Η Επίδαυρος αποκτάει νέο αρχαιολογικό μουσείο, προκειμένου να στεγάσει τα σημαντικά ευρήματα από το ιερό του Ασκληπιού, ένα μέρος των οποίων εκτίθεται σήμερα στο υπάρχον παλαιό κτήριο, που έχει ξεπεράσει τον έναν αιώνα ύπαρξης, αλλά και έχει ξεπεραστεί βέβαια εντελώς, μουσειακά.

Αυτό είναι ένα πού σημαντικό γεγονός για τον νομό μας και την πολιτιστική κληρονομιά του και πίσω από αυτή τη δημιουργία είναι ο Βασίλης Λαμπρινουδάκης. Πρόκειται για τον αρχαιολόγο που ασχολείται με τη δημιουργία του νέου αρχαιολογικού μουσείου της Επιδαύρου, καθώς θα βασιστεί σε δική του πρόταση.

Οι χρήσεις που προτείνονται για το νέο κτήριο του μουσείου από την αρμόδια Εφορεία Αρχαιοτήτων Αργολίδας έχουν λάβει υπ’ όψιν την προκαταρκτική μουσειολογική πρόταση, που έχει συνταχθεί από τον εξέχοντα αρχαιολόγο, καθηγητή Βασίλειο Λαμπρινουδάκη, ο οποίος ανασκάπτει και μελετά το ιερό του Ασκληπιού για περισσότερο από 50 χρόνια.

Στη συνέχεια θα σας παρουσιάσουμε τι προβλέπεται να ετοιμαστεί με βάση τα σχέδια και ποιες θα είναι οι χρήσεις του νέου αρχαιολογικού μουσείου. Θα σας ενημερώσουμε για την ιστορία του μουσείου και τα εκθέματα. Με πληροφορίες του Μ. Θερμού (MonoNews Ανασκαφή). Ακολούθως, μπορείτε να διαβάσετε και τι ανέφερε ο Βασίλειος Λαμπρινουδάκης στην εφημερίδα «Lifo», μαθαίνοντας πολλά πράγματα για τον συγκεκριμένο αρχαιολόγο.

Εκεί θα χτιστεί το νέο μουσείο

Το νέο κτήριο, εμβαδού περί τα 2.500 τμ προβλέπεται να ανεγερθεί στην περιοχή, όπου βρίσκεται το Ξενία και οι άλλες σύγχρονες εγκαταστάσεις που εξυπηρετούν διάφορες χρήσεις (Θεατρικό Μουσείο, καμαρίνια, γραφεία, αρχεία, βιβλιοθήκη, εργαστήριο συντήρησης, αποθήκες κ.λπ.). Το σημείο βρίσκεται εκτός του μνημειακού συνόλου του Ασκληπιείου, στο οποίο επίσης, δεν υπάρχουν αρχαιολογικά κατάλοιπα ενώ στην ίδια περιοχή, ας σημειωθεί, είναι ήδη υπό ανέγερση το πωλητήριο του ΟΔΑΠ, καθώς και ένα κτήριο πολλαπλών χρήσεων για το Ελληνικό Φεστιβάλ.

Σε γενικές γραμμές δηλαδή, είναι το καταλληλότερο για τη χωροθέτηση του νέου μουσείου, καθώς έτσι ολοκληρώνεται ο σχεδιασμός για την συγκέντρωση όλων των νέων κτηριακών εγκαταστάσεων, που απαιτούνται για την λειτουργία του αρχαιολογικού χώρου.

Πιο συγκεκριμένα, και σύμφωνα με το κτηριολογικό πρόγραμμα που κατατέθηκε στο Συμβούλιο Μουσείων του υπουργείου Πολιτισμού, το μουσείο προβλέπεται να κτισθεί στο τέλος της νέας διαδρομής περιήγησης στον αρχαιολογικό χώρο, που θα ξεκινά από τα Προπύλαια (την αρχαία είσοδο) του ιερού στα βόρεια και θα καταλήγει στο αρχαίο θέατρο, στο νότιο άκρο του ιερού και στην έξοδό του από αυτό. Σε κάθε περίπτωση πάντως, όλη αυτή η περιοχή βρίσκεται εντός της Ζώνης Α’ του κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου.

Οι χρήσεις του νέου μουσείου

Σημαντικό είναι το γεγονός εξάλλου, ότι οι χρήσεις που προτείνονται για το νέο κτήριο του μουσείου από την αρμόδια Εφορεία Αρχαιοτήτων Αργολίδας έχουν λάβει υπ’ όψιν την προκαταρκτική μουσειολογική πρόταση, που έχει συνταχθεί από τον εξέχοντα αρχαιολόγο, καθηγητή Βασίλειο Λαμπρινουδάκη, ο οποίος ανασκάπτει και μελετά το ιερό του Ασκληπιού για περισσότερο από 50 χρόνια.

Σύμφωνα με αυτήν η μόνιμη έκθεση στο ισόγειο του κτηρίου θα καταλαμβάνει έκταση 1.100 τμ ενώ το μουσείο εκτός από τον χώρο υποδοχής και τα γραφεία του θα διαθέτει επίσης αίθουσα πολλαπλών χρήσεων για διαλέξεις, εκπαιδευτικά προγράμματα στο ημιυπόγειο ενώ φυσικά θα υπάρχουν και όλοι οι απαιτούμενοι βοηθητικοί χώροι και οι απαραίτητες εγκαταστάσεις.

Η όλη πρόταση εξάλλου, για τη δημιουργία ενός νέου κτηρίου, αφορά στον ευρύτερο σχεδιασμό της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αργολίδας και έρχεται να συμπληρώσει το πρώτο τμήμα του αρχικού σχεδιασμού για την ανάδειξη του Ασκληπιείου σε αρχαιολογικό και περιβαλλοντικό πάρκο, μέσω της υπογραφείσας από το 2019 Προγραμματικής Σύμβασης μεταξύ Υπουργείο Πολιτισμού, Περιφέρειας Πελοποννήσου και Δήμου Επιδαύρου.

Η ιστορία και τα εκθέματα

Εντός του αρχαιολογικού χώρου του ιερού του Ασκληπιού, που αποτελούσε την μητρόπολη όλων των ασκληπιείων του αρχαίου κόσμου βρίσκεται το εν λειτουργία αρχαιολογικό μουσείο, που κτίσθηκε το 1898-1900 από την Αρχαιολογική Εταιρεία. Άρχισε να λειτουργεί το 1909 στεγάζοντας πολλά από τα ευρήματα των ανασκαφών, που είχαν διεξαχθεί από το 1881 ως το 1928 από τον αρχαιολόγο Παναγή Καββαδία. Στον ίδιο οφείλεται και η έκθεση των αρχαίων, που διατηρείται ως σήμερα, χαρακτηριστικό δείγμα της μουσειακής αντίληψης των αρχών του 20ού αιώνα, με την πυκνή και παρατακτική διάταξη των εκθεμάτων, αν και αναγκαστική, λόγω της στενότητας του χώρου.

Τα εκθέματα του Μουσείου χρονολογούνται από την Αρχαϊκή ως την Ρωμαϊκή εποχή και προέρχονται από τα Προπύλαια του ιερού, τον ναό του Ασκληπιού και τον ναό της Άρτεμης και τον Θόλο της Επιδαύρου. Είναι επιγραφές, ιατρικά εργαλεία, σίμες αρχαίων κτηρίων, ακροκέραμα, ανάγλυφα, αγάλματα μεγάλου μεγέθους αλλά και πολλά μικρά αναθήματα, το σημαντικό γνωστό, ημιτελές κορινθιακό κιονόκρανο που βρέθηκε κοντά στη Θόλο, καθώς και μεγάλα τμήματα σημαντικών αρχαίων κτηρίων.

Στο μουσείο εκτίθενται επίσης και εκμαγεία σημαντικών αγαλμάτων όπως της Υγείας 4ου π.Χ. αιώνα, της Αφροδίτης (ρωμαϊκό αντίγραφο), του Ασκληπιού (Ρωμαϊκής εποχής), των αετωμάτων του ναού του Ασκληπιού, των ακρωτηρίων του ναού της Άρτεμης καθώς και αναγλύφων, τα οποία βρίσκονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα.

Το κτήριο του μουσείου, ένα από τα αρχαιότερα της Ελλάδας είναι κτισμένο μεταξύ του αρχαίου Θεάτρου και του υπόλοιπου ιερού του Ασκληπιού, στη νότια πλευρά μικρού χειμάρρου και αποτελείται από τον προθάλαμο και δύο μακρόστενες αίθουσες. Στην νότια του πλευρά κατασκευάστηκε μεταγενέστερα πρόσθετο υπόστεγο, το οποίο στεγάζει μεγάλο αριθμό επιγραφών.

Βασίλης Λαμπρουδάκης: Ο αρχαιολόγος πίσω από το νέο μουσείο της Επιδαύρου

Ο αρχαιολόγος που ασχολείται με τη δημιουργία του νέου αρχαιολογικού μουσείου της Επιδαύρου, καθώς θα βασιστεί σε δική του πρόταση, είναι ο Βασίλης Λαμπρινουδάκης. Από τις ανασκαφές στην Επίδαυρο και τη Νάξο, ο ομότιμος καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας αφηγείται μια ζωή αφιερωμένη στην ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Και όπως λέει, το πιο πολύτιμο εύρημα δεν ήταν αρχαιολογικό – ήταν η γυναίκα του.

Τα ανέφερε ο ίδιος στην εφημερίδα «Lifo», μιλώντας και για την Επίδαυρο. Διαβάστε όσα αποκάλυψε:

Γεννήθηκα στη Χίο τον Ιούλιο του 1939 και έζησα στο νησί μέχρι τα δεκαοκτώ μου χρόνια, όταν έφυγα για σπουδές στην Αθήνα. Μεγάλωσα στο αστικό περιβάλλον της πόλης, σε μια εποχή γεμάτη αντιθέσεις. Αποφοίτησα από το Γυμνάσιο Aρρένων Χίου, ένα σχολείο με μακρά πνευματική παράδοση από την εποχή που το ίδρυσε ο Όσιος Αθανάσιος ο Πάριος. Το σπίτι μας βρισκόταν μόλις λίγα βήματα από τη βιβλιοθήκη Κοραή – έναν πνευματικό θησαυρό που επισκεπτόμουν συχνά και που διαμόρφωσε την αγάπη μου για τη γνώση και την Ιστορία. Από την παιδική μου ηλικία κουβαλώ ένα πλήθος αναμνήσεων.

Δεν ξεχνώ τις ατέλειωτες ώρες παιχνιδιού στη γειτονιά με τους φίλους μου αλλά ούτε και τις δυσκολίες και τις στερήσεις της περιόδου της γερμανικής κατοχής, που σημάδεψαν τη γενιά μου. Θυμάμαι επίσης με ευχαρίστηση τα μαθήματα γαλλικών στο κολέγιο Saint Joseph, που λειτουργούσε τότε στη Χίο. Ως παιδί, ήμουν ιδιαίτερα σκανταλιάρης και ατίθασος. Από τις ζωντανές εκείνες αναμνήσεις ξεχωρίζω τις φάρσες μας: μαζί με τους συμμαθητές μου βάζαμε φωτιά σε παλιά φιλμ και τα πετούσαμε από το παράθυρο. Οι καλόγριες, βλέποντας πως δεν μας έβαζαν εύκολα σε τάξη, συχνά μας άφηναν τελικά να κάνουμε ό,τι θέλαμε.

• Οι γονείς μου ήταν πρόσφυγες από την περιοχή της Σμύρνης. Και στους δύο χρωστάω τις ηθικές αρχές και αξίες που διέπουν σταθερά τη ζωή μου. Ιδιαίτερα στον πατέρα μου οφείλω την αγάπη για τα γράμματα και τη γνώση της αγγλικής γλώσσας. Ξέρετε, ο πατέρας μου έζησε για χρόνια στην Αμερική και όταν επέστρεψε δίδασκε αγγλικά στη Χίο. Όσον αφορά τη μητέρα μου, θα έλεγα ότι της χρωστώ την ικανότητα να προσεγγίζω με θετικό τρόπο τα όποια προβλήματα της ζωής.

«Η ζωή μου με έχει διδάξει πως η τίμια εργασία, αργά ή γρήγορα, αμείβεται. Και κάτι ακόμη σημαντικό: το έργο που έχεις παραγάγει δεν μπορεί κανείς να σ’ το αφαιρέσει. Είναι τελικά αυτό που μένει, όταν όλα τα άλλα παρέλθουν».

Σπούδασα Κλασική Αρχαιολογία και Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δίδαξα έως το 2006 (οπότε και αφυπηρέτησα ως ομότιμος καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας), ενώ το επιστημονικό μου έργο επικεντρώνεται στην αρχαία ελληνική τέχνη, την αρχιτεκτονική, την τοπογραφία της αρχαίας Ελλάδας, την επιγραφική, τη θρησκεία και λατρεία των αρχαίων, τη θεωρία της αρχαιολογίας, καθώς και τη διαχείριση και ανάδειξη μνημείων. Για μένα, η αρχαιολογία είναι πρωτίστως Ιστορία.

Ανατρέχοντας στο παρελθόν, αναγνωρίζω πως το άσβεστο ενδιαφέρον μου για την Ιστορία γεννήθηκε μέσα από τα μαθήματα –και τις παράπλευρες δράσεις– ενός φωτεινού δασκάλου στο Γυμνάσιο της Χίου: του Γιάννη Κουνέλλη. Μαζί του επισκεπτόμασταν μνημεία στο νησί, προσπαθώντας να αναπλάσουμε την ιστορία τους και να αποκωδικοποιήσουμε τα μηνύματά τους. Διδάσκοντας, έμαθα πως ταυτόχρονα διδάσκεσαι κι εσύ. Και κάτι ακόμη: στα χρόνια που ήμουν καθηγητής στο πανεπιστήμιο, συνειδητοποίησα ότι ο καλός συνδικαλισμός μπορεί να αποφέρει καρπούς και να κάνει καλό, ενώ ο κακός λειτουργεί ως φρένο και τροχοπέδη.

• Όλα αυτά τα χρόνια είχα την τιμή να διευθύνω τις αρχαιολογικές έρευνες, τις εργασίες ανασκαφής, αναστήλωσης και ανάδειξης στο Ασκληπιείο και στην αρχαία πόλη της Επιδαύρου. Παράλληλα, υπηρέτησα ως διευθυντής των ανασκαφών και των εργασιών του Πανεπιστημίου Αθηνών σε σειρά σημαντικών αρχαιολογικών θέσεων στη Νάξο: στη Γρόττα, στο Ιερό των Υρίων, στο Ιερό του Γύρουλα, καθώς και στην περιοχή των αρχαίων λατομείων και του υδραγωγείου των Μελάνων. Επίσης, διηύθυνα τις ανασκαφές στην Παλαιομάνινα της Ακαρνανίας.

Η ανασκαφή και ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων των Υρίων και του Γύρουλα στη Νάξο τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο της Europa Nostra. Δεν ήταν κάτι εύκολο. Η πρόταση για βράβευση κατατέθηκε από την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού και η συγκίνηση ήταν μεγάλη όταν πληροφορηθήκαμε πως, ανάμεσα σε περισσότερα από σαράντα αντίστοιχα έργα σε μνημεία διαφόρων εποχών από όλη την Ευρώπη, η Νάξος απέσπασε την κορυφαία διάκριση. Σημαντική προσωπική στιγμή αποτέλεσε και η απονομή, το 2003, του παράσημου του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, ως αναγνώριση της συμβολής μου στην προβολή της ελληνικής ιστορίας και αρχαιολογίας σε διεθνές επίπεδο.

Τα ευρήματα που με συγκινούν ιδιαίτερα είναι αυτά που παρέχουν νέα στοιχεία για τη γνώση του παρελθόντος και ιδιαίτερα εκείνα που επιβεβαιώνουν μια υπόθεση που έχει κάνει κανείς κατά την ερευνητική στόχευσή του. Για παράδειγμα, στον ναό της Δήμητρας στο Σαγκρί της Νάξου οι παραστάδες των θυρών είχαν έναν χαρακτηριστικό τρόπο ανάρτησης της θύρας. Σ’ έναν άλλο χώρο κοντά στην πόλη, στα Ύρια, σ’ ένα εκκλησάκι ήταν εντοιχισμένο ένα κομμάτι τέτοιας παραστάδας, όμως τα στοιχεία του τρόπου ανάρτησης είχαν άλλες διαστάσεις από εκείνες του Σαγκρίου. Η λογική υπόθεση που προέκυπτε ήταν ότι στην περιοχή υπήρχε άλλος αρχαίος ναός, ανάλογος με αυτόν του Σαγκρίου. Η χαρά και ικανοποίηση ήταν λοιπόν μεγάλη όταν, μετά από διερευνητικές συζητήσεις με τους κατοίκους και ανασκαφική έρευνα εντοπίστηκε ο αρχαϊκός ναός του Διονύσου στα Ύρια. Είμαι πολύ περήφανος για όσα φέραμε στο φως στο νησί της Νάξου. Βρέθηκα στο νησί το 1961 ως τελειόφοιτος Αρχαιολογίας για να συμμετάσχω στην ανασκαφή στη Νάξο, ύστερα από πρόσκληση του Νίκου Κοντολέοντος.

Οι πρώτες μου εμπειρίες από την ανασκαφή φαντάζουν σήμερα στο μυαλό μου κάπως μυθικές. Μικρή πόλη σε σχέση με τη Χίο, δύσκολη ανασκαφή στη συνήθως ανταριασμένη ακτή της Γρόττας, που έφθανε στα αρχαία πολύ κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, ωράριο από τις επτά το πρωί ως τις πέντε το απόγευμα, έρευνα σε περισσότερες περιοχές με διαφορετικών εποχών αρχαία (Γρόττα, Απλώματα, Αγορά, Γύρουλας στο Σαγκρί). Και, πάνω απ’ όλα, σοβαρές απαιτήσεις στην ανασκαφή από έναν πρωτόπειρο τελειόφοιτο Αρχαιολογίας, αφού αρχή του Νίκου Κοντολέοντος ήταν ότι στα βαθιά μαθαίνεις κολύμπι.

• Όσον αφορά στο νησί της Νάξου, θυμάμαι ακόμη ένα περιστατικό. Το 1982 επιχειρήσαμε μια μικρή ανασκαφή γύρω από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, η οποία όμως απέδωσε αποκλειστικά χριστιανικές ταφές, χωρίς άλλα αρχαιολογικά ευρήματα. Τότε αποφασίσαμε να εφαρμόσουμε μεθόδους ντετέκτιβ. Αρχίσαμε να ρωτάμε τους ντόπιους που καλλιεργούσαν τα γύρω χωράφια: «Μήπως σκάβοντας πέσατε ποτέ πάνω σε κάτι αρχαίο;». Οι απαντήσεις ήταν συνήθως: «Στο δικό μου χωράφι, όχι. Αλλά άκουσα ότι στου τάδε κάτι είχε βρεθεί». Συλλέγοντας και συγκρίνοντας αυτές τις μαρτυρίες, κάναμε μια ιδιότυπη στατιστική, σε ποιον γείτονα συνέκλιναν οι περισσότερες σχετικές πληροφορίες. Έτσι καταλήξαμε σε ένα συγκεκριμένο σημείο, περίπου 200 μέτρα βορειοανατολικά του Αγίου Γεωργίου, όπου ξεκινήσαμε επιτόπια έρευνα του εδάφους. Καθώς η έρευνά μας άρχισε να δείχνει ότι βρισκόμασταν στον σωστό δρόμο, οι ντόπιοι μάς αποκάλυψαν ότι το 1961 είχε γίνει πράγματι εκεί μια λαθρανασκαφή. Οι αρχαιοκάπηλοι όμως απογοητεύτηκαν, καθώς βρήκαν μόνο μάρμαρα και όχι αγάλματα ή ειδώλια. Μας υπέδειξαν τον χώρο και πολύ σύντομα εντοπίσαμε τον σχετικά πρόσφατο λάκκο τους. Από τα περιφρονημένα κατάλοιπα καταλάβαμε αμέσως πως ανήκαν σε μεγάλο αρχαίο οικοδόμημα. Η συνέχεια των ανασκαφών επιβεβαίωσε τις υποψίες μας: επρόκειτο για τη νοτιοδυτική γωνία του ναού του Διονύσου, ανακατασκευασμένη κατά τα ρωμαϊκά χρόνια.

• Το δεύτερο παράδειγμα αφορά την Επίδαυρο. Ένας βωμός στο κέντρο του Ασκληπιείου διαπιστώθηκε ότι ήταν αξονικά προσανατολισμένος προς τη Θόλο. Ο βωμός είχε τρεις φάσεις λειτουργίας, η πρώτη από τις οποίες ήταν αρχαϊκή, αναγόμενη στο τέλος του 7ου πΧ αιώνα. Όμως η Θόλος, με την οποία λόγω προσανατολισμού φαινόταν να συνδέεται ο βωμός, χρονολογείται στον 4ο π.Χ. αι. Το λογικό συμπέρασμα και εδώ ήταν ότι πριν από τη Θόλο στη θέση της υπήρξε αντίστοιχο οικοδόμημα προς το οποίο έβλεπε ο βωμός. Και εδώ η συγκίνηση ήταν πολύ μεγάλη, όταν η ανασκαφή δίπλα και κάτω από τη Θόλο άρχισε να αποκαλύπτει ένα κτίριο με υπόγειο, προδρομικό της Θόλου.

• Η Επίδαυρος είναι για μένα ο τόπος στον οποίο τεκμηριώνεται με μνημεία χωρίς διακοπή η ιστορία της φροντίδας της υγείας από την προϊστορική εποχή μέχρι το τέλος της αρχαιότητας και ο τόπος όπου άκμασε το μεγαλύτερο θεραπευτήριο της αρχαιότητας. Είναι το μεγάλο σχολείο για την απόκτηση γνώσης για την ιστορία της ιατρικής, και είναι ακόμη ο χώρος των ευχάριστων εμπειριών από την αποκάλυψη άγνωστων ως σήμερα μνημείων της και διερεύνησης της ιστορίας και των μηνυμάτων τους. Τόπος φροντίδας σώματος και ψυχής. Αυτό το διάστημα ασχολούμαι ενδελεχώς με τη δημιουργία του νέου αρχαιολογικού μουσείου που θα αποκτήσει η Επίδαυρος.

Το νέο κτήριο, εμβαδού περί τα 2.500 τμ, προβλέπεται να ανεγερθεί στην περιοχή. Σύμφωνα με τη μουσειολογική πρόταση που έχω συντάξει, η μόνιμη έκθεση θα εκτίθεται στο ισόγειο του κτιρίου και θα καταλαμβάνει μια έκταση 1.100 τμ. Την ίδια στιγμή, το μουσείο, εκτός από τον χώρο υποδοχής και τα γραφεία του, θα διαθέτει ακόμη μια αίθουσα πολλαπλών χρήσεων που θα λειτουργεί για διαλέξεις και εκπαιδευτικά προγράμματα στο ημιυπόγειο, ενώ έχουν προβλεφθεί και άλλοι βοηθητικοί χώροι σε ένα σύνολο 200 τ.μ. Σκεφτείτε ότι όλα τα ευρήματα που αφορούν τον Απόλλωνα Μαλεάτα βρίσκονται στις αποθήκες. Είναι πλέον σαφές ότι το υφιστάμενο μουσείο στον αρχαιολογικό χώρο της Επιδαύρου δεν ανταποκρίνεται ούτε στις σύγχρονες ανάγκες ούτε στη σπουδαιότητα του χώρου.

Γι’ αυτόν τον λόγο, δημιουργείται ένα νέο μουσείο, το οποίο θα αναδείξει με σύγχρονο τρόπο την ιστορία της ιατρικής μέσα από τα κινητά ευρήματα του Ασκληπιείου. Το παλαιό μουσείο όμως δεν καταργείται. Αντιθέτως, διατηρείται και αποκτά έναν νέο ρόλο: εκεί θα εκτίθενται οι οικοδομικές επιγραφές, οι οποίες τεκμηριώνουν τον τρόπο διαχείρισης των οικονομικών και τεχνικών έργων της εποχής. Ο επισκέπτης θα έχει έτσι τη δυνατότητα να γνωρίσει την αρχιτεκτονική μορφή και τη διοικητική οργάνωση του ιερού. Ελπίζουμε ότι σε διάστημα δύο ετών το νέο μουσείο θα είναι έτοιμο να υποδεχθεί το κοινό.

• Η θητεία μου στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο υπήρξε για μένα το μεγαλύτερο σχολείο ενημέρωσης για την αρχαιολογική έρευνα στην Ελλάδα αλλά και για τους τρόπους διαχείρισης των μνημείων. Οι περισσότερες αποφάσεις του Συμβουλίου είναι καθοριστικές για την τύχη των μνημείων τα οποία αφορούν. Μια από αυτές είναι, π.χ., ο καθορισμός των ζωνών προστασίας των μνημείων. Και θεωρώ ότι τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πολύ καλή δουλειά για την ανάδειξη των μνημείων της Αθήνας και την προσβασιμότητα και αναγνωσιμότητά τους από το ευρύ κοινό. Τώρα, αν μπορούσα να αναστήσω ένα κτήριο που έχει χαθεί στο πέρασμα του χρόνου; Είναι πολλά. Μια σημαντική περίπτωση είναι η περίφημη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, που καταστράφηκε από φωτιά κατά τη διάρκεια των ρωμαϊκών εμφύλιων πολέμων. Μια διαφορετική περίπτωση είναι ο ναός της Αγροτέρας Αρτέμιδος στον Ιλισό, ανάλογης σπουδαιότητας για την αρχιτεκτονική με τον ναό της Αθηνάς Νίκης στην Ακρόπολη, που κατεδαφίστηκε από τον βοεβόδα της Αθήνας Χατζή Αλή Χασεκή το 1776.

• Από τότε που ξεκίνησα μέχρι σήμερα, η αρχαιολογία έχει αλλάξει. Σε θεωρητικό επίπεδο έχει αναπτυχθεί περισσότερο ως προς τη μελέτη των κοινωνικών δομών των αρχαίων κοινωνιών, στο μεθοδολογικό και τεχνικό επίπεδο έχει αναπτυχθεί η διεπιστημονική έρευνα των καταλοίπων του παρελθόντος, και στο επίπεδο διαχείρισης των μνημείων η συντήρηση και αποκατάσταση των ήδη γνωστών μνημείων αφενός βαρύνει στις επιλογές μας περισσότερο από την αποκάλυψη νέων και αφετέρου έχει αναπτύξει εξαιρετική τεχνογνωσία για την προστασία και προβολή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

• Ακούμε το συχνά το δίλημμα: τουριστική ανάπτυξη ή «αρχαία»; Είναι μια δύσκολη εξίσωση, που όμως πάντα με σεβασμό στα μνημεία αλλά και με κοινωνική ευαισθησία μπορεί να λυθεί. Στη διαχείριση των μνημείων, ανάλογα με την κλίμακα αξιών τους, υπάρχει η περίπτωση διατήρησης του μνημείου ορατού και επισκέψιμου, ώστε να απαιτείται απαλλοτρίωση του ιδιωτικού χώρου στον οποίο αυτό βρίσκεται· υπάρχει η περίπτωση της διατήρησης σε υπόγειο και η περίπτωση της επίχωσης, ώστε να μπορεί να οικοδομηθεί υπό όρους ο ιδιωτικός χώρος· ή μπορεί να κριθεί ότι ενδείκνυται η απόσπαση και μεταφορά των αρχαίων σε άλλο χώρο ή ακόμα και η αρχαιολογική διάλυσή τους. Πάντα υπάρχουν λύσεις. Θυμηθείτε τη μεταφορά σημαντικών εκθεμάτων από την αρχαιολογική ανασκαφή του Συντάγματος στην Πανεπιστημιούπολη του Ζωγράφου. Λύση είναι ακόμη και η διάλυση με επιστημονικό τρόπο, όταν το εύρημα δεν έχει ιδιαίτερη αξία. Τέτοιες λύσεις δόθηκαν, επί παραδείγματι, όταν κατασκευάστηκε η Αττική Οδός.

• Η μεγαλύτερη πρόκληση για έναν αρχαιολόγο είναι η έντονη οικοδομική δραστηριότητα, η οποία, σε συνδυασμό με την εγγενή στην αρχαιολογική έρευνα χρονοβόρα διαδικασία, απαιτεί πολύ αυξημένη απασχόληση, που το υπάρχον προσωπικό στην αρμόδια κρατική υπηρεσία δεν μπορεί πολλές φορές να καλύψει. Από την άλλη πλευρά, μια θετική πρόκληση για τον αρχαιολόγο του σήμερα είναι το έντονα αυξημένο ενδιαφέρον του κοινού, το οποίο μάλιστα στις μέρες μας είναι υψηλότερου μορφωτικού επιπέδου. Ο αρχαιολόγος πρέπει σήμερα στους μνημειακούς χώρους και στα μουσεία να συνθέτει και να παρουσιάζει ένα έγκυρο, θελκτικό και εύκολα κατανοητό αφήγημα για τη σημασία και τα μηνύματα των χώρων και των μνημείων που έχει στην αρμοδιότητά του.

• Προσωπικά, πιστεύω ότι η διαχείριση των μνημείων είναι επιστήμη, γιατί χρησιμοποιεί και παράγει διεπιστημονικές γνώσεις για την προστασία και την ανάδειξη των μνημείων. Ωστόσο είναι και τέχνη, γιατί χρειάζεται εξειδικευμένες ικανότητες και εμπειρία για την εφαρμογή των γνώσεων αυτών, αλλά είναι και δημόσια πολιτική, αφού η προστασία των μνημείων είναι αρμοδιότητα του κράτους και οι επιλογές των κυβερνήσεων επηρεάζουν τον τρόπο που θα γίνει και την έκταση που θα πάρει.

• Αναρωτιέμαι πολλές φορές τι κάνει μοναδική την ελληνική αρχαιολογία. Πρώτα απ’ όλα, ο πλούτος, η υψηλή ποιότητα και το διαχρονικό εύρος του πολιτιστικού αποθέματος της Ελλάδας. Οι Έλληνες αρχαιολόγοι, με την εμπειρία που τους χαρίζει η ενασχόληση με αυτόν τον πλούτο και την άμεση επαφή μέσω της ανασκαφής με τα κατάλοιπα του παρελθόντος, διακρίνονται στον διεθνή χώρο για τη σφαιρική γνώση του αντικειμένου τους και τις αντίστοιχες ερμηνείες τους.

• Η αρχαία λατρεία και θρησκεία έχει αφήσει πάμπολλα πολιτιστικά κατάλοιπα στη σημερινή ζωή. Τι να πρωτοθυμηθώ; Είναι πολλά, από την ονοματοθεσία των παιδιών (τα εγγόνια παίρνουν το όνομα του παππού και της γιαγιάς = αναγέννηση) και τις φωτιές του Αϊ-Γιάννη (καθαρμός) μέχρι το σιτάρι και το ρόδι στα κόλλυβα των μνημοσύνων (καθαρή επιβίωση της λατρείας της Δήμητρας και της Περσεφόνης, που σχετίζεται με τη διαλεκτική σχέση του θανάτου με τη ζωή). Η επίδραση της αρχαίας λατρείας φαίνεται και στη σημερινή τέχνη και πολιτιστική δραστηριότητα, με τη χρήση των προσώπων των θεών ή θεμάτων από την ελληνική μυθολογία, όπως, για παράδειγμα, η θυσία της Ιφιγένειας στο θέατρο.

• Ζούμε στην εποχή της ταχύτητας και της εικόνας και αρκετοί διερωτώνται πώς μπορεί να βρει κάποιος χώρο για μελέτη και προβολή της αρχαίας τέχνης. Η εικόνα είναι πράγματι το κύριο μέσο με το οποίο επικοινωνούμε σήμερα. Η εικαστική παραγωγή των αρχαίων Ελλήνων, πλαστική, ζωγραφική, αγγειογραφία, ψηφιδωτά κ.ά. υπήρξε πλουσιότατη και έχει σωθεί σε μεγάλο βαθμό. Τα αρχαία έργα, όπως και τα σύγχρονα έργα τέχνης, εκφράζουν την κοσμοθεωρία του δημιουργού τους και της εποχής τους, και έτσι αποδίδουν άμεσα την ιστορική στιγμή κατά την οποία παράχθηκαν, αποτελώντας τα πιο άμεσα τεκμήρια για την ανασύσταση του παρελθόντος. Στο τέλος του 20ού αιώνα, μια διεθνής ομάδα μελετητών της αρχαίας εικονογραφίας κατέγραψε και παρουσίασε σε μια εγκυκλοπαίδεια οκτώ διπλών τόμων όλες τις σωζόμενες αρχαίες ελληνικές, ρωμαϊκές και ετρουσκικές μυθολογικές παραστάσεις σε όλο τον κόσμο. To έργο αυτό ανταποκρίθηκε στο ενδιαφέρον όχι μόνο των ειδικών αλλά και του ευρύτερου κοινού και αναζωογόνησε τις σπουδές για την αρχαία εικονογραφία και την έμπνευση σύγχρονων δημιουργών από αυτήν.

• Στις μέρες μας, με ανησυχούν ιδιαίτερα φαινόμενα όπως η νεανική παραβατικότητα, η διάδοση των ναρκωτικών, οι πόλεμοι που εκτυλίσσονται στη γειτονιά μας, καθώς και ο αδιάκοπος βομβαρδισμός από τα μέσα ενημέρωσης με ειδήσεις γύρω από τη βία, τις συγκρούσεις και το έγκλημα. Η συνεχής αυτή έκθεση δεν αφήνει ανεπηρέαστη την ψυχολογία, ούτε την κοινωνική μας συνοχή. Σε ό,τι αφορά την ελληνική κοινωνία, πιστεύω ότι έχει εξελιχθεί σημαντικά και δεν θα πρέπει να χαρακτηρίζεται εύκολα ως «συντηρητική».

Η διαχρονικά ισχυρή παρουσία και αντοχή του θεσμού της οικογένειας, σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες, δεν αποτελεί απαραίτητα δείγμα συντήρησης, μπορεί αντιθέτως να λειτουργεί ως στήριγμα κοινωνικής συνοχής. Παράλληλα, ας μην ξεχνάμε ότι η ελληνική νομοθεσία έχει σημειώσει τα τελευταία χρόνια αξιοσημείωτα βήματα στον τομέα της συμπερίληψης. Σε αρκετούς τομείς, η κοινωνική ισότητα στην Ελλάδα αποτυπώνεται με ουσιαστικό τρόπο. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η υψηλή αναλογία γυναικών σε θέσεις πανεπιστημιακών διδασκόντων, κάτι που δεν παρατηρείται το ίδιο συχνά σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Φυσικά, υπάρχουν ακόμη φωνές συντηρητισμού και σκληρές κοινωνικές εκφάνσεις. Όμως, στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτές αποδοκιμάζονται από τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών. Άλλωστε, είναι σημαντικό να αποσαφηνίσουμε τι εννοούμε με τον όρο «συντήρηση». Η προσήλωση σε δοκιμασμένες και αποτελεσματικές κοινωνικές πρακτικές δεν είναι οπισθοδρόμηση – μπορεί, αντιθέτως, να αποτελέσει τη βάση για πρόοδο με θετικό πρόσημο.

• Στην Αθήνα αγαπώ το ωραίο της κλίμα και τη ζωντάνια της πόλης, την πανταχού παρούσα πολιτιστική κληρονομιά της με λαμπρά μνημεία τόσο από το απώτερο παρελθόν όσο και από τη σύγχρονη εποχή, γύρω από τα οποία έχουν αναπτυχθεί χώροι ελεύθεροι από την καθημερινή πολύβουη κίνηση, όπως η οδός Διονυσίου Αρεοπαγίτου και το πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος. Με ενοχλούν όμως η μόνιμη κυκλοφοριακή συμφόρηση στο μεγαλύτερο μέρος του Λεκανοπεδίου και τα κακόγουστα γκράφιτι σε δημόσια και ιδιωτικά κτίρια.

• Επιτυχία σημαίνει για μένα η επίτευξη του επιδιωκόμενου αποτελέσματος σε μια προσπάθεια δημιουργίας ενός σημαντικού έργου ή διαμόρφωσης μιας εποικοδομητικής κατάστασης πραγμάτων. Το τίμημα είναι σκληρή και εντατική δουλειά με παράλληλο περιορισμό σε καθημερινές «χαρές» και συχνά αντιμετώπιση δίκαιης ή άδικης κριτικής, ενίοτε δε και κακοήθους υπονόμευσης.

• Ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι η ανθρώπινη αδυναμία, που μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένες αποφάσεις και πράξεις. Σήμερα, δύναμη μού δίνει η στήριξη της οικογένειάς μου, η θέληση να ολοκληρώσω τα έργα μου που βρίσκονται σε εξέλιξη και η πίστη μου στη βοήθεια του Θεού. Για μένα Θεός είναι εκείνη η υπερβατική δύναμη που διέπει τη φύση και τη ζωή μας, και που κατά τη θεολογία της Εκκλησίας είναι «ανέκφραστος, απερινόητος, αόρατος, ακατάληπτος, αεί ων, ωσαύτως ων», δηλαδή αυτός ο οποίος υπερβαίνει τη δυνατότητα της ανθρώπινης λογικής να τον κατανοήσει και να τον περιγράψει, πολλώ μάλλον να τον δει, και που είναι άχρονος, αιώνιος.

• Οι ανθρώπινες σχέσεις που αναπτύχθηκαν γύρω από την ανασκαφή σφράγισαν τη ζωή μου με τρόπο καθοριστικό. Το καλοκαίρι του 1963, μια όμορφη και χαρούμενη Ναξιώτισσα – η Πίτσα Λογαρά, φοιτήτρια τότε στο πρώτο έτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών – άρχισε να επισκέπτεται την ανασκαφή και πολύ σύντομα έγινε αναπόσπαστο μέλος της ανασκαφικής παρέας. Εκείνη την περίοδο υπηρετούσα τη στρατιωτική μου θητεία, ωστόσο με ειδική άδεια κατάφερα να επιστρέψω και να συμμετάσχω ξανά στις ανασκαφές της Νάξου. Έτσι, το σπουδαιότερο εύρημα που μου επιφύλασσε η Νάξος δεν ήταν αρχαιολογικό: ήταν η γυναίκα μου.

• Από το 1963 και έπειτα, συνδέθηκα άρρηκτα με το νησί, με τα μνημεία και την ιστορία του, αλλά και –ίσως ακόμη περισσότερο– με τους ανθρώπους του. Από τότε χτίσαμε την οικογένεια που στάθηκε ο θεμέλιος λίθος για ό,τι ακολούθησε στην επαγγελματική μου πορεία. Ομολογώ πως αυτό υπήρξε και το μεγαλύτερό μου ρίσκο. Ο γάμος σε νεαρή ηλικία, χωρίς ακόμη σταθερή εργασία, είχε μέσα του ανασφάλεια και μια δόση περιπέτειας. Aποδείχθηκε, όμως, η πιο ευτυχής απόφαση της ζωής μου: με οδήγησε σε μια όμορφη οικογένεια, με μια εξαιρετική σύζυγο, δύο θαυμάσια παιδιά και δύο υπέροχα εγγόνια, την Εύα και τον Πάνο.

Δύσκολες καταστάσεις αντιμετωπίζει κανείς πολλές στη ζωή του. Στη δουλειά του, στις σχέσεις του, στην υγεία του, και δεν είναι εύκολο να τις αξιολογήσει. Σίγουρα κάτι που δεν λησμονώ ήταν το ατύχημα που είχα το 1999, όταν με χτύπησε αυτοκίνητο στη Νάξο – τελείωνα την ανασκαφή μου – και μου προκάλεσε συντριπτικό κάταγμα στο πόδι. Μεταφέρθηκα αεροπορικώς στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο ΚΑΤ, όπου χειρουργήθηκα αμέσως. Την επόμενη μέρα ακριβώς έγινε ο μεγάλος σεισμός της Αθήνας και έπρεπε να φύγω αμέσως από το νοσοκομείο, όχι μόνο από φόβο για τους σεισμούς αλλά και επειδή χρειάζονταν κρεβάτια για τους τραυματισμένους. Έτσι έκανα αναγκαστικά την αποθεραπεία στο σπίτι μου, ταλαιπωρούμενος και από τους πολλούς μετασεισμούς.

• Ύστερα από τόσα χρόνια ζωής και εμπειριών, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στην ήσυχη συνείδηση και στην ικανότητα να ζει κανείς με αξιοπρέπεια, καλύπτοντας τις βασικές του ανάγκες. Δεν με φοβίζει ο θάνατος, άλλωστε είναι στη φύση μας το θνητό. Συνηθίζω να λέω σχετικά ότι αυτό που επιθυμώ είναι τα τέλη της ζωής μου να είναι «ανώδυνα, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά», όπως τα θέλει η ευχή της Εκκλησίας. Αν κάτι μου λείπει, είναι ορισμένα αγαπημένα πρόσωπα – φίλοι και συνοδοιπόροι ζωής – που δεν βρίσκονται πια κοντά μας. Τέλος, η ζωή μου με έχει διδάξει πως η τίμια εργασία, αργά ή γρήγορα, αμείβεται. Και κάτι ακόμη σημαντικό: το έργο που έχεις παραγάγει κανείς δεν μπορεί να σ’ το αφαιρέσει. Είναι τελικά αυτό που μένει, όταν όλα τα άλλα παρέλθουν.

Πηγές: LiFO, Μ. Θερμού, MonoNews Ανασκαφή

Φωτογραφίες:  LiFO

Δεν πρόλαβε να εγκαλέσει ο «Πολίτης Αργολίδας» την Λίνα Μενδώνη για τη μη υλοποίηση έργων – σε πολλά έχουν εκπονηθεί οι μελέτες – ειδικά στην Ερμιονίδα, όπου υπάρχει «αναβρασμός», ακολούθησαν πολλά, όπως ο δημόσιος καβγάς της Υπουργού Πολιτισμού, με την πρόεδρο της εφορείας Αρχαιοτήτων, Άλκηστη Παπαδημητρίου στο Άργος για την κατάσταση συγκεκριμένου χώρου στην πόλη. Συνεχίζονται, όμως, πολλά, καθώς τα ερωτήματα που έθεσε ο «Πολίτης Αργολίδας, μετά και την επίσκεψη της Λίνας Μενδώνη στα μέρη μας, χρειάζονται απαντήσεις…

Το Mega φιλοξένησε, μάλιστα, ρεπορτάζ, κάνοντας λόγο για «πειθαρχικά μέτρα στα έργα Πολιτισμού που δεν τηρούνται χρονοδιαγράμματα». Το είπε, η Χριστίνα Κοραή, που διαθέτει έγκυρο ρεπορτάζ από το κυβερνών κόμμα. Την ίδια ώρα που συνεχίζονται οι αντιδράσεις στην Αργολίδα, όπως και στην Ερμιονίδα για τις καθυστερήσεις σε έργα. Όσον αφορά στον τομέα της συμπεριφοράς, όπως τονίσαμε, καθένας κρίνεται γι’ αυτήν απ’ όλους μας. Και όταν είσαι επικεφαλής, κοιτάς πρώτα απ’ όλα, τι έχεις κάνεις εσύ σωστά ή λάθος;

Ας δούμε το σχετικό ρεπορτάζ του «Mega», πριν από μερικές ημέρες:

Αργολίδα: Πειθαρχικά μέτρα στα έργα Πολιτισμού που δεν τηρούνται χρονοδιαγράμματα

Οι μέρες περνούν και το κτήριο μπροστά από το οποίο εκτυλίχθηκε το φραστικό επεισόδιο ανάμεσα στη Λίνα Μενδώνη και την Άλκηστις Παπαδημητρίου παραμένει γεμάτο γκράφιτι και ύβρεις.

Το εσωτερικό του ένα ερείπιο όπως κατέγραψε η κάμερα της εκπομπής «Live News»… Σύμφωνα με το «Mega» παρά τις αντιδράσεις και τη δημοσιότητα που πήρε η δημόσια επίπληξη της υπουργού Πολιτισμού στην προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αργολίδας, τίποτα δεν άλλαξε από την περασμένη Δευτέρα (24/03).

Οι τόνοι από το υπουργείο Πολιτισμού προσπαθούν να πέσουν, την ώρα που η Άλκηστις Παπαδημητρίου, ήταν το πρωί για δεύτερη συνεχόμενη μέρα, απούσα από το γραφείο της. Τόσο η ίδια όσο και η Λίνα Μενδώνη, δεν έχουν τοποθετηθεί εκ νέου μετά τον δημόσιο διάλογο που είχαν.

Με αφορμή το επεισόδιο, ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, έκανε λόγο για εργασιακή κακοποίηση. Το όλο θέμα προκαλεί αντιδράσεις και στην κεντρική πολιτική σκηνή, με υπουργούς να στηρίζουν τη Λίνα Μενδώνη και στελέχη κομμάτων της αντιπολίτευσης να στηλιτεύουν τη συμπεριφορά της.

Το υπουργείο Πολιτισμού επιμένει πως τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη ένα ευρύ πρόγραμμα έργων στο Άργος και το Ναύπλιο, συνολικού προϋπολογισμού 23 εκατομμυρίων ευρώ. Για τον δήμο Άργους – Μυκηνών έχουν ήδη διατεθεί όπως επισημαίνεται 13 εκατ. προερχόμενα τόσο από ευρωπαϊκούς πόρους όσο και από τον προϋπολογισμό του υπουργείου. Οι αντιδράσεις μετά τον έντονο διάλογο μπροστά στις κάμερες συνεχίζονται και πλέον αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα όσα θα συμβούν από εδώ και στο εξής.

Χρονοδιαγράμματα και πειθαρχικά μέτρα

Το ρεπορτάζ της Χριστίνας Κοραή σχετικά με το περιστατικό αναφέρει ότι η κυβέρνηση καλύπτει την υπουργό Πολιτισμού. Όπως ανέφερε η δημοσιογράφος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης κάνει λόγο για «μία ανθρώπινη συμπεριφορά μπροστά σε αυτό που αντίκρυσε».

Επιπρόσθετα, η Χριστίνα Κοράη ανέφερε – κατόπιν πληροφόρησης – ότι η κυβέρνηση σε όλα τα έργα Πολιτισμού θα τηρούνται χρονοδιαγράμματα και η μη τήρηση αυτών θα συνοδεύεται με πειθαρχικά μέτρα.

Ας δούμε τι έγραψε πρόσφατα και η Βιβή Σκούρτη (πολιτεύτρια στις τελευταίες εκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία) για τα έργα που… περιμένουν να γίνουν στην Ερμιονίδα, χρησιμοποιώντας και φωτογραφία από την τελευταία επίσκεψη της Λίνα Μενδώνη το 2022, χρησιμοποιώντας και φωτογραφία από… δικό μας ρεπορτάζ:

ΥΓ. 1: Στον «Πολίτη Αργολίδας» σας τονίσαμε ότι δεν ήταν τυχαία η επιλογή του Γιάννη Ανδριανού να «βομβαρδίσει» με ερωτήσεις στη Βουλή τη Λίνα Μενδώνη για έργα στην Αργολίδα, με αποτέλεσμα η Υπουργός να έρθει στο νομό μας. Το ίδιο έκανε ο βουλευτής της ΝΔ στην Αργολίδα και για τα άλλα θέματα. Ακολούθησε η κατάθεση προς τους συναρμόδιους υπουργούς ερώτηση 11 «γαλάζιων» βουλευτών (παρουσιάζονται ως δυσαρεστημένοι) για την «Εκτίναξη επιθετικών αγορών ακινήτων και επιχειρήσεων στις ακριτικές περιοχές από τουρκικά κεφάλαια που εμφανίζονται με τη μορφή ελληνικών ή ευρωπαϊκών επιχειρήσεων» με επίκεντρο τη Θράκη. κατέθεσαν προς τους συναρμόδιους υπουργούς «γαλάζιοι» βουλευτές.

Όπως σας έχουμε τονίσει, όλα… κινούνται γύρω από την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, μετά και τον ανασχηματισμό, ενώ η τραγωδία των Τεμπών έχει αφήσει στη κυβέρνηση μεγάλο πλήγμα. Πλέον το Μαξίμου έχει να… αντιμετωπίσει και απαιτήσεις Υπουργών!

ΥΓ. 2: Όσον αφορά στο θέμα που έθεσαν οι 11, εδώ και καιρό είχε επισημανθεί η συγκεκριμένη τακτική της Τουρκίας. Η γειτονική χώρα… δουλεύει το θέμα της Θράκης. Ο υπογράφων είχε μάθει από πρόσωπα στους νομούς της Θράκης ότι από την εποχή της κρίσης, άνθρωποι που έχουν σχέση με την Τουρκία αγόραζαν ακίνητα στην περιοχή, εκμεταλλευόμενοι τη δύσκολη οικονομική κατάσταση πολιτών μας, οι οποίοι έβγαζαν στο… σφυρί περιουσία τους για να ανταπεξέλθουν.

Συνδυάστε σ’ αυτό και την πολιτική… ζεστασιάς που ασκεί η γειτονική χώρα προς τη μουσουλμανική μειονότητα των Ελλήνων πολιτών της περιοχής. Και ξέρετε πως ασκεί επεκτατική πολιτική η Άγκυρα; Έχοντας απλώσει τα «πλοκάμια» της σε πληθυσμό περιοχής, αποκτώντας και ακίνητα, ζητάει δημοψήφισμα, ρωτώντας τους πολίτες, εάν θέλουν να είναι μαζί τους ή με τους... άλλους που τους έχουν μόνο διοικητικά μαζί τους. Εδώ να πούμε, πάντως, ότι σε Έβρο, Ροδόπη και Ξάνθη, η συνύπαρξη του πλυθησμού με τις όποιες διαφορές (η πιο βασική είναι η θρησκευτική), είναι αρμονική...   

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει δηλώσει ουκ ολίγες φορές ότι η Τουρκία δεν είναι μόνο τα 82 εκατομμύρια των πολιτών της αλλά και τα εκατομμύρια των «αδελφών» της στις γύρω γεωγραφικές περιοχές απ' τη χώρα του. Αναφερόμενος στα «σύνορα της καρδιάς του», που αφορούν πολλές περιοχές γύρω από την Τουρκία.

ΥΓ. 3: «Χάκερ» ψάχνει η ΕΥΠ και έγινε προκήρυξη για νέες θέσεις. Πού φτάσαμε, ώστε να υπάρχει η απαραίτητη κυβερνοασφάλεια;

Δεν προλάβαμε να γράψουμε για τη Λίνα Μενδώνη και έργα που εκκρεμούν να γίνουν στην Αργολίδα, κάνοντας ειδική αναφορά στην Ερμιονίδα, μετά από συνεχείς επερωτήσεις τις προηγούμενες ημέρες του βουλευτή της ΝΔ στον νομό, Γιάννη Ανδριανού, στη Βουλή προς την Υπουργό Πολιτισμού και στο Άργος έγινε… χαμός!

Ο «Πολίτης Αργολίδας» σας τόνισε ότι αυτή η ιστορία έχει… ψωμί. Δεν πέρασαν λίγες ώρες από την αναφορά μας και Λίνα Μενδώνη ήρθε… φουριόζα στο Άργος, με αποτέλεσμα η επίσκεψή της να συνοδευτεί από… έκρηξή της, καθώς επίπληξε την επικεφαλής της εφορίας αρχαιοτήτων Αργολίδας, Άλκηστης Παπαδημητρίου για την κατάσταση που συνάντησε σε συγκεκριμένο κτήριο μέσα στην αρχαιότερη πόλη της χώρας.

Είναι ολοφάνερο ότι στα κυβερνητικά στελέχη υπάρχει μεγάλη πίεση και όπως σας τονίσαμε δεν είναι τυχαίο ότι ο Γιάννης Ανδριανός ασκεί, πλέον, μεγάλη πίεση σε Υπουργεία, τώρα που και ο ίδιος παρέμεινε χωρίς χαρτοφυλάκιο. Και προσέξτε, Λίνα Μενδώνη και Άλκηστη Παπαδημητρίου, που καβγάδισαν μπροστά στις κάμερες, έχουν πολύ καλή σχέση, γνωρίζονται καλά – φάνηκε και από τον τρόπο που μίλησαν – έχουν την Αργολίδα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, λόγω και των πολλών αρχαιοτήτων που έχει ο νομός, ενώ και ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου, Γιώργος Διδασκάλου κατάγεται από το Ναύπλιο και γνωρίζει πολύ καλά όλες τις υποθέσεις, προσπαθώντας και… μόνος του να βρει λύσεις!

Ο σεβασμός σε αρχαία έργα, η διατήρηση μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς, ο σεβασμός στον Πολιτισμό, είναι βασικές προτεραιότητες, αλλά από όσα ακούστηκαν στις κάμερες προκύπτουν πολλά ερωτήματα. Δεν θα σταθούμε στο θέμα συμπεριφοράς, όλοι κρινόμαστε από τον τρόπο που χειριζόμαστε καταστάσεις, ειδικά όταν υπάρχει πίεση και έχουμε εξουσία, και το αναφέρουμε αυτό χωρίς να γνωρίζω τις πρωταγωνίστριες. Απλά σημειώνουμε ξανά ότι οι δυο τους γνωρίζονται πολύ καλά στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους.

Δεν θα σταθούμε, επίσης, αναλυτικά στα έργα που πρέπει να γίνουν στην Αργολίδα, πολλά εκ των οποίων, με βάση τις προηγούμενες επισκέψεις της Λίνας Μενδώνη στα μέρη μας και όσα έχουν ειπωθεί σ’ αυτές, έχουν μείνει πίσω. Η Υπουργός πραγματοποίησε, λοιπόν, επίσκεψη εργασίας στο Άργος και στο Ναύπλιο, όπου τα τελευταία πέντε χρόνια υλοποιείται από το ΥΠΠΟ το μεγαλύτερο πρόγραμμα πολιτιστικών υποδομών, με έργα συνολικού προϋπολογισμού άνω των 23.000.000 ευρώ. Η ίδια τόνισε προς την έφορο ότι «έχετε πάρει εκατομμύρια», όταν η έφορος Αρχαιοτήτων Αργολίδας ανέφερε ότι χρειάζονται 45.000 ευρώ για να γίνει ο καλλωπισμός στο κτήριο, ώστε να μην υπάρχουν οι εικόνες που… έβγαλαν τη Λίνα Μενδώνη απ’ τα «ρούχα» της.

Τα χρήματα, είτε προέρχονται κατευθείαν από το Υπουργείο, είτε από προγράμματα, είτε από το Ταμείο Ανάκαμψης, είναι πολλά και κατανοούμε ότι έργα δεν μπορούν να γίνουν χωρίς έξοδα.

Βλέποντας, όμως, αυτές τις εικόνες στο Άργος, θα σταθούμε και σε ερωτήματα που έθεσε ο καθηγητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Δ.Π.Θ, Βασίλης Τσαουσίδης σε ανάρτησή του στο Facebook, βλέποντας την Υπουργό να «φωνάζει» στην υφισταμένη της, την οποία έχει στηρίξει πολύ στο παρελθόν: «Δεν είχαν ελέγξει οι υπηρεσίες της την ιεράρχηση των έργων; Δεν είχαν εγκρίνει τις μελέτες; Γιατί ξαφνιάστηκε; Γιατί δεν φώναξε τον αρμόδιο υπάλληλο του υπουργείου της, που ήταν κάπου εκεί δίπλα της, να του βάλει τις φωνές που δεν ασκεί σωστά τα ελεγκτικά καθήκοντά του και δεν απαίτησε να ανακαινιστούν τα κεντρικά κτήρια της πόλης; Γιατί υπέγραψε συμφωνίες χρηματοδότησης που άφηναν “εκτός” τα σημαντικά κτήρια της πόλης;».

Και συνεχίζουμε εμείς: «Εάν ισχύουν κάποια από τα παραπάνω, τηρούνται οι διαδικασίες που πρέπει; Υπάρχει διαφάνεια; Πού αρχίζουν και που τελειώνουν οι ευθύνες της εφορίας αρχαιοτήτων Αργολίδας και ποιες είναι ευθύνες του Υπουργείου;. Εάν δεχτούμε ότι οι υπάλληλοι δεν έχουν κάνει καλά τη δουλειά τους, ποιος τους ελέγχει, ποιος τους δίνει κατευθύνσεις, ποιος τους επιβλέπει;».

Και όπως αναφέραμε, υπάρχουν πολλά έργα στην Αργολίδα, που έχουν μείνει πίσω… Η Λίνα Μενδώνη έχει επισκεφτεί, άλλωστε, αρκετές φορές την Αργολίδα, νομίζουμε ότι γνωρίζει πολύ καλά την κατάσταση στον τομέα της, και έφτασε στο σημείο να επιπλήξει δημόσια την υφιστάμενη της, η οποία για να αμυνθεί, διαμαρτυρήθηκε, ουσιαστικά, για την έλλειψη κονδυλίων, λέγοντας… «έχετε πάρει εκατομμύρια»!!!

Ο έντονος διάλογος ανάμεσα στη Λίνα Μενδώνη και την Άλκηστη Παπαδημητρίου, όταν βρέθηκαν στο συγκεκριμένο – παρατημένο – κτήριο, στο οποίο έχει πέσει και μέρος απ’ τη σκεπή, είχε ως εξής, με βάση όσα δημοσίευσε το «argonafplia.gr»:

Μενδώνη: «Γιατί το έχετε αφήσει έτσι (σ.σ. το κτήριο);»

Παπαδημητρίου: «Γιατί δεν το έχουμε επισκευάσει»

Μενδώνη: «Και γιατί δεν το επισκευάζετε;»

Παπαδημητρίου: «Γιατί στοιχίζει 45.000 ευρώ»

Μενδώνη: «Και ποιος σας τα αρνήθηκε; Έχετε πάρει εκατομμύρια…»

Παπαδημητρίου: «Θα παρακαλούσα αυτές τις συστάσεις να μην μου τις κάνετε δημοσίως»

Σε αυτό το σημείο συνοδοί της Υπουργού, αντιλαμβανόμενοι προφανώς ότι η σκηνή ήταν εντελώς άκομψη, μπήκαν μπροστά στις κάμερες, αλλά η κα Μενδώνη, εμφανώς εκνευρισμένη, συνέχισε στον ίδιο τόνο.

«Σε παρακαλώ πάρα πολύ. Δεν είναι δυνατόν μέσα στην καρδιά της πόλης να είναι αυτό το θέαμα. Άλκηστη πρόσεχε! Σε παρακαλώ πάρα πολύ», τόνισε χαρακτηριστικά, με την αρχαιολόγο να απαντά: «Με μαλώνετε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο που αναλογεί σ’ εμένα».

Δείτε την τραγική κατάσταση που είδε στο Άργος η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη και την έκανε να εκνευριστεί. Το «argonafplia.gr» που έβγαλε στη δημοσιότητα το θέμα, ανέβασε ένα νέο βίντεο από τον περιβάλλονται χώρο, αλλά και από το κτήριο, το οποίο σχεδόν έχει καταρρεύσει:

ΥΓ. 1: Η Άλκηστης Παπαδημητρίου, επικεφαλής στην εφορεία Αρχαιοτήτων Αργολίδας, σύμφωνα με συνεργάτες της, είναι πολύ σχολαστική με τη δουλειά της, και προσπαθεί να μην υποκύπτει σε κανέναν, όσον αφορά την προστασία του έργου της. Ίσως και γι’ αυτόν τον λόγο να αντέδρασε με τον παραπάνω τρόπο, όταν η Λίνα Μενδώνη την… έβγαλε στη «σέντρα». Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν από περίπου τρία χρόνια, η Λίνα Μενδώνη είχε μεταβεί στην Ερμιονίδα (τότε στη συγκεκριμένη περιοχή είχαν μπει στο τραπέζι και άλλα έργα που ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί), καθώς είχε… κολλήσει το έργο του Kilada Hills, λόγω αρχαιοτήτων που είχαν βρεθεί. Τότε στήριξε απόλυτα την επικεφαλής στην εφορεία Αρχαιοτήτων Αργολίδας στην κόντρα που είχε με την ιδιωτική εταιρεία. Έγινε σύσκεψη και αποφασίστηκε το πώς θα προχωρήσουν οι εργασίες για να είναι όλοι ικανοποιημένοι, με μέρος των μνημείων να αποτελούν μέρος του έργου του έργου, όπως συνέβη και σε σταθμούς του Μετρό στην Αθήνα.

ΥΓ. 2: Τότε, στις συγκεκριμένες επαφές, είχαμε γνωρίσει από κοντά τη Λίνα Μενδώνη, αυτό το αυστηρό ύφος είχε στις συναντήσεις, έχοντας πάντα στο πλευρό της συνεργάτες της, την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, στελέχη του κόμματος, υπηρεσιακοί υπάλληλοι, εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης. Μπορεί να άκουγε εισηγήσεις, αλλά όταν μιλούσε, ήταν σαν έπαιρνε αποφάσεις. Το να δείχνεις σεβασμό προς ένα ή μία Υπουργό δεν είναι κακό. Ο σεβασμός κερδίζεται, βέβαια… Αυτό που δεν μπορούσε να καταλάβουμε είναι οι εικόνες με σκυφτά κεφάλια και υποκλίσεις, που αποτελούν μέρος της ένδειξης σεβασμού στην Υπουργό… Μέρος της Δημοκρατίας είναι και ο σεβασμός της εξουσίας προς τους πολίτες. Μέρος της δουλειάς των πολιτικών είναι και όσα πράττουν για τους πολίτες, ακόμα και μία επίσκεψη στον χώρο της «μάχης», εάν θέλετε να χρησιμοποιήσουμε έναν πιο παραστατικό όρο. Σκεφτείτε λίγο τα όσα αναφέρουμε…

ΥΓ. 3: Τι ωραία τακτική είναι αυτή από ορισμένους; Δεν μπορούμε να καταλάβουμε τη νοοτροπία αυτών που δεν θέλουν να γράφουν οι κάμερες, προς ενημέρωση του κόσμου, ακόμα και όταν, όπως ακούστηκε, μιλάμε για κάτι «υπηρεσιακό». Ξέρετε πόσα δεν θα είχαν γίνει λάθος εάν υπήρχε κάλυψη τέτοιων υπηρεσιακών συζητήσεων. Δηλαδή, τους δημοσιογράφους τους θέλετε μόνο στα χειροκροτήματα; Φερέφωνα μας θέλουν κάποιοι, είτε είναι μέρος της εξουσίας, είτε κόσμος, έτσι τους εξυπηρετεί, έτσι συνήθισαν πολλοί απ’ τους δημοσιογράφους της πλάκας.

ΥΓ. 4: Το 2020 κάηκε ο αρχαιολογικός χώρος των Μυκηνών, η Υπουργός Πολιτισμού είχε επισκεφτεί τον χώρο, τόνισε ότι ολοκληρώθηκε έργο πυρόσβεσης, και είχε τονίσει τότε: «Άρπαξε λίγο το πούσι» και ότι «κάποιοι έκαναν κακό στη χώρα». Τώρα κα Μενδώνη… άρπαξαν φωτιά τα μπατζάκια σας και όπως σας αναφέραμε, έχετε πολλές μελέτες να υλοποιήσετε! Με την πίεση από τον Γιάννη Ανδριανό να είναι μεγάλη, λόγω και της πολιτικής κατάστασης που έχει διαμορφωθεί στη χώρα... 

Διαβάστε ακόμα:

Χρειάζονται… ανασκαφές για να βρεθούν οι υποσχέσεις έργων κ. Μενδώνη; (εικόνες)

Μενδώνη στην Ερμιονίδα: Η σύσκεψη στο δημαρχείο με το... βλέμμα στην υλοποίηση και άλλων έργων (εικόνες)

Ειδήσεις από Μενδώνη για έργα στην Ερμιόνη και αρμοδιότητες του Υπουργείου – Αποφάσεις για τον ΙΝ Παμμεγίστων Ταξιαρχών (βίντεο, εικόνες)

Η Μενδώνη στο «Kilada Hills»: Επένδυση στρατηγικής σημασίας, να τηρηθούν τα χρονοδιαγράμματα με στενή συνεργασία όλων και σεβασμό στην πολιτιστική κληρονομιά (εικόνες)

Ανδριανός για Μενδώνη: Αυτά τα έργα επισκεφτήκαμε, αυτές οι συμβάσεις υπογράφτηκαν (εικόνες)

Το σπουδαίο έργο Πυρόσβεσης, οι αιχμές για την κριτική το 2020 και οι συμβάσεις έργων - Όλα όσα έγιναν στις Μυκήνες (εικόνες)

Μενδώνη στην Αργολίδα: Παραδόθηκε το έργο πυρόσβεσης στις Μυκήνες – «Κάποιοι έκαναν κακό στη χώρα το 2020» (εικόνες)

Μενδώνη: Επισκέφτηκε και τον ιστορικό – μητροπολιτικό ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου

Μενδώνη στο Ναύπλιο: Πήγε στα γραφεία της ΝΔ, επισκέφτηκε και τον Ιερό Ναό της Ευαγγελίστριας (βίντεο, εικόνες)

Κωστούρος: Μεγάλη τιμή για όλους το ανακαινισμένο Μπούρτζι – Συνεργασία για αξιοποίηση ακινήτων του Δημοσίου (εικόνες)

Ο «Πολίτης Αργολίδας» καταπιάνεται ξανά, αυτή τη φορά με Podcast, για τις αυξήσεις στις εκκενώσεις βόθρων και περιγράφει με γλαφυρό τρόπο την κατάσταση σ’ ένα νοικοκυριό, αλλά και το τι συμβαίνει σε κάποιο κατάστημα εστίασης… Το σύνθημα είναι ένα… «Εκκενώστε γιατί χανόμαστε», εάν σκεφτεί κάποιος και την κατάσταση στην πολιτική ζωή, την ίδια ώρα που... σπάνε, πλέον, κάθε ρεκόρ οι παρεμβάσεις του Γιάννη Ανδριανού στη Βουλή, ενώ η Μαρίνα στο Ναύπλιο τρέχει με… χίλια, ίσως και με παραλείψεις, τη στιγμή που άλλα έργα έχουν «βαλτώσει»!

Έτσι, φτάσαμε στο σημείο η κυρία Μαρία να κόβει από εδώ, να κόβει από εκεί, να αφαιρεί πράγματα από το καλάθι του νοικοκυριού, για να μπορέσει να πληρώσει την εκκένωση του βόθρου. «Μήτσο, θα ανοίξω κι άλλες τρύπες στο ζωνάρι σου», φώναξε στον άνδρα της, για να μπορέσει να δικαιολογήσει τις αυξήσεις. Και τι να κάνει ο Μήτσος; Συναίνεσε, περιμένοντας τις καλύτερες ημέρες και με τον φόβο να μη βγουν τα λύματα στην επιφάνεια! Εκκενώστε γιατί χανόμαστε…

Και όλα αυτά, ενώ, εν έτη 2025 δεν θα έπρεπε να μιλάμε για βόθρους, καθώς όφειλε ο πολίτης μέσω της πολιτείας να έχει λύσει το θέμα της μεταφοράς των λυμάτων με τη λειτουργία αποχέτευσης.

Απολαύστε τα υπόλοιπα στο podcast που ακολουθεί:

Εντός και εκτός των τειχών της πόλης

Όπως μας πληροφόρησε ο βουλευτής Αργολίδας της Νέας Δημοκρατίας Γιάννης Ανδριανός, κατέθεσε ερώτηση στη Βουλή προς την Υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη με θέμα την πορεία υλοποίησης και ολοκλήρωσης των έργων συντήρησης και ανάδειξης του Ιερού Ναού Ταξιαρχών και του ρωμαϊκού ταφικού μνημείου στην Ερμιόνη.

Θα σταθώ στη συγκεκριμένη είδηση, πάντα και με χιουμοριστικό τρόπο, διότι έχει… ψωμί αυτή η ιστορία, για να μην ξεχνάμε και τι είχε προηγηθεί στο παρελθόν. Βλέπετε, έχουν ξεσηκωθεί και… πατέρες, που τα έχουν βάλει και με άρχοντες του τόπου, για την κατάσταση που επικρατεί με τα έργα της συντήρησης και ανάδειξης των αρχαιοτήτων που έχουν βρεθεί στον Ιερό Ναό Ταξιαρχών, εκεί όπου λειτουργεί ο… μισός ναός! Δεν είμαστε τώρα για «ιερούς πολέμους»!

Ήταν 9 Αυγούστου 2022 όταν η Λίνα Μενδώνη, μετά από… πιέσεις, είχε έρθει στην Ερμιονίδα, πήγε στο Kilada Hils, για να… ξεκολλήσουν τότε τα έργα, λόγω αρχαίων που είχαν βρεθεί εκεί, ακολούθως βρέθηκε και στην Ερμιόνη, όπου πήγε στον Ιερό Ναό Ταξιαρχών και στο ρωμαϊκό ταφικό μνημείο, με συνοδεία από τον τότε Περιφερειάρχη Πελοποννήσου, Παναγιώτη Νίκα και άλλους αξιωματούχους της περιοχής μας και όχι μόνο.

Τότε, εάν διαβάσετε τα ρεπορτάζ, δόθηκαν κάποιες υποσχέσεις και κατευθύνσεις, η Υπουργός είχε πει, μάλιστα, ότι θα βρισκόταν ξανά στην Ερμιονίδα τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου για να δει την πρόοδο των έργων. Αυτό επισημαίνει, μάλιστα, και ο Γιάννης Ανδριανός με χαρακτηριστικό τρόπο: «Επισημαίνω ότι κατά την κοινή μας επίσκεψη με την Υπουργό τον τότε περιφερειάρχη και τον Δήμαρχο στον Αύγουστο του 2022 δηλώθηκε η βούληση και δόθηκαν οι σχετικές κατευθύνσεις για την άμεση υλοποίηση των σχετικών έργων»…

Τελικά, οι υποσχέσεις δεν έχουν υλοποιηθεί, λίγα πράγματα έχουν προχωρήσει, σχεδόν τρία χρόνια πέρασαν από την επίσκεψη της Υπουργού. Λέτε να αποκτήσουν και αυτές οι υποσχέσεις το χρώμα που φέρουν… αρχαιότητες κυρία Μενδώνη και να χρειαστούν... ανασκαφές για να υλοποιηθούν;

Από «μονάδες» του τόπου κάτι… κινείται, πάντως, υπάρχουν κάποιες επαφές με το Υπουργείο με συγκεκριμένους ανθρώπους. Για να δούμε τι μπορεί να γίνει στο μέλλον. Θα κάνουμε «ανασκαφές» σε μελέτες και σχέδια, ώστε να υλοποιηθούν τα έργα! Βάλτε… μπροστά τα έργα, διότι να ξέρετε κάποιοι εκπρόσωποι της Εκκλησίας δεν αστειεύονται!!!

ΥΓ. 1: Μια και καταπιάστηκα με τον Γιάννη Ανδριανό, να θυμίσω ότι ο βουλευτής μας δεν πήρε, τελικά, θέση στη νέα κυβέρνηση, ακόμα και ως Αναπληρωτής Υπουργός, αν και ο ίδιος ήταν μέλος της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για τη διερεύνηση των αιτιών της τραγωδίας των Τεμπών το 2023!!! Όλη η υπόλοιπη Περιφέρεια Πελοποννήσου έχει εκπροσώπους στην κυβέρνηση, η Αργολίδα έμεινε με την επιθυμία στα… χείλη! Λέτε γι’ αυτόν τον λόγο να έχει ξεκινήσει πιέσεις προς όλους και προς Υπουργούς ο Γιάννης Ανδριανός, βάσει των τελευταίαων κινήσεων του; Τελευταία οι παρεμβάσεις του είναι πολλές και σε ποικίλα θέματα, φέρεται σαν να ανήκει στην αντιπολίτευση, καλό είναι αυτό, βέβαια, για τον τόπο μας! 

Πήγε, έτσι, στο… βρόντο και η επιθυμία που εξέφρασε ο Δήμαρχος Ερμιονίδας Γιάννη Γεωργόπουλου στον Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και κυβερνητικό εκπρόσωπο Παύλο Μαρινάκη κατά την επίσκεψη του στο Ναύπλιο, για να τη μεταφέρει στον Κυριάκο Μητσοτάκη, καλώντας τον να… υπουργοποιήσει τον Γιάννη Ανδριανού!!! Ο Γιάννης Γεωργόπουλος έδωσε, πάντως, συγχαρητήρια στη Σοφία Ζαχαράκη για την ανάληψη των καθηκόντων της ως Υπουργού Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, διατηρούν καλές σχέσεις οι δυο τους, η τελευταία έχει έρθει, άλλωστε, πολλές και στα μέρη μας.

ΥΓ. 2: Θα συνεχίσω σε… ρυθμούς Ερμιονίδας και θα παίξω… μπάλα, για ακόμα μία φορά με την κατάσταση του Δημοτικού γηπέδου Κρανιδίου, που θυμίζει το… γεφύρι της Άρτας. Την ημέρα το… χτίζαμε και το βράδυ… γκρεμιζόταν! Το θέμα έφτασε και στη λογοδοσία του Δημοτικού Συμβουλίου Ερμιονίδας, εγώ με όσα άκουσα, κατάλαβα ότι εάν δε γίνει ολικό… λίφτινγκ (ακόμα και στο δίκτυο νερού) και εάν δεν βρεθεί κατάλληλο νερό, δεν πρόκειται να γίνει παιχνίδι ούτε στο υπόλοιπο της σεζόν. Κρατάτε μια… πισινή, διότι υπάρχει σύλλογος για τον οποίο η περίοδος θα πάει μέχρι… Ιούνιο.

Βέβαια, αυτά που ακούστηκαν δεν τα ενστερνίζονται απόλυτα οι «μάχιμοι», απ' αυτούς που είναι υπεύθυνοι για την παράδοσή του στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Ξέρετε, όχι μόνο αυτοί που κόβουν και… πατάνε, αλλά και οι προϊστάμενοι τους. Έμαθα ότι δεν συμφωνούν με όσα ακούστηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο. Υποσχέσεις δεν υλοποιήθηκαν ποτέ, φαίνεται ότι απουσιάζει η κοινή γραμμή, δεν ξέρω για ποιους λόγους, ας μας πουν οι αρμόδιοι! Ζήσε Μάη να φας… τριφύλλι, όπως είχαμε επισημάνει! Τραγική ειρωνεία; Φέτος το ζήτησαν δυο ομάδες για να αγωνιστούν! Για να γίνονται, πάντως, εργασίες μέσα στην τρέχουσα περίοδο, θα πρέπει να δόθηκαν και φέτος χρήματα για συντήρηση… Να υποθέσω ότι όλα πραγματοποιούνται με πρόγραμμα και συχνότητα!

ΥΓ. 3: Τα έργα στο Kilada Hills προχωράνε; Ρωτάω, διότι φαίνεται να υπάρχει μια στασιμότητα, ενώ κάποια γραφεία στην περιοχή, που σχετίζονταν με το έργο, έκλεισαν. Όπως έχουν τονίσει άνθρωποι της βρετανικής DCI Advisors, η πρώτη φάση του έργου (το γήπεδο γκολφ, το Country Club και οι υποδομές για τις 90 Golf Villas) χρηματοδοτείται απευθείας από την ίδια εταιρεία και τις κρατικές επιχορηγήσεις. Στόχος είναι τα επώνυμα καταλύματα, το Beach Club και οι υπόλοιπες υποδομές να χρηματοδοτηθούν από έναν επενδυτικό εταίρο και από τραπεζικό δανεισμό. Υπάρχει και η δικαστική διαμάχη με τον Ελληνοκύπριο, Μίλτο Καμπουρίδη (τρέχει… την DCP που παρέδωσε τη διαχείριση του έργου στη DCI), ο οποίος αποπέμφθηκε από τη βρετανική εταιρεία τον Μάρτιο του 2023, με αφορμή το deal του 2018 που αφορούσε την πώληση του πολυτελούς συγκροτήματος του Amanzoe (πλέον ανήκει στη Grivalia Hospitality).

ΥΓ. 4: Ωραίο φαγητό οι σουπιές με ρύζι, ειδικά τώρα που διανύουμε και περίοδο νηστείας. Σε γεμίζουν με όρεξη για να κάνεις, μεταξύ άλλων, απολογισμό του έργου σου, όποιος δουλεύει κάνει και λάθη. Προσοχή χρειάζονται, πάντως, κάποιοι της… στεριάς που μοιάζουν με «σουπιές». Μάγειρα… οι σουπιές να συνοδεύονται με ρύζι Καρολίνα και προσοχή μη… λασπώσει! Σε κάποια θέματα, όπως η μαγειρική, χρειάζονται κατάλληλοι και ευέλικτοι χειρισμοί. Ελπίζω κάποιοι να έχουν καταλάβει λάθος σκέψεις και κινήσεις του παρελθόνος.

ΥΓ. 5: Πολλοί κατάλαβαν την προηγούμενη Κυριακή και τη δυναμική που έχει συγκεκριμένος σύλλογος, αυτή την έχει αποκτήσει με την πορεία που έχει γράχει εδώ και 15 χρόνια.

ΥΓ. 6: Η ΑΕ Ερμιονίδας είχε τη θετική ενέργεια και ενός πρώην της, στο τελευταίο ντέρμπι κορυφής με τον Εθνικό Τολού, στις κερκίδες του Δημοτικού γηπέδου Ερμιόνης. Ο Μανώλης άφησε το οροπέδιο (όχι του Λασιθίου, αλλά αυτό της Αρκαδίας), είχε χρόνο και ήρθε να δει αυτό το σημαντικό παιχνίδι. Διατηρεί, άλλωστε, τις καλύτερες σχέσεις με τους ανθρώπους της ΑΕ Ερμιονίδας. Μετά το θριαμβευτικό 6-1, μιλούσε με τα καλύτερα λόγια για τη δουλειά που έχει γίνει στον σύλλογο απ' όλους. Ο ίδιος έφυγε… άμεσα για το οροπέδιο, διότι από την επομένη, έσκυψε… ξανά το κεφάλι, μαζί με τους υπόλοιπους συνεργάτες τους. Βλέπετε, υπάρχει μπροστά μια μεγάλη πρόκληση στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Κρήτη. Για να δει, εάν ο τελικός του Κυπέλλου θα έχει… λάμψη Αστέρα!

ΥΓ. 7: Πολλά «μπράβο» στον Γιάννη Ευθυμίου, ο οποίος παρά την πικρία του για το αρνητικό αποτέλεσμα του Εθνικού Τολού απέναντι στην ΑΕ Ερμιονίδας στο ντέρμπι κορυφής του πρωταθλήματος (22η αγωνιστική) Α1 κατηγορίας ΕΠΣ Αργολίδας, επισκέφτηκε τα αποδυτήρια των γηπεδούχων και τους έδωσε συγχαρητήρια για τη νίκη. Ήθος… Χρειάζεται «δύναμη» αυτή η κίνηση και ξέρει ο έμπειρος προπονητής από σημαντικά ματς, νίκες, ήττες, αλλά και το τι πρεσβεύει ο αθλητισμός. Δυο φορές φέτος, σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, με ισάριθμες διαφορετικές ομάδες, δεν έχασε απ’ την πρωτοπόρο, αλλά ηττήθηκε με «βαρύ» σκορ στο πιο κρίσιμο παιχνίδι…

ΥΓ. 8: Πήγε ο Ντε Γκρες στην Ανατολική Μάνη στην εκδήλωση εορτασμών της περιοχής για την άτυπη έναρξη της Επανάστασης του 1821 από την πλατεία της Αρεόπολης και έγινε χαμός με το «πρίγκιπας» και το «Υψηλότατε», που άκουσε ο Παύλος από τον Δήμαρχο της περιοχής και εκπροσώπους της Εκκλησίας. Όπως τονίστηκε, κινήθηκαν διαδικασίες για τον Δήμαρχο από την αποκεντρωμένη… Βρε, σας έχω αναφέρει, πείτε τον άνθρωπο… Δαγρέ, όπως είπε πει συνταγματολόγος, αυτό το όνομα είχαν και δυο αδέρφια οπλαρχηγοί του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, και όλα… μέλι-γάλα. Εντάξει και η πλάκα έχει τα όρια της. Μιλάμε, πάντως, για περιοχή, που το «άρωμα» του Δεσποτάτου και του ημιαυτόνομου κράτους υπάρχει ακόμα και στις ημέρες μας. Κάποιοι νιώθουν να… ανυψώνονται, λέγοντας τέτοιες προσφωνήσεις. Νομίζω ότι θέματα πολιτεύματος έχουν λυθεί. «Το όνομα μου είναι Ντε Γκρες, το πως με αποκαλεί ο καθένας είναι άλλο θέμα. Είμαι απλός πολίτης και θέλω να ζω κοντά σας», ήταν τα λόγια του Παύλου.

ΥΓ. 9: Όταν κάποιοι γράφετε Δελτία Τύπου, ανακοινώσεις, επίσημη αλληλογραφία, δώστε μεγαλύτερη προσοχή σε θέματα γραμματικής, ορθογραφίας κ.α. Υπάρχουν επίσημες τοποθετήσεις με λάθη που… βγάζουν τα μάτια.

«Μπράβο» αξίζει η προσπάθεια που γίνεται στον Δήμο Άργους-Μυκηνών, με το νέο site (https://www.argos.gov.gr/) που λειτουργεί, φαίνεται να ενημερώνεται από επαγγελματίες δημοσιογράφους. Καλή προσπάθεια γίνεται και στους άλλους Δήμους, όπως και στην Περιφέρεια Πελοποννήσου (https://www.ppel.gov.gr/) , η ενημέρωση των πολιτών αποτελεί σημαντικό κομμάτι.