Ενδιαφέροντα στοιχεία έγιναν γνωστά απ’ τα στοιχεία κρατήσεων της «Ferryhopper» μεταξύ Ιανουαρίου και Δεκεμβρίου 2024 για την επισκεψιμότητα περιοχών της χώρας μας και ειδικότερα νησιών, με την Ύδρα και την Αίγινα να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε συγκεκριμένους τομείς, όσον αφορά στον Αργοσαρωνικό.

Ειδικότερα, οι ξένοι επισκέπτες από τον Αργοσαρωνικό επιλέγουν περισσότερο την Ύδρα, ενώ η Αίγινα είναι μεταξύ των νησιών που επιλέγουν οι περισσότεροι Έλληνες.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, Έλληνες και ξένοι ταξιδιώτες φάνηκε να δείχνουν προτίμηση σε διαφορετικούς προορισμούς, σύμφωνα με θέμα που φιλοξένησε η εφημερίδα «Αναγνώστης».

Αναλυτικότερα, η πρώτη δεκάδα των ξένων επισκεπτών είναι:

1. Σαντορίνη
2. Πάρος
3. Μύκονος
4. Νάξος
5. Μήλος
6. Ηράκλειο
7. Ίος
8. Ύδρα
9. Σίφνος
10. Κέρκυρα

Η πρώτη δεκάδα των Ελλήνων είναι:

1. Τήνος
2. Πάρος
3. Σύρος
4. Νάξος
5. Μύκονος
6. Κρήτη
7. Αίγινα
8. Άνδρος
9. Σίφνος
10. Κέρκυρα.

Όπως μπορεί να δει κανείς, η Σαντορίνη δεν βρίσκεται στο τοπ 10 των νησιών που επισκέφθηκαν οι Έλληνες το 2024, κάτι που έχει ενδιαφέρον ως γεγονός.

Η σεζόν του 2024 έφερε νέους προορισμούς στο προσκήνιο εντός ελληνικών συνόρων. Βλέπετε, σημαντικές αυξήσεις στην επιβατική κίνηση σημειώθηκαν στο Ιόνιο, τα Δωδεκάνησα και τα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Νησιά του Ιονίου, όπως η Λευκάδα, η Κεφαλονιά και η Ιθάκη, παρουσίασαν μεγάλη αύξηση σε αριθμό ακτοπλοϊκών εισιτηρίων πέρυσι.

Τα πιο δημοφιλή νησιά για οικογένειες φαίνεται να ήταν η Αίγινα, η Κέρκυρα, η Τζια, η Κύθνος και η Πάρος.

Όσο για τα διαφορετικά ηλικιακά γκρουπ, ταξιδιώτες ηλικίας 35+ προτίμησαν τη Μύκονο, τη Σαντορίνη, την Πάρο, τη Νάξο και την Τήνο. Οι Millennials ταξίδεψαν περισσότερο σε Μύκονο, Σαντορίνη, Πάρο, Νάξο και Μήλο, ενώ στην Gen Z τη θέση της Μήλου πήρε η Ίος.

Αύξηση παρατηρήθηκε, παράλληλα, στον αριθμό των εισιτηρίων κατοικιδίων σε σχέση με το 2023, τη χρονιά που ξεκίνησε η εφαρμογή του νόμου για τη δήλωση στοιχείων των ζώων συντροφιάς των επιβατών. Τέλος, ο Αύγουστος, και συγκεκριμένα η περίοδος του Δεκαπενταυγούστου, αποτέλεσε και το 2024 την κορύφωση της ταξιδιωτικής κίνησης για τα πλοία στην Ελλάδα.

Εκτός Ελλάδας, οι προορισμοί που ξεχώρισαν οι ταξιδιώτες το 2024 ήταν το Κάπρι, η Νάπολη και το Ποζιτάνο στην Ιταλία, το Ντουμπρόβνικ και το Χβαρ στην Κροατία, και η Ίμπιζα στην Ισπανία.

Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, το «Ferryhopper» συνέχισε για μια ακόμη χρονιά την ανοδική πορεία της στον τομέα των online πρακτορείων ακτοπλοϊκών στην Ελλάδα. Το Ferryhopper App, η εφαρμογή για κινητά, σημείωσε μεγάλη αύξηση σε downloads εντός του 2024 και πλέον αριθμεί πάνω από 3 εκατομμύρια λήψεις, περισσότερες από κάθε άλλη αντίστοιχη εφαρμογή στον κόσμο.

Από την αρχή της λειτουργίας του μέχρι και σήμερα, το «Ferryhopper» μετράει πάνω από 10 εκατομμύρια εισιτήρια στην Ελλάδα και 25 ακόμα χώρες, ενώ έχει 4.7/5 αστέρια με 37.000 κριτικές.

Πτήσεις μεταξύ νησιών αλλά και από και προς Αθήνα ξεκινούν από την ερχόμενη Δευτέρα (24/10), δίνοντας λύση στη διασυνδεσιμότητα των νησιών. Σε ποια νησιά μπορεί κάποιος να... πετάξει! 

Πιο συγκεκριμένα, μια νέα ελληνική εταιρεία ξεκινά με δύο μικρά αεροσκάφη φιλοδοξώντας να εξυπηρετήσει τόσο αυτούς που θέλουν να επισκεφτούν όσο και όσους διαμένουν στα νησιά καθόλη τη διάρκεια του έτους ενώ τα πρώτα της αεροσκάφη θυμίζουν περισσότερο ιδιωτικά τζετ παρά συμβατικές αεροπορικές εταιρείες.

Η «Cycladic» θα λειτουργεί σε 12μηνη βάση

Η «Cycladic», όπως ονομάζεται η εταιρεία, υπόσχεται να δώσει λύσεις σε σημαντικά προβλήματα επικοινωνίας μεταξύ των νησιών του Αιγαίου που φιλοξενούν πλήθος δημόσιων φορέων και υπηρεσιών νευραλγικής σημασίας για την οικονομία, την εκπαίδευση, και όχι μόνο, της νησιωτικής χώρας. Σύμφωνα με πληροφορίες η εταιρία σκοπεύει άμεσα να αγοράσει και άλλα αεροσκάφη αλλά και να επενδύσει σε ηλεκτρικά. Θα λειτουργεί σε 12μηνη βάση και δε θα αφορά επιδοτούμενους προορισμούς καθώς πρόκειται για ιδιωτική πρωτοβουλία και επένδυση με το εν λόγω project συνιστά μια ακόμα απόδειξη της εξέλιξης του ελληνικού τουρισμού.

Πώς θα λειτουργήσει

Στο πρώτο στάδιο του επιχειρηματικού σχεδίου η αεροπορική θα χρησιμοποιήσει τρία καινούργια «Cessna Grand Caravan EX» με χωρητικότητα 8 έως 10 επιβατών. Τα δύο από αυτά τα αεροσκάφη θα εκτελούν συγκεκριμένα τακτικά δρομολόγια. Τα εισιτήρια θα πωλούνται online αλλά και μέσω πρακτορείων. Θα έχουν τους δικούς τους κωδικούς, όπως όλες οι πτήσεις, και το check in θα γίνεται κανονικά στα γραφεία επίγειας εξυπηρέτησης των αεροδρομίων, όπως όλων των άλλων εμπορικών πτήσεων. Το τρίτο Cessna Grand Caravan EX θα παραμένει ελεύθερο προς εκμίσθωση προκειμένου να εκτελεί ιδιωτικές πτήσεις.

H «Cycladic» θα πετάει αρχικά μόνο μεταξύ συγκεκριμένων νησιών των Κυκλάδων, της Ρόδου και της Κρήτης. Τα δύο αεροσκάφη που θα πραγματοποιούν αυτά τα δρομολόγια θα έχουν ως βάση τους την Πάρο.

Σε ποια νησιά θα γίνουν οι πρώτες πτήσεις

Η εταιρεία έχει ένα ευέλικτο πλάνο που, εκτός από την προοπτική διεύρυνσης του στόλου αεροσκαφών της, προβλέπει και τη δυνατότητα να μπορούν να προστεθούν και άλλοι προορισμοί βάσει πάντοτε της ζήτησης. Οι πρώτες πτήσεις θα ξεκινήσουν εντός του Οκτωβρίου και στο αρχικό στάδιο θα συνδέονται μεταξύ τους Χανιά, Σαντορίνη, Ηράκλειο, Μύκονος, Πάρος, Ρόδος και Σύρος, αλλά κατά τους χειμερινούς μήνες θα προστεθούν και κάποιοι ακόμη προορισμοί, ενώ το καλοκαίρι θα συμπεριληφθεί και η Μήλος.

Πηγή: iefimerida.gr

Ο Κυριάκος Μητοστάκης αντέδρασε και αυτός για τον χάρτη-πρόκληση του Ντεβλέτ Μπαχτσελί και καλεί τον Τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να πάρει θέση…

Η Άγκυρα συνεχίζει τις προκλήσεις σε όλα τα επίπεδα σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο, και σ’ αυτές συμμετέχουν πολιτικοί, ΜΜΕ και όχι μόνο. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι «Γκρίζοι Λύκοι» προκαλούν, ενώ ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί είναι στενός συνεργάτης και υποστηρικτής του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Στις τελευταίες προκλήσεις ήταν άμεση η αντίδραση της Αθήνας, και τώρα ήταν η σειρά του Έλληνα Πρωθυπουργού να πάρει θέση.

Σε tweet του ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Ρίξτε μια καλή ματιά σε αυτόν τον χάρτη. Κρήτη, Ρόδος, Λέσβος, Χίος, Σάμος καταναλώνονται από την Τουρκία. Πυρετώδες όνειρο των εξτρεμιστών ή επίσημη πολιτική της Τουρκίας; Άλλη μια πρόκληση ή ο αληθινός στόχος; Ο πρόεδρος Ερντογάν πρέπει να καταστήσει σαφή τη θέση του σχετικά με τις τελευταίες γελοιότητες του μικρότερου εταίρου του στο συνασπισμό».

Take a good look at this map. Crete, Rhodes, Lesvos, Chios, Samos all consumed by Turkey. Α fever dream of extremists or Turkey’s official policy? Another provocation or the true goal?
President Erdogan must make his position clear on his junior coalition partner's latest antics. pic.twitter.com/hX4sSZ924j

— Prime Minister GR (@PrimeministerGR) July 11, 2022

Οι «Γκρίζοι Λύκοι» δώρισαν χάρτη στον Μπαχτσελί με το μισό Αιγαίο μέρος της Τουρκίας

Υπενθυμίζεται πως η Τουρκία συνεχίζει να προκαλεί, καθώς την εμφάνισή του έκανε ένας χάρτης που δείχνει την Κρήτη και όλα τα νησιά του ανατοικού Αιγαίου ως μέρη του τουρκικού κράτους.

Τον χάρτη κορνίζαραν οι Γκρίζοι Λύκοι, και ύστερα τον δώρισαν στον επικεφαλής του ακροδεξιού κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ) Ντεβλέτ Μπαχτσελί.

Ο Μπαχτσελί επισκέφθηκε την έδρα της εθνικιστικής οργάνωσης «Γκρίζοι Λύκοι», της οποίας ο ίδιος είναι ουσιαστικά επικεφαλής, και είχε συνάντηση στελέχη της.

Μετά το τέλος της συνάντησης ο – τυπικός – αρχηγός των «Γκρίζων Λύκων» Αχμέτ Γιγίτ Γιλντιρίμ, επίσης ανώτατο στέλεχος του ακροδεξιού συγκυβερνώντος κόμματος ΜΗΡ, δώρισε στον Μπαχτσελί πίνακα με χάρτη στον οποίαν παρουσιάζονται τα νησιά του Αιγαίου και η Κρήτη, ως τμήμα της… Τουρκίας.

Liderimiz Sn. Devlet Bahçeli Beyefendi Ülkü Ocakları Genel Merkezimizi ziyaret etti.

Türk Dünyası’nın Bilge Lideri, Liderimiz Sn. Devlet Bahçeli Beyefendi’yi Cenab-ı Allah başımızdan eksik etmesin, uzun ömürler versin.?? pic.twitter.com/yFFQJ7Tyqb

— Ülkü Ocakları (@Ulku_Ocaklari) July 9, 2022

Παυλόπουλος: Το διεθνές διαιτητικό δικαστήριο Χάγης ακυρώνει την ανιστόρητη τουρκική «ρητορική»

Η απόφαση του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου της Χάγης του 2016 «Φιλιππίνες κατά Κίνας» παράγει νομολογία, κατά την οποία τα ελληνικά νησιά, όπως το Καστελλόριζο, έχουν εκτός από Αιγιαλίτιδα Ζώνη και Υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, και έτσι ακυρώνει στο ακέραιο την περί του αντιθέτου αβάσιμη και ανιστόρητη τουρκική «ρητορική», επισήμανε τη Δευτέρα από το Καστελλόριζο ο Προκόπη Παυλόπουλος. Ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και επίτιμος καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ έστειλε και μήνυμα για τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό από τη Δημητσάνα.

Ειδικότερα, μιλώντας στο 8ο Διεθνές Θερινό Πανεπιστήμιο με θέμα «Η επικαιρότητα της θεωρίας του Αριστοτέλους περί Επιείκειας στο πεδίο του σύγχρονου Δημόσιου Διεθνούς Δικαίου», ο κ. Παυλόπουλος είπε:

«Η Επιστημονική Κοινότητα, διεθνώς, δικαίως αναγνωρίζει στον Αριστοτέλη, με βάση την ποσότητα και ιδίως την ποιότητα του έργου του, τον τίτλο του «Πατέρα των Επιστημών». Τούτο αιτιολογείται και τεκμηριώνεται και από το ότι, σύμφωνα με τις έρευνες και τους συνακόλουθους υπολογισμούς των Αλεξανδρινών, ο Αριστοτέλης συνέγραψε πάνω από 400 βιβλία. Καίτοι μεγάλο μέρος του έργου του Αριστοτέλους δεν κατέστη δυνατό να διασωθεί στην πορεία των αιώνων, τα τμήματά του εκείνα, τα οποία μας περιήλθαν, αρκούν για να καταδείξουν και τούτο: Η σκέψη του Αριστοτέλους επεκτάθηκε και εμβάθυνε σ’ ευρύ φάσμα του επιστητού της εποχής του, με αποτέλεσμα η προσφορά της να καλύπτει αφενός την ίδια την υφή της επιστημονικής μεθόδου εν γένει και, αφετέρου, σημαντικό μέρος των επιστημονικών πεδίων.

Α. Με βάση τις ως άνω διαπιστώσεις δεν είναι -κάθε άλλο- παράδοξο να υποστηριχθεί ότι και η Νομική Επιστήμη, ως μέρος των Θεωρητικών Επιστημών, οφείλει πολλά στην φιλοσοφική αναζήτηση του Αριστοτέλους. Ιδίως τα «Ηθικά Νικομάχεια», η «Ρητορική» και η «Αθηναίων Πολιτεία» εμπεριέχουν αναλύσεις, εξαιρετικά χρήσιμες ως σήμερα, οι οποίες μέσ’ από την θεωρητική, και με καθαρώς επιστημονική μεθοδολογία, προσέγγιση κυρίως του Δικαίου και της Δικαιοσύνης καταδεικνύουν μ’ ενάργεια την πολυπρισματική και ουσιαστική «οφειλή» της σύγχρονης Νομικής Επιστήμης στο έργο του Αριστοτέλους. Μέρος της «οφειλής» αυτής είναι τόσο η έννοια της Επιείκειας, ως θεμελιώδους ρήτρας ερμηνείας και εφαρμογής του Δικαίου, στο σύνολό του, όσο και η έννοια της Διαιτησίας. Οι κατ’ Αριστοτέλη έννοιες της Επιείκειας και της Διαιτησίας εξετάζονται εδώ αποκλειστικώς στο πεδίο του σύγχρονου Δημόσιου Διεθνούς Δικαίου. Και ακόμη πιο συγκεκριμένα, στο ειδικότερο εκείνο πεδίο του που αφορά το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ, κατά την Σύμβαση του Montego Bay του 1982, με βάση την ακόλουθη σειρά συλλογισμών:

Β. Μια από τις κυριότερες αιτίες, οι οποίες υπονομεύουν τα θεμέλια της σύγχρονης Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, είναι και το ότι βασικοί πυλώνες της - πραγματικές «αντηρίδες» για την εκπλήρωση της εκ καταγωγής αποστολής της, που συνίσταται κατ’ εξοχήν στην εγγύηση της ακώλυτης άσκησης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου - έχουν αρχίσει να διαβρώνονται επικινδύνως. Μεταξύ των πυλώνων αυτών συγκαταλέγονται, δυστυχώς, το Κράτος Δικαίου και το αναπόσπαστο θεσμικό «παρακολούθημά» του, η Αρχή της Νομιμότητας. Αυτό οφείλεται, σε μεγάλο τουλάχιστον βαθμό, στο ότι ο ρυθμιστικός τους «πυρήνας», ο κανόνας δικαίου, ο οποίος θεσπίζεται από την Πολιτεία διαθέτοντας έτσι την απαραίτητη για το κανονιστικό του κύρος δημοκρατική νομιμοποίηση, διαβρώνεται αντιστοίχως, και μάλιστα με γεωμετρικώς αύξουσα ένταση. Τούτο ισχύει διεθνώς, και δη σε κάθε πτυχή του ισχύοντος Δικαίου, είτε πρόκειται για το Εθνικό είτε πρόκειται για το Ευρωπαϊκό και, προεχόντως, για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο. Και προκύπτει, κατά κύριο λόγο, εκ του ότι ο κανόνας δικαίου, εκ φύσεως γενικός και αόριστος αφού πρέπει να υπηρετεί την αρχή της αναλογικής Ισότητας και της «έννοιας γένους», της Αναλογικής Δικαιοσύνης, αδυνατεί να πλαισιώσει κανονιστικώς, με την επιβαλλόμενη για την εγγενή ρυθμιστική του επάρκεια, την κοινωνικοοικονομική πραγματικότητα, άρα τις αντίστοιχες κοινωνικοοικονομικές σχέσεις μεταξύ των μελών κάθε κοινωνικού συνόλου, εντός του οποίου είναι προορισμένος να εφαρμόζεται. Η Οικονομική Παγκοσμιοποίηση και η ραγδαία εξέλιξη της Τεχνολογίας μεταβάλλουν με τέτοια ταχύτητα την κοινωνικοοικονομική «υποδομή», της οποίας ο κανόνας δικαίου αποτελεί θεσμικό «εποικοδόμημα» -φυσικά με αμφίδρομη μεταξύ τους κανονιστική επιρροή- ώστε ο μεν Νομοθέτης, ο κάθε νομοθέτης, δεν μπορεί να προβλέψει με την απαιτούμενη «οξυδέρκεια» τις μελλοντικές εξελίξεις, που το θεσμικό του δημιούργημα καλείται να πλαισιώσει ρυθμιστικώς. Άρα οι κανόνες δικαίου, τους οποίους θεσπίζει, είτε είναι «θνησιγενείς», με την έννοια ότι τείνουν να ξεπερασθούν αμέσως μετά την έναρξη της ισχύος τους, είτε διατυπώνονται με μεγάλη γενικότητα. Σε τέτοιο μάλιστα βαθμό ώστε ο δικαστής, ο οποίος καλείται να τους ερμηνεύσει και να τους εφαρμόσει στην πράξη, αναγκάζεται να δικαιοδοτεί ακόμη και «δικαιοπλαστικώς», αφενός για να καλύψει τα μεγάλα κενά τους και, αφετέρου, για να διορθώσει τις κανονιστικές «αστοχίες» τους.

Γ. Η σύγχρονη νομική πραγματικότητα καταδεικνύει ότι η ρήτρα της Επιείκειας, ως ερμηνευτική αρχή και ανάλογο ερμηνευτικό μέσο, ασκεί ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή όταν ο δικαστής την «βγάζει» από την θεσμική «φαρέτρα» του, εφόσον το κρίνει αναγκαίο, για να συμπληρώσει το κανονιστικό περιεχόμενο του κανόνα δικαίου που εφαρμόζει ή και για να διορθώσει τις κανονιστικές «αστοχίες» του, με σκοπό την ορθή απονομή του Δικαίου, όπως απαιτούν οι επιμέρους συνιστώσες της Δικαιοσύνης. Όλα τ’ ανωτέρω ισχύουν, στο ακέραιο, και στο μέτρο που αντί για τον δικαστή, που αντλεί την δικαιοδοσία του ευθέως από την Έννομη Τάξη στην οποία ανήκει -Εθνική, Ευρωπαϊκή ή Διεθνή– τ’ αντίδικα μέρη επιλέγουν τον θεσμό της Διαιτησίας και, συνακόλουθα, επαφίενται στην κρίση διαιτητικών οργάνων. Τα όσα επισημάνθηκαν προηγουμένως αφορούν, a fortiori, τον τομέα του Δημόσιου Διεθνούς Δικαίου, κυρίως δε του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας του ΟΗΕ, κατά την Σύμβαση του Montego Bay του 1982. Και μόνο μια τέτοια διαπίστωση αρκεί για ν’ αναδείξει πόσο και πώς η σκέψη του Αριστοτέλους, αναφορικά με την ρήτρα της Επιείκειας ως μεθόδου ερμηνείας του Δικαίου για την εφαρμογή του σύμφωνα με τα προτάγματα της Δικαιοσύνης -υπό την αναλογική της έννοια, που συνδέεται αρρήκτως με την έννοια της αναλογικής Ισότητας- παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη. Και η επικαιρότητα αυτή εκτείνεται πολύ πέραν του Εθνικού Δικαίου όταν, όπως τεκμηριώνει μ’ ενάργεια η νομολογιακή πράξη, βρίσκει, με προδήλως εντεινόμενο ρυθμό, «προνομιακό» πεδίο εκδήλωσής της στο Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, κατ’ εξοχήν δε στο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ, κατά την Σύμβαση του Montego Bay του 1982. Ειδικότερα, η απόφαση του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου της Χάγης -Παράρτημα VII της Σύμβασης του Montego Bay του 1982- της 12ης Ιουλίου 2016 «Φιλιππίνες κατά Κίνας» «παράγει» ήδη νομολογία, κατά την οποία τα Ελληνικά Νησιά, όπως το Καστελλόριζο, διαθέτουν, εκτός από Αιγιαλίτιδα Ζώνη, Υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Αυτή η νομολογία ακυρώνει, στο ακέραιο, την περί του αντιθέτου αβάσιμη και ανιστόρητη τουρκική «ρητορική».

Δ. Κατ’ Αριστοτέλη, η ρήτρα της Επιείκειας εντάσσεται μεν στο γενικό πλαίσιο του Δικαίου. Πλην όμως δεν ταυτίζεται απολύτως με τον θεσπισμένο γραπτό νόμο, αλλά μπορεί και πρέπει να γίνεται χρήση της όταν ο ως άνω νόμος, λόγω των κενών ή και των ρυθμιστικών «αστοχιών» που γεννά, μοιραίως, η γενικότητά του, είναι ανάγκη να «διορθωθεί», μέσω της κατάλληλης ερμηνείας, ώστε ν’ ανταποκρίνεται πλέον, όσο το δυνατόν περισσότερο, στο σύνολο των προταγμάτων του Δικαίου και της Δικαιοσύνης. Με βάση τις κατά τ’ ανωτέρω διαπιστώσεις του, ο Αριστοτέλης καταλήγει σ’ ένα είδος φιλοσοφικονομικού ορισμού της Επιείκειας, ο οποίος παραμένει, και σήμερα, κλασικός: «Ἔστιν δὲ ἐπιεικὲς τὸ παρὰ τὸν γεγραμμένον νόμον δίκαιον» (Ρητορική, 1374α, 28-29). Έχει από ορισμένους συγγραφείς υποστηριχθεί η άποψη ότι στον «ορισμό» του αυτό ο Αριστοτέλης «αντιπαραθέτει», εν τέλει, την Επιείκεια προς το θεσπισμένο γραπτό Δίκαιο. Η άποψη όμως αυτή είναι εσφαλμένη και δείχνει ουσιώδη έλλειψη κατανόησης της εν προκειμένω αυθεντικής θεώρησης του Αριστοτέλους. Κατ’ ακρίβεια ο Αριστοτέλης, συνεπής με όλες τις εν προκειμένω προμνημονευόμενες αναλύσεις του, τις συνοψίζει, με άψογη λογική ακρίβεια, διευκρινίζοντας ότι το «επιεικές» δεν βρίσκεται «απέναντι» στους κανόνες του γραπτού νόμου. Αλλά ενδεχομένως βαίνει, ακολουθώντας παράλληλη πορεία ως προς την υπεράσπιση του Δικαίου και της Δικαιοσύνης, και πέραν αυτού, εφόσον τούτο είναι επιβεβλημένο για την πραγμάτωση του αυθεντικού νοήματος του Δικαίου και της Δικαιοσύνης. Χρησιμοποιώντας τα «εργαλεία» της σύγχρονης νομικής ορολογίας, μπορούμε και είναι χρήσιμο να δεχθούμε ότι στο πλαίσιο του ως άνω «ορισμού» του ο Αριστοτέλης θεωρεί πως η Επιείκεια, κατά την ίδια την φιλοσοφική και θεσμική ιδιοσυστασία της, λειτουργεί ως ρήτρα που παράγει τα έννομα αποτελέσματά της κατά την ερμηνεία και εφαρμογή των κανόνων του Δικαίου όχι contra legem, αλλά praeter legem. Με άλλες λέξεις, η προσφυγή στην ρήτρα της Επιείκειας δεν θέτει, κατ’ ουδένα τρόπο, «εκποδών» τον γραπτό κανόνα δικαίου, αλλά επιτελεί, υπέρ του Δικαίου και της Δικαιοσύνης, την ερμηνευτική λειτουργία της συμπλήρωσης ή και διόρθωσής του, κατά την εφαρμογή του. Και τούτο είτε για να καλύψει τα κενά του είτε για να διορθώσει τις ρυθμιστικές «αστοχίες» του, όταν και όπου η αδήριτη γενικότητά του, κατά τ’ ανωτέρω, αφήνει τέτοια κενά ή καταλήγει σε τέτοιες «αστοχίες».

Ε. Σε ό,τι αφορά τις μεθόδους αξιοποίησης στην πράξη της ρήτρας της Επιείκειας, ιδιαίτερη αίσθηση προκαλεί, ως προς την πρωτοτυπία της διατύπωσής της για τα δεδομένα της εποχής εκείνης, η ανάλυση του Αριστοτέλους για τον θεσμό της Διαιτησίας, ως διαδικασίας απονομής της Δικαιοσύνης η οποία λειτουργεί, κατά κάποιον τρόπο, παραλλήλως προς την δικαιοδοσία του δικαστή, ως οργάνου της Πολιτείας εξουσιοδοτημένου «επισήμως» να επιλύει τις μεταξύ των μελών του κοινωνικού συνόλου διαφορές. Συγκεκριμένα, εισάγοντας την ρήτρα της Επιείκειας στο θεσμικό πλαίσιο της άσκησης της, αυστηρώς πολιτειακής προέλευσης, δικαιοδοτικής λειτουργίας, ο Αριστοτέλης παρατήρησε, μεταξύ άλλων: «Καί τό εἰς δίαιταν μᾶλλον ἤ εἰς δίκην βούλεσθαι ἱέναι · ὁ γάρ διαιτητής τό ἐπιεικές ὁρᾶ, ὁ δέ δικαστής τόν νόμον · καί τούτου ἕνεκα διαιτητής εὑρέθη, ὅπως τό ἐπιεικές ἰσχύη» (Ρητορική, Α, 13, 1374 β, 18-22). Με την ως άνω παρατήρησή του ο Αριστοτέλης δέχεται, σε γενικές γραμμές, ότι πέραν της «επίσημης» κρατικής δικαιοδοτικής λειτουργίας υφίσταται –οπωσδήποτε όμως υπό την θεσμική και πολιτική «ανοχή» της Πολιτείας- και ο θεσμός της Διαιτησίας, ως διαδικασίας επίλυσης των διαφορών μεταξύ των μελών του κοινωνικού συνόλου, ύστερα από επιλογή των αντίδικων μερών. Και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η επιλογή της Διαιτησίας συνιστά μια μορφή αξιοποίησης της ρήτρας της Επιείκειας στην πράξη για την απονομή της Δικαιοσύνης. Δηλαδή, κατ’ Αριστοτέλη, η Διαιτησία είναι, κατ’ αποτέλεσμα, θεσμός αρρήκτως συνδεδεμένος με την Δικαιοσύνη. Και τούτο διότι στο μεν πλαίσιο της από την Πολιτεία οργανωμένης δικαιοδοτικής λειτουργίας ο δικαστής στηρίζεται πολύ περισσότερο -αν όχι αποκλειστικώς- στον νόμο, ήτοι στους θεσπισμένους από την Πολιτεία κανόνες του Δικαίου. Ενώ στο πλαίσιο της Διαιτησίας ο δικαστής, ως δικαιοδοτικό όργανο κατ’ επιλογή των αντίδικων μερών, στηρίζεται κατ’ εξοχήν στις μεθόδους απόφανσης, οι οποίες απορρέουν από την προσφυγή στην ρήτρα της Επιείκειας. Και ο Αριστοτέλης φθάνει στο συμπέρασμα του όλου συλλογισμού του διατυπώνοντας την θέση, ότι ο κύριος λόγος, για τον οποίο επινοήθηκε ο θεσμός της Διαιτησίας, είναι για να επιλύονται οι μεταξύ των αντίδικων μερών διαφορές με βασικό γνώμονα την χρήση της ρήτρας της Επιείκειας.

Υπό τα δεδομένα αυτά της επικαιρότητας της σκέψης του Αριστοτέλους περί Επιείκειας και Διαιτησίας στο σύγχρονο Διεθνές Δίκαιο, η «αειθαλής» φιλοσοφικώς, θεσμικώς και πολιτικώς, σκέψη του Σταγειρίτη αποδεικνύει, με αμάχητα ιστορικώς και επιστημονικώς τεκμήρια, ότι το Ελληνικό Πνεύμα, υφ’ όλες του τις επόψεις και εκφάνσεις, εξακολουθεί να «καταυγάζει» την πορεία, την οποία οφείλουμε ν’ ακολουθήσουμε, μ’ επίγνωση και συνέπεια, για την εμπέδωση του Δικαίου και της Δικαιοσύνης -άρα της Δημοκρατίας και του σύμφωνου με τις επιταγές της Πολιτισμού μας- σε παγκόσμιο επίπεδο. Εν τέλει δε για την καταξίωση του Ανθρώπου, σύμφωνα με τον προορισμό του».

Παραμένουν ψηλά οι αριθμοί των νέων κρουσμάτων κορονοϊού στην Αργολίδα και στην Περιφέρεια Πελοποννήσου ψηλά, με βάση και τα στοιχεία της Τετάρτη (06/07), ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα στοιχεία του ΕΟΔΥ με το ποσοστό θετικότητας.

Η Αργολίδα έχει τον μεγαλύτερο σε όλη την Περιφέρεια Πελοποννήσου και ακολουθούν Κορινθία, Μεσσηνία, Λακωνία, Αρκαδία. Κάτι που είναι λογικό, λόγω και των τουριστών-επισκεπτών που έχουν αυτή την περίοδο οι συγκεκριμένες περιοχές. Την ίδια ώρα τα νησιά «βράζουν…

Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του ΕΟΔΥ, το ποσοστό θετικότητας στη χώρα άγγιξε το 14.60% σε σύνολο 852.361 εργαστηριακών ελέγχων (RTPCR/Rapid-Ag).

Το ποσοστό θετικότητας στους νομούς της Περιφέρειας Πελοποννήσου, αλλά και σε Ηλεία, Αχαΐα:

ΑΡΓΟΛΙΔΑ 18%
ΚΟΡΙΝΘΙΑ 16,15%
ΜΕΣΣΗΝΙΑ 13,17%
ΛΑΚΩΝΙΑ 12,05%
ΑΡΚΑΔΙΑ 10,49%
--------------------------------
ΗΛΕΙΑ 18,79%
ΑΧΑΪΑ 17,74%

Εκρηκτική είναι, λοιπόν. η κατάσταση με τα νέα κρούσματα κορονοϊού σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας – με τα νησιά ειδικά να είναι στο «βαθύ κόκκινο».

Συγκεκριμένα στη Μύκονο η θετικότητα έφτασε στο 64,21%, στη Μήλο στο 47,47%, στην Πάρο στο 46,44% και στην Σαντορίνη στο 41,39%.

Αύξηση παρουσιάζει και ο δείκτης θετικότητας στη δυτική Αττική, ενώ στη Θεσσαλονίκη βρίσκεται στο 11,82%.

Δείτε παρακάτω τα στοιχεία αναλυτικά:

Τους βασικούς άξονες της νέας παρέμβασης της κυβέρνησης στα καύσιμα με «γενναία» επιδότηση και το νέο «Fuel Pass» ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης την Τρίτη (21/06) κατά την έναρξη της συνεδρίασης του Υπουργικού Συμβουλίου. Έρχονται και άλλες παρεμβάσεις στην οικονομία, έγινε σύσκεψη τη Δευτέρα (20/06) στο Μέγαρο Μαξίμου.

Όπως δήλωσε, ο Πρωθυπουργός, το Fuel Pass στη βενζίνη θα αυξηθεί στα 80 ευρώ για τους κατόχους αυτοκινήτων, στα 60 ευρώ για τους ιδιοκτήτες μοτοσικλετών και στα 100 ευρώ για τους πολίτες που μένουν στα νησιά.

Το Fuel Pass θα ισχύσει για τους μήνες Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο.

Η επιδότηση για το diesel κίνησης παραμένει στην αντλία και θα είναι 15 λεπτά το λίτρο, όπως ίσχυε και στο προηγούμενο πρόγραμμα.

Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε, παράλληλα, ότι η κυβέρνηση πήρε πριν λίγο το «πράσινο φως» από την Κομισιόν για δραστική παρέμβαση στη ρήτρα αναπροσαρμογής.

Περισσότερες λεπτομέρειες θα γίνουν γνωστές τόσο κατά το υπουργικό συμβούλιο όσο και στις 15:00, όταν οι αρμόδιοι υπουργοί θα εξειδικεύσουν τα νέα μέτρα.

Ο δρόμος για ένα πιο «γενναίο» πακέτο άνοιξε μετά και τη δημοσιοποίηση των στοιχείων για την εκτέλεση του προϋπολογισμού, την προηγούμενη εβδομάδα, που έδειξαν ότι υπήρξε σημαντική υπέρβαση του στόχου για τα φορολογικά έσοδα, τόσο σε επίπεδο 5μηνου, όσο και τον Μάιο.

Σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου

Όπως αναφέρθηκε τα μέτρα συζητήθηκαν σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα (21/06) στο Μέγαρο Μαξίμου για το συγκεκριμένο θέμα. Όταν και αποφασίστηκε η συνέχιση της επιδότησης της βενζίνης μέσω του συστήματος fuel pass για το διάστημα Ιουλίου-Σεπτεμβρίου (όπως και έγινε), με έμφαση στις νησιωτικές περιοχές, καθώς οι τιμές της βενζίνης «φλερτάρουν» επικίνδυνα πλέον με τα 2,9 ευρώ το λίτρο.

Με στόχο την αύξηση του αριθμού των δικαιούχων με το οικογενειακό εισόδημα από 30.000 ευρώ που ήταν έως τώρα, να αυξάνεται σε 45.000 ευρώ μετά την αφαίρεση φόρων.

Δεδομένου μάλιστα ότι τιμές στα ναύλα των πλοίων ακολουθούν ανοδική πορεία καθιστώντας όλο και ακριβότερη τη μετακίνηση των πολιτών με το πλοίο, το οικονομικό επιτελείο δεν απέκλεισε την πιθανότητα να υπάρξει αύξηση της κρατικής επιδότησης για τις άγονες γραμμές, με στόχο τη συγκράτηση των τιμών στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια.

Παράλληλα, πιθανή θεωρείται και η ταχύτερη επιστροφή του ΕΦΚ στο πετρέλαιο που χρησιμοποιούν οι αγρότες.

Ο δρόμος για ένα πιο γενναίο πακέτο άνοιξε μετά και τη δημοσιοποίηση των στοιχείων για την εκτέλεση του προϋπολογισμού, την προηγούμενη εβδομάδα, που έδειξαν ότι υπήρξε σημαντική υπέρβαση του στόχου για τα φορολογικά έσοδα, τόσο σε επίπεδο 5μηνου, όσο και τον Μάιο.

ΣΥΡΙΖΑ: «Πλέον είναι πολύ αργά για να διασωθεί ο κ. Μητσοτάκης»

«Ο πρωθυπουργός που επί τρία χρόνια κυβερνούσε τη χώρα στοχοποιώντας για τις αποτυχίες του τον ΣΥΡΙΖΑ και τώρα στήνει ειδικά δικαστήρια σε βάρος των πολιτικών του αντιπάλων, σήμερα βγαίνει και ουσιαστικά παραδέχεται ότι πάει σε πρόωρες εκλογές επειδή πάλι φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ», αναφέρει η αξιωματική αντιπολίτευση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία προσθέτει ότι «ο κ. Μητσοτάκης όχι απλά υπήρξε μοιραίος πρωθυπουργός, έχοντας στην πλάτη του την τραγική διαχείριση της πανδημίας και της ακρίβειας, αλλά και επειδή δεν είχε μία φορά την πολιτική εντιμότητα να σηκώσει με ειλικρίνεια μία ευθύνη».

Σχολιάζει ότι ο πρωθυπουργός «ακόμα και τώρα που αποδεικνύεται ότι σχεδιάζει πρόωρες εκλογές και είχε φλομώσει στο ψέμα τον κόσμο πως θα εξαντλήσει την τετραετία - για να ολοκληρώσει το πλιάτσικο στο δημόσιο χρήμα - δεν βρίσκει το θάρρος να παραδεχθεί ότι προσφεύγει στις κάλπες γιατί απλά βρίσκεται σε κατάρρευση».

Ο ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζει ότι είναι «καλοδεχούμενες οι εκλογές και ας άργησαν για να σωθεί η κοινωνία», τονίζοντας πως «αν νομίζει ότι μέχρι το τέλος του καλοκαιριού προλαβαίνει να διασωθεί, πλέον είναι πολύ αργά». «Κύριε Μητσοτάκη το πάρτι τελείωσε», αναφέρει καταληκτικά.

ΚΚΕ: Η επιδότηση δεν καλύπτει ούτε μικρό μέρος των τεράστιων αυξήσεων στα καύσιμα

Τα ποσά που ανακοίνωσε η κυβέρνηση δεν καλύπτουν ούτε ένα μικρό μέρος των τεράστιων αυξήσεων στα καύσιμα, που είναι το αποτέλεσμα αφενός των υπέρογκων φόρων κατανάλωσης (πάνω από 1,2 ευρώ ανά λίτρο), που επέβαλαν και διατήρησαν όλες οι κυβερνήσεις, αφετέρου των υπερκερδών που έχουν οι όμιλοι στην παράγωγη - διύλιση - εμπορία καυσίμων, εκμεταλλευόμενοι και τον πόλεμο στην Ουκρανία, σχολιάζει μετά τις ανακοινώσεις Μητσοτάκη το ΚΚΕ.

Όπως επισημαίνει, ακόμη και με αυτή την επιδότηση και μάλιστα για χαμηλές καταναλώσεις η τιμή της βενζίνης, θα διαμορφωθεί έμμεσα σε επίπεδα πάνω από 2 ευρώ το λίτρο. «Πρόκειται για ένα εξωφρενικό ποσό που ξετινάζει τον προϋπολογισμό των λαϊκών νοικοκυριών, τα οποία έρχονται αντιμέτωπα με ένα "τσουνάμι" ακρίβειας σε όλα τα είδη λαϊκής κατανάλωσης» σημειώνει.

Σύμφωνα με το ΚΚΕ, η απάντηση της κυβέρνησης στο αίτημά του για κατάργηση των φόρων στα καύσιμα και την ενέργεια, «ότι δήθεν "με αυτόν τον τρόπο ευνοούνται οι πλούσιοι", είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις», όταν η ίδια η κυβέρνηση μειώνει σταθερά τη φορολογία στο κεφάλαιο και τα κέρδη του.

Μόνο η κατάργηση των αντιλαϊκών φόρων και οι ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις μπορούν να δώσουν ανάσα στη σημερινή ασφυξία και σε αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται να δυναμώσει η λαϊκή διεκδίκηση. Ουσιαστικά αυτή την παρέμβαση του λαού προσπαθεί να αποφύγει η κυβέρνηση, γι’ αυτό και καταφεύγει σε συστάσεις για μια "προεκλογική περίοδο χωρίς εντάσεις κι αντιπαραθέσεις", που τελικά θα εξαντλείται στις γνωστές "κοκορομαχίες" ανάμεσα στα αστικά κόμματα, που μοιράζονται την ίδια στρατηγική».