε αντίθεση με το 2023) – αλλά οι χαμηλές τιμές ενδέχεται να είναι ένα παροδικό φαινόμενο, ανεξάρτητα σε ένα βαθμό από το ύψος της μελλοντικής παραγωγής του.

Και αυτό γιατί έχει αυξηθεί εξαιρετικά η παγκόσμια ζήτηση για το ελαιόλαδο, γεγονός που δεν αναμένεται να ρίξει μεσο-μακροπρόθεσμα τις τιμές του ελαιόλαδου στις παλιότερες χαμηλές τιμές του, ακόμα και αν διατηρηθεί ψηλά η παραγωγή, δεδομένου ότι τα αποθέματα είναι σε ιστορικά χαμηλά.

Δημοσίευμα στο «Bloomberg» στις 20 Δεκεμβρίου, σημείωνε πως η συγκομιδή της ελιάς βρίσκεται σε εξέλιξη στην περιοχή της Ανδαλουσίας της Ισπανίας, η οποία αντιπροσωπεύει περίπου το 1/3 της παγκόσμιας παραγωγής. Συνήθως, ο όγκος της συγκομιδής κορυφώνεται εκεί λίγο πριν από τα Χριστούγεννα και μέχρι τώρα έχουμε μια πολύ καλή ιδέα τόσο για την ποσότητα όσο και για την ποιότητα.

Χάρη στην καλύτερη σοδειά, η Ανδαλουσία είναι πιθανό να παράγει περίπου 1 εκατομμύριο τόνους ελαιόλαδου την περίοδο 2024 – 2025, αυξημένο κατά 77% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Αν προσθέσει κανείς και άλλες περιοχές της Ισπανίας, καθώς και καλές σοδειές επίσης στην Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Τυνησία και, κυρίως, την Τουρκία, και η παγκόσμια παραγωγή αναμένεται να ανακάμψει σε περίπου 3,4 εκατομμύρια τόνους, από λιγότερους από 2,6 εκατομμύρια τόνους την περίοδο 2023 – 2024.

Μεταξύ των μεγάλων παραγωγών, μόνο η Ιταλία δεν έχει ακόμη ανακάμψει, καθώς ένας ιός σκοτώνει τα ελαιόδεντρα της χώρας. Η συγκομιδή δεν θα ολοκληρωθεί πριν από τις αρχές Μαρτίου, αλλά η αγορά δεν περιμένει. Μόλις έγινε σαφές ότι η σοδειά ήταν πολύ μεγαλύτερη από ό,τι τα δύο προηγούμενα χρόνια, όλοι έσπευσαν να πουλήσουν.

Το κόστος του ισπανικού εξαιρετικού παρθένου ελαιόλαδου υψηλής ποιότητας στη χονδρική αγορά έχει μειωθεί σε περίπου 4.250 δολάρια ανά τόνο, μειωμένο περισσότερο από το μισό από το ιστορικό υψηλό των 10.000 δολαρίων ανά τόνο που σημειώθηκε τον Φεβρουάριο του 2024. Στα ράφια των σούπερ μάρκετ, ένα λίτρο ελαιόλαδου θα μπορούσε σύντομα να πέσει από περισσότερα από 10 ευρώ ανά λίτρο σε περίπου 5 ευρώ ανά λίτρο.

Η πτώση της τιμής αποτελεί μεγάλη ανακούφιση για τους νοτιοευρωπαίους, για τους οποίους το ελαιόλαδο είναι τρόπος ζωής. Για πολλές οικογένειες στην περιοχή, η υψηλότερη τιμή του ήρθε να συμβολίσει τον αγώνα κατά του ανεξέλεγκτου πληθωρισμού.

Για τους Ισπανούς, αυτή ήταν μια πραγματική κρίση. Ο μέσος Ισπανός καταναλώνει περίπου 14 λίτρα σε έναν κανονικό χρόνο. Για μια τετραμελή οικογένεια και ένα νοικοκυριό στην Ισπανία, αυτό σημαίνει κόστος από 450 ευρώ σε ένα χρόνο με τη μέση τιμή λιανικής πώλησης του 2023 – 2024. Οι Έλληνες είναι οι πρωταθλητές του ελαιολάδου, καταναλώνοντας περισσότερα από 20 λίτρα ανά άτομο ετησίως. Οι Ιταλοί έρχονται αμέσως μετά, καταναλώνοντας περίπου 11 λίτρα.

Έτσι, η πτώση των τιμών χονδρικής αποτελεί μια τεράστια ανάσα.

Οι ανησυχίες

Υπάρχουν, ωστόσο, ανησυχίες πως μία τέτοια αντίδραση μπορεί να ήταν υπερβολική. Και αυτό για τους εξής λόγους:

1. Μετά από δύο χρόνια κακής σοδειάς, οι αγροτικοί συνεταιρισμοί στην Ισπανία είχαν έλλειψη μετρητών, οπότε πούλησαν τη σοδειά τους όσο πιο νωρίς μπορούσαν, με αποτέλεσμα να καταρρεύσει η αγορά. Αλλά οι πωλήσεις θα στερέψουν αργότερα, βάζοντας ένα «πάτωμα» στην πτώση των τιμών. Επιπλέον, τα παγκόσμια αποθέματα ελαιόλαδου έχουν εξαντληθεί και θα χρειαστούν σημαντικά περισσότερα από μία καλή σοδειά για να αναπληρωθούν τα αποθέματα.

Στην Ισπανία, τα αποθέματα έκλεισαν την περίοδο 2023 – 2024 περίπου στο 1/4 του τυπικού επιπέδου. Σε παγκόσμιο επίπεδο, τα αποθέματα ελαιολάδου την περασμένη σεζόν μειώθηκαν σε χαμηλό 57 ετών, διαμορφούμενα περίπου στο μισό του μέσου όρου των δύο τελευταίων δεκαετιών. Θα χρειαστούν αρκετά χρόνια πλούσιας παραγωγής, πριν τα αποθέματα αναπληρωθούν αρκετά ώστε οι τιμές να επανέλθουν στα προ της κρίσης επίπεδα.

2. Το ελαιόλαδο είναι «θύμα» της ίδιας του της επιτυχίας. Με τη μεσογειακή διατροφή να κερδίζει δημοτικότητα σε όλο τον κόσμο, η κατανάλωση ελαιολάδου έχει διπλασιαστεί τα τελευταία 30 χρόνια. Και η τάση αυτή φαίνεται ότι θα συνεχιστεί, παρά τον αντίκτυπο των υψηλών τιμών.

Το ελαιόλαδο, το οποίο είναι πολύ αγαπητό στη νότια Ευρώπη, αντιπροσωπεύει ένα μικρό κλάσμα της παγκόσμιας κατανάλωσης βρώσιμων ελαίων. Το 2020, αντιπροσώπευε λιγότερο από το 2% της παγκόσμιας αγοράς, στο ίδιο επίπεδο με το βαμβακέλαιο και το λάδι καρύδας. Το φοινικέλαιο και το σογιέλαιο αντιπροσωπεύουν μαζί το 65%, το ηλιέλαιο και το κραμβέλαιο αντιπροσωπεύουν άλλο ένα 24% μαζί. Έτσι, το ελαιόλαδο έχει περιθώρια να κερδίσει εύκολα μερίδιο αγοράς. Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορεί: Η προσφορά είναι περιορισμένη και οποιαδήποτε αύξηση της δημοτικότητας θα αναγκάσει τις τιμές να ανέβουν πολύ υψηλότερα.

Πόσο δημοφιλές γίνεται το ελαιόλαδο; Πολύ, λένε οι στατιστικές. Στις ΗΠΑ, η ζήτηση έχει αυξηθεί περισσότερο από 300% τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Ή αν σκεφτεί κανείς τη Γαλλία, τη χώρα του βουτύρου, όπου η ζήτηση έχει αυξηθεί κατά 400% από το 1990 και σήμερα η κατανάλωσή της φτάνει την αντίστοιχη της Ελλάδας. Στο Ηνωμένο Βασίλειο παρατηρήθηκε θεαματική ανάπτυξη – πιθανώς βοήθησε το γεγονός ότι μετακόμισα από τη Μαδρίτη στο Λονδίνο πριν από μερικές δεκαετίες. Από το 1990, η βρετανική κατανάλωση ελαιολάδου έχει αυξηθεί κατά περίπου 1.100%. Παρόμοια είναι η ιστορία και στις αναδυόμενες αγορές, όπου το ελαιόλαδο κάνει μεγάλη πρόοδο σε χώρες όπως η Βραζιλία. Η ζήτηση σε αυτά τα νέα κέντρα κατανάλωσης φαίνεται επίσης λιγότερο ευαίσθητη στις τιμές από ό,τι στις βασικές περιοχές της Μεσογείου.

Με τα χαμηλά αποθέματα και την ανεβασμένη ζήτηση, οι τιμές του ελαιολάδου δεν μπορούν να πέσουν παρά μόνο μέχρις ενός σημείου. Η κρίση τελείωσε, αλλά τα χρόνια της αφθονίας φαίνονται πολύ μακριά. Ίσως δεν είναι σε κακό αποτέλεσμα: Για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, οι παραγωγοί ελαιολάδου, που επί μακρόν αποτελούσαν τον πιο αδύναμο κρίκο στην αλυσίδα εφοδιασμού, θα πάνε καλά. Αν σας αρέσει το ελαιόλαδο, αυτό είναι λόγος να το γιορτάσετε.

Η ποιότητα του ελαιόλαδου του Κρανιδίου Ερμιονίδας καθορίζει τα πρότυπα γεύσης και οξύτητας, ξεπερνώντας τα σύνορα της Ελλάδας

Όπως αναφέρθηκε, το Κρανίδι Ερμιονίδας, με την πολύχρονη παράδοση στην ελαιοκαλλιέργεια, βάζει τη δική του υπογραφή στον παγκόσμιο χάρτη του ελαιολάδου. Τα εξαιρετικής ποιότητας προϊόντα της περιοχής αναδεικνύονται συνεχώς με διακρίσεις και βραβεία, χάρη στη μοναδική τους γεύση, τα αρώματα και τις χαμηλές οξύτητες. Έχει αποκτήσει, άλλωστε, και ΠΟΠ (Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης).

Ο Κώστας Βλαχογιάννης, παραγωγός και διαχειριστής ενός από τα πιο γνωστά ελαιοτριβεία της περιοχής, μιλώντας στην εκπομπή της ΕΡΤ «Περίμετρος», εξηγεί τα μυστικά πίσω από την επιτυχία. «Η φετινή παραγωγή ήταν μικρότερη, λόγω των κλιματολογικών συνθηκών που είχαμε το προηγούμενο διάστημα, αλλά το λάδι που παράγεται είναι εξαιρετικής ποιότητας. Η ξηρασία και οι λιγοστές βροχές συνέβαλαν στο να αποφευχθούν ασθένειες και να παραχθεί ένα λάδι με χαμηλή οξύτητα και έντονα αρώματα».

Το ελαιόλαδο του Κρανιδίου ξεχωρίζει για την καθαρότητά του, την ισορροπημένη πικρή γεύση και την υψηλή περιεκτικότητα σε φαινόλες. Πρόκειται για έναν φυσικό χυμό ελιάς που δημιουργείται χωρίς πρόσθετες επεξεργασίες, διατηρώντας τη μοναδικότητά του. Όπως σημειώνει ο κ. Βλαχογιάννης, οι καταναλωτές μπορούν να βρουν λάδι με οξύτητα κάτω από το 0,3 – επίπεδο που συναντάται σπάνια στα παρθένα ελαιόλαδα. Συνήθως τα παρθένα ελαιόλαδα κυμαίνονται σε οξύτητες από 0,3 έως 0,8. Αυτό έχει πιο πικρή γεύση με περισσότερες φαινόλες και είναι λιγότερο διαυγές. Το λεπτό καθαρό λάδι είναι φιλτραρισμένο – ραφιναρισμένο- επεξεργασμένο. Αυτό είναι απολύτως φυσικός χυμός ελιάς, όπως λαμβάνεται από την σύνθλιψη του καρπού.

Χωρίς νερό δεν γίνεται παραγωγή, αλλά το πολύ δημιουργεί άλλου είδους προβλήματα, με την υγρασία που προκαλεί ασθένειες. Με την υπάρχουσα ισορροπία επιτυγχάνεται το καλύτερο αποτέλεσμα.
Οι περιβαλλοντικές προκλήσεις είναι, ωστόσο, έντονες. Η δυτική και η ανατολική Πελοπόννησος έχουν διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες, και η ξηρασία δυσχεραίνει την παραγωγή σε μεγάλες ποσότητες. Η έλλειψη νερού αποτελεί, παράλληλα, μεγάλο εμπόδιο για τους καλλιεργητές. Προτάσεις όπως η δημιουργία μονάδων αφαλάτωσης εξετάζονται, αν και είναι ενεργειακά κοστοβόρες και ενδέχεται να επηρεάσουν αρνητικά το οικοσύστημα. Σίγουρα, άλλες προοπτικές θα υπάρξουν με την υλοποίηση του έργου μεταφοράς νερού από τον Ανάβαλο.

Το ελαιόλαδο του Κρανιδίου παραμένει ένα μοναδικό προϊόν που φέρνει την Ελλάδα στο προσκήνιο της παγκόσμιας αγοράς, διατηρώντας τη γεύση και την ποιότητά του αναλλοίωτες και αυτό θα πρέπει να διατηρηθεί με κάθε κόστος.

Πληροφορίες από ΕΡΤ, newsit.gr, bloomberg

Σημαντική διάκριση για την Πελοπόννησο και τη χώρα μας σε γαστρονομικό επίπεδο. Ο γαστρονομικός οδηγός του «Taste Atlas» αποκάλυψε πρόσφατα τη 2η , την 3η και την 4η θέση για τα φετινά «World Food Awards» και το… νησί του Πέλοπα κατέκτησε το… ασημένιο μετάλλιο. Συγκεκριμένα, στη 2η θέση μεταξύ των καλύτερων περιοχών για φαγητό στον κόσμο βρίσκεται η Πελοπόννησος.

Το «Taste Atlas» προτείνει, μάλιστα, τη γουρουνοπούλα, το ελαιόλαδο και το μέλι Ελάτης Μαινάλου, ενώ, ανάμεσα στους προορισμούς που πρέπει να επισκεφθεί ο ταξιδιώτης περιλαμβάνονται η Καλαμάτα και η Αρχαία Ολυμπία. «Συγχαρητήρια στην Πελοπόννησo (ασημένιο μετάλλιο) και στην Εμίλια Ρομάνα (χάλκινο μετάλλιο), αλλά ποιος είναι το νούμερο 1;», γράφει χαρακτηριστικά το «Taste Atlas» στη λεζάντα της ανάρτησης που έκανε για τα φετινά «World Food Awards».

Τίποτα δεν είναι τυχαίο και το αναφέρουμε αυτό διότι στην Πελοπόννησο έχει μεγαλώσει το ενδιαφέρον και σε επίπεδο γεύσεων, όχι μόνο στην παραγωγή, αλλά και στην προώθηση, όπως και στην μεταποίηση. Με τη βοήθεια των Περιφερειών Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας, αλλά και της τοπικής αυτοδιοίκησης, καθώς διοργανώνονται, πλέον, και πολλές εκδηλώσεις. Η Πελοπόννησος… αποθεώνει, άλλωστε, τη μεσογειακή διατροφή, είναι μέρος που συνδυάζει βουνό και θάλασσα και σε επίπεδο γεύσεων.

Σημειώνεται ότι στην 3η θέση της λίστας είναι η Εμίλια-Ρομάνα στην Ιταλία, η οποία φημίζεται για το ραγού μπολονέζ και στην 4η θέση η περιοχή Σετσουάν της Κίνας, γνωστή μεταξύ άλλων για τα νουντλς της.

Congratulations to Peloponnese? and Emilia-Romagna? but who is No. 1?? The complete list of the 100 best food regions in 6 days on https://t.co/SMrDmQ25bH. pic.twitter.com/drZNRAWcuV

— TasteAtlas (@TasteAtlas) December 4, 2024

Η συγκομιδή του καρπού της ελιάς συνεχίζεται αυτή την περίοδο με αμείωτους ρυθμούς σε όλη τη χώρα, όπως φυσικά και σε νομούς της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Εάν κάποιος κάνει ένα ταξίδι στην Αργολίδα, και στους τέσσερις Δήμους της, ακούει… ήχους που παραπέμπουν σ’ αυτή τη μαγική διαδικασία. Όπως φυσικά και στην Ερμιονίδα, και αναφέρουμε τη συγκεκριμένη περιοχή, διότι το λάδι με την επωνυμία Κρανιδίου έχει αποκτήσει Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης, ενώ γιορτάζεται κάθε χρόνο…

Στα ελαιοτριβεία έχουμε το τελικό στάδιο παραγωγής του φρέσκου ελαιόλαδου. Όπως και στο μάζεμα των καρπών της ελιάς, οι παραγωγοί έχουν, πλέον, μηχανήματα, έτσι και στα ελαιοτριβεία με το πέρασμα των χρόνων η διαδικασία απλοποιήθηκε.

Εμείς οι παλαιότεροι, θυμηθήκαμε στα χωριά, και το πάτημα του πολτού της ελιάς με τις πέτρες, όπως και η εναπόθεσή του σε τσούλια, για να μπει στη συνέχεια στην πρέσα. Τότε που δοκίμαζε κάποιος το λάδι και σε ψωμί, το οποίο πρώτα είχε ζεσταθεί στη φωτιά! Αυτή η διαδικασία τηρείται και στις μέρες σας σε χώρες γύρω από τη Μεσόγειο, όπως ο Λίβανος. Χώρες που ευδοκιμούν ελιές…

Δείτε σχετικά βίντεο και για μάθετε οι νεότεροι, πως και στην Ελλάδα, έβγαινε πριν από χρόνια το λάδι:

Τα βίντεο δημοσίευσε η Helene Khattar (στο Facebook), η οποία διατηρεί κατάστημα ειδών υγιεινής διατροφής με την επωνυμία «Mounewbeit».

Διαβάστε ακόμα:

Η συλλογή των καρπών της ελιάς και η παραγωγή του ελαιόλαδου (βίντεο)