Σημαντικές αλλαγές τίθενται σε ισχύ για την απαλλαγή από τον στρατό, καθώς και νέα κριτήρια για γονείς με αποκλειστική μέριμνα. Σχετικό θέμα φιλοξένησε το «e-howto.gr».

Όπως τονίζεται, δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως απόφαση του υφυπουργού Εθνικής Άμυνας, Αθανάσιου Δαβάκη, με την οποία τροποποιείται η ρύθμιση του 2006 για ορισμένα στρατολογικά θέματα, εισάγοντας νέες διαδικασίες και προϋποθέσεις για απαλλαγή από τη θητεία.

Κύρια σημεία των αλλαγών:

Υποβολή δικαιολογητικών: Οι στρατεύσιμοι μπορούν να καταθέτουν τα απαραίτητα έγγραφα από την έκδοση της πρόσκλησης έως την ημερομηνία κατάταξης. Όσοι ήδη υπηρετούν μπορούν να απολυθούν αμέσως μόλις εγκριθεί η απαλλαγή.

Ανυπότακτοι και λιποτάκτες: Έχουν πλέον τη δυνατότητα να υποβάλουν δικαιολογητικά μετά τη λήξη της ανυποταξίας ή λιποταξίας.

Διατήρηση απαλλαγής για οικογενειακούς λόγους: Η απαλλαγή ισχύει ακόμη και αν οι συνθήκες που την προκάλεσαν αλλάξουν στο μέλλον.

Απαλλαγή για λόγους υγείας ή αναπηρίας: Οι νέες διαδικασίες εξειδικεύονται και η ισχύς τους ξεκινά από την ημερομηνία της ιατρικής γνωμάτευσης ή της αίτησης.

Παραίτηση από την απαλλαγή: Δίνεται η δυνατότητα εθελοντικής εκπλήρωσης της θητείας.

Μοναχοί και δόκιμοι μοναχοί: Απαιτούνται επικυρωμένες βεβαιώσεις και επανεξέταση της ιδιότητας ανά δύο χρόνια.

Νέα κριτήρια για γονείς

Για γονείς με αποκλειστική γονική μέριμνα ή επιμέλεια απαιτείται τελεσίδικη δικαστική απόφαση και υπεύθυνη δήλωση μη μεταβολής της κατάστασης.

Θεσπίζεται απαλλαγή για πατέρα ενήλικου άγαμου τέκνου με αναπηρία τουλάχιστον 67% εφ’ όρου ζωής, εφόσον έχει πλήρη επιμέλεια.

Διαβάστε ακόμα:

Στρατός: Ποιοι δικαιούνται 9μηνη, 6μηνη ή 3μηνη θητεία;

Πόσο αυξάνεται ο μισθός των φαντάρων

Πηγή: e-howto.gr

Παρουσιάστηκε τη Δευτέρα (30/12) σε ειδική εκδήλωση το σχέδιό για την προστασία παιδιών από εθισμό στο διαδίκτυο, ενώ τέθηκε σε λειτουργία η ειδική ιστοσελίδα parco.gov.gr με σκοπό να βοηθήσει τους γονείς όσον αφορά στα εργαλεία ελέγχου για την ασφάλεια των παιδιών στα social media.

Την ίδια ώρα, προκαλούν μεγάλη ανησυχία στατιστικά στοιχεία για τη σχέση των ανήλικων με τα social media, καθώς τα παιδιά μένουν 9 ώρες την ημέρα μπροστά στις οθόνες. Εν τω μεταξύ, πολλές είναι και οι αποβολές για κινητά στα σχολεία, καθώς τιμωρήθηκαν ήδη 16.000 μαθητές.

Αναλυτικότερα για τη βοήθεια του parco.gov.gr, μπορούμε να μάθουμε περισσότερα μέσω του θέματος που φιλοξένησε το «e-howto.gr»:

Με τη βοήθεια της ιστοσελίδας αυτής οι γονείς μπορούν να μάθουν τι δυνατότητες έχουν για:

– Να περιορίσουν τον χρόνο που αφιερώνουν τα παιδιά σε συγκεκριμένες εφαρμογές ή συνολικά στη συσκευή
– Να φιλτράρουν ιστοσελίδες και εφαρμογές που περιέχουν ακατάλληλο περιεχόμενο για ανήλικους
– Να δουν πόσο χρόνο περνούν τα παιδιά στις διάφορες εφαρμογές και τι χρησιμοποιούν περισσότερο
– Να αποκλείσουν συγκεκριμένες εφαρμογές ή κατηγορίες εφαρμογών για μεγαλύτερη ασφάλεια
– Να επιλέξουν ποια παιχνίδια, ταινίες και σειρές είναι κατάλληλα για την ηλικία των παιδιών σας
– Να παρακολουθούν την τοποθεσία της συσκευής του παιδιού για πρόσθετη ασφάλεια
– Να ρυθμίζουν τις ώρες που η συσκευή δεν θα λειτουργεί, όπως κατά τη διάρκεια του σχολείου ή του ύπνου
– Να ορίσουν ποιες επαφές είναι εγκεκριμένες για κλήσεις και μηνύματα

Οι 8 κρίσιμες ερωτήσεις και απαντήσεις για την προστασία των παιδιών

Τι είναι ο γονικός έλεγχος;

Ο γονικός έλεγχος είναι ένα σύνολο εργαλείων και ρυθμίσεων που επιτρέπουν στους γονείς να διαχειρίζονται και να ελέγχουν τη χρήση του διαδικτύου και των εφαρμογών από τα παιδιά τους. Με αυτά τα εργαλεία, μπορείτε να περιορίσετε την πρόσβαση σε ακατάλληλο περιεχόμενο, να θέσετε χρονικά όρια για τη χρήση συγκεκριμένων εφαρμογών ή του διαδικτύου συνολικά, και να παρακολουθείτε τη δραστηριότητα του παιδιού.

Ο κύριος στόχος είναι να προστατεύσετε τα παιδιά από κινδύνους που συνδέονται με την έκθεση στο διαδίκτυο, όπως η πρόσβαση σε βίαιο ή ακατάλληλο υλικό, η επαφή με άγνωστα άτομα και η υπερβολική χρήση της συσκευής που μπορεί να επηρεάσει την ψυχική και σωματική υγεία τους. Οι ρυθμίσεις γονικού ελέγχου διαφέρουν ανάλογα με τη συσκευή και την πλατφόρμα, αλλά γενικά προσφέρουν μεγάλο βαθμό ευελιξίας για να προσαρμόζετε τους περιορισμούς στις ανάγκες και την ηλικία του παιδιού σας.

Πώς μπορώ να ενεργοποιήσω τον γονικό έλεγχο στη συσκευή του παιδιού μου;

Μπορείτε να ενεργοποιήσετε τον γονικό έλεγχο μέσω των ρυθμίσεων της συσκευής σας. Ακολουθήστε τα βήματα από τις οδηγίες που μπορείτε να βρείτε εδώ για iOS και εδώ για Android συσκευές.

Μπορώ να περιορίσω τον χρόνο που περνά το παιδί μου σε εφαρμογές;

Ναι, τα εργαλεία γονικού ελέγχου σας επιτρέπουν να ορίσετε χρονικά όρια για τη χρήση συγκεκριμένων εφαρμογών ή συνολικά για τη χρήση της συσκευής. Μπορείτε να ρυθμίσετε, για παράδειγμα, πόση ώρα την ημέρα μπορεί το παιδί σας να χρησιμοποιεί συγκεκριμένες εφαρμογές, όπως παιχνίδια ή εφαρμογές κοινωνικής δικτύωσης.

Κάποιες πλατφόρμες επιτρέπουν επίσης την οριστική διακοπή της χρήσης της συσκευής μετά από ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Αυτή η δυνατότητα είναι χρήσιμη για να ελέγχετε την ισορροπία μεταξύ της διαδικτυακής δραστηριότητας και των άλλων καθημερινών δραστηριοτήτων, όπως το διάβασμα και ο ύπνος. Η ρύθμιση αυτή σας βοηθά επίσης να αποτρέψετε την υπερβολική χρήση της συσκευής, η οποία μπορεί να επηρεάσει την υγεία του παιδιού και την ποιότητα του ύπνου του.

Μπορώ να αποκλείσω συγκεκριμένες ιστοσελίδες ή περιεχόμενο;

Ναι, με τον γονικό έλεγχο μπορείτε να φιλτράρετε και να αποκλείσετε την πρόσβαση σε ιστοσελίδες ή περιεχόμενο που δεν είναι κατάλληλο για την ηλικία του παιδιού σας.

Πολλά εργαλεία γονικού ελέγχου προσφέρουν λίστες αποκλεισμού (blacklists) και λίστες επιτρεπόμενων (whitelists), επιτρέποντάς σας να επιλέξετε ποιες ιστοσελίδες είναι ασφαλείς για το παιδί σας και ποιες όχι. Επιπλέον, μπορείτε να ρυθμίσετε φίλτρα που αυτόματα αποκλείουν ιστοσελίδες με ακατάλληλο περιεχόμενο, όπως βία, πορνογραφία ή επικίνδυνες πληροφορίες.

Αυτή η λειτουργία εξασφαλίζει ότι το παιδί σας θα έχει πρόσβαση μόνο σε περιεχόμενο που εσείς θεωρείτε κατάλληλο και ασφαλές για την ηλικία του. Τα φίλτρα μπορούν να προσαρμοστούν ώστε να καλύπτουν τόσο τις αναζητήσεις στο διαδίκτυο όσο και την πρόσβαση σε εφαρμογές ή βίντεο.

Μπορώ να δω τι περιεχόμενο παρακολουθεί το παιδί μου;

Ναι, πολλά εργαλεία γονικού ελέγχου σάς επιτρέπουν να παρακολουθείτε τη δραστηριότητα του παιδιού σας, όπως ποιες εφαρμογές χρησιμοποιεί και για πόσο χρόνο. Μπορείτε επίσης να δείτε σε ποιες ιστοσελίδες έχει πρόσβαση ή ποιο περιεχόμενο παρακολουθεί, ειδικά εάν έχετε ενεργοποιήσει την παρακολούθηση περιεχομένου στο YouTube ή σε άλλες πλατφόρμες βίντεο.

Σε κάποιες περιπτώσεις μπορείτε να λαμβάνετε εβδομαδιαίες ή μηνιαίες αναφορές σχετικά με τη χρήση της συσκευής, αποκτώντας μια ολοκληρωμένη εικόνα της διαδικτυακής δραστηριότητας του παιδιού σας. Αυτό σας βοηθά να διαπιστώσετε αν το παιδί σας ακολουθεί τους κανόνες που έχετε θέσει ή αν χρειάζεται να αναπροσαρμόσετε τους περιορισμούς για την ασφάλεια και ευημερία του.

Μπορεί το παιδί μου να παρακάμψει τον γονικό έλεγχο;

Εφόσον έχετε ρυθμίσει τον γονικό έλεγχο σωστά και έχετε ορίσει έναν ισχυρό κωδικό ή PIN, μόνο εσείς θα μπορείτε να τροποποιήσετε ή να απενεργοποιήσετε τις ρυθμίσεις. Ωστόσο, είναι σημαντικό να εξασφαλίσετε ότι το παιδί δεν έχει πρόσβαση στον κωδικό ή το PIN, καθώς σε διαφορετική περίπτωση θα μπορούσε να παρακάμψει τους περιορισμούς.

Επιπλέον, σε κάποιες περιπτώσεις τα παιδιά μπορεί να προσπαθήσουν να βρουν τρόπους να παρακάμψουν τους περιορισμούς μέσω τρίτων εφαρμογών ή με τη βοήθεια συνομήλικων. Για τον λόγο αυτό, είναι σημαντικό να ενημερώνετε τακτικά τις ρυθμίσεις γονικού ελέγχου και να επιβλέπετε τη χρήση της συσκευής για τυχόν δυσλειτουργίες. Η διαρκής επικοινωνία με το παιδί σας για τη σημασία της υπεύθυνης χρήσης του διαδικτύου, μπορεί επίσης να αποτρέψει τέτοιες προσπάθειες.

Μπορώ να παρακολουθώ την τοποθεσία της συσκευής του παιδιού μου;

Ναι, πολλές εφαρμογές γονικού ελέγχου παρέχουν τη δυνατότητα παρακολούθησης της τοποθεσίας της συσκευής του παιδιού σας σε πραγματικό χρόνο. Αυτή η λειτουργία είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για να γνωρίζετε πού βρίσκεται το παιδί σας, ειδικά αν περνάει χρόνο έξω από το σπίτι, χωρίς την επίβλεψή σας. Οι περισσότερες εφαρμογές γονικού ελέγχου, όπως το Google Family Link και το Find My iPhone, σάς επιτρέπουν να δείτε την τοποθεσία της συσκευής σε έναν χάρτη και να λαμβάνετε ειδοποιήσεις, όταν η συσκευή μπαίνει ή βγαίνει από συγκεκριμένες περιοχές. Με τον τρόπο αυτό έχετε πρόσθετη ασφάλεια και σιγουριά, καθώς γνωρίζετε πού βρίσκεται το παιδί σας ανά πάσα στιγμή.

Πώς μπορώ να ρυθμίσω διαφορετικούς περιορισμούς για κάθε παιδί;

Οι σύγχρονες συσκευές και οι λειτουργίες γονικού ελέγχου παρέχουν τη δυνατότητα δημιουργίας πολλαπλών προφίλ, καθένα από τα οποία μπορεί να ρυθμιστεί ξεχωριστά για κάθε παιδί. Αυτή η λειτουργία είναι εξαιρετικά χρήσιμη, καθώς μπορείτε να προσαρμόσετε τους περιορισμούς ανάλογα με την ηλικία, τις ανάγκες και το επίπεδο ωριμότητας κάθε παιδιού.

Για παράδειγμα, μπορείτε να ορίσετε πιο αυστηρούς περιορισμούς για ένα μικρότερο παιδί, όπως φιλτράρισμα ακατάλληλου περιεχομένου ή αυστηρά χρονικά όρια στη χρήση εφαρμογών, ενώ για έναν έφηβο μπορείτε να επιλέξετε λιγότερο αυστηρούς κανόνες, επιτρέποντας περισσότερη ευελιξία.

Η διαδικασία είναι απλή: μέσα από τις ρυθμίσεις γονικού ελέγχου, μπορείτε να δημιουργήσετε διαφορετικά προφίλ, να τα προσωποποιήσετε και να ορίσετε συγκεκριμένες επιλογές, όπως περιορισμοί σε εφαρμογές, ώρες χρήσης και φίλτρα περιεχομένου. Αυτό σας επιτρέπει να παρακολουθείτε και να ελέγχετε κάθε παιδί με βάση τις ιδιαίτερες ανάγκες του, διασφαλίζοντας παράλληλα την ασφάλειά του στο διαδίκτυο.

Ανησυχία για τη σχέση των ανήλικων με τα social media – Μένουν 9 ώρες την ημέρα μπροστά στις οθόνες

Λίγες ώρες πριν παρουσιαστεί το σχέδιο της κυβέρνησης για την προστασία των ανήλικων από τα social media και το ίντερνετ, με βασικό πυλώνα την ενίσχυση του γονικού ελέγχου, ήρθαν στη δημοσιότητα άκρως ανησυχητικά στατιστικά στοιχεία. Αυτά τα στοιχεία παρουσίασε η παθολόγος, καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής ΕΚΠΑ Θεοδώρα Ψαλτοπούλου και αφορούν τη σχέση του ίντερνετ και των social media με τα παιδιά.

Τονίζει, μάλιστα, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι η υπερβολική χρήση των social media μπορεί τελικά να γίνει εθισμός και υπογραμμίζει τη λήψη μέτρων τόσο από την Πολιτεία όσο και από την οικογένεια.

Σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Παιδικής και Εφηβικής Ψυχιατρικής (American Academy of Child and Adolescent Psychiatry), στις ΗΠΑ, άνω του 90% των εφήβων έχουν χρησιμοποιήσει social media, με το 75% αυτών να έχουν τουλάχιστον έναν ενεργό λογαριασμό και οι περισσότεροι από τους μισούς να τον επισκέπτονται καθημερινά. Επίσης, οι έφηβοι μπορεί να βρίσκονται στο ίντερνετ και μέχρι 9 ώρες ημερησίως, χρησιμοποιώντας το πολλές φορές και για την προετοιμασία των μαθημάτων τους.

Πιο αναλυτικά, πάνω από το ήμισυ των εφήβων στις ανεπτυγμένες χώρες εκφράζουν έντονη προσήλωση για την παρακολούθηση βίντεο στο ίντερνετ, που ξεπερνά σημαντικά άλλες δραστηριότητες. Επίσης, ένα ικανό ποσοστό των εφήβων θεωρεί ότι είναι δύσκολο να εγκαταλείψει τα κοινωνικά δίκτυα ή αισθάνεται άγχος όταν αποσυνδέεται.

Αυξάνεται η προβληματική χρήση κοινωνικών δικτύων από τους εφήβους

Παράλληλα, τα πιο πρόσφατα δεδομένα από το Γραφείο στην Ευρώπη της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ) δείχνει αύξηση στην προβληματική χρήση social media από τους εφήβους, από το 7% το 2018 σε 11% το 2022. Το γεγονός αυτό παράλληλα με το 12% των εφήβων που διατρέχει κίνδυνο για εξάρτηση από διαδικτυακά παιχνίδια (problematic gaming), υποδεικνύει το μέγεθος του κινδύνου της τεχνολογίας για την ψυχική υγεία και την ευημερία των εφήβων. Σημαντικά στατιστικά στοιχεία από το Γραφείο στην Ευρώπη του ΠΟΥ δείχνουν ότι:

Ένας στους 10 εφήβους προσπαθούσαν να ελέγξουν τη χρήση των διαδικτυακών κοινωνικών δικτύων που συμμετείχαν, με τα κορίτσια να παρουσιάζουν μεγαλύτερα ποσοστά συγκριτικά με τα αγόρια (13% ως προς 9%).

Ένας στους 3 νέους ανέφεραν συνεχή διαδικτυακή επαφή με φίλους και αντίστοιχα ένας στους 3 έφηβους ανέφεραν καθημερινή συμμετοχή σε διαδικτυακά παιχνίδια.

Ένας στους 10 εφήβους προσπαθούσαν να ελέγξουν το χρόνο των διαδικτυακών παιχνιδιών που συμμετείχαν, με τα αγόρια να παρουσιάζουν μεγαλύτερα ποσοστά συγκριτικά με τα κορίτσια (16% ως προς 7%).

Όπως αναφέρεται από την ίδια επιστημονική εταιρεία (AACAP), είναι σημαντικό οι γονείς να βοηθήσουν τους εφήβους να χρησιμοποιήσουν αυτά τα δίκτυα με υπευθυνότητα. Και ενώ στα θετικά του διαδικτύου για έναν έφηβο περιλαμβάνεται η διάδραση με φίλους και η δημιουργία νέων φίλων, η εκπαίδευση και η ικανοποίηση ενδιαφερόντων για κάθε τομέα, από την άλλη πλευρά καταγράφονται πιθανοί κίνδυνοι. Σ’ αυτούς περιλαμβάνονται:

-η έκθεση σε επικίνδυνο ή ακατάλληλο περιεχόμενο (για παράδειγμα βία, ναρκωτικά),

-ο εκφοβισμός (cyberbullying) που αυξάνει την πιθανότητα για κατάθλιψη και αυτοκτονικό ιδεασμό,

-η έκθεση σε πολλαπλές διαφημίσεις και υπερ-καταναλωτικά πρότυπα,

– η ατομική υπερέκθεση,

– η παρεμβολή στη διάρκεια των εκπαιδευτικών και οικογενειακών δραστηριοτήτων, στην προετοιμασία της σχολικής εργασίας στο σπίτι, στον ύπνο και τη σωματική δραστηριότητα.

«Η ελκυστικότητα της λήψης συνεχών ενημερώσεων και εικονικής επικύρωσης διαμορφώνει τις απόψεις, αλλά παράλληλα μπορεί να καταναλώσει τον χρόνο, την προσοχή, ακόμα και την ψυχική υγεία, ειδικά σε ανήλικα άτομα. Η υπερβολική χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μπορεί τελικά να γίνει εθισμός», σημειώνει η κ. Ψαλτοπούλου.

Οι συστάσεις για την ορθή χρήση του διαδικτύου

Οι συστάσεις της ΑΑCAP, ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητα του εφήβου περιλαμβάνουν:

Να τεθούν στόχοι: Καθορισμός εφικτού στόχου για τη μείωση της χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Εφαρμογή μικρών αλλαγών, όπως καθορισμένες ώρες ή περιόδους χωρίς κοινωνικά δίκτυα κατά τη διάρκεια της ημέρας (όπως για παράδειγμα, μη χρήση διαδικτύου κατά τη διάρκεια του φαγητού ή στο δωμάτιο ή μέχρι να περατωθεί η προετοιμασία των εργασιών στο σπίτι).

Χρήση εργαλείων: Αξιοποίηση τεχνολογίας που μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση της χρήσης, όπως εφαρμογές που παρακολουθούν τον χρόνο οθόνης ή εμποδίζουν την πρόσβαση σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ανάλογα και με την ηλικία του εφήβου.

Ειδοποιήσεις περιορισμού: Απενεργοποίηση των μη βασικών ειδοποιήσεων, όπως ειδοποίηση εντοπισμού τοποθεσίας ή άλλων προσωπικών δεδομένων. Επίσης, είναι σημαντική η ευαισθητοποίηση και η ενημέρωση των εφήβων, έτσι ώστε να μην κοινοποιούν ολόκληρο ονοματεπώνυμο, διευθύνσεις και τηλέφωνα, κωδικούς ή αριθμούς καρτών.

Συμφωνία με τους γονείς, ώστε να ακολουθούν τους εφήβους στα κοινωνικά τους δίκτυα.

Επαγγελματική βοήθεια: Εάν ο εθισμός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επηρεάζει σοβαρά τη ζωή του εφήβου, είναι σημαντική η συνεργασία με εξειδικευμένους επαγγελματίες υγείας.

Επίσης, σύμφωνα με το Γραφείο του ΠΟΥ στην Ευρώπη είναι σημαντικά τα κάτωθι:

– Οργάνωση του σχολείου ως προς την ψηφιακή εκπαίδευση των μαθητών

– Προώθηση του ανοιχτού διαλόγου μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων φορέων.

– Ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των εκπαιδευτών και των επαγγελματικών υγείας για το θέμα αυτό.

– Επιβολή λογοδοσίας στις πλατφόρμες των κοινωνικών δικτύων, όσον αφορά στην προστασία των εφήβων.

– Ενίσχυση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας με εξασφάλιση της εμπιστευτικότητας,

Άλλες στρατηγικές σύμφωνα με την κ. Ψαλτοπούλου θα μπορούσε να είναι:

Αυτογνωσία: Αναγνώριση της έκτασης του εθισμού και του αντίκτυπού του. Η τήρηση ημερολογίου σχετικά με τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση των προτύπων και των αιτιών.

Εναλλακτικές λύσεις: Ενασχόληση με δραστηριότητες που δεν περιλαμβάνουν οθόνες, όπως διάβασμα, αθλήματα, μουσική ή επαφή με τη φύση.

Ψηφιακή αποτοξίνωση: Τακτικά διαλείμματα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που κυμαίνονται από μία ημέρα έως μία εβδομάδα ή περισσότερο, για μείωση της εξάρτησης και βελτίωση της ψυχικής ευεξίας.

Πάει... σύννεφο η αποβολή για κινητά στα σχολεία: Τιμωρήθηκαν ήδη 16.000 μαθητές

Εν τω μεταξύ, τον αριθμό των αποβολών μαθητών για χρήση κινητών, στα σχολεία, αποκάλυψε ο υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης, λέγοντας πως έφτασαν στις 16.000 από την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Όπως τόνισε ο υπουργός, το μέτρο εφαρμόζεται γιατί το έχουν αγκαλιάσει οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί, ενώ δήλωσε ότι 86% της κοινωνίας είναι υπέρ του μέτρου και συμπλήρωσε ότι «υπήρχε ο κανονισμός για τα κινητά από παλιά αλλά δεν εφαρμοζόταν».

Κατά τα λοιπά ο υπουργός ανέφερε με νομοσχέδιο που ετοιμάζει εκτός των άλλων «θα δοθούν αυξημένες αρμοδιότητες στους διευθυντές σχολείων. Ο Διευθυντής Σχολείου θα γίνει Διευθυντής με "Δ κεφαλαίο". Θα μπορεί δηλαδή μεταξύ άλλων να επιλέγει τους Υποδιευθυντές του σχολείου. Θα μπορεί να λέει ότι κατά προτεραιότητα θα αξιολογηθεί συγκεκριμένος εκπαιδευτικός. Θα μπορεί να έχει πιο αποφασιστικό ρόλο σε ότι αφορά το ωρολόγιο πρόγραμμα. Θα μπορεί να κάνε όλα εκείνα που θα μπορούσε να κάνει εδώ και δεκαετίες».

Νομική προστασία εκπαιδευτικών

«Και ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να προστατευθεί από κάποιον που θα τον απειλήσει για έναν βαθμό έβαλε σε μαθητή ή εισηγήθηκε για μία αποβολή», ανέφερε ο υπουργός Παιδείας και σημείωσε: «Εξετάζουμε, πώς θα παρέχουμε στους εκπαιδευτικούς νομική προστασία σε σχέση με τον πυρήνα των αρμοδιοτήτων, δηλαδή να μην φοβάται ο εκπαιδευτικός να δώσει μια αποβολή, να μην φοβάται τον βαθμό που θα βάλει να πάει κάποιος και να τον απειλήσει. Αυτά είναι πράγματα αυτονόητα και τα ακούω από εκπαιδευτικούς».

Σχετικά με το αίτημα των εκπαιδευτικών για αυξήσεις στους μισθούς τους, ο Κυριάκος Πιερρακάκης τόνισε: «Έχουν δοθεί κάποιες αυξήσεις. Εγώ θα σας πω γενικά οι αυξήσεις συσχετίζονται με το πόσο καλά θα τα πάει εθνική οικονομία».

Διεθνές Απολυτήριο

Ο υπουργός δήλωσε ότι στόχος είναι να εφαρμοστεί σε όλα τα Πρότυπα σχολεία αλλά για την ώρα θα ξεκινήσει η εφαρμογή του από τον Σεπτέμβριο του 2026 σε 6 σχολεία.

Όσον αφορά εάν θα μπορούν οι μαθητές που θα κατέχουν Ι.Β να εισάγονται και στα δημόσια πανεπιστήμια, απέφυγε να δώσει σαφή απάντηση.

Ο ίδιος δήλωσε επίσης ότι θέλει να ανοίξει ο διάλογος για την αλλαγή του συστήματος πρόσβασης στα ΑΕΙ αλλά όπως ξεκαθάρισε αυτό θα πάρει χρόνο και τεράστια μελέτη από την πλευρά του υπουργείου Παιδείας.

Πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ, e-howto.gr

Εντός και εκτός των τειχών της πόλης…

Πάνω από 20 χρόνια έχουν περάσει από την 1η φορά που απασχόλησε το θέμα της σχέσης των γονιών με τα παιδιά τους, τον αθλητισμό, τους προπονητές και τους συλλόγους, εφόσον ανήκουν αυτά σε ακαδημία κάποια ομάδας. Αυτό που προσπαθούσα να αφουγκραστώ είναι η γνώμη των ειδικών, ώστε να μεταφέρω τα σωστά μηνύματα προς τους γονείς, αλλά και τα παιδιά… Πέρασαν τα χρόνια και οι συνθήκες δεν έχουν αλλάξει πολύ. Με τα τμήματα υποδομής και τις ακαδημίες ασχολούμαι πολλά χρόνια και με εμπειρία από μεγάλους συλλόγους της χώρας.

Στο συμπέρασμα που κατέληξα είναι το εξής: «Οι γονείς είναι για το… σπίτι, και οι προπονητές για το γήπεδο». «Έκαστος στο είδος του και ο Λουμίδης στους καφέδες», όπως λέει και το σλόγκαν γνωστής διαφήμισης! Στο γήπεδο ξέρουν οι ειδικοί, αυτοί που έχουν «φάει» χρόνια στα… θρανία για να μάθουν αυτό που κάνουν. Και πιστέψτε με, κάτι ξέρουν παραπάνω απ’ όλους μας. Με τους προπονητές να έχουν και παιδαγωγική προσέγγιση στα όσα μαθαίνουν στους νεαρούς αθλητές.

Σ’ αυτή εδώ τη στήλη θα μεταφέρω τη γνώμη ειδικών, έτσι όπως τη βρήκα σε σχετικά δημοσιεύματα. Θέλω να διαβάσετε με προσοχή. Μετά θα ακολουθήσουν και άλλα ενδιαφέροντα πράγματα και για το θέμα που θίγουμε, αλλά και για άλλα ζητήματα.

Ας δούμε πρώτα το θέμα που έγραψε στην «Καθημερινή» η Λίνα Γιάνναρου, φιλοξενώντας και δηλώσεις του αθλητικού ψυχολόγου Γιάννη Ζαρώτη:

Τοξικές κερκίδες με φανατισμένους γονείς

Όταν ο γιος του, στα 9 τότε, άρχισε να του ζητάει επιμόνως να ξεκινήσει ποδόσφαιρο, ο Πάνος, γνωρίζοντας ως φίλαθλος το κλίμα που επικρατεί στα γήπεδα, εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, αποφάσισε να γυρίσει ένα προς ένα τα σωματεία της Αθήνας παρακολουθώντας προπονήσεις. Κατέληξε σε εκείνο που είδε ότι ο προπονητής είχε μια πιο παιδαγωγική προσέγγιση. «Δεν φώναζε, δεν ματαίωνε τα παιδιά, δεν τα χαρακτήριζε. Είχα δει πολλούς άλλους να ουρλιάζουν στα παιδιά, να τα κοροϊδεύουν – "να ζήσει η νύφη κι ο γαμπρός", το "στειλες στον γάμο του Καραγκιόζη" – και τέτοια». Δεν ήθελε κάτι τέτοιο για το παιδί του. Ο σκοπός ήταν να περάσει καλά, να γυμναστεί, να κοινωνικοποιηθεί.

Γρήγορα, βέβαια, διαπίστωσε ότι δεν ήταν σε θέση να ελέγξει όλες τις παραμέτρους. Στα ματς, ακόμη και στις προπονήσεις, οι φωνές, οι βρισιές, οι αποδοκιμασίες προέρχονταν από τους γονείς στις κερκίδες. «Έχω δει να βρίζουν τον τερματοφύλακα του αντιπάλου, ένα μικρό παιδάκι, να βρίζονται με άλλους γονείς – "τι ξέρεις, μωρή εσύ, από ποδόσφαιρο", φώναζε ένας σε μια μαμά που ζητούσε φάουλ–, να βρίζουν τον διαιτητή, να βρίζουν το παιδί τους. Όλα τα έχω δει».

Έχει πιάσει και τον εαυτό του να ξεφεύγει. «Προφανώς δεν έβρισα, αλλά άρχισα να φωνάζω στο παιδί "διεκδίκησε!", "πιο δυνατά!", τέτοια πράγματα. Ήρθε ο προπονητής και μου είπε: "Θα σας παρακαλέσω να σταματήσετε, δημιουργείτε στο παιδί μια επιπρόσθετη δυσκολία". Φυσικά σταμάτησα, αμέσως κατάλαβα πόσο λάθος ήταν αυτό που έκανα. Είναι απίστευτο το πόσο εύκολα μπορείς να ξεφύγεις. Ταυτιζόμαστε με τα παιδιά μας σε υπερθετικό βαθμό».

Ο αθλητικός ψυχολόγος Γιάννης Ζαρώτης είναι εξοικειωμένος με την εικόνα των φανατισμένων γονιών των κερκίδων. Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με αθλητικά σωματεία πραγματοποιώντας σεμινάρια για προπονητές, αλλά και για γονείς, τον ρόλο τους, την υπερεμπλοκή τους στις δραστηριότητες των παιδιών τους, θέματα συμπεριφορών, την επίδρασή τους στην ψυχολογική κατάσταση των αθλητών κά.

«Τα σεμινάρια στους αθλητές έπονται. Δύσκολα θα διαχειριστούμε τον έφηβο συναισθηματικά εάν δεν ρυθμίσουμε το περιβάλλον του. Πολλοί γονείς, μολονότι στην αρχή ξεκινούν με στόχο το παιδί τους να αθληθεί, να εμπλακεί σε μια φυσική δραστηριότητα, σταδιακά ταυτίζονται με το αντικείμενο, γίνονται οπαδοί του παιδιού τους», σημειώνει στην «Καθημερινή». Οι γνωστοί προπονητές εξέδρας των γηπέδων, μόνο που οι οδηγίες απευθύνονται στα ίδια τα παιδιά τους. Έχοντας συχνά ελάχιστη εμπλοκή με το άθλημα, αποκτούν αυτοπεποίθηση ειδήμονα. Αφού βλέπω, ξέρω.

«Γι’ αυτό και στα 12-13, το 70% των παιδιών εγκαταλείπει τον αθλητισμό αφού πλέον σταματάει να διασκεδάζει λόγω της εμπλοκής των γονιών. Εμπλέκονται τόσο πολύ, ώστε ασκείται αφόρητη πίεση και στο σπίτι. Πολύ συχνά μου εξομολογούνται παιδιά ότι μπορεί οι γονείς τους να τους λένε ότι δεν τους νοιάζει η νίκη ή η ήττα, αλλά αν δεν κερδίσουν, τις επόμενες ημέρες δεν μιλάει κανείς στο σπίτι. Το πρώτο πράγμα που εντυπώνεται σε ένα παιδί είναι η έκφραση του προσώπου του γονιού του. Εκεί θα δει τη στενοχώρια ή την απογοήτευση. Έχω χειριστεί περιστατικά με υπερεμπλεκόμενους γονείς, στα οποία η πορεία του παιδιού δημιουργεί τέτοια ένταση που το αποτέλεσμα στον αγώνα καθορίζει το πώς θα περάσει η οικογένεια τις επόμενες ημέρες, πώς θα είναι μεταξύ τους. Έτσι, κάποια στιγμή το παιδί βγαίνει από το περιβάλλον του αθλητισμού και ησυχάζει όλη η οικογένεια».

«Οι γονείς κοουτσάρουν από την κερκίδα», επιβεβαιώνει και προπονητής παιδικών τμημάτων μπάσκετ, που επιθυμεί να μη μιλήσει επωνύμως. «Τα παιδιά παίζουν και αντί τον προπονητή τους κοιτάνε την κερκίδα, για να καταλάβουν εάν έκαναν κάτι καλά ή όχι. Πολλοί σύλλογοι παρατηρούν αυτές τις συμπεριφορές, αλλά επειδή εισπράττουν τις αφήνουν να εκδηλώνονται. Στην Ελλάδα, οι ομάδες δεν έχουν ψυχολόγους, διατροφολόγους, μια δομή που να εξασφαλίζει τη σωστή λειτουργία τους. Πολλά σωματεία, άλλωστε, διοικούνται από γονείς, οι οποίοι συχνά παρεμβαίνουν και στον προπονητή, πχ ζητώντας να βάλουν το παιδί τους να παίζει περισσότερο. Εκεί είναι στο χέρι του προπονητή να φύγει ή να μείνει». Ο ίδιος έχει ζήσει απίστευτα περιστατικά, με γονείς να τσακώνονται στις κερκίδες, να κράζουν τους διαιτητές, τους αντίπαλους προπονητές. «Να φωνάζουν στα παιδιά τους να πάνε δυνατά πάνω σε αντίπαλο ή να μη δώσουν το χέρι στον αντίπαλο. Έχω δει μετά από αγώνες παιδιά να τα κατσαδιάζουν οι γονείς τους έξω από το γήπεδο επειδή δεν έπαιξαν καλά».

Οι αιτίες

«Πολύ συχνά μου εξομολογούνται παιδιά ότι μπορεί οι γονείς τους να τους λένε ότι δεν τους νοιάζει η νίκη ή η ήττα, αλλά αν δεν κερδίσουν, τις επόμενες ημέρες δεν μιλάει κανείς στο σπίτι».

Τι πυροδοτεί αυτές τις συμπεριφορές; Σύμφωνα με τον κ. Ζαρώτη, πολλοί γονείς ήθελαν οι ίδιοι να πετύχουν στον αθλητισμό, δεν τα κατάφεραν και θέλουν να δουν το παιδί τους να πετυχαίνει. «Βλέπουν το παιδί ως προέκτασή τους, όταν επιτυγχάνει αυτό είναι σαν να επιτυγχάνουν εκείνοι. Ζουν αναζητώντας ικανοποίηση μέσα από το άθλημα. Σε μεγαλύτερες ηλικίες, βλέπουμε και γονείς που διαχειρίζονται το παιδί σαν ένας μάνατζερ, σε σημείο που αναζητούν τι θα κάνει στο μέλλον στο άθλημα». Όπως λέει, η μοριοδότηση για τις Πανελλήνιες είναι ένα από τα σημαντικότερα κίνητρα των γονιών.

«Ο στόχος τους είναι να πάρει τα μόρια και να σταματήσει. Είναι πολύ σύνηθες να έχουμε πάντρεμα του ανταγωνισμού των Πανελληνίων με τον ανταγωνισμό του αθλήματος». Η τέλεια καταιγίδα. Ως επιστέγασμα έρχεται και η πίεση από τους προπονητές. «Δυστυχώς, βλέπουμε πολλούς προπονητές, όχι μόνο ποδοσφαίρου αλλά και άλλων αθλημάτων, με συμπεριφορές που όχι μόνο δεν αρμόζουν στην ηλικία των παιδιών αλλά ούτε καν σε ανθρώπινη κατάσταση».

Μιλώντας στην «Καθημερινή», προπονητής μπάσκετ αναφέρει μια άλλη παράμετρο: «Οι προπονητές κατά βάση αμείβονται με χαμηλούς μισθούς. Συχνά χειρίζονται πέντε διαφορετικά τμήματα ή κάνουν τρεις δουλειές. Υπάρχει πίεση να πάρουν ένα παιχνίδι, γιατί αλλιώς θα φύγουν από την ομάδα». Σε κάθε περίπτωση, συχνά οι γονείς τείνουν να αποδέχονται αυτές τις συμπεριφορές από τον προπονητή χωρίς να τις αναλύουν.

Όπως λέει ο κ. Ζαρώτης, ο γονιός θα πρέπει να επιλέγει προπονητή και όχι σύλλογο, μολονότι τα δεδομένα δείχνουν ότι το βασικό κριτήριο είναι η εγγύτητα στον τόπο κατοικίας. «Το θέμα όμως είναι η εξέλιξη του παιδιού. Ψάχνουμε έναν άνθρωπο που θα αναδείξει το υγιές σκέλος της άθλησης, το ευχάριστο κομμάτι. Μην ξεχνάμε ότι ο προπονητής αποτελεί πρότυπο για τα παιδιά. Επίσης, αν ο σύλλογος κλίνει προς ένα ανταγωνιστικό προφίλ, αν προβάλλει υπέρμετρα τη νίκη και τη συμμετοχή σε πρωταθλήματα, είναι επιλογή του γονέα εάν θα συνεχίσει. Η πλειονότητα πάντως των συλλόγων τείνει προς τα εκεί».

Η σχέση με την άσκηση

Οι επιπτώσεις ποικίλλουν. Συνηθέστερα ένα τραυματικό γεγονός ή μια ήπια κακοποιητική συμπεριφορά από τον προπονητή μπορεί να οδηγήσει το παιδί να αναπτύξει αρνητική εικόνα του αθλητισμού και της άσκησης. «Ο τρόπος που θα διαπραγματευθούμε με τον αθλητισμό στην παιδική ηλικία ορίζει τη μετέπειτα σχέση του ατόμου με την άσκηση. Είναι σημαντικό να προλάβουμε τα γεγονότα, γιατί είναι δύσκολο να αναστραφεί η κατάσταση. Αν δούμε ότι δημιουργείται θέμα στην αυτοεκτίμηση του παιδιού, τότε η πρώτη κίνηση μπορεί να είναι μια κατ’ ίδίαν συνομιλία με τον προπονητή. Αν δεν αλλάξει κάτι, θα πρέπει να αναζητηθεί συνεργάσιμος προπονητής».

Τέλος, ας σημειωθεί, ότι όπως λέει και ο έμπειρος προπονητής παιδικών τμημάτων, σε μικρό ποσοστό τα παιδιά που διακρίνονται σε μικρή ηλικία γίνονται τελικά αθλητές υψηλού επιπέδου: «Πολλοί αφοσιώνονται στα μαθήματα ή δεν αντέχουν την πίεση. Αντίστοιχα, κάλλιστα ένα παιδί που στα 14 δεν είναι ιδιαίτερα καλός, να εξελιχθεί σε τεράστιο αθλητή».

Περιστατικά βίας καταγράφονται και στα σχολικά πρωταθλήματα

Οι υπερεμπλεκόμενοι γονείς, η αφόρητη πίεση στα παιδικά γήπεδα, ο ανταγωνισμός, οι φωνές, η ένταση. Εχουν άραγε όλα αυτά μερίδιο ευθύνης και για τα φαινόμενα βίας που ταλανίζουν τα τελευταία χρόνια την κοινωνία; «Οποιαδήποτε μορφή βίας σε παιδική ηλικία και πρώιμη εφηβεία θα εμφανιστεί μοιραία στο μέλλον», τονίζει ο αθλητικός ψυχολόγος Γιάννης Ζαρώτης. «Τα παιδιά που αναπτύσσουν βίαιες συμπεριφορές έχουν υποστεί βία. Εχουν μάθει να λειτουργούν με τη βία. Η βία αναπαράγεται ως καθημερινή συμπεριφορά».

Δεν είναι τυχαίο ότι περιστατικά βίας καταγράφονται πλέον και στα σχολικά πρωταθλήματα. Τον περασμένο Φεβρουάριο, χαρακτηριστικά, σε αγώνα ποδοσφαίρου ανάμεσα σε μαθητές στην Πυλαία Θεσσαλονίκης εισέβαλαν άγνωστοι στο γήπεδο και με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά τους επιτέθηκαν σε μαθητές που παρακολουθούσαν τον αγώνα. Λίγες ημέρες νωρίτερα, στο ίδιο γήπεδο, 16χρονος είχε απειλήσει με μαχαίρι καθηγητή και τον είχε χτυπήσει σε αγώνα ποδοσφαίρου για το σχολικό πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης.

Τα φαινόμενα είχαν εμφανιστεί στην Αγγλία ήδη πριν από μία δεκαετία. Το 2016, μόνο κατά τη διάρκεια ενός Σαββατοκύριακου με παιδικούς και εφηβικούς αγώνες στην κομητεία του Σάρεϊ, ένας γονιός είχε απειλήσει να μαχαιρώσει διαιτητή, άλλος κουτούλησε εθελοντή βοηθό διαιτητή και κάποιοι νεαροί ποδοσφαιριστές, με την ενθάρρυνση των προπονητών τους, απείλησαν να καταστρέψουν τα αποδυτήρια ενός γηπέδου. Η βία από γονείς και φίλους σε παιδικά πρωταθλήματα ποδοσφαίρου στην Αγγλία έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο ώστε κάποιος μπορεί σύντομα να σκοτωθεί, προειδοποιούσαν οι διοργανωτές.

«Η βία βαίνει αυξανόμενη τα τελευταία πέντε χρόνια», σχολιάζει ο κ. Ζαρώτης. «Δυστυχώς, η πρόβλεψη για το τι θα ακολουθήσει δεν είναι πολύ θετική. Τα πράγματα θα γίνουν αρκετά χειρότερα. Το φαινόμενο είναι πολυσύνθετο, με οικονομικές και κοινωνικές παραμέτρους, ακόμη και τον ρόλο των video games, ωστόσο στο εξωτερικό –όπως στην Αγγλία– εξελίσσεται πολύ αρνητικά, με δολοφονίες από συμμορίες παιδιών 16-17 ετών. Η τάση θα φθάσει και στην Ελλάδα. Ήδη έρχονται στο γραφείο μου γονείς με παιδιά που έχουν εμπλακεί σε βίαια περιστατικά ζητώντας βοήθεια. Σε πολλές περιπτώσεις ζητούν ένα χαρτί που να λέει ότι δυσκολεύονται με την κοινωνική τους συμπεριφορά. “Οτιδήποτε για να τελειώσει το σχολείο”».

Σε διαδικτυακή ημερίδα με θέμα την αντιμετώπιση της βίας στον παιδικό αθλητισμό του Κέντρου Κοινωνικής Δράσης και Καινοτομίας, η υπεύθυνη προγραμμάτων Παιδικής Προστασίας του Γραφείου της UNICEF στην Ελλάδα είχε μιλήσει για τη σημαντική ευθύνη που έχουν οι αθλητικοί οργανισμοί όσον αφορά την υιοθέτηση διαδικασιών προστασίας παιδιών, αναφέροντας ενδεικτικά ότι θα πρέπει να υπάρχουν κριτήρια πρόσληψης προπονητών και προπονητριών, να υιοθετούνται κώδικες δεοντολογίας που να δεσμεύουν το προσωπικό των συλλόγων, να υπάρχει εκπαίδευση του προσωπικού κά.

Οδηγίες για τους γονείς με βάση τα όσα αναφέρει και η FIFA

Στο «respectcup.gr» μπορεί να βρει κάποιος τις οδηγίες της FIFA για τα παιδιά, τον αθλητισμό και τους γονείς.

Διαβάστε αναλυτικά:

Παίζουμε για να μάθουμε όχι μόνο για τη νίκη

Η καθοδήγηση της FIFA είναι σαφής. Το παιδικό ποδόσφαιρο δεν είναι ποδόσφαιρο για ενήλικες. Κάθε παιχνίδι είναι ένα φιλικό. Έχει σχεδιαστεί για να βοηθήσει τα μικρά παιδιά να μάθουν το παιχνίδι, να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους, την εμπιστοσύνη τους και την αυτοεκτίμησή τους. Το παιδικό ποδόσφαιρο δεν είναι για βραχυπρόθεσμες νίκες, είναι για τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη των μικρών ποδοσφαιριστών. Θα υπάρξει αρκετός χρόνος αργότερα για τις ομάδες να επικεντρωθούν στην νίκη, γι' αυτό παρακαλούμε να χαλαρώσετε, καθίστε πίσω και «αφήστε το παιχνίδι να είναι ο δάσκαλος».

Γιατί έχουμε προκριματική φάση

Τα παιδιά αγαπούν τον ανταγωνισμό. Αν αγωνίζονται οι ομάδες «Α» και οι ομάδες «Β» στην πραγματικότητα επιβραδύνει την ανάπτυξή τους. Έχει ως αποτέλεσμα οι αγώνες να πολύ μονόπλευροι και μη ανταγωνιστικοί. Αν τελειώσει ο αγώνας με 8-0, οι παίκτες της ομάδας «Α» δεν βελτιώθηκαν και απλά έκαναν περίπατο. Οι παίκτες της ομάδας «Β» βελτιώθηκαν ακόμα λιγότερο. Με την προκριματική φάση έχουμε πιο ανταγωνιστικό τουρνουά και έτσι πολύ περισσότερες προκλήσεις, με περισσότερες ευκαιρίες για να μάθουν και να βελτιωθούν. Όλοι οι παίκτες γίνονται καλύτεροι παίκτες και οι καλοί παίκτες γίνονται ακόμα καλύτεροι.

Γιατί όλοι οι παίκτες πρέπει να παίζουν σε όλες τις θέσεις

Οι γονείς συχνά λένε ότι το παιδί τους είναι ένας «μέσος» ή «επιθετικός». Η FIFA λέει ότι το να παίζεις σε μία μόνο θέση επιβραδύνει την ανάπτυξή τους. Γιατί; Διότι, για να γίνει το παιδί ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής, θα πρέπει να δεί και να κατανοήσει το παιχνίδι από κάθε οπτική γωνία. Όταν παίζεις ως τερματοφύλακας ή αμυντικός σε βοηθά να γίνεις καλύτερος επιθετικός και το αντίθετο.

Γιατί δεν πρέπει να δίνεις οδηγίες κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού

Τα παιδιά είναι εδώ για να μάθουν. Και μαθαίνουν κάνοντας λάθη. Όσο περισσότερα λάθη κάνουν, τόσο περισσότερο μαθαίνουν. Η FIFA το ονομάζει αυτό η «χρυσή ηλικία της μάθησης». Έτσι, για την επιτάχυνση της ανάπτυξης τους, πρέπει να αφήσουμε τα παιδιά να κάνουν τις δικές τους αποφάσεις και να κάνουν εκατοντάδες λάθη, τόσο περισσότερο τόσο το καλύτερο. Είναι δελεαστικό να φωνάξετε και να δώσετε οδηγίες, λέγοντάς τους που να μαρκάρει, και πότε να σουτάρει. Φαίνεται ότι τα «βοηθάτε», αλλά στην πραγματικότητα δεν βοηθάτε. Εάν οι ενήλικοι συνεχίζουν να λένε στα παιδιά τι να κάνουν, τα παιδιά θα σταματήσουν παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις, θα σταματήσουν να κάνουν λάθη και έτσι να θα σταματήσει η μάθηση και η βελτίωση. Σίγουρα δεν θα πηγαίνετε στην τάξη του παιδιού σας και να φωνάξετε τις απαντήσεις ενώ μαθαίνετε μαθηματικά. Επομένως, σας παρακαλούμε να μην σταθείτε δίπλα στο γήπεδο φωνάζοντας και δίνοντας οδηγίες, ενώ μαθαίνουμε ποδόσφαιρο. Οι προπονητές θα πρέπει να δώσουν συμβουλές σχετικά με την τακτική στο ελάχιστο και ακόμα καλύτερα οι συμβουλές να δίνονται πριν και μετά τον αγώνα και στο ημίχρονο. Με λίγα λόγια, μην φωνάζετε, απλά αφήστε τα παιδιά να παίζουν.

Γιατί ο δυνατότερος ήχος πρέπει να είναι ο ήχος των παιδιών

Τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα σε ένα ήρεμο περιβάλλον. Τα μικρά παιδιά διαπιστώνουν ότι ένα «τείχος του θορύβου» από την «κερκίδα» μπορεί να τους αποσπά την προσοχή, να δημιουργεί σύγχυση, να είναι απωθητικό ή ακόμη και τον αισθάνονται εκφοβισμό. Τα βογκητά της γονικής απογοήτευσης που ακολουθούν μια κακή πάσα, ένα λάθος ή ένα χαμένο σουτ μπορεί να ωθήσει τα παιδιά μακριά από το να προσπαθούν νέες δεξιότητες υπό τον φόβο της αποτυχίας και των αποδοκιμασία των ενηλικών. Η FIFA λέει ότι «πίεση από την κερκίδα πρέπει να σταματήσει». Το RESPECT CUP επιδοκιμάζει την σιωπηλή στάση των γονέων και της κερκίδας. Ο κανόνας είναι απλός. Ο ήχος της κερκίδας θα πρέπει να είναι χαμηλότερος από τον ήχο των παιδιών στο γήπεδο.

Ο προπονητής είναι αυτός που ξέρει καλύτερα

Αυτά από τους ειδικούς. Και να ξέρετε ότι οι προπονητές γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους πότε ένας παίκτης τους, ειδικά νεαρός, είναι έτοιμος να αγωνιστεί και να προσφέρει αυτά που μπορεί. Αυτοί είναι που ζουν τους παίκτες τους κάθε ημέρα, και γνωρίζουν την κατάστασή τους όχι μόνο σε αθλητικό επίπεδο. Πιστέψτε με, είναι πολύ σημαντικό ένας νεαρός να αγωνιστεί όταν πραγματικά είναι έτοιμος από όλες τις πλευρές.

Επίσης, όταν ένας παίκτης είναι μέλος μιας ομάδας που απαρτίζεται πάνω από 25 άτομα, ακόμα και όταν απλά συμμετέχει σε μια αποστολή του δίνει… πολλά, θα έλεγα ακόμα και η συναναστροφή του με προπονητές-παιδαγωγούς και με πιο έμπειρους παίκτες. Δεν θα σταθώ μόνο στο τι αποκομίζει με την επαφή που έχει με τον αθλητισμό κάθε μέρα μέσω της προπόνησης.

Διαβάστε τι έγραψε ο Argirios Pagartanis (δημοσιογράφος) στο Facebook μετά τον θάνατο του Νίκου Σαργκάνη και θα καταλάβετε πολλά:

«Όλοι έχουν να θυμηθούν κάποια από τις μεγαλειώδεις εμφανίσεις του Νίκου Σαργκάνη. Έκανε τόσες πολλές, άλλωστε. Αυτό, όμως, που προσωπικά μου έμεινε χαραγμένο στη μνήμη πολύ έντονα είναι ένα περιστατικό-λεπτομέρεια, ασήμαντο μπροστά στη μεγάλη του καριέρα, το οποίο όμως δείχνει ξεκάθαρα πόσο ΜΕΓΑΛΟΣ ήταν.

Μεσημέρι Κυριακής 1991 στον "ΦΙΛΑΘΛΟ", Δεκέμβριος ήταν, από νωρίς εμείς οι μπασκετικοί για να οργανωθούμε για το κυνήγι αποτελεσμάτων και φύλλων αγώνα (Β' και Γ' Εθνική, χαμός) και ξαφνικά βγαίνει από το γραφείο ο Βαγγέλης ο Μπαρλάς ο διευθυντής και με βλέπει μπροστά του. "Άσε ό,τι κάνεις, φεύγεις τώρα για Βύρωνα, πας να γράψεις Αθηναϊκός-Πιερικός" (νομίζω αυτό ήταν, ή με τη Δόξα Δράμας, έχουν περάσει 35 χρόνια και δεν θυμάμαι ακριβώς)! Α' Εθνικής παιχνίδι! Είχε αρρωστήσει αιφνιδίως ο συντάκτης που είχε οριστεί να πάει, τα άλλα παιδιά κατευθύνονταν ήδη στα γήπεδα που γνώριζαν ότι θα πάνε, δεν... περίσσευε κανείς, ούτε υπήρχαν κινητά να συνεννοηθούν να πάει κάποιος άλλος.

Προτιμήθηκε η... έσχατη λύση, ένας μπασκετικός να γράψει ποδοσφαιρικό ματς. Πρόλαβαν να μου κάνουν καζούρα, "κοίταξε μην γράψεις βήματα και μπλοκ άουτ και τέτοια", με νουθέτησαν κιόλας να ρωτήσω τους έμπειρους συναδέλφους από άλλες εφημερίδες για το τι να κάνω, πώς να γράφω τις ευκαιρίες, τα γκολ κτλ. Τέλος πάντων.

Εφοδιασμένος με την κάρτα της ΓΓΑ μπήκα στο γήπεδο του Βύρωνα "αέρα", που λένε. Κι επειδή δεν ήξερα τα κατατόπια, βρέθηκα στα... αποδυτήρια, λίγο πριν αρχίσει το παιχνίδι. Κάτι που δεν ήταν συνηθισμένο, ούτε τότε, ούτε τώρα. Η πόρτα των αποδυτηρίων άνοιξε, βγήκαν τα παιδιά του Αθηναϊκού και από τους τελευταίους ο Σαργκάνης. Στα 38 του χρόνια τότε, σεβάσμιος, αλλά... αναπληρωματικός. Βασικός θα έπαιζε ο Γιώργος ο Δάφκος σε εκείνο το ματς.

Ξαφνικά ένας ηλικιωμένος συνάδελφος (που έκανε και τηλεοπτική καριέρα), ο οποίος βρισκόταν κοντά, κι είχε πιάσει ψιλή κουβέντα με τον Σπύρο τον Καλογιάννη, τον εμβληματικό πρόεδρο του Αθηναϊκού τότε, τον αφήνει σύξυλο και πλησιάζει τον Σαργκάνη για να του πιάσει κουβέντα. Μια τυπική χειραψία ο Σαργκάνης και βλέμμα ίσια μπροστά, λίγο πριν βγει να πάρει τη θέση του στον πάγκο.

Επέμενε ο συνάδελφος. Και μία ερώτηση, κι άλλη ερώτηση, δεν πτοήθηκε από τη σιωπή. Κάποια στιγμή του λέει ο Σαργκάνης "σε παρακαλώ, να τα πούμε μετά; Έχουμε παιχνίδι μπροστά μας". "Μα, αφού δεν παίζεις", του απαντά ο συνάδελφος. "Λάθος κάνεις, ΠΑΙΖΩ ΚΙ ΑΣ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ", του είπε ο Σαργκάνης και έφυγε.

Έμεινα μάρμαρο προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω τι άκουσα. Μιλάμε για έναν άνθρωπο που τότε είχε ζήσει τα πάντα. Τα πάντα, όμως. Κι ήταν αναπληρωματικός σε ένα τυπικό ματς Α' Εθνικής (όχι κάποιο ντέρμπι, δηλαδή) κι αυτοσυγκεντρωνόταν λες κι έπαιζε τελικό.

Πέρα από τα αναμφισβήτητα προσόντα του, πέρα από τα αντανακλαστικά του, την ηγετική του φυσιογνωμία, ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά ήταν και ο απόλυτος ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΣΜΟΣ του. Κάτι που συναντούσες πολύ δύσκολα εκείνες τις εποχές, ακόμα και σ' αυτό το επίπεδο. Καλό κατευόδιο, Νίκο Σαργκάνη. Σφράγισες μια ολόκληρη εποχή. Θερμά συλλυπητήρια και κουράγιο στους δικούς του».

Γράφω ξανά τα λόγια το του μεγάλου Σαργκάνη: «Λάθος κάνεις, ΠΑΙΖΩ ΚΙ ΑΣ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ», 

Θα αναφέρω και όσα είπε ο Θανάσης Σαλταπίδας, που παίζει ποδόσφαιρο πάνω από 24 χρόνια, στη συνέντευξή του στο «Πολίτη» για τον αθλητισμό και τα νέα παιδιά: «Μόνο θετικό αντίκτυπο έχει η ενασχόληση με τον αθλητισμό. Εμένα μου άλλαξε τον τρόπο συμπεριφοράς και σκέψης. Μέσω του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού έγινα πιο ήρεμος, πιο πειθαρχημένος, ξεκίνησα να ακούω. Από το να έχω πειθαρχία, κατάλαβα πόσο σημαντικός είναι ο αθλητισμός. Έγινα καλύτερος στη ζωή μου, στη δουλειά μου, στην οικογένειά μου, σε όλα, όπως είπα, άλλαξε και ο τρόπος σκέψης μου. Άλλαξα πολύ στην πορεία, ως παιδί ήμουν για παράδειγμα πολύ νευρικός, ηρέμησα ως άνθρωπος με το ποδόσφαιρο. Μην ξεχνάμε ότι το ποδόσφαιρο έχει και παιδαγωγικό χαρακτήρα στα παιδιά. Στις μικρές ηλικίες το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός πρέπει να προσφέρουν χαρά στα παιδιά, τα οποία πρέπει να χαίρονται και να ευχαριστιόνται απ’ αυτή την ενασχόλησή τους. Να νιώθουν όπως αισθάνομαι εγώ τώρα, όπως αισθανόμουν μικρός, δηλαδή να σε τραβάει το γήπεδο, επειδή σου αρέσει αυτό».

ΥΓ. 1: Όπως έμαθα, υπήρξαν γονείς που έκαναν… παράπονα σε ανθρώπους συλλόγου, επειδή οι τελευταίοι αναφέρουν ότι μέσω της δουλειάς που γίνεται στις ακαδημίες, προσπαθούν και για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Έκαναν παράπονα κάποιοι ότι με όσα γράφονται, είναι σαν να παραμελείται η δουλειά της οικογένειας. Αντιθέτως θα πω εγώ. Τα βασικά πράγματα για τη ζώη του ένα παιδί τα μαθαίνει από την οικογένειά του, απ’ τους γονείς. Όπως είχα γράψει για παράδειγμα: «Μην κοιτάς τα παιδιά με την παραβατική συμπεριφορά, αλλά τους γονείς τους». Παράλληλα, «δουλειά» σ’ αυτό το θέμα γίνεται και στο σχολείο, γίνεται και στους συλλόγους με τους προπονητές και όχι μόνο. Εκεί όπου παίζει… μπάλα και ο όρος «διαπαιδαγώγησή» και έτσι συμπληρώνεται η-βασική-δουλειά που γίνεται στο σπίτι. Μη μπερδεύεστε κάποιοι…

ΥΓ. 2: Θα σταθώ και στα παρακάτω λόγια του Θανάση Σαλταπίδα στη συνέντευξη του στο «Πολίτη»: «Βασικό κομμάτι είναι να υπάρχουν γήπεδα, εγκαταστάσεις σύγχρονες, όχι μόνο για τους συλλόγους, αλλά και για τους πολίτες. Σκέψου πόσο σημαντικό θα είναι να υπάρχει κάπου ένα πρότυπο αθλητικό κέντρο, που θα παρέχει όλες τις απαραίτητες υπηρεσίες. Αυτό θα πρέπει να είναι βασικό μέλημα και όσων ασχολούνται με τα κοινά. Εάν μου μιλάς ειδικότερα για το ποδόσφαιρο και για την Ερμιονίδα, είμαι υπέρ της ενότητας και της συνεργασίας συλλόγων και γενικά όλων των δυνάμεων, ώστε να δημιουργηθεί κάτι ισχυρό».

Και τα αναφέρω διότι, όπως και άλλα Μέσα, αναφέρουν, πλέον, ότι είναι πολλά τα γήπεδα στον νομό που χρίζουν βελτίωσης και συντήρησης, αλλά τα έργα έχουν μείνει… πίσω. Άραγε, το γήπεδο στο Πόρτο Χέλι, που… καλλωπίστηκε, ποιος το χρησιμοποιεί;

ΥΓ. 3: Επίθεση σε παίκτες συνέβη σε αγώνα του νομού μας από κάποιον που μπήκε στον αγωνιστικό χώρο με τη λήξη του ματς, όπως διάβασα σε σχετικά ρεπορτάζ. Γενικά, υπάρχει μια… τάση φίλαθλοι, θα πω ακόμα και παράγοντες ομάδων, που δεν είναι δηλωμένοι σ' αυτό που λέμε «Φύλλο Αγώνα», να… μπουκάρουν με τη λήξη των παιχνιδιών στους αγωνιστικούς χώρους. Γνωρίζετε ότι αυτό δεν επιτρέπετε; Γνωρίζετε το γιατί κάποιος γράφετε σε σχετικά έγγραφα από τους αξιωματούχους του αγώνα, ώστε να είναι μέσα στο γήπεδο;

Ακόμα και εάν θεωρείτε ότι η ομάδα μας αδικήθηκε, ο κάθε σύλλογος έχει τους κατάλληλους ανθρώπους για να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους, ακόμα και με επίσημο τρόπο. Ο κάθε φίλαθλος που… μπουκάρει μέσα, μόνο κακό μπορεί να κάνει και μετά την ολοκλήρωση του παιχνιδιού. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την υποστήριξη στην αγαπημένη ομάδα του καθενός.

ΥΓ. 4: Η αποχώρηση του Σέρβου συζητιόταν καιρό, καθώς έπρεπε να βρεθεί κάποιος που μπορεί να σώσει το… καράβι. Έγινε πράξη και ήρθε ο Γιάννης από το γειτονικό λιμάνι. Νωρίτερα, όπως έμαθα, είχε γίνει αλλού κρούση, αλλά δεν… ευθύμησε αυτή η περίπτωση. Ο Θανάσης δεν ήταν θετικός σ’ αυτήν την προοπτική, θα ήταν, άλλωστε, πισωγύρισμα με το βιογραφικό που έχει «χτίσει»… Ο Θανάσης φυσικά και έρχεται στα μέρη μας, αλλά προς το παρόν, μόνο για να βλέπει φίλους.

ΥΓ. 5: Μαθαίνω ότι το «αφεντικό» έχει επαφές – και λόγω των επιχειρηματικών σχεδίων του – και με τα πιο νότια του νομού. Η «Αμερική»… συνορεύει, άλλωστε, με το «Μεξ(η)-κό». Δεν ξέρω εάν αυτές οι επαφές – μελλοντικά – επεκταθούν! Ο ίδιος ξέρει, εάν θέλει να… παίξει μπάλα και σε άλλα «γήπεδα»!

ΥΓ. 6: Μιας και μιλάμε για παιδιά, διάβασα πρόσφατα ότι:

«Για πρώτη φορά, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Γυμνασίου Δρεπάνου ένωσε τις δυνάμεις του με τους καθηγητές, τα παιδιά, τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου για μια αξιέπαινη δράση: το λιομάζωμα στο σχολείο.

Με κοινή προσπάθεια, κατάφεραν:

• Να μαζέψουν τις ελιές.
• Να τις μεταφέρουν στο λιοτρίβι.
• Να εξασφαλίσουν το λάδι που θα προσφερθεί στο Γηροκομείο και στο Συσσίτιο του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Ναυπλίου κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων.

Μια Πράξη Αγάπης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Η πρωτοβουλία αυτή δεν είναι μόνο μια πράξη προσφοράς, αλλά και ένα εξαιρετικό παράδειγμα συνεργασίας και ευαισθητοποίησης για μαθητές και γονείς.

Συγχαρητήρια σε όλους για την ιδέα, την εκτέλεση και τη διάθεση να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο».

Πολλά «μπράβο», είναι από τις πράξεις που μόνο καλό μπορούν να κάνουν στα παιδιά!

ΥΓ. 7: Κάποιοι διαιτητές παρουσιάζονται, πάντως, πολύ… ευαίσθητοι στην κριτική. Παιδιά, ηρεμήστε λίγο. Δεν είστε άμοιροι… ευθυνών σ’ ένα παιχνίδι, και όταν γίνονται λάθη, φυσικά και θα αναφέρονται, από κανονικούς δημοσιογράφους.

ΥΓ. 8: Σας είχα μιλήσει για το θέμα που θα αντιμετώπιζε ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την… εξέλιξη της Νέας Δημοκρατίας και το άνοιγμά του, εδώ και χρόνια, προς το κέντρο και τον προοδευτικό χώρο. Πριν από μερικές ημέρες παραιτήθηκε ο Αλέξης Πατέλης από επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού. Κάποιοι στάθηκαν στο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε πριν από μήνες για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, μιλώντας για παρασκήνιο πίσω από τις σχέσεις τους.

Για τον ίδιο λόγο η Λαϊκή Δεξιά, ρίχνει «βέλη» στον Άκη Σκέρτσο. Όπως διάβασα, οι… καθαρόαιμοι της ΝΔ του χρεώνουν την απομάκρυνση του κόμματος από τις ρίζες του και το γεγονός ότι είναι αμετακίνητος υπουργός, αν και «φερτός» και «διορισμένος», όπως λένε.

Όλα αυτά, ενώ αποτελεί παρελθόν για τη ΝΔ ο Αντώνης Σαμαράς, την ίδια ώρα που η… Φωνή της Λογικής οργανώνεται στα μέρη μας και με τον Καμπόσο στη «μηχανή» της. Σας είχα γράψει για την επίσκεψη Μητσοτάκη στα μέρη μας. Αυτό που... βγάζει, πάντως, κυβερνήσεις, είναι το κέντρο!

ΥΓ. 9: Δεν είναι ότι πιο ασφαλές για όλους μας, μέλη της μαφίας, είτε είναι Τούρκοι, είτε είναι Έλληνες, είτε άλλης εθνικότητας, να λύνουν τις διαφορές τους με πυροβολισμούς… μέρα μεσημέρι, μέσα σε κόσμο που τρέχει για να καλυφθεί από τις σφαίρες, ενώ κάποιοι πέφτουν νεκροί. Σοκάρουν οι εικόνες…

ΥΓ. 10: Τα λέγαμε για το νερό, το δίκτυο ύδρευσης – βάζω και την αποχέτευση – στα μέρη μας. «Για να μην πούμε το νερό, νεράκι…», σας είχαμε γράψει, φυσικά χωρίς να παραγνωρίζουμε τις ενέργειες που έχουν γίνει. Το θέμα «καίει» και θα πρέπει οι πιέσεις απ’ όλους να είναι… ασφυκτικές.

Και ξαφνικά αυτοί που μεταφέρουν λύματα, ανακοινώνουν νέα αύξηση στα έξοδα μεταφοράς τους προς τον βιολογικό και το... βυτίο κοστίζει πλέον σχεδόν διπλή τιμή σε σχέση με προηγούμενα χρόνια. Αυτό θα συμβεί για συγκεκριμένες Δημοτικές κοινότητες, όπως έμαθα. Και απ’ εδώ «φωνάζουμε» για πολίτες που έχουν… βγάλει λάστιχα στους δρόμους και χύνουν τα νερά από πλυντήρια και νεροχύτες φόρα παρτίδα στα… πόδια μας! Με αυτές τις αυξήσεις, βλέπω όλοι οι δρόμοι σ' αυτές τις κοινότητες να… γεμίζουν με σαπουνάδες!!! Για να μην το προχωρήσω και άλλο…

Μιας και πιάσαμε το συγκεκριμένο θέμα, κάποια από όσα προβλέπονται στον σχεδιασμό για συγχωνεύσεις των ΔΕΥΑ, μόνο καλό μπορούν να κάνουν. Βέβαια, σε κάθε Δήμο υπάρχουν… διαφορές, και άλλες παραμέτρους, που πρέπει να ληφθούν υπόψη.

ΥΓ. 11: Αυξάνονται οι επενδύσεις στην Αργολική Ριβιέρα! Όπως με πληροφόρησε «πουλάκι» που πετάει πάνω απ’ το Κρανίδι, μεγάλη εταιρεία ψάχνει χώρο για να μπορέσει να στήσει την… πραμάτειά της. Το αυτί μου… έπιασε ότι ασχολείται με είδη σπιτιού. Κοιτάει και ψάχνει για μεγάλο χώρο.

ΥΓ. 12: Ούτε ένα ταξίδι στη Βιέννη δεν μπορεί να διοργανώσει κάποιος και πολλοί… ανησύχησαν. Με την καλή έννοια το αναφέρω, θα πω καλύτερα ότι οι περισσότεροι αγχώθηκαν. Κάνουν καλό τα ταξίδια παιδιά, μπορεί να βρεθεί και καμιά καλή ιδέα για να εφαρμοστεί και εδώ. Έχει και εκεί, πάντως, καλό φαγητό!

Του Σπύρου Σεραφείμ 

Οι τελευταίοι τίτλοι στις ειδήσεις είναι ενδεικτικοί της κατάστασης που συμβαίνει γύρω μας: «Τρόμος στη Θεσσαλονίκη: Επιτέθηκαν σε ζευγάρι εφήβων στην Πολίχνη – Χτύπησαν το αγόρι με σιδερόβεργα στο κεφάλι», «Σοκ στην Αργολίδα: 17χρονοι επιτέθηκαν σε 12χρονο και τον ξύρισαν με φαλτσέτα», «Ταυτοποιήθηκε 16χρονη για τον άγριο ξυλοδαρμό της 14χρονης στη Γλυφάδα – Φαίνεται πως κατάφερε τα περισσότερα χτυπήματα», «Πειραιάς: Συνελήφθη ανήλικος που έκλεψε αλυσίδα από ηλικιωμένη».

Εάν συνεχίσεις να κοιτάς την επικαιρότητα, είναι βέβαιο πως θα βρεις – με ένα μόνιμο σφίξιμο στο στομάχι σου – κι άλλες τέτοιες παρόμοιες ειδήσεις.

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, σε τηλεοπτική συνέντευξή του, αναφέρθηκε σε αυτό το μείζον θέμα της παραβατικότητας των ανηλίκων που απασχολεί την κοινωνία μας – ή, τέλος πάντων, θα έπρεπε να την απασχολεί πιο πολύ.

Ο υπουργός, λοιπόν, υπενθύμισε ότι η Αστυνομία «έχει καθιερώσει το 10201 στο οποίο μπορούν να δίνονται πληροφορίες για παραβατικά παιδιά, είναι πανελλαδικής εμβέλειας», ενώ παράλληλα προανήγγειλε ότι «μέχρι το τέλος του μήνα θα εφαρμοστεί η εφαρμογή Save Youth – ένα panic button για τα παιδιά. Θα μπαίνει στο κινητό με μια εφαρμογή που θα δίνει σήμα στο 100 και αμέσως θα υπάρχει ανταπόκριση». Ο κ. Χρυσοχοΐδης αναφέρθηκε ειδικά για το ίδιο θέμα στην περιοχή της Γλυφάδας, για την οποία είπε ότι «έχουμε πολλά προβλήματα με 3.000-4.000 παιδιά που μαζεύονται σε πλατείες. Εκεί υπάρχει και ένστολη και χωρίς στολή παρουσία, εκεί υπάρχει διάλογος αστυνομικών με παιδιά, δημιουργούνται σχέσεις, αντλούνται πληροφορίες».

Όπως είπε ο ίδιος, το 2023 έγιναν 6.150 συλλήψεις ανηλίκων, ενώ το 2024 οι συλλήψεις ανήλικων έφτασαν τις 9.000, την ώρα που τα περιστατικά είναι κατά 20% λιγότερα. Ωστόσο, κατά τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη αυτό που πρέπει να γίνει είναι «να υπάρξει αυστηροποίηση των ποινών για τους γονείς και για τα παιδιά μια ποινική διαχείριση που να αρμόζει σε παιδιά, Είναι δύσκολο αυτό, να κλείσεις ένα παιδί σε αναμορφωτήριο. Όταν κάποιος παραμελεί με τρόπο επιδεικτικά ακραίο τη φροντίδα ενός παιδιού, νομίζω ότι πρέπει να υπάρχουν συνέπειες», σημείωσε.

Δεν χρειάζεται να έχεις σπουδάσει Ψυχολογία για να αντιληφθείς ότι η παραβατικότητα των ανηλίκων πηγάζει από την οικογένεια, είναι προφανές πως οι περισσότερες ευθύνες για το θέμα επιμερίζονται στους γονείς. Στα γενεσιουργά αίτια αυτού του προβλήματος, λοιπόν, περιλαμβάνονται η έκθεση ανηλίκων σε κακοποιητική συμπεριφορά, δυσλειτουργίες στο οικογενειακό περιβάλλον, τεταμένες γονεϊκές σχέσεις, απουσία γονέα (ουσιαστικά ή μεταφορικά), παραβατικοί γονείς, γονείς με ψυχικές διαταραχές, πολύ αυστηρές ή πολύ ελαστικές μέθοδοι ανατροφής, έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας, απουσία ορίων, πρότυπα επιθετικής συμπεριφοράς, πειραματισμός, ανάγκη επίδειξης και επιβεβαίωσης.

Αναντίρρητα, λοιπόν, οι επιστήμονες μπορούν να δώσουν τη λύση. Αλλά εδώ υπάρχει (άλλο) ένα πρόβλημα: σήμερα αντιστοιχούν περίπου ένας κοινωνικός λειτουργός και ένας ψυχολόγος ανά πέντε σχολεία στην Ελλάδα. Τι σημαίνει αυτό; πως οι δύο αυτοί άνθρωποι έχουν υπό την ευθύνη τους περίπου… 1.000 ή στην καλύτερη περίπτωση 800 μαθήτριες/τες, ενώ κάθε μέρα βρίσκονται και σε διαφορετικό σχολείο! Όλα αυτά, την ίδια στιγμή που ένα μεγάλο μέρος κοινωνίας στην Ελλάδα θα έπρεπε να κάθεται σε μια καρέκλα και να συζητά με κάποιον ψυχολόγο τα υπαρκτά θέματα που αντιμετωπίζει, αφού το πρόβλημα -το γράφω ξανά- δεν αρχίζει από τα παιδιά, αλλά από τους γονείς. Δες και πάλι στην επικαιρότητα τι συμβαίνει γύρω μας σε γεγονότα όπου πρωτοστατούν ενήλικες, κοίτα τι συμβαίνει δίπλα σου, παρατήρησε όλους αυτούς που συναναστρέφεσαι.

Δεν χρειάζεται μεγάλη ανάλυση. Είναι δεδομένο πως κάτι δεν πάει καθόλου καλά στην ελληνική κοινωνία. Και για να επανέλθω στο βασικό θέμα αυτού του άρθρου, εννοείται πως οι νέοι δεν έχουν πάντα δίκιο, αλλά η κοινωνία, το κράτος και οι γονείς που τους αγνοούν, έχουν πάντα άδικο.

Πηγή: www.newmoney.gr (δημοσιεύτηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2024)

****Το παραπάνω άρθρο αφορά την παραβατική συμπεριφορά παιδιών, θέμα που απασχόλησε και τα μέρη μας. Σας είχαμε μιλήσει σε σχετικό θέμα πριν από μερικές ημέρες και τώρα φιλοξενούμε όλο το άρθρο για αυτό το τόσο σημαντικό θέμα.

Σοκαρισμένη είναι η κοινωνία του Ναυπλίου και γενικότερα της Αργολίδας από τον θάνατο ενός 14χρονου αγοριού, το οποίο έπεσε από τις κερκίδες του δημοτικού σταδίου (παραμένει κλειστό) της πόλης με τον πατέρα του να κάνει αμέσως λόγο για αυτοκτονία. Οι Αρχές που διερευνούν τα αίτια του θανάτου καλούνται να δώσουν απαντήσεις σε συγκεκριμένα ερωτήματα, που αφορούν τα αίτια αυτού του τραγικού γεγονότος.

Αγνοήθηκαν οι δραματικές προειδοποιήσεις

Σύμφωνα με τα στοιχεία που αναφέρει το «flash.gr» (και έχει στη διάθεσή το συγκεκριμένο Μέσο), ο θάνατος του παιδιού ήταν η τελευταία πράξη μίας ιστορίας που είχε σημάδια συναγερμού όλο το προηγούμενο διάστημα.

Το αγόρι σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες, είχε πρωταγωνιστήσει σε ένα επεισόδιο εντός του σχολείου μαζί με δύο συμμαθητές του. Συγκεκριμένα, η παρέα φίλων στην οποία συμμετείχε μετέβη κατά τη διάρκεια του σχολικού προγράμματος σε άλλη αίθουσα διδασκαλίας από τη δική τους και προκάλεσαν κάποια αναστάτωση.

Αποτέλεσμα ήταν η παρέα αυτή να πάρει ως ποινή μονοήμερη αποβολή. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα στοιχεία που δείχνουν ότι η αποβολή δεν επιβλήθηκε μόνο στον 14χρονο αλλά και στους υπόλοιπους που συμμετείχαν σε αυτή την πράξη κατά τη διάρκεια των μαθημάτων.

Οι γονείς είχαν ειδοποιηθεί και εγγράφως

H μητέρα του παιδιού είχε, ωστόσο, ειδοποιηθεί από τη διευθύντρια του σχολείου να πάει στο σχολείο το προηγούμενο διάστημα καθώς στη σχολική κοινότητα λέγεται πως ήταν γνωστό ότι το παιδί είχε εκφράσει την επιθυμία να δώσει τέλος στη ζωή του. Και μάλιστα όχι μόνο μία φορά. Αυτό ασφαλώς έφτασε και σε γνώση τόσο των καθηγητών όσο και της διεύθυνσης και γι' αυτό ενημερώθηκε η οικογένεια.

Επιπρόσθετα λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης οι γονείς είχαν ενημερωθεί και εγγράφως ότι έλαβαν γνώση της κατάστασης, με τις πληροφορίες να θέλουν να έχουν υπογράψει ότι έλαβαν αυτές τις πληροφορίες.

Νομικοί κύκλοι, αλλά και από την πλευρά των αστυνομικών αρχών που διενεργούν την έρευνα για τις συνθήκες πτώσης του παιδιού, επισημαίνουν ότι σύμφωνα με τον νόμο δεν αποκλείεται να ασκηθούν διώξεις στους γονείς εάν πράγματι έχουν γίνει όλες αυτές οι ενέργειες και δεν ανταποκρίθηκαν στους παραπάνω από έναν, όπως φαίνεται, συναγερμούς που ήχησαν για την ψυχολογική κατάσταση του παιδιού.

Σε κοινωνικό επίπεδο ελέγχεται και η κατάσταση της οικογένειας καθώς ο πατέρας φέρεται να βρισκόταν στην Αθήνα ακόμα και ώρες μετά την είδηση ότι το παιδί του βρέθηκε νεκρό. Μάλιστα βγήκε σε τηλεοπτική εκπομπή, αναφέροντας ότι είχε μιλήσει τηλεφωνικά με τον γιο του αμέσως μόλις πληροφορήθηκε ότι του επιβλήθηκε η ποινή της αποβολής και εκείνος τον τιμώρησε απαγορεύοντας του να βγει από το σπίτι.

Τα αμείλικτα ερωτήματα

Το παιδί βγήκε, δυστυχώς, για τελευταία φορά και βρέθηκε νεκρό από πτώση στο ΔΑΚ Ναυπλίου. Οι Αρχές τώρα που διερευνούν τα αίτια του θανάτου καλούνται να δώσουν απαντήσεις στα ερωτήματα:

• Γνώριζαν οι γονείς τη σοβαρή ψυχολογική κατάσταση του παιδιού και τον κίνδυνο να τερματίσει τη ζωή του;
• Όταν ειδοποιήθηκαν από το σχολείο για την κατάσταση και την επιθυμία του παιδιού να τερματίσει τη ζωή του, ανταποκρίθηκαν;
• Αν όχι, όπως λένε οι σχετικές πληροφορίες, ποιος είναι ο λόγος που δύο γονείς δεν δίνουν σημασία ή δεν λαμβάνουν σχετικά μέτρα;
• Υπήρχε στο παρελθόν ανάλογη συμπεριφορά από την πλευρά του παιδιού και αν ναι τι έκαναν για αυτό;
• Όλα αυτά είναι ερωτήματα που θα απαντηθούν τώρα πια από τη δικαιοσύνη αλλά δυστυχώς το ερώτημα που παραμένει στην κοινωνία είναι αν υπάρχει στις μέρες μας η δυνατότητα να σωθεί ένα παιδί από τον θάνατο ιδιαίτερα όταν όλοι στον περίγυρό του γνωρίζουν την κατάσταση στην οποία βρίσκεται και την οποία μάλιστα το ίδιο το παιδί εξωτερικεύει.

Πηγή: flash.gr

Πηγή φωτογραφιών: eurokinissi