Πριν στεγνώσει το μελάνι...
«Ψαρέψαμε», εδώ στο Πόρτο Χέλι, όπου κάναμε διακοπές, χαζεύοντας το… ηλιοβασίλεμα (άραγε, να στείλουμε κανά στιγμιότυπο σε όσους δεν χαλάρωσαν λίγες ημέρες, ακολουθώντας τα… βήματα του Άκη Σκέρτσου;) τις παρακάτω φωτογραφίες και είδαμε πως οι επίσημοι στο 12ο φεστιβάλ παραδοσιακών προϊόντων Αργολίδας «Γεύσεις και Όψεις», έδωσαν μεγάλη… μάχη στο κόψιμο της κορδέλας!
«Πού είναι το ψαλίδι ρε παιδιά;», θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος, βλέποντας τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου και τον Υφυπουργό μας – με τα χέρια λυμένα – να είναι σε κεντρικό σημείο, δίπλα τους να βρίσκονται εκπρόσωποι της Περιφέρειας και του Δήμου, με… μπλε αποχρώσεις στις πεποιθήσεις τους και πιο… έξω, στα «φτερά», σε ρόλους «εξτρέμ» στο… γήπεδο της προβολής να είναι οι βουλευτές που μπορεί να πει κάποιος ότι εκπροσωπούν το κέντρο και την… πτέρυγα στα Αριστερά!
Την ώρα που ο κ. Γιάννης έμεινε τα χέρια ανοιχτά, ο Γιώργος φαινόταν χαμένος, κάποια στιγμή έκλεισε και τα μάτια, ενώ περίμενε να ανοίξουν οι... πύλες!
Στη συνέχεια… ενώθηκαν όλοι, οικοδεσπότες και φιλοξενούμενοι, για τις ομιλίες και τις βραβεύσεις, χωρίστηκαν κάπως κατά την περιοδεία τους στα περίπτερα, ανάλογα με τα «χρώματά» τους, για να είναι... πιστικοί προς τους εκθέτες και τον κόσμο, με... πίστη στις παρατάξεις τους!
Ο «Πολίτης Αργολίδας» σας είχε μεταφέρει είναι άπαντες σε εγρήγορση και στον νομό μας, οι εξελίξεις που έρχονται με ορατό το ενδεχόμενο εκλογών και τέτοιου είδους «μάχες» θα «φουντώσουν» στα… ηλιοβασιλέματα.
ΥΓ. 1: Υπήρχαν και κάποιοι επίσημοι που επέλεξαν τα πιο πίσω καθίσματα, ενώ στο κόψιμο της κορδέλας δεν ήταν στα πρώτα πλάνα. Προτίμησαν να είναι πιο κοντά στο… ηλιοβασίλεμα! Θα έχουν τους λόγους τους.
ΥΓ. 2: Παρόμοιες εκδηλώσεις που δίνουν… χώρο, χρόνο και εικόνες σε τοπικά προϊόντα και παραγωγούς είναι θετικό να γίνονται. Μόνο που με το πέρασμα των χρόνων, καλό θα είναι να υπάρχουν και καινοτομίες για να ανανεώνεται το ενδιαφέρον των συμμετεχόντων και του κόσμου. Θετική εξέλιξη η βράβευση επιχείρησης για την πορεία της, στο πλαίσιο της ενίσχυσης της εξωστρέφειας, χρειάζονται και άλλα πράγματα. Διότι μπορεί τα Δελτία Τύπου να έκαναν λόγο για «επιτυχία», αλλά δεν μπορεί να πει κάποιος ότι το λιμάνι του Πόρτο Χελίου… πλημμύρισε από κόσμο.
ΥΓ. 3: Τις τελευταίες εβδομάδες η λέξη «ηλιοβασίλεμα» πάει... πακέτο και με τον Άκη Σκέρτσο. Ο Υπουργός Επικρατείας στις 19 Αυγούστου πόσταρε στο Facebook τρεις φωτογραφίες με ηλιοβασιλέματα και εύχεται σε όσους δεν πήγαν διακοπές για να ξεκουραστούν, να βάλουν αυτά τα στιγμιότυπα «στο συρτάρι του μυαλού τους» και να τις «κρατήσουν μέχρι το επόμενο καλοκαίρι».
Να δεχτούμε ότι ο κ. Σκέρτσος έκανε αυτή την ανάρτηση καλοπροαίρετα, θέλοντας να σταθεί στο πλευρό πολιτών που δεν μπόρεσαν να πάνε έστω και λίγες ημέρες διακοπές. Ο ίδιος έκανε λόγο για «μια ανάρτηση που απλά στέλνει ευχές σε όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες» και ανέφερε πως «όταν κάποιοι αντιπολιτεύονται ακόμη και το ηλιοβασίλεμα τερματίζουν την πολιτική φαιδρότητα και τοξικότητα».
Ακόμα και έτσι να είναι, σκέφτεσαι λίγο παραπάνω να γράψει τα συγκεκριμένα λόγια, όταν είναι πολλοί οι συμπολίτες μας που αγκομαχούν να τα… βγάλουν πέρα και δεν πήγαν – και – φέτος διακοπές λόγω οικονομικών δυσκολιών. Για σκεφτείτε αυτόν που δεν έχει την άνεση να πάρει όλα τα τρόφιμα, που δεν μπορεί για παράδειγμα να έχει μοσχαρίσιο κρέας; Τι του λέμε; Πάρε μια φωτογραφία με κρέας, τοποθέτησέ τη «στο συρτάρι του μυαλού σου» για να… χορτάσεις μέχρι να έρθει η στιγμή να μπορέσεις να αγοράσεις ξανά αυτό το προϊόν.
Εδώ, φτάσαμε στο σημείο Υπουργός της κυβέρνησης να κάνει γνωστό ότι πληρώνεται από την εξουσία δημοσιογράφο (άντε να δεχτούμε ότι δεν ασκεί, πλέον, το επάγγελμα) και απαιτεί δημόσια και χωρίς αποστροφές από αυτή να μην ασκεί κριτική στην κυβέρνηση γιατί πληρώνεται από αυτή. Α, ξέχασα, ο κ. Σκέρτσος ήταν πάλι, όπως σας είχαμε αναφέρει στο ΥΓ. 9, στο παρακάτω θέμα του «Πολίτης Αργολίδας».
Αναλυτικά ο Άκης Σκέρτσος έγραψε για τα ηλιοβασιλέματα: «Έχουμε την ευλογία να ζούμε σε μια χώρα που μας χαρίζει απλόχερα καθημερινά τέτοιες μαγικές εικόνες…Ένα ηλιοβασίλεμα σαν αυτό αρκεί για να σε ταξιδέψει και να πάρει από πάνω σου όλη την κούραση του χειμώνα.
Σε όσους μπορεί να ξεκινούν τώρα τις διακοπές τους, καλή ξεκούραση! Και σε όσους τις ολοκληρώνουν ή δεν κατάφεραν φέτος να κάνουν διακοπές, μια ευχή να κρατήσουν σε ένα “συρτάρι” του μυαλού τους εικόνες σαν αυτήν…μέχρι το επόμενο καλοκαίρι».
ΥΓ. 4: Φαίνεται, πάντως, ότι αυτή την περίοδο έχει φτάσει στο... ηλιοβασίλεμά του και η εικόνα των τελευταίων χρόνων στο πολιτικό σκηνικό που ζούμε, να δούμε τι θα γίνει με τον εκλογικό νόμο με το βλέμμα στην «ανατολή».
ΥΓ. 5: Στη κεντροαριστερά και γενικότερα στην πολιτική σκηνή όλοι είναι σε αναμονή του κόμματος Τσίπρα, μετά και την ομιλία του στη Θεσσαλονίκη από το βήμα του συνεδρίου του Economist, τώρα που ο πρώην Πρωθυπουργός βρίσκει καθαρισμένο συγκεκριμένο χώρο από «βαρίδια» του παρελθόντος από τότε που άφησε τον ενεργό ρόλο. Είχαμε γράψει ότι για να μπορεί να ελπίζει σε πρωταγωνιστικό ρόλο ειδικά στον χώρο του κέντρου, θα πρέπει, όντως, να ξεφορτωθεί «βαρίδια» του παρελθόντος, ώστε να επικοινωνήσει καλύτερα για όσα τονίζει ότι πέτυχε ως Πρωθυπουργός – στον οικονομικό τομέα – μετά τις παλινωδίες του 2015 και την υπογραφή του τελευταίου μνημονίου! Σας είχαμε αναφέρει ακόμα ότι η νέα κίνηση λογικά δεν θα έχει… μέσα τους όρους «Αριστερά» και «Ριζοσπαστική Αριστερά»… Η πορεία του είναι από το… κέντρο προς τα αριστερά.
Και έρχεται να γράψει ο Νίκος Γιαννόπουλος στο προφίλ του στο Facebook, λίγες ώρες μετά την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα: «Σε ποιον ήθελε να απευθυνθεί χθες ο Αλέξης Τσίπρας; Προφανώς όχι στους πρώην συντρόφους του και στην Αριστερά εν γένει.
Ο πρώην Πρωθυπουργός ήταν απολύτως προσεκτικός. Ακόμα και η σοβαρή διαπίστωσή του για το μεταναστευτικό -τολμηρή για τα μέτρα της ελληνικής κοινωνίας- συνοδεύτηκε από την καθησυχαστική φράση "όχι βέβαια πολιτική ανοιχτών συνόρων".
Ο φόβος μήπως ερεθιστούν τα όχι και τόσο παλιά αντανακλαστικά του αντισύριζα μετώπου εμφανής. Ο Αλέξης έχει διαβεί τον ιδεολογικό ρουβίκωνα. Μιλά, πορεύεται και πράττει ως ένας σοσιαλδημοκράτης πολιτικός και ως τέτοιος θα κρίνεται από εδώ και πέρα.
Αφήνει, βέβαια, τεράστιο κενό στα αριστερά και μία μεγάλη ευκαιρία στο χώρο να ανασυσταθεί/αναγεννηθεί έτσι ώστε να προσφέρει μία πραγματικά ριζοσπαστική εναλλακτική στην ελληνική κοινωνία».
ΥΓ. 6: Θέμα δημιουργήθηκε με το «112» και τι πρέπει να κάνουμε όταν ηχεί, μετά τις καταστροφικές φωτιές στην Αχαΐα. Για το εάν θα πρέπει οι κάτοικοι μιας περιοχής που καλούνται να μετακινηθούν, θα πρέπει να ακούν στο μήνυμα καθολικά. Κάπου ενδιάμεσα είναι η λύση και αυτό θα πρέπει να γίνεται εφόσον υπάρχει χρόνος.
Θυμόμαστε εποχές που είχαμε φωτιές στην ύπαιθρο και έπαιρναν όλοι μέρος – σε συνεννόηση με την Πυροσβεστική και την Πολιτική Προστασία – στη μάχη κατάσβεσης, εκεί ήταν και κάτοικοι με κλαδιά, τρακτέρ, βυτία, εργολάβοι με μηχανήματα έργου… Και έτσι είχαν σωθεί και περιουσίες, σπίτια, χωράφια, καλλιέργειες.
Φυσικά, όταν είναι μια δύσκολη πυρκαγιά, με κακές καιρικές συνθήκες (ζέστη, ξηρασία, άνεμοι κ.α.), θα πρέπει να απομακρύνονται κάτοικοι που κινδυνεύουν και δεν μπορούν να προστατευτούν, μετά και τις τραγωδίες με απώλειες ζωών που ζήσαμε στο παρελθόν. Για όλα χρειάζεται συντονισμός και οργάνωση…
ΥΓ. 7: Η δημοσιογραφία και η έρευνα για την αλήθεια δεν σταματούν ούτε στους φίλους ούτε σε αυτούς που συμπαθούμε. Κάτι που σημαίνει πως όποιος ήθελε ήταν εύκολο να βρει την αλήθεια. Πολλές φορές θα πρέπει να πας κόντρα σε ψέματα αυτών που δεν θέλουν την αλήθεια και φτάνουν στο σημείο να σε σπιλώνουν. Όλοι κρινόμαστε.
Η δουλειά των δημοσιογράφων είναι να ρωτούν. Επίσης, οι υπάλληλοι στα Γραφεία Τύπου οφείλουν να γνωρίζουν ότι μέρος της δουλειάς τους είναι και το να απαντούν σε ερωτήματα δημοσιογράφων, εκτός από το να γράφουν διθυραμβικά Δελτία Τύπου για να τα «παίξουν» τα Μέσα, ειδικά αυτά στα οποία δίνουν διαφήμιση. Ή κάνω λάθος. Σε Μέσα στα οποία μπορεί να δει κείμενο που να στοχοποιεί τον… ενοχλητικό δημοσιογράφο, επειδή κάνει καλά τη δουλειά του.
Να ξέρετε πόσο... φανερά είναι σε κάποιους τα λεγόμενα «κείμενα κατά παραγγελία». Αυτή η δημοσιογραφία αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγήν. Γι’ αυτόν τον λόγο πολλοί νεότεροι δεν εμπνέονται, πλέον, από τη δημοσιογραφία. Υπάρχουν και αξιολύπητοι τρόποι για να βγάζουν πολλοί το... ψωμάκι τους. Όλοι κρινόμαστε από τους πολίτες.
Διαβάστε ακόμα:
Αργολίδα: Άπαντες σε εγρήγορση, οι εξελίξεις που έρχονται με ορατό το ενδεχόμενο εκλογών
Πηγή φωτογραφιών: Facebook (Γιάννης Γεωργόπουλος, Βασίλης Σιδέρης, eidhseisargolidas.gr)
Ωδή στους πυροσβέστες: «Καίγεται» και η ψυχή μαζί με τη φωτιά – Όταν οι φλόγες… πέσουν, δεν σβήνει και ο πόνος (βίντεο, εικόνες)
August 25, 2025Για ακόμα μία αντιπυρική περίοδος οι πυροσβέστες έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν μάχες σε όλη τη χώρα για να σώσουν ζωές, περιουσίες και το περιβάλλον από την καταστροφική μανία των πυρκαγιών και ο αγώνας τους, πολλές φορές με κίνδυνο και τις ζωές τους, είναι υπεράνθρωπος.
Αξίζουν έναν ύμνο για την προσφορά τους και θα το κάνουμε αυτό πραγματικότητα μέσα από την ψυχολόγο Ιωάννα Σκλιάμη, με όσα έχει γράψει στο Facebook, με όσα έχει πει σε εκπομπές. Θυμηθείτε ότι πρόσφατα, σε πυρκαγιές στην Αργολίδα και ειδικότερα στην Ερμιονίδα τραυματίστηκαν πυροσβέστες την ώρα της μάχης. Συγκλόνισε, επίσης, η φωτογραφία με πυροσβέστες να κοιμούνται σε άσφαλτο στη Χίο, προκειμένου να πάρουν δυο… ανάσες.
«Οι φλόγες αφήνουν πίσω τους καμένα δέντρα, στάχτη και σιωπή… αλλά και πληγές που δεν φαίνονται», θέμα που θα το προσεγγίσουμε, επίσης, μέσα από αναφορές της ίδιας ψυχολόγου.
Θα σας μεταφέρουμε και το άρθρο του Αντώνιου Καλέντζη, ο οποίος είναι, επίσης, ψυχολόγος, στην εφημερίδα «Γνώμη της Πάτρας», για τις φωτιές στην Αχαΐα, μιλώντας για την επόμενη ημέρα και αναφέροντας ότι «όταν η γη καίγεται, οι καρδιές ενώνονται»…
Μέσω του Παντελή Φύκαρη (ιδιοκτήτης του «Πολίτη» της Χίου»), και του «Alplha», θα σας μεταφέρουμε συγκλονιστικές περιγραφές από όσα βίωσαν κάτοικοι στο νησί του βορειανατολικού Αιγαίου, εκεί όπου ο Τύπος ρίχνει πολλές ευθύνες στην πολιτική ηγεσία για τη μεγάλη καταστροφή. Θα ταξιδέψουμε στα βορειοδυτικά του νησιού, εκεί στο Βολισσό, όπου οι περιγραφές κατοίκων λένε και αποκαλύπτουν πολλά…
Αναλυτικά, η Ιωάννα Σκλιάμη (ψυχολόγος) έχει γράψει στο προφίλ της στο Facebook για τους πυροσβέστες:
«???? Πυροσβέστες: Όταν η ψυχή καίγεται μαζί με τη φωτιά!
Καθώς η Ελλάδα φλέγεται, βλέπουμε πυροσβέστες να επιχειρούν με αυταπάρνηση μέσα σε καπνούς, φλόγες και συνθήκες τρόμου. Πίσω από τις στολές, τα κράνη και τις κραυγές επιβίωσης, υπάρχουν, όμως, άνθρωποι. Άνθρωποι που κουβαλούν στις πλάτες τους όχι μόνο σωλήνες νερού, αλλά και φορτία ψυχικού πόνου.
Γιατί κάθε φωτιά δεν αφήνει μόνο στάχτες στο έδαφος. Αφήνει και αόρατα εγκαύματα στην ψυχή.
???? Δευτερογενής τραυματοποίηση – ο σιωπηλός εχθρός που φωλιάζει μέσα από την επαναλαμβανόμενη έκθεση στον ανθρώπινο πόνο
???? Συσσωρευμένο στρες – σιωπηλό, βαρύ, αφομοιωμένο
???? Ανεπεξέργαστες εμπειρίες – εικόνες που ξαναπαίζουν τις νύχτες
???? Ελλιπής ψυχολογική υποστήριξη – όταν ο ήρωας επιστρέφει μόνος στο σπίτι
Δεν μπορούμε να απαιτούμε διαρκή ηρωισμό από ανθρώπους που δεν έχουν χώρο να διαχειριστούν την ψυχική τους κόπωση. Δεν μπορούμε να τους κοιτάμε μόνο στις ειδήσεις. Πρέπει να τους βλέπουμε και μετά.
????Η θεσμοθέτηση ψυχολογικής υποστήριξης, η ενίσχυση της ψυχικής ανθεκτικότητας και η δημιουργία μηχανισμών αποφόρτισης δεν είναι πολυτέλεια. Είναι ανάγκη. Δεν είναι επιλογή. Είναι ευθύνη...
???? Σε όλους εκείνους που δίνουν μάχη με τις φλόγες – και με τον εαυτό τους.
Σας ευχαριστούμε!!!».
Δείτε πυροσβέστες στις φωτιές της Χίου να κοιμούνται στην άσφαλτο, προκειμένου να ξεκουραστούν λίγες ώρες, φωτογραφίες που δημοσίευσε το «Forecast Weather Greece» στη σελίδα του στο Facebook:
Η Ιωάννα Σκλιάμη (ψυχολόγος) έχει γράψει στο προφίλ της στο Facebook και για τις αρνητικές επιπτώσεις που αφήνει μια φωτιά συναισθηματικά στους ανθρώπους…
Διαβάστε αναλυτικά:
«???? Όταν η φωτιά σβήσει, δεν σβήνει και ο πόνος.
Οι φλόγες αφήνουν πίσω τους καμένα δέντρα, στάχτη και σιωπή… αλλά και πληγές που δεν φαίνονται.
Μέσα σε λίγες ώρες μπορεί να χαθούν σπίτια, γη, όνειρα και αυτό που μένει είναι ο φόβος, η αγωνία, η αίσθηση ότι τίποτα δεν είναι πια σίγουρο.
Η φωτιά δεν καίει μόνο το δάσος… καίει και μέσα μας. Μένουν στάχτες που δεν φαίνονται:
✓ Σπίτια που έγιναν ανάμνηση
✓ Όνειρα και σχέδια που δεν θα πραγματοποιηθούν ποτέ
✓ Η χαμένη αίσθηση ασφάλειας, το «πού ανήκω» που χάθηκε.
Κάθε φλόγα αφήνει πίσω της ερωτήματα που μας στοιχειώνουν:
«Θα ξανασυμβεί;»
«Θα προλάβουμε να φύγουμε;»
«Θα σωθεί το σπίτι μας;»
Ακόμη κι αν δεν καεί κάτι δικό μας, κουβαλάμε τον πόνο που είδαμε και ακούσαμε! Αυτό είναι το δευτερογενές τραύμα. Είναι το κλιματικό άγχος. Είναι η εξάντληση του να ζούμε τον ίδιο εφιάλτη ξανά και ξανά.
???? Στην πρώτη γραμμή, πυροσβέστες, εθελοντές, αστυνομικοί πολεμούν τις φλόγες αλλά και τις σιωπηλές πληγές που αφήνουν οι εικόνες, οι αποφάσεις ζωής και θανάτου, η αίσθηση πως ό,τι κι αν έκαναν, δεν ήταν ποτέ αρκετό.
❤️???? Η ψυχική τους ανθεκτικότητα δεν είναι ανεξάντλητη· κι όταν τη φροντίζουμε, προστατεύουμε και τη δύναμή τους να συνεχίσουν να προστατεύουν εμάς.
???? Σας ευχαριστούμε από καρδιάς!
???? Όταν η φωτιά σβήσει, δεν σβήνει και ο πόνος».
Πολλά είναι τα μηνύματα που αφήνει και το άρθρο του Αντώνη Καλέντζη (ψυχολόγος) στην εφημερίδα «Γνώμη της Πάτρας», όπως δημοσιεύτηκε στις 18/08/2025, με φωτογραφία από τι προσωπικό αρχείο από τη μεγάλη φωτιά της Δυτικής Αχαΐας.
Διαβάστε αναλυτικά:
«????Όταν η γη καίγεται, οι καρδιές ενώνονται????
????️ Στην Αχαΐα και σε όλη τη Δυτική Ελλάδα, η μέρα χρωματίζεται από το κόκκινο των φλογών και το γκρίζο του καπνού. Η μυρωδιά της καμένης γης γίνεται κομμάτι του αέρα που αναπνέουμε. Δεν είναι απλώς ένα φυσικό φαινόμενο, είναι μια πληγή ανοιχτή, που αφήνει σημάδια όχι μόνο στο τοπίο αλλά και μέσα μας.
???? Η φωτιά δεν παίρνει μόνο ξύλα και φύλλα. Παίρνει ιστορίες. Παίρνει τις σκιές των δέντρων που μας σκέπαζαν τα καλοκαίρια, τις αυλές που φιλοξένησαν τα γέλια των παιδιών, τα μονοπάτια που περπατήσαμε με φίλους και αγαπημένους. Σβήνει τις εικόνες που συνδέαμε με την αίσθηση του «σπιτιού» και αφήνει πίσω της μια σιωπή βαριά.
???? Κι όμως, μέσα σε αυτή τη σιωπή ακούγεται κάτι άλλο: η φωνή του διπλανού μας. Οι άνθρωποι βγαίνουν από τα σπίτια τους για να βοηθήσουν, να μεταφέρουν νερό, να κρατήσουν τα χέρια όσων τρέμουν.
???? Ξένοι γίνονται οικογένεια μέσα σε λίγα λεπτά, γιατί η καταστροφή δεν ξεχωρίζει ονόματα και διευθύνσεις. Μπροστά στη φωτιά, όλοι στεκόμαστε γυμνοί και ίσοι.
???? Υπάρχει μια ιδιαίτερη δύναμη που γεννιέται μόνο όταν όλα γύρω μας μοιάζουν να καταρρέουν. Είναι η δύναμη να κοιτάς τον άλλον στα μάτια και να του λες, χωρίς λόγια, «είμαι εδώ». Είναι η εσωτερική απόφαση να μη χαθεί η ανθρωπιά μας, ακόμη κι όταν η γη κάτω από τα πόδια μας γίνεται στάχτη.
???? Η φύση ξέρει να αναγεννιέται. Το έχουμε δει ξανά: μέσα από το μαύρο χώμα ξεπροβάλλει μια πράσινη κουκίδα, διστακτική αλλά ζωντανή.
???? Έτσι και οι ψυχές μας, κουβαλούν μια αντοχή που ίσως δεν συνειδητοποιούμε ώσπου να χρειαστεί. Μπορεί η πληγή να μείνει για καιρό, αλλά μαζί της γεννιέται και η βεβαιότητα ότι, όσο υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται, τίποτα δεν χάνεται οριστικά.
????️ Ας θυμόμαστε ότι οι φωτιές κάποτε θα σβήσουν, ο καπνός θα καθαρίσει και η ζωή θα αναζητήσει τον δρόμο της ξανά. Κι όταν συμβεί αυτό, θα έχουμε μαζί μας την εμπειρία πως, ακόμη και στις πιο σκοτεινές μέρες, δεν αφήσαμε τη φλόγα της καρδιάς να σβήσει.
???? Γιατί η πραγματική μας γη, αυτή που πρέπει να προστατεύουμε πάνω απ’ όλα, είναι η γη που μοιραζόμαστε μέσα στις ψυχές μας.
Όταν η γη καίγεται, οι καρδιές ενώνονται».
Μεγάλες αλήθειες είπε και ο ηθοποιός Δημήτρης Γκοτσόπουλος στο δελτίο ειδήσεων του «Alpha», καθώς έζησε τη 2η φωτιά στη Χίο:
Η Stella Koulampa έκανε μια απίστευτη περιγραφή με τρομακτικά βίντεο από όσα έζησαν οι κάτοικοι στον Βολισσό της Χίου. «Όποιος δεν το έζησε δεν μπορεί να κατανοήσει», ανέφερε ο Παντελής Φύκαρης, ο οποίος αναδημοσίευσε την ανάρτηση:
«Η μέρα που δοκιμάστηκε η ψυχή μας.
15:00 — Μιλάω με τον Μιχάλη.
– "Στελλάκι, υπάρχει φωτιά. Αν κατέβει στη Βολισσό, θα περάσει και θα κάψει το σπίτι μας. Φύγε από τη δουλειά και έλα στο χωριό να είμαστε μαζί".
Αισιόδοξη ακόμη, του λέω: "Μην ανησυχείς, θα την ελέγξουν... αλλά έρχομαι".
Στο δρόμο, τα μηνύματα 112 έρχονταν διαδοχικά. Εκκένωση. Φτάνω στο σπίτι έπειτα από 45 λεπτά. Το 112 πλέον καθοδηγεί τον κόσμο να κατευθυνθεί στο λιμάνι. Η φωτιά βρίσκεται ήδη πάνω από το σπίτι μας. Καλώ τον μπαμπά μου — πρώην μηχανικό της Πολεμικής Αεροπορίας, στα πυροσβεστικά αεροπλάνα.
– "Μπαμπά, άνοιξε κάμερα. Πες μου πόσο χρόνο έχω να βρέξω το σπίτι με το λάστιχο για να το σώσω. Ο Μιχάλης είναι στο λιμάνι και ρίχνει τα φουσκωτά στη θάλασσα για να σώσουμε τον κόσμο, εκκενώνοντας από θαλάσσης".
– "Στέλλα παιδί μου, βρέξε τη σκεπή και περιμετρικά το σπίτι από τα δύο οικόπεδα. Αν το σώσεις, η φωτιά θα κοπεί εκεί. Μην μείνεις πολύ, παιδί μου. Φύγε, μην καείς".
– "Μπαμπά, αν δεν ακούσω τη φωτιά, δεν φεύγω. Θα βρέχω για να το σώσω... Τώρα το φτιάξαμε, τώρα το ανακαινίσαμε. Δεν το αφήνω".
Μέσα σε 20 λεπτά, ένα "μπαμ", ένα βουητό και ένας δυνατός αέρας. Η φωτιά ήταν ακριβώς από πάνω μας. Αφήνω το λάστιχο ανοιχτό να βρέχει τη στέγη — το νερό θα το έκοβαν σε λίγο — και φεύγω...
Φτάνω στα Λιμνιά. Πανικός. Καίγονται τα πάντα, ο κόσμος δεν ξέρει πού να πάει, πού να σταθεί. Η αστυνομία; ΑΦΑΝΤΗ. Κανείς από το κράτος να δώσει οδηγίες. Βλέπω τον Μιχάλη, αφού έχει ήδη ρίξει τα φουσκωτά στη θάλασσα και έχει δέσει το τελευταίο:
– "Στέλλα, φώναξε στον κόσμο να παρκάρει στο τέλος του λιμανιού, δίπλα στη θάλασσα, και πες τους να μπουν στα σκάφη!".
Μέσα σε 20 λεπτά, τα 4 ιδιωτικά σκάφη της NARC γέμισαν με τους πρώτους 40 ανθρώπους. Τα τρία έφυγαν προς το Λιθί και εμείς, με εντολή του Λιμενικού, ξεκινήσαμε τη διάσωση σε παραλίες: Γωνιά, Λήμνο, Λαμψά, Αγία Μαρκέλλα.
Ο άνεμος από τη φωτιά 7 μποφόρ. Το φουσκωτό δεν μπορούσε να πλησιάσει. Η θερμοκρασία απίστευτη — καιγόμασταν μέσα στο ίδιο μας το σκάφος. Φωνάζαμε στον κόσμο να κολυμπήσει. Σε 10 λεπτά, είχαμε ήδη 16 ανθρώπους μέσα στο φουσκωτό.
Συναντάμε το σκάφος του Λιμενικού στα ανοιχτά και αποβιβάζουμε τον κόσμο. Το Λιμενικό δίνει εντολή στον Μιχάλη:
– "Τρέξτε να σώσετε κι άλλους".
Συνεχίζουμε για Μάναγρο, όπου υπήρχαν πάνω από 35 άτομα. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, βλέπουμε από τη θάλασσα το σπίτι μας να καίγεται. Δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυά μου, κι όμως, συνεχίζουμε να βοηθάμε ανθρώπους να ανέβουν στο φουσκωτό. Καλώ τον τους γονείς μου και τον Νίκο με FaceTime: "Κάηκαν όλα ρε παιδιά".
Αυτό συνεχίστηκε μέχρι τις 21:00 το βράδυ. Οι κουμπάροι μας, Γιώργος και Λουκάς, βρίσκονταν με το πυροσβεστικό. Έτρεχαν από σπίτι σε σπίτι να βοηθήσουν. Ο Μιχάλης τους λέει:
– "Λουκά, σε παρακαλώ, πήγαινε να δεις και το δικό μου σπίτι. Είμαστε στη θάλασσα".
– "Γιώργο, κάηκε ρε; Λέγε!".
Στις 00:00, η φωτιά στα Λιμνιά ήταν υπό έλεγχο. Δέσαμε τα φουσκωτά. Παίρνω το αυτοκίνητό μου και με τη Λυδία και τον Βασίλη τρέχουμε στον Ανεμόμυλο — στο σπίτι μας — και μετά στη Λήμνο, στο σπίτι της Λυδίας. Ο Μιχάλης έμεινε στα σκάφη, σε περίπτωση που κάποιος χρειαστεί βοήθεια από τη θάλασσα. Το πίσω χωράφι του γείτονα φλεγόταν. Η φωτιά είχε μόλις αρχίσει να καίει τα πρώτα δέντρα και τη στέγη του σπιτιού μας. Τρέχω και βρίσκω πυροσβεστικό πιο κάτω:
– "Παιδιά, σας εκλιπαρώ, καίγεται το σπίτι μου. Ελάτε...".
– "Ερχόμαστε, κορίτσι μου. Μην κλαις".
Έσβησαν τη φωτιά. Φεύγουμε. Πάμε στη Λήμνο. Εκεί, άλλο πυροσβεστικό σβήνει τη φωτιά μέσα στο σπίτι της Λυδίας. Τα δίπλα σπίτια καμένα όλα...
Αυτό κράτησε μέχρι τις 03:00 τα ξημερώματα. Κόλαση. Αν δεν την έχεις ζήσει, δεν μπορείς να τη φανταστείς. Όλες αυτές τις ώρες, μιλούσαμε με τους ανθρώπους μας. Τους δικούς μας. Οι γονείς μου, στην Αθήνα, έβλεπαν ειδήσεις και περίμεναν πάνω από το τηλέφωνο. Οι κουμπάροι μας: Δημήτρης, Μαρκέλλα, Νίκος, Παύλος, Αναστασία — από Θεσσαλονίκη και Χίο — έκλαιγαν μαζί μας. Οι αγαπημένοι μας φίλοι, Γιάννης και Κατερίνα, που είχαν φύγει για διακοπές στη Σάμο την προηγούμενη μέρα, έκλαιγαν που δεν ήταν κοντά μας.
Θλίψη. Στεναχώρια. Θυμός.
Οι επιχειρήσεις μας: NARC, harVANti, My Volissos, Volisshop — δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Είναι η τρίτη ημέρα χωρίς ΡΕΥΜΑ ΚΑΙ ΝΕΡΟ. Δεν μπορούμε ούτε να καθαρίσουμε το σπίτι μας για να κοιμηθούμε. Στάχτη, καπνός, αποπνικτική ατμόσφαιρα.
Η Πολιτεία; ΑΠΟΥΣΑ. Καμία ενημέρωση για το πότε θα επανέλθει το ρεύμα και το νερό. Καμία πρόβλεψη για την παροχή νερού ή τροφής. ΜΟΝΟ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ.
Κλιμάκια της Πολιτικής Προστασίας μάς καλούν για διανυκτέρευση στο ΜΥ MY Volissos Apartments— γιατί θα έρθουν να καταγράψουν ζημιές. Τους λέμε ότι έχουμε διαθεσιμότητα γιατί ΚΑΗΚΑΜΕ. Οι τουρίστες ακυρώνουν
— Ποιος να μείνει χωρίς νερό και ρεύμα; Κι αυτοί... εκπλήσσονται που δεν έχουμε ούτε νερό, ούτε ρεύμα.
– "Δεν μπορούμε να διανυκτερεύσουμε", λένε.
ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ;
Ως πολίτης, ευχαριστώ δημόσια όλες τις ιδιωτικές πρωτοβουλίες, τις επιχειρήσεις και τους ανθρώπους που, με δικά τους έξοδα, έσωσαν ζωές, πρόσφεραν νερό, τροφή και ελπίδα σε όλους εμάς τους πληγέντες. Παρακαλώ θερμά — έστω και τώρα — τον Δήμο, την Περιφέρεια, την Πολιτική Προστασία: δώστε μας ΝΕΡΟ και ΡΕΥΜΑ. Να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε. Να ανοίξουμε τις επιχειρήσεις μας. Δεν ζητάμε τίποτα άλλο: ΜΟΝΟ τις βασικές μας ανάγκες. Όλα τα υπόλοιπα θα τα κάνουμε μόνοι μας. Όπως πάντα.
Και σε εσάς, τους επισκέπτες: #mi_mas_kapsete Μην μας εγκαταλείψετε. Ελάτε στη Βολισσό. Στηρίξτε τον τόπο μας. Βοηθήστε τις επιχειρήσεις και τους ανθρώπους μας να ξανασταθούν. Ο Αύγουστος είναι το καλοκαίρι μας. Μην μας το πάρουν κι αυτό».
Η Maistrali Antigoni από τη Λιμνιά Βολισσός Χίου τόνισε στο προφίλ της στο Facebook για την ίδια καταστροφή:
«Εκκενώσαμε το Ξενοδοχείο αμέσως μόλις μας ζητήθηκε.Με ψυχραιμία και απόλυτη τάξη. (Η πληρότητα στο 100%). Δεν πιστέψαμε ποτέ πως η φωτιά θα έφτανε στη θάλασσα...κι όμως..
ΌΛΟΙ οι Άνθρωποι μας είναι ασφαλείς. Κάποιοι δεν ήθελαν να φύγουν, θα μείνουμε μαζί σας, είπαν. Τους ζητήσαμε να ακολουθήσουν τις οδηγίες και το έπραξαν με σύνεση.
Κανένας δεν έμεινε στο δρόμο. Βρήκαμε για όλους διαμονή, με τη βοήθεια συναδέλφων, φίλων αλλά και της οικογένειας μας.
Επιμένουν να γυρίσουν εδώ, για εμάς, για το χωριό, για τη Βολισσό τους και τους ανθρώπους της, που τόσο όμορφα και ρυθμικά είχε αρχίσει να κερδίζει την εμπιστοσύνη και την αγάπη παλιών και νέων φίλων..
Θέλουν να γυρίσουν κι ας είναι όλα μαύρα τριγύρω.. Δίνουν ραντεβού για του χρόνου, δίνουν ραντεβού στην πρώτη αναδάσωση και αυτό φουντώνει το δικό μας πείσμα, ότι θα τα καταφέρουμε και πάλι.
Λένε, να μη σου δίνει ο Θεός, όσα μπορείς να αντέξεις...μάλλον αντέχουμε πολλά.
Ευχαριστούμε θερμά όσους βοήθησαν, έστω την τελευταία στιγμή. Δεν είναι ώρα για απόδοση ευθυνών. Θα έρθει ο απολογισμός και τότε θα ξαναμετρηθούμε.
Η ζημιά μεγάλη, η περιβαλλοντική καταστροφή ασύλληπτη.
Το Cafe μας δεν θα ξαναλειτουργήσει φέτος. Οι συνταγές μας και το Ελληνικό Πρωινό μας θα επανέλθουν ακόμη καλύτερα του χρόνου.
Το Ξενοδοχείο θα παραμένει κλειστό τουλάχιστον έως τέλος Αυγούστου... έως ότου αποκατασταθούν βασικές λειτουργικές ζημιές.
Κρατάω μόνο αυτό. "Ο,ΤΙ ΚΑΛΟ, ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΜΑΜΑ ΜΟΥ", έτσι μου είπε η Μαριάννα μας (8,5 ετών) βλέποντας τις φλόγες να μαίνονται, δίνοντας μου μια τεράστια αγκαλιά.
Κόποι δύο ζωών, κι άλλης μίας... Αγέρωχα όπως ανατέλλει και δύει με υπόκλιση, θα ανατείλει ξανά, εδώ στον μικρό κρυμμένο παράδεισο μας...!
Εκκενώσαμε το Ξενοδοχείο αμέσως μόλις μας ζητήθηκε. Με ψυχραιμία και απόλυτη τάξη. (Η πληρότητα στο 100%)».
«Αλλάζει το τουριστικό μοντέλο», τόνισε ο «Πολίτης Αργολίδας» σε σχετικό θέμα, θέλοντας να σταθεί στη μεγάλη «πίεση» εσόδων που υπάρχει το φετινό καλοκαίρι στην εστίαση και στα ξενοδοχεία και ένας τομέας που έχει οφείλουμε να σταθούμε είναι η κάρτα εργασίας! Εστίαση και ξενοδοχεία είναι, άλλωστε, δυο κλάδοι στους οποίους έχει εφαρμοστεί η κάρτα εργασίας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλά καταστήματα εστίασης αυτό το καλοκαίρι κλείνουν νωρίτερα, δεν κρατάνε εργαζόμενους για ώρα μετά τα μεσάνυχτα και ένας από τους λόγους είναι η κάρτα εργασίας.
Θέμα για το τι έχει αλλάξει στην εστίαση και στον τουρισμό με την ψηφιακή κάρτα εργασίας φιλοξένησε η «Καθημερινή», στοιχεία παρουσίασε και το «moneyreview.gr», δίνοντας έμφαση και στην πλευρά των εργαζόμενων, όπως η καταγραφή του πραγματικού χρόνου απασχόλησης. Πλέον, οι καταγεγραμμένες υπερωρίες σε όλους τους κλάδους εφαρμογής της εκτινάχθηκαν!
Διαβάστε αναλυτικά:
Την ισορροπία μεταξύ της απαιτούμενης ευελιξίας και της αναγκαίας προστασίας των εργαζομένων αναζητούν οι χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό και τον επισιτισμό, καθώς η ψηφιακή κάρτα εργασίας αποκάλυψε αφενός ότι οι περισσότερες ήταν ανέτοιμες να εφαρμόσουν ένα κομβικής σημασίας εργαλείο, αφετέρου δε, ότι σε συνδυασμό με το εξαιρετικής σημασίας πρόβλημα έλλειψης προσωπικού, δημιουργείται το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
Είναι χαρακτηριστικό, όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ της «Καθημερινής», ότι πληθαίνουν οι περιπτώσεις κυρίως μικρών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον επισιτισμό, που είτε προχωρούν σε μείωση των ωρών λειτουργίας είτε περιορίζουν τις ημέρες που παραμένουν ανοικτές.
Στα ξενοδοχεία, κάποια δεν άνοιξαν καθόλου, ενώ υπάρχουν και οι μεγαλύτερες ξενοδοχειακές μονάδες που επέλεξαν να μη λειτουργήσουν φέτος κάποια δομή, όπως για παράδειγμα μπαρ ή εστιατόριο. Κι όλα αυτά, την ίδια στιγμή που τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «Εργάνη» δείχνουν το τεράστιο περιθώριο.
Αυξάνονται οι μικρές, κυρίως, επιχειρήσεις στον επισιτισμό που είτε μειώνουν τις ώρες λειτουργίας τους είτε περιορίζουν τις ημέρες που είναι ανοικτές. που υπάρχει ακόμη, στην προσπάθεια καταγραφής του πραγματικού χρόνου εργασίας, καθώς τόσο ο επισιτισμός όσο και ο τουρισμός συγκαταλέγονται στους κλάδους που με την ένταξή τους στη διαδικασία χρήσης της ψηφιακής κάρτας εργασίας οδηγούνται στη δήλωση υπερπολλαπλάσιων υπερωριών στο σύστημα, από αυτές που δήλωναν όταν δεν χρησιμοποιούσαν το μέτρο.
Είναι χαρακτηριστικό, και ενδεικτικό του μεγέθους της παραβατικότητας που υπάρχει σε όλους τους κλάδους της εγχώριας επιχειρηματικότητας, ότι με τη χρήση της ψηφιακής κάρτας και τον ουσιαστικό ρόλο που διαδραματίζει στην καταγραφή του πραγματικού χρόνου απασχόλησης, οι καταγεγραμμένες υπερωρίες σε όλους τους κλάδους εφαρμογής της εκτινάχθηκαν.
Σωρευτικά, το 6μηνο Ιανουαρίου – Ιουνίου οι δηλωμένες υπερωρίες αυξήθηκαν κατά 81% σε σχέση με το αντίστοιχο εξάμηνο του 2024, ενώ ειδικά τον Ιούνιο η αύξηση ήταν της τάξης του 110% (σε σχέση με τον περυσινό Ιούνιο). Ρεκόρ αύξησης καταγράφεται στον τουριστικό κλάδο με +855% (+800% μόνο τον Ιούνιο), ενώ αξιοσημείωτες αυξήσεις σημειώθηκαν στην εστίαση με +115% το εξάμηνο και +226% τον Ιούνιο, στο λιανεμπόριο με +111% το εξάμηνο και +146% τον Ιούνιο και τη βιομηχανία με αύξηση των δηλωμένων υπερωριών κατά 77% το πρώτο εξάμηνο του έτους και κατά 68% μόνο τον Ιούνιο.
Τον αμέσως προηγούμενο μήνα, Μάιο, ο κλάδος του τουρισμού κατέγραψε τη θεαματικότερη αύξηση στις δηλωμένες υπερωρίες, +1.105%. Αναφερόμενη μάλιστα στα συγκεκριμένα στοιχεία, η υπουργός Εργασίας Νίκη Κεραμέως δήλωσε πως η ψηφιακή κάρτα δεν είναι απλώς ένα τεχνολογικό εργαλείο, είναι ασπίδα για τον εργαζόμενο και μοχλός διαφάνειας στην αγορά εργασίας.
Παράλληλα, και τα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας (ΑΑΕΕ) δείχνουν ότι παρά την εμφάνιση αυξημένων υπερωριών, άρα και τη σημαντική συμμόρφωση των επιχειρήσεων, οι παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας σε σχέση με τη χρήση της ψηφιακής κάρτας βρίσκονται πλέον στην πρώτη θέση. Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκαν 1.079 παραβάσεις για την ψηφιακή κάρτα εργασίας (επιβλήθηκαν πρόστιμα 3.868.800 ευρώ), 299 παραβάσεις για τα χρονικά όρια εργασίας, την εβδομαδιαία ανάπαυση και τις αργίες (πρόστιμα 628.350 ευρώ) και 170 παραβάσεις για υπέρβαση του χρόνου εργασίας (πρόστιμα 298.000 ευρώ).
Στην πράξη, σχεδόν 6 στις 10 παραβάσεις σχετίζονται με το ωράριο απασχόλησης και την καταγραφή των ωρών άφιξης και αποχώρησης από τους χώρους εργασίας.
Ο περιορισμός της «μαύρης» ή υποδηλωμένης εργασίας έχει ως συνέπεια και τη σημαντική αύξηση τόσο των εσόδων του ΕΦΚΑ, όσο και των εισοδημάτων των εργαζομένων, οι οποίοι πλέον βλέπουν σε μεγάλο βαθμό μισθούς που τουλάχιστον αντιστοιχούν στις πραγματικές ώρες εργασίας. Η ψηφιακή κάρτα καταγράφει σε πραγματικό χρόνο την προσέλευση και αποχώρηση του εργαζομένου και αυτό, όταν το χτύπημα δεν γίνεται από τον εργοδότη ή τον προϊστάμενο, δυσκολεύει την καταστρατήγηση του ωραρίου, τη μη δήλωση υπερωριών ή ακόμα και τη μη δήλωση του εργαζομένου. Ετσι, ενισχύεται η διαφάνεια στην ελληνική αγορά εργασίας και βελτιώνεται η ασφάλεια των εργαζομένων.
Αυτό είναι και το επιχείρημα του υπουργείου Εργασίας, το οποίο εντός του φθινοπώρου αναμένεται να προωθήσει προς ψήφιση από τη Βουλή σχέδιο νόμου μέσω του οποίου θα επιτραπεί η απασχόληση σε έναν εργοδότη, ως και 13 ώρες την ημέρα, θα θεσμοθετηθεί η υπερωρία σε περιπτώσεις εκ περιτροπής απασχόλησης και θα γίνει πιο ευέλικτο το πλαίσιο διευθέτησης του χρόνου εργασίας, ακόμη και σε εβδομαδιαία βάση.
Οι διατάξεις αυτές αποκτούν, άλλωστε, ιδιαίτερη σημασία σε μια περίοδο που η έλλειψη εργατικού δυναμικού, ειδικά σε κλάδους όπως η εστίαση, ο τουρισμός, η μεταποίηση και το εμπόριο, εξελίσσεται σε σοβαρό δομικό πρόβλημα για την αγορά εργασίας. Στο πλαίσιο αυτό, οι επιχειρήσεις θα έχουν τη δυνατότητα – πάντα με τη συναίνεση του εργαζομένου και την τήρηση των νομικών προϋποθέσεων – να εφαρμόζουν προγράμματα που ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους, χωρίς να παραβιάζουν βασικά εργασιακά δικαιώματα.
Έτσι, για παράδειγμα, σε καταστήματα μαζικής εστίασης, ειδικότητες όπως μάγειρες, λάντζες, βοηθητικό προσωπικό κλπ. θα μπορούν να υπαχθούν σε εκ περιτροπής εργασία και να επωφεληθούν από υπερωριακή απασχόληση, ακόμη και 13 ώρες, 3 ημέρες την εβδομάδα, με 40% προσαύξηση για τις υπερωρίες, εφόσον το επιθυμούν.
«Βλέπουν» περισσότερες κενές θέσεις το 2026
Ειδικά στον τουρισμό και επισιτισμό, όπου σε περιόδους αιχμής (καλοκαίρι, γιορτές) είναι συχνό φαινόμενο η υπερεργασία, η ψηφιακή κάρτα λειτούργησε ως «φρένο» σε ακραίες περιπτώσεις καταστρατήγησης εργασιακών δικαιωμάτων. Κάποιοι βέβαια προτίμησαν να μη λειτουργήσουν, παρά να ανοίξουν και να πληρώσουν πολύ υψηλότερες αμοιβές προκειμένου να προσελκύσουν τους κατάλληλους εργαζομένους και να τηρήσουν τη νομιμότητα. Επιχειρήσεις που τηρούσαν, άλλωστε, και στο παρελθόν τη νομιμότητα και… μειονεκτούσαν έναντι εκείνων που λειτουργούσαν παρατύπως, πλέον, μέσω της γενικευμένης χρήσης της ψηφιακής κάρτας βλέπουν την αγορά να εξορθολογίζεται.
Καθώς βέβαια η συμμόρφωση με το νέο σύστημα απαιτεί τεχνικό εξοπλισμό, εκπαίδευση και λογιστική υποστήριξη, υπάρχει από πλευράς των μικρών και εποχικών επιχειρήσεων, το επιχείρημα ότι δεν είναι ακόμη έτοιμες για τη χρήση της ψηφιακής κάρτας, όπως και ότι το κόστος είναι πολύ σημαντικό και τα έξοδά τους ήδη πολύ αυξημένα.
Αντιδράσεις προκαλούνται κυρίως από τις επιχειρήσεις του τουρισμού και του επισιτισμού σε τουριστικές περιοχές, που κατά κόρον βασίζονται σε ευέλικτα ωράρια και ταχείες προσλήψεις, υποστηρίζοντας ότι η εφαρμογή της κάρτας έχει φέρει πρόσθετα γραφειοκρατικά ή τεχνικά εμπόδια στην άμεση κάλυψη αναγκών προσωπικού. Επισημαίνουν μάλιστα πως σε ορισμένες περιπτώσεις, ειδικά σε οικογενειακές επιχειρήσεις ή σε νησιά, η ευελιξία στο ωράριο είναι «αμοιβαία συμφωνημένη» και η χρήση της ψηφιακής καταγραφής «δεσμεύει υπερβολικά» τόσο τους εργαζομένους όσο και τους εργοδότες.
«Οφείλουν οι εργοδότες να συμμορφωθούν», δηλώνει κατηγορηματικά στην «Κ» ο πρόεδρος των εργαζομένων σε τουρισμό και επισιτισμό Γιώργος Χότζογλου, ξεκαθαρίζοντας ότι θα πρέπει όλες ανεξαιρέτως οι επιχειρήσεις να αποκτήσουν κουλτούρα επιχειρείν, γιατί σε διαφορετική περίπτωση οι σημερινές εκατοντάδες χιλιάδες κενές θέσεις εργασίας θα πολλαπλασιαστούν, με αποτέλεσμα να λειτουργήσουν ως τροχοπέδη για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Ο Γιάννης Χατζηθεοδοσίου, πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, αφού ξεκαθαρίζει ότι η χρήση και η επέκταση της ψηφιακής κάρτας εργασίας βρίσκεται στον σωστό δρόμο, καθώς προστατεύει τα δικαιώματα των εργαζομένων από καταχρηστικές πρακτικές, όπως είναι η καταστρατήγηση των ωραρίων, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να δουλεύουν 15 ή και παραπάνω ώρες την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα για το σύνολο των καλοκαιρινών μηνών, επισημαίνει πως οδηγεί και αρκετές επιχειρήσεις σε δραστική μείωση της λειτουργίας τους.
Επιβεβαιώνοντας το ρεπορτάζ της «Καθημερινής», ο κ. Χατζηθεοδοσίου τονίζει ότι πολλές επιχειρήσεις, κυρίως του επισιτισμού, κλείνουν αρκετές ώρες νωρίτερα απ’ ό,τι συνήθως, αναγκάζοντας πολλές φορές τους πελάτες να φύγουν νωρίτερα από την ώρα που σχεδίαζαν, ή δεν ανοίγουν κάποιες ημέρες της εβδομάδας, που παραδοσιακά η κατανάλωση είναι μικρότερη. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΕΕΑ, το πρόβλημα οφείλεται κατά κύριο λόγο στα τεράστια κενά που υπάρχουν στην αγορά εργασίας και όχι τόσο στη χρήση της ψηφιακής κάρτας, εκτιμώντας ότι του χρόνου, όταν και οι έλεγχοι από την Ανεξάρτητη Αρχή Επιθεώρησης Εργασίας εντατικοποιηθούν και γίνουν λιγότερο ελαστικοί καθώς η χρήση της κάρτας θα ωριμάζει, τότε το πρόβλημα θα γιγαντωθεί.
Η έλλειψη τουλάχιστον 30.000 εργαζομένων μόνο στον τομέα του επισιτισμού είναι, σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΓΣΕΒΕΕ Γιώργο Καββαθά, η κύρια αιτία για τον περιορισμό των ωρών ή ημερών λειτουργίας των επιχειρήσεων, φέτος το καλοκαίρι. Η αύξηση του κόστους που επιφέρει η χρήση της ψηφιακής κάρτας είναι, βεβαίως, μια ακόμη αιτία, όπως άλλωστε και η πτώση του τζίρου των καταστημάτων που δραστηριοποιούνται στην εστίαση, με τον κ. Καββαθά να εκτιμά, από τα πρώτα στοιχεία που έχει η συνομοσπονδία στη διάθεσή της, πως ανάλογα με την περιοχή, η μείωση του τζίρου κυμαίνεται από 10% έως και 30%.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ιδίως σε οικογενειακές επιχειρήσεις ή σε νησιά, η ευελιξία στο ωράριο είναι «αμοιβαία συμφωνημένη» για να λειτουργήσουν.
Διαβάστε επίσης:
Ψηφιακή κάρτα εργασίας: 2,1 εκατ. δηλωμένες υπερωρίες το πρώτο πεντάμηνο του 2025
Επιθεώρηση Εργασίας: Νέα ψηφιακά εργαλεία για τον εντοπισμό παραβατικότητας
Υπερωρίες στα ξενοδοχεία: Τα πραγματικά νούμερα, σύμφωνα με την ΠΟΞ
Πηγές: moneyreview.gr, εφημερίδα Καθημερινή
Αλλάζει το τουριστικό μοντέλο: Αργολίδα με μεγάλη «πίεση» εσόδων στην εστίαση και στα ξενοδοχεία (εικόνες)
August 10, 2025Βρισκόμαστε στην περίοδο που κορυφώνεται η τουριστική κίνηση σε όλη την Αργολίδα και όλοι προσδοκούν οι επόμενες ημέρες να είναι καλύτερες σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα του καλοκαιριού, καθώς διανύουμε μια νέα συνθήκη, και θα πρέπει όσοι ζουν από τη συγκεκριμένη «βαριά βιομηχανία» της χώρας, να αναθεωρήσουν πράγματα και καταστάσεις και να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες.
Στον νομό μας και σε κατεξοχήν τουριστικές περιοχές, όπως στην Ερμιονίδα (αλλάζει άρδην και η μορφή τουρισμού με τα νέα θέρετρα που ετοιμάζονται), στο Ναύπλιο, στο Τολό, τα έσοδα στην εστίαση έχουν «ροκανιστεί» πολύ, ενώ μεγάλη «πίεση» υπάρχει και στα ξενοδοχεία. Πολλά από τα δεδομένα προηγούμενων ετών δεν είναι, πλέον, χειροπιαστά, και δεν είναι υπερβολή να λέγαμε ότι «κλαίνε» καταστηματάρχες και επιχειρηματίες. «H φετινή σεζόν είναι πεσμένη 30%. Η τοπική κοινωνία – οικονομία είναι σε απόγνωση», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι όλο και περισσότεροι επισκέπτες, όσοι έχουν χρήματα, προτιμούν να νοικιάζουν ιδιωτικές κατοικίες για τη διαμονή τους αντί να επιλέγουν ξενοδοχεία. Η τάση αυτή έχει οδηγήσει σε τεράστια αύξηση των καταλυμάτων βραχυχρόνιας μίσθωσης. Αυτό σημαίνει ότι οι επισκέπτες προτιμούν, πλέον, να αγοράζουν προϊόντα και να τρώνε… μέσα! Ο κόσμος αλλάζει, ο τουρισμός αλλάζει, και μαζί του αλλάζει και ο τρόπος που ταξιδεύουμε και κάνουμε διακοπές, ήδη για το 2026 αναμένονται, επίσης, νέα δεδομένα.
Ακόμα και σε ξενοδοχεία υψηλής κατηγορίας, οι παραγγελίες φαγητού γίνονται πλέον μέσω delivery. Οι επαγγελματίες μιλούν για «τουρισμό της μίας selfie» – πολλή βόλτα, λίγη κατανάλωση, όπως αναφέρεται και στην εφημερίδα «Αναγνώστης»…
Από εκεί και πέρα, έχει πέσει πολύ η παρουσία Ελλήνων τουριστών και επισκεπτών από άλλα μέρη της χώρας. Ειδικά σε καταστήματα εστίασης και διασκέδασης είναι είδος προς… εξαφάνιση οι συμπατριώτες μας! Όσον αφορά στους ξένους επισκέπτες, να τονίσουμε ότι έχουν παίξει τον ρόλο τους η γενικότερη κατάσταση στην Ευρώπη (κυρίως οικονομική), αλλά και το πώς έχουν διαμορφωθεί οι γεωπολιτικοί συσχετισμοί με πολέμους σχετικά κοντά μας, αυξάνοντας και τις μεταναστευτικές ροές.
Πλέον είναι κάτι παραπάνω από αναγκαστική η στροφή και στις εναλλακτικές μορφές τουρισμού, όπως ο αγροτουρισμός, ο εκκλησιαστικός τουρισμός, η προβολή ιστορικών μνημείων, όλα αυτά μέσω της παροχής υψηλών υπηρεσιών σε όλα τα επίπεδα που αφορούν τη διαμονή σε γη και θάλασσα. Και αναφέρουμε τη θάλασσα, καθώς είναι πολλά τα σκάφη και τα πλοία που έρχονται.
Ο τουριστικός τομέας αποτελείται από ένα «παζλ» υπηρεσιών που θα πρέπει να προσφέρονται στην καλύτερη δυνατή έκδοση. Όπως για παράδειγμα γαστρονομία υψηλού επιπέδου, αλλά και οι υποδομές που έχουμε, το καλό οδικό δίκτυο με εύκολη πρόσβαση σε σημαντικά σημεία, το νερό, η αποχέτευση κ.α. Η αξιοποίηση κάθε σημείου της περιοχής μας είτε σε θάλασσα, είτε σε βουνό, είτε σε λίμνες, με ανάδειξη κάθε μορφής εικόνας και ιστορίας. Όλα παίζουν τον ρόλο στην προσφορά υπηρεσιών, πόσω μάλλον τώρα που ο επισκέπτης μετράει πολύ πόσα θα ξοδέψει και σε ποιες υπηρεσίες.
Όσον αφορά στο ελληνικό real estate έχουμε «απόβαση» Ισραηλινών επενδυτών, ενώ κάποιοι προέρχονται από την Ουκρανία. Όλα αυτά και λόγω των πολέμων, αγοράζοντας σε συγκεκριμένες περιοχές ακίνητα, ξοδεύοντας καλά ποσά, ψάχνοντας και ευκαιρίες. Η Αθήνα παραμένει, πάντως, ο βασικός κόμβος ενδιαφέροντος. Στην Πελοπόννησο, η Gnosis Investments, με χρηματοδότηση και από ισραηλινά funds, προωθεί το φιλόδοξο έργο «Saladi Resort» στην Αργολίδα, συνολικής επένδυσης άνω των 266 εκατ. ευρώ. Η ίδια εταιρεία συνεργάζεται με τη Radisson σε ακόμα δύο projects στο κέντρο της Αθήνας: το «Radisson RED Mitropoleos Square» και το «Radisson Theatrou Square».
«Η φούσκα του τουρισμού στο Ναύπλιο θα σκάσει εκκωφαντικά. Οι τουρίστες φέτος είναι σαφώς λιγότεροι στο Ναύπλιο και στο Τολό που έχω άποψη. Προσπαθούν ηλιθίως από τον Δήμο να χρυσώσουν το χάπι με αναξιόπιστες μετρήσεις.
Ας ρωτήσουν τους επαγγελματίες του κλάδου για φετινή πτώση του τουριστικού προϊόντος για να τους ανοίξουν τα μάτια. Το να χαϊδεύεις τα αυτιά των επιχειρηματιών για ψήφους και να μη λες την αλήθεια – εκτός αν είσαι άσχετος – τότε είσαι ακατάλληλος να υπηρετείς τον τουρισμό από θέση δημοτική.
Υπεύθυνη δεν είναι μόνο η κυβερνητική απραξία και η δημοτική αναρχία. Υπεύθυνοι είναι και οι ίδιοι οι επιχειρηματίες υγειονομικού ενδιαφέροντος που έχουν υποβιβάσει κάθετα την γαστρονομική ποιότητα.
Εκτός από δύο τρία μαγαζιά που έχουν μια αποδεκτή τουλάχιστον ποιότητα, τα περισσότερα είναι κάτω του μετρίου. Επίσης τα καταστήματα delivery που εξυπηρετούν τα Airbnb – όπως έχω μάθει – ακόμα χειρότερα.
Ήδη οι τουρίστες έρχονται οι περισσότεροι για μια μέρα χωρίς να διανυκτερεύσουν. Μη έχουμε σαν μέτρο τον δεκαπενταύγουστο.
Αν δεν υπάρξει μια αλλαγή στα πράγματα για το τουριστικό προϊόν στην περιοχή του Ναυπλίου, τα νέα θα είναι χείριστα. Θα έχουμε στο μέλλον τεκτονικές αλλαγές», τονίζει ο Τάσος Ηλιάδης στο προφίλ του στο Facebook.
Όλα τα παραπάνω είναι απόρροια των όσων αφουγκραζόμαστε από κόσμο που επισκέπτεται τα μέρη μας, αλλά και από ανθρώπους που ζουν από τον τουρισμό.
Εμείς θα σας παρουσιάσουμε παρακάτω και σχετικά θέματα (έρευνες, στοιχεία και από Μέσα) που αφορούν όσα σας αναφέραμε για τον τουρισμό και τη νέα τάξη πραγμάτων.
Αλλάζει το τουριστικό μοντέλο: «Ροκανίζονται» τα έσοδα της εστίασης – Πίεση στα ξενοδοχεία
Όπως αναφέραμε, όλο και περισσότεροι επισκέπτες προτιμούν να νοικιάζουν ιδιωτικές κατοικίες για τη διαμονή τους αντί να επιλέγουν ξενοδοχεία. Η τάση αυτή έχει οδηγήσει σε τεράστια αύξηση των καταλυμάτων βραχυχρόνιας μίσθωσης. Σχετικό θέμα φιλοξένησε το «dnews.gr»:
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία από τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών, οι πτήσεις το διάστημα Ιανουαρίου-Ιουλίου 2025 ανήλθαν σε 159.665, σημειώνοντας αύξηση 6,2% σε σχέση με πέρυσι. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή ήταν η άνοδος των διεθνών πτήσεων, που έφτασε το 9,7%. Παρά την εντυπωσιακή άνοδο στις αφίξεις τουριστών και τις διαδοχικές αυξήσεις στις πτήσεις και τα δρομολόγια, η εφετινή τουριστική σεζόν δεν συνοδεύεται από ανάλογη άνοδο στα έσοδα των ξενοδοχείων και της εστίασης.
Αντίθετη πορεία για τουριστικές επιχειρήσεις
Αντιθέτως, σε πολλούς δημοφιλείς προορισμούς της χώρας, ο κύκλος εργασιών των τουριστικών επιχειρήσεων είτε παραμένει στάσιμος είτε καταγράφει πτώση. Ο λόγος δεν βρίσκεται στη μείωση της ζήτησης, αλλά στην αλλαγή του τρόπου με τον οποίο οι τουρίστες επιλέγουν να ταξιδεύουν και να διαμένουν – και η εξάπλωση της βραχυχρόνιας μίσθωσης τύπου «Airbnb» βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της αλλαγής.
Το φαινόμενο έχει πλέον παγιωθεί: όλο και περισσότεροι επισκέπτες προτιμούν να νοικιάζουν ιδιωτικές κατοικίες για τη διαμονή τους αντί να επιλέγουν ξενοδοχεία. Η τάση αυτή έχει οδηγήσει σε τεράστια αύξηση των καταλυμάτων βραχυχρόνιας μίσθωσης. Τον Ιούνιο του 2025, οι διαθέσιμες κλίνες σε «Airbnb» ανήλθαν σε 1.061.000, ξεπερνώντας κατά 166.000 τις αντίστοιχες των ξενοδοχείων. Ταυτόχρονα, ο αριθμός των ενεργών καταλυμάτων άγγιξε τις 242.000, σημειώνοντας αύξηση 7,5% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος.
Αν και αυτή η μετατόπιση φαινομενικά ενισχύει τη διαθεσιμότητα σε τουριστικό κατάλυμα, έχει σοβαρές επιπτώσεις στο οργανωμένο τουριστικό προϊόν, ξεκινώντας από τον ξενοδοχειακό κλάδο. Τα ξενοδοχεία, τα οποία είναι υποχρεωμένα να τηρούν αυστηρούς κανόνες λειτουργίας, να επενδύουν σε προσωπικό, υποδομές και αδειοδοτήσεις, βρίσκονται σε αθέμιτο ανταγωνισμό με χιλιάδες ακίνητα που λειτουργούν ως επαγγελματικά καταλύματα χωρίς αντίστοιχες υποχρεώσεις.
Οι επιπτώσεις είναι ήδη ορατές
Σε τουριστικούς προορισμούς όπως η Κρήτη, η Χαλκιδική και η Σαντορίνη, η μέση πληρότητα των ξενοδοχείων έχει μειωθεί σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, ενώ για πρώτη φορά φέτος αρκετές μονάδες προχώρησαν σε εκπτώσεις ακόμα και για τον μήνα Αύγουστο – κάτι ασυνήθιστο για την «καρδιά» της σεζόν. Η διαθεσιμότητα δωματίων παραμένει υψηλή, παρότι οι αφίξεις συνεχίζουν να αυξάνονται.
Παράλληλα, ο αντίκτυπος επεκτείνεται και στον χώρο της εστίασης. Τα τουριστικά έσοδα από εστιατόρια, καφέ και συναφείς επιχειρήσεις παρουσιάζουν πτώση σε περιοχές όπου κυριαρχούν τα «Airbnb». Ο λόγος είναι πρακτικός: οι επισκέπτες που διαμένουν σε κατοικίες με κουζίνα καταναλώνουν λιγότερο εκτός σπιτιού. Οι αγορές από super market, τα γεύματα εντός του καταλύματος και η αυτονομία που παρέχει η βραχυχρόνια μίσθωση αλλάζουν τη συνήθη συμπεριφορά του παραδοσιακού τουρίστα, ο οποίος στο ξενοδοχείο καταναλώνει περισσότερο και αφήνει μεγαλύτερο αποτύπωμα στην τοπική οικονομία.
Ένας ακόμη κρίσιμος παράγοντας είναι η μείωση της μέσης διάρκειας διαμονής. Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται σαφής τάση προς τα σύντομα ταξίδια: επισκέψεις 2-4 ημερών αντί για τις παραδοσιακές 5-7 διανυκτερεύσεις. Αυτή η αλλαγή, σε συνδυασμό με την ευκολία εύρεσης οικονομικών καταλυμάτων βραχυχρόνιας μίσθωσης, μειώνει το συνολικό ποσό που δαπανάται ανά τουρίστα. Οι τουρίστες ταξιδεύουν με περιορισμένο προϋπολογισμό, συχνά μόνο με χειραποσκευή, εστιάζοντας κυρίως σε εμπειρίες και δραστηριότητες, ενώ ξοδεύουν λιγότερα σε φαγητό, ψώνια ή σουβενίρ.
Αξιοσημείωτο είναι ότι, παρά την πληθώρα διαθέσιμων κλινών μέσω «Airbnb», η μέση πληρότητα αυτών των καταλυμάτων είναι αισθητά χαμηλότερη από εκείνη των ξενοδοχείων – σύμφωνα με τη Eurobank, το ποσοστό κυμαίνεται στο 30,1% για τις βραχυχρόνιες μισθώσεις, έναντι 56,1% για τα ξενοδοχεία. Παρ’ όλα αυτά, η συνεχής αύξηση του αριθμού τους ασκεί πίεση στην αγορά, οδηγώντας σε υπερπροσφορά και πιέζοντας προς τα κάτω τις τιμές, ειδικά για τους επαγγελματίες του τουριστικού κλάδου που αδυνατούν να ανταγωνιστούν οικονομικά τις ανεπίσημες πλατφόρμες.
Η γεωγραφική εξάπλωση των «Airbnb» έχει φτάσει πλέον και σε μικρούς, παραδοσιακούς οικισμούς ή αγροτικές περιοχές, όπου ιδιοκτήτες εκμεταλλεύονται την τουριστική ζήτηση για να μετατρέψουν κατοικίες σε τουριστικά καταλύματα. Το φαινόμενο δεν πλήττει μόνο τον οργανωμένο τουρισμό, αλλά προκαλεί και προβλήματα σε τοπικές κοινωνίες, καθώς ανεβάζει τις τιμές ενοικίασης κατοικιών για τους μόνιμους κατοίκους και αλλοιώνει τη δομή των γειτονιών.
Παρά τις συνεχείς προειδοποιήσεις από θεσμικούς φορείς και επαγγελματικές ενώσεις, οι ρυθμιστικοί μηχανισμοί παραμένουν αδύναμοι. Η απουσία ενός ενιαίου και αυστηρού θεσμικού πλαισίου για τη βραχυχρόνια μίσθωση επιτρέπει τη συνέχιση της πρακτικής αυτής χωρίς ουσιαστικό έλεγχο, εντείνοντας τις ανισορροπίες στην αγορά. Η συζήτηση πλέον δεν περιορίζεται στην ισότητα μεταξύ διαφορετικών μορφών τουριστικής φιλοξενίας, αλλά επεκτείνεται και στο μέλλον της εστίασης, της φιλοξενίας και συνολικά της τουριστικής οικονομίας.
Ναύπλιο: Η τουριστική «φούσκα» που απειλεί την τοπική οικονομία
Στις φωτογραφίες, το Ναύπλιο δείχνει πιο ζωντανό από ποτέ: σοκάκια με κόσμο, παραλιακή βόλτα γεμάτη τουρίστες, πλατείες που ασφυκτιούν. Στους ισολογισμούς των επαγγελματιών όμως, η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική: μειωμένη κατανάλωση, τραπέζια με λειψές παραγγελίες και έσοδα που δεν καλύπτουν ούτε τα βασικά έξοδα. Σχετικό θέμα φιλοξένησε ο «Αναγνώστης»…
Ενώ πολλοί περπατούν στα σοκάκια, λίγοι πραγματικά επιλέγουν να ξοδέψουν. Εστιατόρια αναφέρουν ότι συχνά παρατηρούν επισκέπτες που περιορίζονται σε έναν καφέ ή ένα ελαφρύ σνακ, ή ακόμη προτιμούν να παραγγείλουν στο δωμάτιο παρά να κάτσουν σε τραπέζι. Η αγορά δυσκολεύεται να «πιάσει» την τουριστική κίνηση – ζει από την εικόνα, όχι από την ουσιαστική δαπάνη. Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες πόλεις της Πελοποννήσου.
Ναύπλιο κόσμος τουρίστες
Ακόμα και σε ξενοδοχεία υψηλής κατηγορίας, οι παραγγελίες φαγητού γίνονται πλέον μέσω delivery. Οι επαγγελματίες μιλούν για «τουρισμό της μίας selfie» – πολλή βόλτα, λίγη κατανάλωση.
Η κίνηση κορυφώνεται τον Δεκαπενταύγουστο και στα μεγάλα τριήμερα, αφήνοντας τους υπόλοιπους μήνες σε τέλμα. Χωρίς στρατηγική για να σπάσει η εποχικότητα, η πόλη εξαρτάται επικίνδυνα από ελάχιστες ημέρες αιχμής.
Το Ναύπλιο δίνει την εικόνα ενός προορισμού που ευημερεί. Όμως, πίσω από την εικόνα, οι επαγγελματίες μετρούν απώλειες, ακόμη και στις μέρες της «κορυφής» του καλοκαιριού.
Η εποχικότητα που στραγγαλίζει
Η τουριστική ζωή της πόλης περιστρέφεται γύρω από λίγες περιόδους υψηλής επισκεψιμότητας. Αντίθετα, τους υπόλοιπους μήνες, τα καταστήματα και τα εστιατόρια ερημώνουν. Αυτό δημιουργεί ένα κύκλο αβεβαιότητας, όπου οι επιχειρηματίες αναζητούν να καλύψουν το χαμένο «έδαφος» σε λίγες μόνο ημέρες κρίσης.
Παράλληλα η προσπάθεια για τουριστική ανάπτυξη έχει εξαλείψει τον κοινωνικό και οικονομικό ιστό της παλιάς πόλης. Επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται μακριά από τα κεντρικά τουριστικά σημεία παραπονιούνται πως η αγορά κατάντησε «τοπίο προς χρήση», χωρίς ουσιαστική σχέση με την καθημερινότητα της πόλης. Επίσης η συνεχής μετατροπή κατοικιών σε βραχυχρόνιες μισθώσεις αλλοιώνει τον χαρακτήρα της πόλης.
Ο τουρίστας της φωτογραφίας, όχι της εμπειρίας
Πολλοί, επισημαίνουν ένα γενικότερο πρόβλημα: Τουρίστες που περιορίζονται σε μια «φωτογραφία» ή μια βόλτα, χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον για την τοπική εμπειρία και προϊόντα.
Πολλοί τουρίστες δεν κατοικούν, μάλιστα, μέσα στο Ναύπλιο, αλλά μένουν σε φθηνότερα καταλύματα στην ευρύτερη Αργολίδα ή στο Άργος – και επισκέπτονται την πόλη για λίγες ώρες, χωρίς ουσιαστική δαπάνη.
Το Ναύπλιο έχει επενδύσει στη φωτογραφία και το Instagram, αλλά όχι σε εμπειρίες που παρακινούν τον επισκέπτη να ξοδέψει και να ξαναγυρίσει. Το αποτέλεσμα; Μια πόλη που εντυπωσιάζει στα social media, αλλά δεν τροφοδοτεί την οικονομία της.
Πώς μπορεί να σωθεί η αγορά
Η πόλη πρέπει να στηρίξει προσφορές που συνδυάζουν διαμονή, τοπική εστίαση, πολιτιστικές δραστηριότητες και θεματικά events. Οι επισκέπτες να μην είναι πελάτες μίας επίσκεψης, αλλά να αποκτούν λόγους να επενδύσουν στο χρόνο και τα χρήματά τους στην πόλη.
Δράσεις, όπως μικρά φεστιβάλ, πολιτιστικά event εκτός Αυγούστου, θεματικές γαστρονομικές προτάσεις ή αθλητικά happenings, μπορούν να προσδώσουν διάρκεια και ουσιαστικό λόγο παρουσίας επισκεπτών καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Προφανές είναι ότι πρέπει να αλλάξει η στόχευση με προσέλκυση κοινού που ξοδεύει, όχι απλώς περνά.
Ναύπλιο: Ο θρύλος που φθίνει
Το Ναύπλιο έχει την εικόνα και την ιστορία ενός θρύλου, αλλά η οικονομική του φθίνει. Αν παραμείνει πόλη-«σκηνικό», αφορά μόνο την κάμερα και όχι τους επισκέπτες που θέλουν να βιώσουν και να καταναλώσουν.
Η πρόκληση είναι να επανεφεύρει τον τουρισμό της ως βιώσιμο, πολυεπίπεδο, καταναλωτικό και αυθεντικό. Όχι μόνο να προσελκύει, αλλά να προσφέρει — και την ίδια στιγμή να ενισχύει την τοπική αγορά.
Αν η τάση αυτή συνεχιστεί, το Ναύπλιο κινδυνεύει να μετατραπεί σε ένα υπαίθριο σκηνικό για φωτογραφίες – όμορφο, αλλά άδειο από οικονομική ζωή. Η πόλη χρειάζεται επειγόντως μια στρατηγική που να βάζει στο επίκεντρο τον επισκέπτη – καταναλωτή, όχι απλώς τον περαστικό φωτογράφο.
Τι θα αλλάξει στον τουρισμό της Ελλάδας το 2026
Ο κόσμος αλλάζει, και μαζί του αλλάζει και ο τρόπος που ταξιδεύουμε. Ενδιαφέρον έχει το θέμα που φιλοξενεί το «clickatlife.gr», σχετικά με τις αλλαγές που έρχονται και το 2026 στον τουρισμό στην Ελλάδα:
Μετά το τέλος των πολεμικών συγκρούσεων στο Ιράν, ο παγκόσμιος τουρισμός βρίσκεται σε μια φάση επαναπροσδιορισμού. Οι γεωπολιτικές αναταράξεις μπορεί να έχουν κοπάσει, αλλά η αβεβαιότητα στον διεθνή χάρτη είναι ακόμα εδώ και επηρεάζει άμεσα την ψυχολογία των ταξιδιωτών. Συν τοις άλλοις, οι διακυμάνσεις των δασμολογικών επιβολών από την αμερικανική κυβέρνηση έχουν επίπτωση στο διαθέσιμο εισόδημα για διακοπές που μπορεί να μην έχει φανεί ακόμα στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, αλλά είναι αναμενόμενο.
Σύμφωνα με την ομάδα της «MTC Group», υπό τον Νότη Μαρτάκη και τη συμβολή της δημοσιογράφου Βάγιας Σεραφειμίδου, ειδικής στη διαχείριση φιλοξενίας και τουριστικών εμπειριών, η Ελλάδα καλείται να κινηθεί στρατηγικά, όχι απλώς για να ανταπεξέλθει στις νέες συνθήκες, αλλά για να αναδειχθεί ως ασφαλής, αυθεντικός και ευέλικτος προορισμός, σε μια περίοδο που ο ταξιδιώτης δεν ψάχνει απλώς διακοπές, αλλά σιγουριά, ποιότητα και ουσία.
Ταξιδεύουμε με το μυαλό, όχι μόνο με τη βαλίτσα
Ακόμα και αν η Ελλάδα δεν εμπλέκεται στις συγκρούσεις, η γεωγραφική της γειτνίαση με «ευαίσθητες» περιοχές επηρεάζει την αντίληψη των τουριστών από μακρινές αγορές όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Ασία. Οι αποφάσεις για ταξίδια πλέον βασίζονται περισσότερο στο αίσθημα ασφάλειας και λιγότερο σε προσφορές και εικόνες με παραλίες. Η εικόνα μετρά και η Ελλάδα έχει ισχυρή. Πολιτική σταθερότητα, σύγχρονες υποδομές, απουσία συγκρούσεων και μια πολιτισμική ταυτότητα που εμπνέει εμπιστοσύνη. Με άλλα λόγια, έχει όλα τα εφόδια να γίνει η πρώτη επιλογή σε ένα απαιτητικό διεθνές κοινό.
Ώρα για rebranding: από «ήλιος και θάλασσα» σε «εμπειρία και αυθεντικότητα»
Ο τουρισμός του 2026 θέλει κάτι παραπάνω από καρτποσταλικές παραλίες. Οι ταξιδιώτες αναζητούν εμπειρίες με νόημα: ήσυχα μέρη, πολιτισμό, ευεξία, θρησκευτική αναζήτηση, αυθεντικότητα. Εδώ, η Ελλάδα μπορεί να παίξει δυνατά, αρκεί να επενδύσει σε στρατηγικές που δίνουν βάθος στο τουριστικό της προϊόν, με έμφαση στην ποιότητα, την πολιτιστική εμπειρία και τη βιωσιμότητα.
Η ανάδειξη νέων, λιγότερο προβεβλημένων προορισμών, η παράταση της τουριστικής περιόδου και η ενίσχυση του εσωτερικού τουρισμού είναι μόνο μερικά από τα «κλειδιά» του νέου τουριστικού μοντέλου, ενώ η αξιοποίηση θεματικών μορφών τουρισμού –όπως ο πολιτιστικός, ο θρησκευτικός και ο τουρισμός ευεξίας– μπορεί να αποτελέσει μοχλό διαφοροποίησης και ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας. Σε περιόδους διεθνούς αστάθειας, οι Έλληνες ταξιδιώτες μπορούν να λειτουργήσουν σαν σταθεροποιητικός πυλώνας, αρκεί να τους δοθούν τα σωστά κίνητρα.
Ποιότητα και προσβασιμότητα: Τα must-have του μέλλοντος
Ο ανταγωνισμός από γειτονικές χώρες είναι σκληρός, ειδικά στο επίπεδο των τιμών. Τι κάνει, λοιπόν, τη διαφορά; Η ποιότητα, η εικόνα και η προσβασιμότητα. Το κόστος αεροπορικής μετακίνησης είναι ένας παράγοντας που δεν πρέπει να αγνοείται: καταναλώνει μεγάλο μέρος του διαθέσιμου budget, αφήνοντας λιγότερα για την τοπική οικονομία. Γι’ αυτό, η επένδυση στη διευκόλυνση της πρόσβασης από το εξωτερικό είναι στρατηγικής σημασίας.
Το μέλλον του τουρισμού στην Ελλάδα γράφεται τώρα
Το 2026 δεν είναι η χρονιά της «εύκολης επιτυχίας» για τον ελληνικό τουρισμό, είναι όμως η χρονιά των έξυπνων επιλογών. Με στρατηγική διορατικότητα, στοχευμένη επικοινωνία και επένδυση στην εμπειρία του ταξιδιώτη, η Ελλάδα μπορεί όχι απλώς να σταθεί στις προκλήσεις, αλλά να αναδειχθεί σε ασφαλές καταφύγιο για τον σύγχρονο, συνειδητοποιημένο ταξιδιώτη. Η πρόκληση είναι μπροστά και είναι και ευκαιρία.
«Πολλοί δεν κάνουν διακοπές όχι επειδή δεν θέλουν, αλλά επειδή δεν μπορούν»
Χαρακτηριστικά και όσα αναφέρει η ψυχολόγος Argyriou Stella στο προφίλ της στο Facebook για τον κόσμο που δεν έχει… αφήσει την Αθήνα για διακοπές:
«Φέτος, η Αθήνα δεν άδειασε.
Οι δρόμοι είναι γεμάτοι, τα φανάρια ανάβουν σε ουρές που θυμίζουν Σεπτέμβρη και οι γειτονιές αντηχούν από φωνές που άλλοτε τέτοια εποχή θα έσβηναν σε κάποια παραλία. Δεν είναι απλώς ένα ασυνήθιστο καλοκαίρι.
Είναι ένας καθρέφτης της εποχής μας.
Ο κόσμος δεν έμεινε στην πόλη γιατί την αγάπησε ξαφνικά. Έμεινε γιατί οι αριθμοί δεν βγαίνουν. Τα ακτοπλοϊκά, τα ενοίκια, η βενζίνη, τα έξοδα διαμονής, όλα μαζί έγιναν δυσβάσταχτα.
Το "φεύγω τον Αύγουστο" έγινε "ίσως του χρόνου".
Κι έτσι, η Αθήνα γεμίζει από οικογένειες που οργανώνουν "ημερήσιες" σε κοντινές παραλίες, από νέους που ψάχνουν λίγη δροσιά στα πάρκα και από ηλικιωμένους που κοιτούν το κέντρο να βουίζει, σαν να μην άλλαξε τίποτα, ενώ αλλάξανε όλα.
Πίσω από τα μποτιλιαρίσματα και την κίνηση, υπάρχει μια σιωπηλή συνθήκη: πολλοί δεν κάνουν διακοπές όχι επειδή δεν θέλουν, αλλά επειδή δεν μπορούν.
Και αυτή η αλήθεια είναι πιο ηχηρή από κάθε κορνάρισμα στην Κηφισίας.
Όμως το καλοκαίρι δεν είναι απλώς εποχή. Είναι δικαίωμα στην ανάπαυση, στην απόσταση, στην ανάσα. Κι όταν αρχίζει να στερείται από ολοένα και περισσότερους, δεν μιλάμε πια για συνειδητή επιλογή, αλλά για αδιέξοδο που βαφτίστηκε καθημερινότητα.
Ας το δούμε λοιπόν όχι σαν "ένα περίεργο καλοκαίρι", αλλά σαν ένα σημάδι.
Πως κάτι δεν πάει καθόλου καλά όταν μια ολόκληρη πόλη μένει πίσω, όχι από επιλογή, αλλά από ανάγκη».
Στο «σφυρί» 47 ξενοδοχειακές μονάδες και τουριστικά καταλύματα στην Πελοπόννησο – Τα επτά είναι στην Αργολίδα
Προς πώληση έχουν βγει 47 ξενοδοχειακές μονάδες και τουριστικά καταλύματα στην Πελοπόννησο τις τελευταίες 30 ημέρες, μέσω ιστοσελίδων αγγελιών ακινήτων. Πρόκειται για 21 περισσότερα σε σύγκριση με τον Μάιο του 2024. Από αυτά, τα επτά βρίσκονται, μάλιστα, στην Αργολίδα, σε περιοχές όπως Ναύπλιο, Μυκήνες, Τολό, Νέα Κίος και Κρανίδι. Όπως ανέφερε το «iefimerida.gr», θέμα που φιλοξένησε και το «argolidaplanet.gr».
Η αυξημένη διαθεσιμότητα, για 4η συνεχόμενη χρονιά, σύμφωνα με το Πανελλαδικό Κτηματομεσιτικό Δίκτυο E-Real Estates, δείχνει μια σταθερή τάση στον συγκεκριμένο κλάδο, η οποία μεταφράζεται σε ακόμα μεγαλύτερους αριθμούς, καθώς ένα σημαντικό μέρος των μονάδων που διατίθενται προς πώληση δεν αναρτώνται σε ιστοσελίδες για ευνόητους λόγους.
Ποιες μονάδες κυριαρχούν στις αγγελίες
Η μεγαλύτερη διαθεσιμότητα, σύμφωνα με τις υπάρχουσες αναρτήσεις, αφορά κυρίως ξενοδοχεία μικρότερης κατηγορίας από 10 έως 30 δωμάτια, καθώς και τουριστικά καταλύματα που λειτουργούσαν όλα αυτά τα χρόνια σε οικογενειακή βάση, αποτελώντας βασικό πυλώνα της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας.
Οι λόγοι πίσω από το «κύμα» πωλήσεων
Οι οικονομικές εκκρεμότητες των επιχειρηματιών, οι συνεχείς κρίσεις, τα δάνεια και οι χρόνιες ρυθμίσεις, σε συνδυασμό με το υψηλό ενεργειακό κόστος, τον πληθωρισμό και τις αυξήσεις τιμών στην εφοδιαστική αλυσίδα, έχουν οδηγήσει σε συρρίκνωση εσόδων και ταυτόχρονη αύξηση εξόδων, πιέζοντας σημαντικά την βιωσιμότητα πολλών μονάδων.
Πίνακας με τα ξενοδοχεία στην Πελοπόννησο που είναι προς πώληση από το «ifimerida.gr»:
Απογοητευτικές οι αποδόσεις στην Πελοπόννησο και το 2024: Χαμηλά παραμένει ο τουριστικός κλάδος
Ούτε πέρσι (2024) δεν έκανε ένα μεγάλο βήμα ο τουριστικός κλάδος της Περιφέρειας Πελοποννήσου καθώς παρέμεινε σταθερό το περιφερειακό ποσοστό των διανυκτερεύσεων (3,9% επί του συνόλου στην Ελλάδα) και των αφίξεων (5,7% επί του συνόλου στην Ελλάδα) που πραγματοποιήθηκαν σε ξενοδοχεία, κάμπινγκ και ενοικιαζόμενα δωμάτια της Περιφέρειας Πελοποννήσου ενώ χαμηλή παρέμεινε και η πληρότητα (39,3%) των ξενοδοχείων.
Χαρακτηριστικό το θέμα που φιλοξένησε η εφημερίδα «Ελευθερία» (eleftheriaonline.gr) στην Καλαμάτα. Από το 2024 και γενικότερα τους προηγούμενους μήνες, φαινόταν ότι κάτι… αλλάζει!
Σύμφωνα με τα οριστικά στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ελληνική Στατιστική Αρχή, το 2024 σε σχέση με το 2023, σε ξενοδοχεία, κάμπινγκ και ενοικιαζόμενα δωμάτια της Περιφέρειας Πελοποννήσου οι αφίξεις αυξήθηκαν κατά 2,4% (3,8% η πανελλαδική αύξηση), οι διανυκτερεύσεις επίσης αυξήθηκαν κατά 2,7% (3,9% η πανελλαδική αύξηση), ενώ οριακή μείωση παρουσίασε από 39,4% σε 39,3% παρουσίασε η πληρότητα των ξενοδοχείων της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι ο ρυθμός αύξησης των αφίξεων και των διανυκτερεύσεων στην Περιφέρεια Πελοποννήσου είναι μικρότερος από το μέσο πανελλήνιο ρυθμό με συνέπεια να ανοίγει αντί να κλείνει η ψαλίδα με τις ανεπτυγμένες Περιφέρειες.
Αναλυτικά στοιχεία παρουσιάζονται στους πίνακες:
Το Άργος ξεχωρίζει διεθνώς ως value for money προορισμός
Την ίδια ώρα, μια σημαντική διάκριση απέσπασε το Άργος, η αρχαιότερη διαρκώς κατοικημένη πόλη της Ευρώπης, καθώς συμπεριλήφθηκε στη λίστα του διεθνούς περιοδικού «Time Out» με τους πιο προσιτούς ταξιδιωτικούς προορισμούς στην Ευρώπη για το 2025.
Ανάμεσα σε πόλεις όπως η Κρακοβία και το Πόρτο, το Άργος αναδείχθηκε ως εναλλακτικός προορισμός στην Πελοπόννησο, που προσφέρει χαμηλό κόστος διαμονής, αυθεντικές εμπειρίες και πλούσια ιστορική ταυτότητα.
Θέμα που φιλοξένησε ο «Αναγνώστης»:
Προσιτό και αυθεντικό: Το Άργος ως must επιλογή για ταξιδιώτες
Η συντάκτρια του άρθρου του «Time Out» περιγράφει το Άργος ως μια ήσυχη, φιλόξενη πόλη με τιμές διαμονής από 45 έως 60 ευρώ τη βραδιά, που επιτρέπει στον επισκέπτη να γνωρίσει την αυθεντική πλευρά της Ελλάδας, μακριά από τον μαζικό τουρισμό.
Με ορόσημα όπως το Αρχαίο Θέατρο, το προϊστορικό κάστρο του Λάρισα και τη Ρωμαϊκή Αγορά, το Άργος προσφέρει μια εμπειρία γεμάτη πολιτισμό και ιστορία, στην καρδιά της Πελοποννήσου.
Αργείτικα πεπόνια, τοπική κουζίνα και γαστρονομικά στέκια
Ξεχωριστή θέση στο άρθρο κατέχουν τα περίφημα αργείτικα πεπόνια, τα οποία χαρακτηρίζονται ως από τα πιο γευστικά στην Ελλάδα.
Παράλληλα, το περιοδικό προτείνει γνωστά στέκια για φαγητό, όπως το Κομπολογάκι, τα Μπακαλιαράκια, τον Μεζεδόκηπο, τον Ηλιόβολο και τον Μπατζάβαλη στο χωριό Καρατζά, αναδεικνύοντας τον γαστρονομικό πλούτο της περιοχής.
Μια… ανάσα από την Αθήνα και την Επίδαυρο
Το Άργος απέχει μόλις δύο ώρες από την Αθήνα, καθιστώντας το ιδανικό για εκδρομές στην Αρχαία Επίδαυρο, τα Μέθανα, το Κρανίδι, το Τολό, τον Γαλατά και την Καλλονή. Η γεωγραφική του θέση το καθιστά στρατηγική βάση για την ανακάλυψη της ευρύτερης περιοχής της Αργολίδας.
Το νερό γίνεται στρατηγικός πόρος και η αφαλάτωση είναι η αναπόφευκτη απάντηση, αλλά το κόστος είναι τεράστιο, λένε οι «Financial Times», μιλώντας και για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Βλέπετε, η αφαλάτωση μπορεί ως μέθοδος να έχει εξελιχθεί, αλλά δεν είναι, ωστόσο, καθόλου φιλική προς το περιβάλλον. Επίσης, η αφαλάτωση δεν μπορεί να λειτουργεί κατά διαστήματα – χρειάζεται σταθερή παροχή ρεύματος.
Σχετικό θέμα με όσα αναφέρουν οι «Financial Times» φιλοξένησε πρόσφατα και η «Ναυτεμπορική» και θα σταθούμε σ' αυτό, καθώς έργα αφαλάτωσης περιμένουμε και στην περιοχή μας, λόγω και της ξηρασίας, με τους υπεύθυνους να στέκονται και στο κόστος για την κατασκευής τους.
Η Κύπρος ετοιμάζεται να εισάγει ντομάτες και καρπούζια. Όχι γιατί δεν θέλει να τα παράγει, αλλά γιατί δεν μπορεί να τα ποτίσει. Είναι μία νέα κανονικότητα, που παρουσιάζουν σε αναλυτικό ρεπορτάζ για τη λειψυδρία και τους τρόπους αντιμετώπισή της οι «Financial Times».
Με τα φράγματα να έχουν γεμίσει μόλις κατά 21,7% και τις βροχές να έχουν εξαφανιστεί για τρίτο συνεχόμενο καλοκαίρι, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να κόψει τις παροχές νερού προς τους αγρότες στο μισό, και να διακόψει εντελώς την παροχή για εποχικές καλλιέργειες.
Οι τιμές των τροφίμων θα εκτιναχθούν και η αφαλάτωση εξελίσσεται πλέον στη μόνη ρεαλιστική διέξοδο για την ύδρευση του νησιού, όπως αναφέρουν οι «FT». Η Υπουργός Γεωργίας της Κύπρου, Μαρία Παναγιώτου, έχει καταρτίσει σχέδιο 28 σημείων για την υδάτινη κρίση, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται η συνεχής λειτουργία των τεσσάρων μεγάλων μονάδων αφαλάτωσης του νησιού. Στόχος της είναι να καλύπτονται όλες οι ανάγκες σε πόσιμο νερό αποκλειστικά από την αφαλάτωση μέσα στα επόμενα δύο με τρία χρόνια.
Ο δακτύλιος της λειψυδρίας
Η Κύπρος δεν είναι η μόνη. Ένας ολόκληρος παγκόσμιος «δακτύλιος λειψυδρίας» επεκτείνεται από την Ινδία έως τη Βόρεια Αμερική, αγκαλιάζοντας τη Νότια Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τμήματα της Αφρικής και του Ειρηνικού. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, ένας στους δέκα ανθρώπους στον πλανήτη ζει σε συνθήκες «υψηλού ή κρίσιμου υδατικού στρες». Και το πρόβλημα δεν είναι προσωρινό.
Όπως λέει ο Καβέ Μαδανί, διευθυντής του Ινστιτούτου για το Νερό, το Περιβάλλον και την Υγεία του ΟΗΕ, «οι κοινωνίες γίνονται όλο και πιο διψασμένες, καθώς αυξάνεται ο πληθυσμός και η οικονομική δραστηριότητα, την ώρα που οι ανανεώσιμοι υδάτινοι πόροι μειώνονται λόγω της κλιματικής αλλαγής».
Η αφαλάτωση
Η τεχνολογία αφαλάτωσης έχει εξελιχθεί σημαντικά. Από τον βρασμό του θαλασσινού νερού της δεκαετίας του 1950, η βιομηχανία έχει περάσει στη μέθοδο της αντίστροφης όσμωσης, με εξειδικευμένες μεμβράνες που φιλτράρουν το αλάτι. Η μέθοδος είναι πολύ λιγότερο ενεργοβόρα από την παραδοσιακή θερμική τεχνολογία και επιτρέπει την κατασκευή μονάδων ακόμα και σε δύσκολες περιοχές, όπως το Ομάν.
Εκεί, το εργοστάσιο «Barka IV» ρουφά θαλασσινό νερό από σωλήνες ύψους ανθρώπου που φτάνουν έως ένα χιλιόμετρο στη θάλασσα. Πριν φιλτραριστεί, το νερό καθαρίζεται από φύκια με φούσκες αέρα που σχηματίζουν ένα στρώμα λάσπης. Οι τσούχτρες κρατιούνται μακριά με ένα πέπλο φυσαλίδων.
Η αφαλάτωση δεν είναι, ωστόσο, καθόλου φιλική προς το περιβάλλον. Παράγει τεράστιες ποσότητες άλμης – ένα εξαιρετικά αλμυρό υγρό – που επιστρέφει στη θάλασσα. Σύμφωνα με έρευνες, η άλμη προκαλεί λεύκανση των κοραλλιών και πλήττει τη θαλάσσια ζωή στα σημεία απόρριψης.
Η Κύπρος αποφορτίζει την άλμη δυο χιλιόμετρα ανοικτά μέσω διαχυτών, και δεν έχουν καταγραφεί βλάβες στο θαλάσσιο περιβάλλον, ωστόσο οι αρχές προειδοποιούν ότι η επαγρύπνηση είναι κρίσιμη. Ακόμα και με τις τεχνολογικές βελτιώσεις, το κόστος είναι υψηλό. Η Κύπρος, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας, χρησιμοποιεί αντίστροφη όσμωση, αλλά καίει εισαγόμενα ορυκτά καύσιμα για να τροφοδοτήσει τις μονάδες. Το αποτέλεσμα: το κόστος φτάνει το 1,50 ευρώ ανά κυβικό μέτρο.
Ντουμπάι, Άμπου Ντάμπι και Σαουδική Αραβία
Στην άλλη άκρη της κλίμακας, το Ντουμπάι θα πληρώνει μόλις 0,37 ευρώ όταν τεθεί σε λειτουργία το νέο εργοστάσιο «Hassyan». Η διαφορά προκύπτει από το μέγεθος, τις συμφωνίες σύμπραξης με τον ιδιωτικό τομέα και τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Η κρατική εταιρεία Taqa στο Άμπου Ντάμπι έχει προσθέσει 70 MW ηλιακής ενέργειας στο εργοστάσιο Taweelah και φιλοδοξεί να φτάσει το 66% της αφαλάτωσης μέσω αντίστροφης όσμωσης μέχρι το 2030, από 40% σήμερα. Παρά τις εξελίξεις, η αφαλάτωση παραμένει ενεργοβόρα και εξαρτημένη από μια εύθραυστη ισορροπία.
Στην Κύπρο, όπως εξηγεί η Παναγιώτα Χατζηγεωργίου, πρώην επικεφαλής του Τμήματος Ανάπτυξης Υδάτων, «η αφαλάτωση δεν μπορεί να λειτουργεί κατά διαστήματα – χρειάζεται σταθερή παροχή ρεύματος». Το σχέδιο για τοποθέτηση φωτοβολταϊκών στις αντλίες σκοντάφτει στον περιορισμένο χώρο και στις αδυναμίες του ηλεκτρικού δικτύου. Παράλληλα, η βιομηχανία παγκοσμίως αναζητά λύσεις για να μειώσει τις επιπτώσεις της άλμης.
Στη Σαουδική Αραβία, οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου King Abdullah προσπαθούν να εξάγουν πολύτιμα μέταλλα από την άλμη, όπως λίθιο και κάλιο. Ο καθηγητής Ζίπινγκ Λάι έχει κατοχυρώσει μια νέα τεχνική εξαγωγής λιθίου, με στόχο να την εμπορευματοποιήσει — μια προσπάθεια που θα μπορούσε να μετατρέψει ένα απόβλητο σε πηγή εισοδήματος. Η κρίση, πάντως, έχει φέρει επενδυτικό πυρετό.
Η Ευρώπη μένει πίσω
Ο γαλλικός όμιλος «Veolia», με πωλήσεις σχεδόν πέντε δισ. ευρώ το 2023 στον τομέα της αφαλάτωσης, δηλώνει ότι η Μέση Ανατολή είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη αγορά του. Το 18% της παγκόσμιας δυναμικότητας αφαλάτωσης λειτουργεί με δική του τεχνολογία. Η CEO Εστέλ Μπραχλιανόφ λέει ότι έχουν μειώσει το ενεργειακό κόστος παραγωγής κατά πέντε φορές τα τελευταία 12 χρόνια και βλέπει την Ευρώπη να «μένει πίσω», καθώς δεν είχε την ίδια επίγνωση της ανάγκης για νερό.
Το νερό γίνεται στρατηγικός πόρος και η αφαλάτωση η ακριβή αλλά αναπόφευκτη απάντηση. Το τίμημα όμως – περιβαλλοντικό, ενεργειακό και οικονομικό – παραμένει δυσβάσταχτο. Για χώρες όπως η Κύπρος, η επιλογή δεν είναι μεταξύ καλού και κακού. Είναι μεταξύ λειψυδρίας και επιβίωσης.
Διαβάστε ακόμα:
Πηγή: www.naftemporiki.gr
