Ο συγγραφέας Μάνος Κουμεντάκης από τότε που ήρθε στην Ερμιονίδα και στην Αργολίδα μαγεύτηκε από τον τόπο και επέλεξε να έχει εξοχική κατοικία στον νομό μας, κοντά στο Πόρτο Χέλι και ο λόγος του έχει μια βαρύνουσα σημασία. Ο ίδιος παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα «Ενημέρωση», μιλώντας τόσο για τα πολλά θετικά στοιχεία που έχει βρει στα μέρη μας, όσο και για αρνητικές καταστάσεις, που αποτελούν μείον σε όποιον θελήσει να μείνει μόνιμα. Αναφέρεται, ακόμα, στις εμπειρίες του από το εξωτερικό, στέκεται και στο θέμα της εκπαίδευσης στην κοινωνία μας, ενώ μιλάει και για τα βιβλία του.

Αναλυτικά, η συνέντευξή του στην «Ενημέρωση Πελοποννήσου»:

Είναι λάτρης της Ερμιονίδας και της Αργολίδας εν γένει. Έχει διατελέσει διευθυντής σε μεγάλους Ευρωπαϊκούς Οργανισμούς. Οι διεθνών προτύπων προσλαμβάνουσες τις οποίες ευλόγως έχει αποκομίσει δεν τον εμπόδισαν να ακούσει την καρδιά του και να επιλέξει ως εξοχική κατοικία την περιοχή του Πόρτοχελιου, ακυρώνοντας δε, την αρχική του επιλογή τις Σπέτσες ως τόπο καλοκαιρινής ξεκούρασης, αλλά και τακτικών επισκέψεων τους χειμώνες.

Ο συγγραφέας σήμερα, κ. Μάνος Κουμεντάκης παρέθεσε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη, μιλώντας στον Κώστα Πρώιμο για την Ερμιονίδα, τις εμπειρίες του από την μακροχρόνια παραμονή του σε μεγάλες Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες αλλά και για τα βιβλία του.

► Κύριε Κουμεντάκη, αν και λόγω υψηλών επαγγελματικών υποχρεώσεων έχετε ζήσει σε αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες, έχετε επιλέξει το Πόρτο Χέλι ως δεύτερη πατρίδα; Είναι ακριβής η ανωτέρω διαπίστωση; Για ποιους λόγους;

Mάνος Κουμεντάκης: Κύριε Πρώιμε, κατά τη μακρά παραμονή μου στο εξωτερικό επισκεπτόμουν τακτικά φιλικά μου πρόσωπα στις Σπέτσες, όπου και αρχικά σκόπευα να αγοράσω ένα εξοχικό για τη μετά την επιστροφή μου στην Ελλάδα περίοδο. Κατά τις επισκέψεις μου αυτές είχα την ευκαιρία να γνωρίσω την απέναντί τους περιοχή του Πορτοχελίου, η οποία μέχρι τότε μου ήταν σχεδόν άγνωστη. Η παρθένα ακόμη τότε ομορφιά της περιοχής αυτής, με την απέραντη ακτογραμμή και τους αμέτρητους κολπίσκους, ιδανικούς για μπάνιο, καθώς και το καταπράσινο της τοπίο, μου έκαναν πολύ μεγάλη εντύπωση.

Επιπλέον η εγγύτατα της περιοχής προς την Αθήνα, το Ναύπλιο και τους σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους της Αργολίδας, την έκαναν ακόμη πιο μαγευτική. Όλα αυτά τα πλεονεκτήματα της περιοχής του Πορτοχελίου με έκαναν να αναθεωρήσω την απόφαση μου για αγορά εξοχικού στις Σπέτσες και να επιλέξω το Πόρτο Χέλι και ιδιαίτερα την περιοχή του Αγίου Αιμιλιανού – «Κουνούπι».

Σχεδόν τριάντα χρόνια μετά και παρά την «ανάπτυξη» της εξακολουθώ να βρίσκω την περιοχή πολύ όμορφη. Όμως η περιοχή της Ερμιονίδας, ενώ για διακοπές παραμένει ελκυστική, για πιο μόνιμη παραμονή σε αυτήν γίνεται ολοένα και πιο προβληματική. Αυτό κυρίως οφείλεται στην συνεχή άναρχη και πολλές φορές αυθαίρετη «ανάπτυξη» της χωρίς κανένα σεβασμό προς το περιβάλλον. Στην παντελή έλλειψη υποδομών, με δρόμους σε τραγική κατάσταση που δυσκολεύουν την επικοινωνία, την έλλειψη υδάτινων πόρων και την ανυπαρξία σχεδίων επιλύσεως του σοβαρού αυτού προβλήματος, το χρόνιο πρόβλημα των σκουπιδιών, καθώς και πολλά άλλα προβλήματα. Τα προβλήματα αυτά βέβαια δεν αφορούν μόνον την Ερμιονίδα, αλλά γενικά τον νομό Αργολίδας.

Η Αργολίδα είναι ίσως η ωραιότερη περιοχή της Πελοποννήσου, με τους σπουδαίους αρχαιολογικούς της προορισμούς, το θέατρο της Επιδαύρου, τις Μυκήνες και την Τίρυνθα, καθώς και το Ναύπλιο, την υπέροχη αυτή ελληνική επαρχιακή πόλη με τα σημαντικά μεσαιωνικά της μνημεία. Η Αργολίδα, παρά το μεγάλο τουριστικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει, είναι δυστυχώς η πιο εγκαταλελειμμένη από την Περιφέρεια Πελοποννήσου και την κεντρική κυβέρνηση περιοχή της Πελοποννήσου, με ελλιπέστατες υποδομές, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την έλλειψη αυτοκινητόδρομου για την απρόσκοπτη πρόσβαση προς αυτήν.

► Είστε λάτρης της αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας. Ωστόσο μέσα από την συγγραφική σας δουλειά αναδεικνύετε άγνωστες πτυχές των Ελληνιστικών χρόνων αλλά και γενικότερα της Ιστορίας. Εκτιμάτε ότι υπάρχει σοβαρό εκπαιδευτικό έλλειμμα στις ανώτερες βαθμίδες εκπαίδευσης; Ποια είναι η παρώθηση στο συγγραφικό σας έργο;

Μάνος Κουμεντάκης: Από τα παιδικά μου χρόνια είχα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για την ιστορία και αφιέρωνα συχνά αρκετό χρόνο για τη μελέτη της. Με έλκυαν ιδιαίτερα οι περίοδοι της ελληνικής ιστορίας που δεν διδάσκονταν επαρκώς στο σχολείο και παρέμεναν σχετικά άγνωστοι στο ευρύτερο κοινό. Παρά το γεγονός ότι σπούδασα οικονομικά στα Πανεπιστήμια των Αθηνών και του Leeds στην Αγγλία και ακολούθησα επαγγελματική καριέρα στον οικονομικό τομέα, δεν εγκατέλειψα ποτέ τη μελέτη της ιστορίας κατά τον ελεύθερο χρόνο μου. Με την επιστροφή μου στην Ελλάδα μετά από την πολυετή επαγγελματική παραμονή μου στο εξωτερικό μπόρεσα επιτέλους να εκπληρώσω τον κρυφό πόθο μου για την πιο συστηματική μελέτη της ιστορίας και για να επιδοθώ στη συγγραφή της. Επικεντρώθηκα κυρίως σε αυτές τις περιόδους της ιστορίας μας που αν και σημαντικότατες, ήταν σχετικά λιγότερο γνωστές. Περιόδους όπως η ελληνιστική περίοδος, δηλαδή η περίοδος μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου και μέχρι την πλήρη επικράτηση της Ρώμης, καθώς και η περίοδος της φραγκοκρατίας στην Ελλάδα. Σκοπός και ελπίδα μου ήταν και είναι, η έστω και μικρή συμβολή μου, το να καταστήσω τις άγνωστες αυτές περιόδους της ιστορίας μας περισσότερο γνωστές στους αναγνώστες μου.

► Εργαστήκατε ως διευθυντικό στέλεχος στο εξωτερικό για περισσότερα από τριάντα χρόνια, για λογαριασμό μεγάλων τραπεζικών ομίλων και διεθνών οργανισμών. Ποιες εμπειρίες έχουν μείνει χαραγμένες στη μνήμη σας κατά την επαγγελματική σας δράση;

Μάνος Κουμεντάκης: Εργάστηκα στο εξωτερικό για τριάντα χρόνια, αρχικά στο Σίτυ του Λονδίνου ως διευθυντής του γραφείου του ομίλου της Εμπορικής Τράπεζας, κατόπιν σε διακρατικούς ευρωπαϊκούς οργανισμούς, στις Βρυξέλλες ως Directeur της Eurocontrol και ως Financial Controller στην Eumetsat, τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Μετεωρολογικών Δορυφόρων στη Γερμανία. Είχα λοιπόν την ευκαιρία να ζήσω και να εργαστώ σε τρία διαφορετικά ευρωπαϊκά κράτη. Έτσι γνώρισα ‘εκ των έσω’ το Ηνωμένο Βασίλειο, το Βέλγιο και τη Γερμανία. Γιατί για να γνωρίσεις ένα κράτος δεν αρκεί να το επισκεφθείς αλλά θα πρέπει να ζήσεις και να εργαστείς σε αυτό. Οι εμπειρίες μου από τη διαβίωση μου στα τρία αυτά ευρωπαϊκά κράτη και ιδιαίτερα στους διεθνείς οργανισμούς ήταν πολύτιμες. Οι επαφές και η επικοινωνία μου με συναδέλφους από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες μου έδωσαν τη δυνατότητα γνωρίσω την κουλτούρας τους και να αναθεωρήσω πολλές από τις απόψεις μου βλέποντάς τις πλέον από διαφορετικές οπτικές γωνίες.

Γενικά και στα τρία κράτη, όπου έζησα και εργάστηκα, τα πράγματα δεν ήταν ιδανικά και υπήρχαν και εκεί προβλήματα. Όμως και τα τρία αυτά κράτη είναι σαφώς πιο οργανωμένα από την Ελλάδα με τους νόμους να τηρούνται εν αντιθέσει προς την Ελλάδα. Ο σεβασμός προς το περιβάλλον, ιδιαίτερα στη Γερμανία, είναι πολύ μεγάλος. Επίσης σε αυτά επικρατεί λίγο ή πολύ η αξιοκρατία και δίνεται μεγαλύτερη σημασία στο ‘τι γνωρίζεις από το ποιους γνωρίζεις’ και πάλι εν αντιθέσει προς την Ελλάδα. Βέβαια, δεν μπορεί κανείς να παραγνωρίσει την μεγάλη υπεροχή της Ελλάδας ως προς το κλίμα της σε σύγκριση με τα κράτη αυτά.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο το Λονδίνο, λόγω κυρίως του μεγέθους του και του πολυπολιτισμικού χαρακτήρα του, είναι μεν ενδιαφέρον να το επισκεφθείς αλλά πολύ δύσκολο το να ζήσεις εκεί, με σοβαρά κυκλοφοριακά προβλήματα, αρκετά μεγάλη εγκληματικότητα και ένα φθίνον εθνικό σύστημα υγείας.

Οι Βρυξέλλες έχουν λογικό μέγεθος και η ζωή εκεί είναι πιο εύκολη και ευχάριστη. Επιπλέον το Βέλγιο λόγω του μεγέθους του και των εξαιρετικών υποδομών (δρόμοι) έχει εύκολη πρόσβαση στα γειτονικά του κράτη. Έχει βέβαια το μειονέκτημα της υπερβολικής γραφειοκρατίας λόγω των τεσσάρων κυβερνήσεων του και των διαφορετικών γλωσσών (φλαμανδική, γαλλική και γερμανική).

Η Γερμανία (στο κρατίδιο της Έσσης) είναι αρκετά οργανωμένη, σχετικά ασφαλής, με επαρκές εθνικό σύστημα υγείας, αλλά δυστυχώς έχει σχολαστική γραφειοκρατία.

► Στο βιογραφικό σας ως συγγραφέας έχουν ήδη προστεθεί τα τελευταία τρία χρόνια δύο σημαντικά ιστορικά βιβλία, «Οι Σελευκίδες» και το «Έλληνας και Φράγκος». Να περιμένουμε και νέα εισαγωγή σας στα άδυτα της Ελληνικής Ιστορίας;

Μάνος Κουμεντάκης: Κατά την παραμονή μου στο εξωτερικό η συγγραφική μου δραστηριότητα είχε περιοριστεί σε μερικά τεχνικά εγχειρίδια. Με την επιστροφή μου στην Ελλάδα μου δόθηκε επιτέλους η ευκαιρία να ασχοληθώ με την συγγραφή ιστορικών βιβλίων για τις άγνωστες περιόδους της ιστορίας μας, όπως σας προανέφερα. Το πρώτο μου βιβλίο «Έλληνας και Φράγκος» αναφέρεται στην περίοδο της φραγκοκρατίας στην Ελλάδα τον 13ο και τον 14ο αιώνα, μία περίοδο σχεδόν άγνωστη αλλά πολύ σημαντική. Το βιβλίο παρουσιάζει το πανόραμα της Ελλάδας την εποχή αυτή και είναι γραμμένο σαν ιστορικό μυθιστόρημα και στο πρώτο πρόσωπο από κάποιον υποτιθέμενο άνθρωπο της εποχής για να είναι πιο ελκυστικό για τον αναγνώστη.

Το δεύτερο βιβλίο μου «Οι Σελευκίδες» αναφέρεται στην ελληνιστική περίοδο και ιδιαίτερα στη δυναστεία των Σελευκιδών, που ίδρυσαν μια ολόκληρη αυτοκρατορία στην Ασία, που εκτείνονταν από τη Μικρά Ασία μέχρι την Ινδία και που μεγάλο μέρος της επιβίωσε επί τρεις αιώνες. Οι Σελευκίδες είναι οι πραγματικοί διάδοχοι του Αλεξάνδρου και οι κύριοι υπεύθυνοι για την παγκόσμια διάδοση της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού αλλά παρόλα αυτά παραμένουν σχεδόν άγνωστοι για τους Έλληνες. Και αυτό το βιβλίο είναι γραμμένο υπό τη μορφή ιστορικού μυθιστορήματος και στο πρώτο πρόσωπο, όπως και το πρώτο μου βιβλίο και για τους ίδιους λόγους.

Το τρίτο μου βιβλίο «Το Ελληνιστικό Λυκόφως» είναι συνέχεια του προηγουμένου και διαπραγματεύεται τη σύγκρουση των ελληνιστικών κρατών, που διανύουν περίοδο παρακμής, με την ανερχόμενη δύναμη της ρωμαϊκής δημοκρατίας, μέχρι και την τελική επικράτηση της Ρώμης και τη δημιουργία του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού. Μια πολύ σημαντική αλλά επίσης δυστυχώς άγνωστη περίοδο της ελληνικής ιστορίας. Είναι και αυτό υπό τη μορφή ιστορικού μυθιστορήματος. Το βιβλίο είναι αυτή την στιγμή υπό επεξεργασία στον ίδιο εκδότη τον Μ. Σιδέρη, όπως και τα προηγούμενα και αναμένεται να είναι σε κυκλοφορία στα βιβλιοπωλεία τον Νοέμβριο. Όσο για το τέταρτο βιβλίο μου, το θέμα και η ιδέα υπάρχει ήδη στο μυαλό μου και είναι σε αναμονή.

Πηγή: enpel.gr

Το νερό γίνεται στρατηγικός πόρος και η αφαλάτωση είναι η αναπόφευκτη απάντηση, αλλά το κόστος είναι τεράστιο, λένε οι «Financial Times», μιλώντας και για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Βλέπετε, η αφαλάτωση μπορεί ως μέθοδος να έχει εξελιχθεί, αλλά δεν είναι, ωστόσο, καθόλου φιλική προς το περιβάλλον. Επίσης,  η αφαλάτωση δεν μπορεί να λειτουργεί κατά διαστήματα – χρειάζεται σταθερή παροχή ρεύματος.

Σχετικό θέμα με όσα αναφέρουν οι «Financial Times» φιλοξένησε πρόσφατα και η «Ναυτεμπορική» και θα σταθούμε σ' αυτό, καθώς έργα αφαλάτωσης περιμένουμε και στην περιοχή μας, λόγω και της ξηρασίας, με τους υπεύθυνους να στέκονται και στο κόστος για την κατασκευής τους.

Η Κύπρος ετοιμάζεται να εισάγει ντομάτες και καρπούζια. Όχι γιατί δεν θέλει να τα παράγει, αλλά γιατί δεν μπορεί να τα ποτίσει. Είναι μία νέα κανονικότητα, που παρουσιάζουν σε αναλυτικό ρεπορτάζ για τη λειψυδρία και τους τρόπους αντιμετώπισή της οι «Financial Times».

Με τα φράγματα να έχουν γεμίσει μόλις κατά 21,7% και τις βροχές να έχουν εξαφανιστεί για τρίτο συνεχόμενο καλοκαίρι, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να κόψει τις παροχές νερού προς τους αγρότες στο μισό, και να διακόψει εντελώς την παροχή για εποχικές καλλιέργειες.

Οι τιμές των τροφίμων θα εκτιναχθούν και η αφαλάτωση εξελίσσεται πλέον στη μόνη ρεαλιστική διέξοδο για την ύδρευση του νησιού, όπως αναφέρουν οι «FT». Η Υπουργός Γεωργίας της Κύπρου, Μαρία Παναγιώτου, έχει καταρτίσει σχέδιο 28 σημείων για την υδάτινη κρίση, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται η συνεχής λειτουργία των τεσσάρων μεγάλων μονάδων αφαλάτωσης του νησιού. Στόχος της είναι να καλύπτονται όλες οι ανάγκες σε πόσιμο νερό αποκλειστικά από την αφαλάτωση μέσα στα επόμενα δύο με τρία χρόνια.

Ο δακτύλιος της λειψυδρίας

Η Κύπρος δεν είναι η μόνη. Ένας ολόκληρος παγκόσμιος «δακτύλιος λειψυδρίας» επεκτείνεται από την Ινδία έως τη Βόρεια Αμερική, αγκαλιάζοντας τη Νότια Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τμήματα της Αφρικής και του Ειρηνικού. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, ένας στους δέκα ανθρώπους στον πλανήτη ζει σε συνθήκες «υψηλού ή κρίσιμου υδατικού στρες». Και το πρόβλημα δεν είναι προσωρινό.

Όπως λέει ο Καβέ Μαδανί, διευθυντής του Ινστιτούτου για το Νερό, το Περιβάλλον και την Υγεία του ΟΗΕ, «οι κοινωνίες γίνονται όλο και πιο διψασμένες, καθώς αυξάνεται ο πληθυσμός και η οικονομική δραστηριότητα, την ώρα που οι ανανεώσιμοι υδάτινοι πόροι μειώνονται λόγω της κλιματικής αλλαγής».

Η αφαλάτωση

Η τεχνολογία αφαλάτωσης έχει εξελιχθεί σημαντικά. Από τον βρασμό του θαλασσινού νερού της δεκαετίας του 1950, η βιομηχανία έχει περάσει στη μέθοδο της αντίστροφης όσμωσης, με εξειδικευμένες μεμβράνες που φιλτράρουν το αλάτι. Η μέθοδος είναι πολύ λιγότερο ενεργοβόρα από την παραδοσιακή θερμική τεχνολογία και επιτρέπει την κατασκευή μονάδων ακόμα και σε δύσκολες περιοχές, όπως το Ομάν.

Εκεί, το εργοστάσιο «Barka IV» ρουφά θαλασσινό νερό από σωλήνες ύψους ανθρώπου που φτάνουν έως ένα χιλιόμετρο στη θάλασσα. Πριν φιλτραριστεί, το νερό καθαρίζεται από φύκια με φούσκες αέρα που σχηματίζουν ένα στρώμα λάσπης. Οι τσούχτρες κρατιούνται μακριά με ένα πέπλο φυσαλίδων.

Η αφαλάτωση δεν είναι, ωστόσο, καθόλου φιλική προς το περιβάλλον. Παράγει τεράστιες ποσότητες άλμης – ένα εξαιρετικά αλμυρό υγρό – που επιστρέφει στη θάλασσα. Σύμφωνα με έρευνες, η άλμη προκαλεί λεύκανση των κοραλλιών και πλήττει τη θαλάσσια ζωή στα σημεία απόρριψης.

Η Κύπρος αποφορτίζει την άλμη δυο χιλιόμετρα ανοικτά μέσω διαχυτών, και δεν έχουν καταγραφεί βλάβες στο θαλάσσιο περιβάλλον, ωστόσο οι αρχές προειδοποιούν ότι η επαγρύπνηση είναι κρίσιμη. Ακόμα και με τις τεχνολογικές βελτιώσεις, το κόστος είναι υψηλό. Η Κύπρος, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας, χρησιμοποιεί αντίστροφη όσμωση, αλλά καίει εισαγόμενα ορυκτά καύσιμα για να τροφοδοτήσει τις μονάδες. Το αποτέλεσμα: το κόστος φτάνει το 1,50 ευρώ ανά κυβικό μέτρο.

Ντουμπάι, Άμπου Ντάμπι και Σαουδική Αραβία

Στην άλλη άκρη της κλίμακας, το Ντουμπάι θα πληρώνει μόλις 0,37 ευρώ όταν τεθεί σε λειτουργία το νέο εργοστάσιο «Hassyan». Η διαφορά προκύπτει από το μέγεθος, τις συμφωνίες σύμπραξης με τον ιδιωτικό τομέα και τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Η κρατική εταιρεία Taqa στο Άμπου Ντάμπι έχει προσθέσει 70 MW ηλιακής ενέργειας στο εργοστάσιο Taweelah και φιλοδοξεί να φτάσει το 66% της αφαλάτωσης μέσω αντίστροφης όσμωσης μέχρι το 2030, από 40% σήμερα. Παρά τις εξελίξεις, η αφαλάτωση παραμένει ενεργοβόρα και εξαρτημένη από μια εύθραυστη ισορροπία.

Στην Κύπρο, όπως εξηγεί η Παναγιώτα Χατζηγεωργίου, πρώην επικεφαλής του Τμήματος Ανάπτυξης Υδάτων, «η αφαλάτωση δεν μπορεί να λειτουργεί κατά διαστήματα – χρειάζεται σταθερή παροχή ρεύματος». Το σχέδιο για τοποθέτηση φωτοβολταϊκών στις αντλίες σκοντάφτει στον περιορισμένο χώρο και στις αδυναμίες του ηλεκτρικού δικτύου. Παράλληλα, η βιομηχανία παγκοσμίως αναζητά λύσεις για να μειώσει τις επιπτώσεις της άλμης.

Στη Σαουδική Αραβία, οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου King Abdullah προσπαθούν να εξάγουν πολύτιμα μέταλλα από την άλμη, όπως λίθιο και κάλιο. Ο καθηγητής Ζίπινγκ Λάι έχει κατοχυρώσει μια νέα τεχνική εξαγωγής λιθίου, με στόχο να την εμπορευματοποιήσει — μια προσπάθεια που θα μπορούσε να μετατρέψει ένα απόβλητο σε πηγή εισοδήματος. Η κρίση, πάντως, έχει φέρει επενδυτικό πυρετό.

Η Ευρώπη μένει πίσω

Ο γαλλικός όμιλος «Veolia», με πωλήσεις σχεδόν πέντε δισ. ευρώ το 2023 στον τομέα της αφαλάτωσης, δηλώνει ότι η Μέση Ανατολή είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη αγορά του. Το 18% της παγκόσμιας δυναμικότητας αφαλάτωσης λειτουργεί με δική του τεχνολογία. Η CEO Εστέλ Μπραχλιανόφ λέει ότι έχουν μειώσει το ενεργειακό κόστος παραγωγής κατά πέντε φορές τα τελευταία 12 χρόνια και βλέπει την Ευρώπη να «μένει πίσω», καθώς δεν είχε την ίδια επίγνωση της ανάγκης για νερό.

Το νερό γίνεται στρατηγικός πόρος και η αφαλάτωση η ακριβή αλλά αναπόφευκτη απάντηση. Το τίμημα όμως – περιβαλλοντικό, ενεργειακό και οικονομικό – παραμένει δυσβάσταχτο. Για χώρες όπως η Κύπρος, η επιλογή δεν είναι μεταξύ καλού και κακού. Είναι μεταξύ λειψυδρίας και επιβίωσης.

Διαβάστε ακόμα:

Υπόθεση νερού: Κουνηθείτε… οι αρμόδιοι, ολοκληρώστε τα έργα που είναι σε σχέδια και προχωρήστε με νέα

Περί νερού το... ανάγνωσμα: «Ζήσε Μάη μου να… φας τριφύλλι» για τον Ανάβαλο – Στερεύουν βρύσες στην Ερμιονίδα (εικόνες)

Κρίση νερού στην Αργολίδα και στην Ελλάδα: Πολλαπλά τα προβλήματα, μεγάλη πρόκληση για την ΕΕ (βίντεο)

Ανάβαλος: Τι σημαίνει για την Αργολίδα και την Ερμιονίδα η μεταφορά νερού για άρδευση; Υπεγράφη η σύμβαση υλοποίησης του έργου (εικόνες)

Πηγή: www.naftemporiki.gr

Εκτός από τα κοσμοπολίτικα μέρη που γεμίζουν κάθε χρόνο, υπάρχουν και λιγότερο γνωστοί προορισμοί που προσφέρουν εξίσου μοναδικές εμπειρίες καλοκαιρινών διακοπών, τα λεγόμενα «κρυμμένα διαμάντια» και μέσα σ’ αυτά είναι περιοχές του νομού μας, όπως το Ναύπλιο, που μπήκε στα «κρυμμένα διαμαντάκια» της Ευρώπης για καλοκαιρινές διακοπές. Η Ευρώπη είναι γεμάτη από απίστευτα όμορφα μέρη που δεν έχουν γίνει ακόμα viral στο TikTok ή κατακλυστεί από τον μαζικό τουρισμό.

Πιο αναλυτικά, η πλατφόρμα «HomeToGo» δημιούργησε έναν «Δείκτη Κρυμμένων Διαμαντιών της Ευρώπης», βασισμένο σε δεδομένα αναζήτησης, τιμές ενοικίασης εξοχικών κατοικιών, καθώς και στην ποιότητα της θέας, του φαγητού και του καιρού. Αφού ανέλυσαν όλα τα στοιχεία, κατέληξαν σε μια λίστα με τους 10 προορισμούς που συγκέντρωσαν τη μεγαλύτερη βαθμολογία, με το «iefimerida.gr» να φιλοξενεί σχετικό ρεπορτάζ.

Στην κορυφή της λίστας βρίσκεται το Tomar, μια υπέροχη πόλη στην επαρχία Ribatejo της Πορτογαλίας, η οποία ιδρύθηκε το 1160 και φέρει έντονα τα σημάδια της ιστορίας και της παλιάς της γοητείας.

Το Tomar συγκέντρωσε: 8,77 στην κατηγορία της γαστρονομίας, 9,13 για το κόστος διαμονής (βασισμένο στη μέση τιμή ανά άτομο, ανά διανυκτέρευση σε εξοχική κατοικία), και 9,43 στην κατηγορία «under-the-radar» (δηλαδή πόσο «άγνωστος» παραμένει ο προορισμός στο ευρύ κοινό).

Στη 2η θέση βρέθηκε η Brisighella στην Ιταλία, με σκορ 59,12. Πολύ κοντά, στην τρίτη θέση, βρίσκεται μια πανέμορφη πόλη της Ελλάδας, το Ναύπλιο με βαθμολογία 57,82.

Ποια ελληνική πόλη βρίσκεται στη λίστα με τα «καλά κρυμμένα διαμαντάκια» της Ευρώπης

Το Ναύπλιο, η πρώτη πρωτεύουσα της σύγχρονης Ελλάδας, αξίζει επάξια μια θέση στη λίστα με τα «κρυμμένα διαμάντια» της Ευρώπης χάρη στον ακαταμάχητο συνδυασμό ιστορίας, ρομαντικής αύρας και αυθεντικής ομορφιάς.

Χτισμένο αμφιθεατρικά στον Αργολικό κόλπο, το Ναύπλιο εντυπωσιάζει με τα ενετικά κάστρα του (όπως το Παλαμήδι και το Μπούρτζι), τα πλακόστρωτα σοκάκια της παλιάς πόλης, τα νεοκλασικά αρχοντικά και τα γραφικά καφέ με θέα στη θάλασσα.

Σε αντίθεση με πιο «τουριστικά» μέρη της Ελλάδας, διατηρεί μια αίσθηση γαλήνης και αυθεντικότητας, προσφέροντας στον επισκέπτη μια μοναδική εμπειρία γεμάτη πολιτισμό, γαστρονομία και ανεπιτήδευτη ομορφιά. Είναι ιδανικός προορισμός για όσους αναζητούν κάτι πιο ήσυχο αλλά εξίσου μαγευτικό με τα διάσημα ελληνικά νησιά.

Αυτά είναι τα 10 «κρυμμένα διαμαντάκια» στην Ευρώπη για το 2025:

1. Tomar, Πορτογαλία: Ένας ιστορικός θησαυρός μεσαιωνικής ομορφιάς, γνωστός για το Κάστρο των Ναϊτών και το Μοναστήρι του Χριστού.
2. Brisighella, Ιταλία: Ένα γραφικό μεσαιωνικό χωριό με ελικοειδή σοκάκια, θερμές πηγές και πανοραμική θέα από το βράχο της Rocca.
3. Ναύπλιο, Ελλάδα: Ρομαντική παραθαλάσσια πόλη με ενετικά κάστρα, νεοκλασική αρχιτεκτονική και έντονη ιστορική αύρα.
4. Puy-l’Évêque, Γαλλία: Κρυμμένο στο Περιγκόρ, αυτό το χωριό προσφέρει μεσαιωνικά πέτρινα σπίτια, θέα στον ποταμό Λοτ και υπέροχο κρασί.
5. Bremm, Γερμανία: Μια ήσυχη πόλη στις όχθες του ποταμού Μοζέλ με εκπληκτικά αμπέλια στις πιο απόκρημνες πλαγιές της Ευρώπης.
6. Beynac-et-Cazenac, Γαλλία: Σκαρφαλωμένο στον βράχο, αυτό το χωριό της Ντορντόνι θυμίζει παραμύθι, με εντυπωσιακό μεσαιωνικό κάστρο.
7. Valdoviño, Ισπανία: Ένα παραθαλάσσιο καταφύγιο στη Γαλικία, με άγριες παραλίες, φάρους και ιδανικές συνθήκες για σέρφινγκ.
8. Sibiu, Ρουμανία: Πολιτιστικός κόμβος της Τρανσυλβανίας, με πλακόστρωτες πλατείες, γοτθικά κτίρια και ζωντανή καλλιτεχνική σκηνή.
9. Labeaume, Γαλλία: Ένα ρομαντικό χωριό σμιλεμένο στους βράχους, με λιθόστρωτα δρομάκια και έναν ήρεμο ποταμό να το διασχίζει.
10. Beaumaris, Ουαλία, Ην. Βασίλειο: Παραθαλάσσια κωμόπολη με ατμοσφαιρικό κάστρο του 13ου αιώνα και υπέροχη θέα στο νησί Anglesey.

Η θερμοκρασία έχει αρχίσει να ανεβαίνει ήδη στη χώρα μας και στην Αργολίδα, στο Κρανίδι το θερμόμετρο έδειξε την Τρίτη (25/06) πάνω από 36 βαθμούς Κελσίου και τις επόμενες ημέρες η ζέστη θα είναι ακόμα μεγαλύτερη. Τις προηγούμενες ημέρες η περιοχή μας, όπως και άλλα μέρη στην Ελλάδα βίωσαν και χειμωνιάτικες συνθήκες.

Το διάστημα που θα ακολουθήσει θα σημειωθούν υψηλές θερμοκρασίες στις χώρες της Μεσογείου και της Κεντρικής Ευρώπης, καθώς ένας αντικυκλώνας με υψηλές πιέσεις θα βρεθεί πάνω από αυτές τις περιοχές, μεταφέροντας και θερμό αέρα από τη Βόρεια Αφρική. Με το θερμόμετρο να δείχνει πιο υψηλές τιμές και τα βράδια, καθώς θα… ανέβουν οι ελάχιστες.

Τι συμβαίνει τελικά στην ατμόσφαιρα και πώς ο καιρός μεταβάλλεται; Τι σχέση έχουν ρεύματα αέρα από τον Ατλαντικό Ωκεανό, επηρεάζοντας ουσιαστικά και όλη την Ευρώπη (διαφορετικές είναι οι επιρροές σε Αμερική και ειδικότερα στη βόρεια και σε Αφρική); Αλιεύσαμε… ένα πολύ κατατοπιστικό κείμενο από την ομάδα «Έν Καιρῷ» του «SiMeteo» στο Facebook, σχετικά με τις… επιρροές του Ατλαντικού Ωκεανού στην Ευρώπη, ειδικότερα και στη Μεσόγειο Θάλασσα.

Η Ατλαντική Μεριδινοφόρο Επαναστροφή (AMOC) είναι ένα κρίσιμο σύστημα ωκεάνιων ρευμάτων που κυκλοφορεί νερό μέσα στον Ατλαντικό Ωκεανό, αναδιανέμοντας θερμότητα και θρεπτικά συστατικά. Μετακινεί θερμό, επιφανειακό νερό προς βορρά και ψυχρότερο, βαθύ νερό προς νότο, επηρεάζοντας το παγκόσμιο κλίμα, ιδίως στην Ευρώπη. Η AMOC είναι ένα βασικό μέρος της παγκόσμιας μεταφορικής ζώνης, και η εξασθένηση ή η κατάρρευση της θα μπορούσε να έχει σημαντικές συνέπειες για τα κλιματικά μοτίβα και το περιφερειακό καιρό.

Στην εικόνα του χάρτη που απεικονίζει την επίδραση της Ατλαντικής Μεριδινοφόρου Επαναστροφής (AMOC), μπορούμε να διακρίνουμε σαφείς τάσεις στο ευρωπαϊκό κλίμα, που αντικατοπτρίζουν την επίδραση ενός εξασθενημένου ή διαταραγμένου συστήματος ρευμάτων:

1. Βόρεια Ευρώπη – Ακραίες καιρικές συνθήκες:

• Οι περιοχές της Σκανδιναβίας και η βόρεια Ρωσία εμφανίζονται υπό την επίδραση ψυχρών ρευμάτων και πυκνών νεφώσεων, με δείκτες καταιγίδων (αστραπή, βροχές).
• Η εξασθένηση της AMOC οδηγεί σε μειωμένη μεταφορά θερμότητας προς τον Βορρά, με αποτέλεσμα πιο έντονους χειμώνες και αυξημένες καταιγίδες.

2. Δυτική Ευρώπη – Μεταβατικές συνθήκες:

• Η Ιρλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η βορειοδυτική Ευρώπη εμφανίζουν αυξημένη νεφοκάλυψη, έντονους ανέμους και συχνές βροχοπτώσεις.
• Οι ροές του Ατλαντικού δείχνουν μεταβολή, με κατεύθυνση προς το νότο ή εκτροπή, ενισχύοντας την αστάθεια και προκαλώντας περισσότερα ακραία καιρικά φαινόμενα (π.χ. πλημμύρες, ισχυρούς ανέμους).

3. Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη – Ήπια, αλλά ψυχρότερη τάση:

• Οι θερμοκρασίες είναι μέτριες, με σχετικά σταθερό καιρό, αλλά με ελαφρώς πιο ψυχρή από το φυσιολογικό κατάσταση λόγω μειωμένης θερμικής ροής από τη Δυτική Ευρώπη.
• Ο άνεμος φαίνεται να κινείται από τα βόρεια προς τα ανατολικά, προμηνύοντας ξηρότερες αλλά ψυχρότερες συνθήκες.

4. Νότια Ευρώπη και Μεσόγειος – Θερμότερες και ξηρότερες τάσεις:

• Ο ήλιος και οι πορτοκαλί αποχρώσεις στον χάρτη υποδεικνύουν αυξημένες θερμοκρασίες, ιδίως σε περιοχές όπως η Ισπανία, η Ιταλία και η Ελλάδα.
• Η ενίσχυση των κατώτερων ρευμάτων προς τα ανατολικά της Μεσογείου δείχνει αυξημένο κίνδυνο για ξηρασία, παρατεταμένους καύσωνες και αποσταθεροποίηση του θερινού καιρού.
• Το φαινόμενο «παραμονής ζέστης» είναι πιο έντονο σε αυτές τις περιοχές.

Συμπέρασμα – Κλιματική Τάση:

Η εξασθένηση της AMOC μετατοπίζει τη θερμική ισορροπία στην Ευρώπη:

• Βόρειες και δυτικές περιοχές γίνονται ψυχρότερες, πιο υγρές και πιο ασταθείς.
• Νότιες και ανατολικές περιοχές βιώνουν θερμότερες και πιο ξηρές συνθήκες.
• Αυτή η απόκλιση αυξάνει τον κίνδυνο για ακραία καιρικά φαινόμενα και επιβαρύνει τη γεωργία, τη δημόσια υγεία και την ενεργειακή ζήτηση στην ήπειρο.

Τι θα σήμαινε το καλοκαίρι για την Ευρώπη αν εξασθενήσει η AMOC:

1. Ο Νότος της Ευρώπης:

• Ισπανία και Πορτογαλία: Πλήττονται περισσότερο. Ο χάρτης δείχνει σαφή τάση προς θερμότερες και ξηρότερες συνθήκες, με έντονους και παρατεταμένους καύσωνες. Ελλείψεις νερού, πυρκαγιές και μείωση αγροτικής παραγωγής είναι πολύ πιθανά.
• Ιταλία και Ελλάδα: Επηρεάζονται μεν, αλλά όχι εξίσου έντονα. Θα βλέπαμε θερμά και ξηρά καλοκαίρια, αλλά με κάποια νησίδες αστάθειας ειδικά προς το Ιόνιο και το Αιγαίο, ανάλογα με την υγρασία και τα ρεύματα από Αφρική και Μέση Ανατολή.

2. Ακραία φαινόμενα στη Μεσόγειο:

Ναι, ισχύει ότι το σενάριο εξασθένησης της AMOC δεν σημαίνει μόνο ξηρασία ή ζέστη — μπορεί επίσης να ενισχύσει ακραίες καιρικές διαταραχές όπως:

• Μεσογειακοί κυκλώνες (Medicanes): Αυξάνονται σε ένταση λόγω θερμότερων θαλασσών, ειδικά το φθινόπωρο. Αν η Μεσόγειος θερμανθεί υπερβολικά και οι άνεμοι ψηλά ευνοήσουν την κυκλογένεση, μπορούμε να δούμε φαινόμενα τύπου «Ιανού».
• Καταιγίδες και χαλαζοπτώσεις: Πιο έντονες, ειδικά στη νότια Ιταλία, Ιόνιο, Δυτική Ελλάδα και πιθανώς την Τουρκία, λόγω μεγαλύτερης διαφοράς θερμοκρασίας ανάμεσα σε ξηρά και θάλασσα.
• Τοπικές πλημμύρες: Από σπάνιες καταιγίδες που όμως έχουν μεγάλο υετό σε μικρό χρονικό διάστημα.

3. Βόρεια Ευρώπη:

Αντίθετα, πολλές βόρειες περιοχές (Ηνωμένο Βασίλειο, Σκανδιναβία, Βαλτική) μπορεί να βιώνουν δροσερά, υγρά και πιο άστατα καλοκαίρια, ως αποτέλεσμα της διαταραχής στη ροή θερμότητας από το νότο.

Συμπέρασμα:

Το καλοκαίρι, η εξασθένιση της AMOC θα «στραγγίξει» τη νότια Ευρώπη θερμικά και υδρολογικά, προκαλώντας ταυτόχρονα αυξημένη πιθανότητα μεμονωμένων ακραίων καιρικών επεισοδίων σε περιοχές της Μεσογείου. Η Ελλάδα πιθανόν να δει πιο θερμά αλλά και πιο ξηρά καλοκαίρια, με εξάρσεις καταιγίδων ανάλογα με το τι γίνεται στη γύρω θαλάσσια λεκάνη.

Εντός και εκτός των τειχών της πόλης…

Για το πώς φτάσαμε στη νέα εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ τα εξηγεί όλα ο Δημήτρης Χριστόπουλος στο Facebook:

«Η ανθρωπότητα ενεή, άφωνη και σ’ ένα μεγάλο τμήμα της ικανοποιημένη βλέπει τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ.

Όμως, τίποτε δεν είναι έκπληξη, όπως τίποτε δεν είναι προδικασμένο.

Ο Τραμπ ήρθε – κι αν δεν έρχονταν πάλι σήμερα – θα τον βλέπαμε μπροστά μας ως ανθρωπότυπο σε μερικά χρόνια στις ΗΠΑ, στη Ρωσία, στη Γαλλία, στην Ιταλία, στην Ουγγαρία και φυσικά γιατί όχι και στην Ελλάδα.

Κοινώς, κάτι γεννάει τους Τραμπ. Όσο αυτό παραμένει – και δεν είναι άλλο από την κυρίαρχη πολιτική της Δύσης από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου – τόσο θα βρίσκουμε μπροστά μας τις τερατογεννέσεις της παγκοσμιοποίησης που φτιάξαμε».

Τα λέει όλα, μέσα σε λίγες γραμμές… Και στην κυρίαρχη πολιτική της Δύσης, θα έβαζα και την απόλυτη λογική του «yes sir» που θέλει απ' τους όλους μας (σας), «σκοτώνοντας» καθετί... διαφορετικό με βάση τα δικά της «μάτια» και «αυτιά»!

Όταν… απειλείς τη διαφορετική άποψη, αυτοί που εκφράζουν αυτοί, θα βρουν… καταφύγιο στο όραμα που απειλεί να «εξαφανίσει» το διαφορετικό.

Μην ξεχάσετε να κλείσετε τη βάνα μόλις η πίεση επανέλθει στα φυσιολογικά επίπεδα, εάν αυτό τελικά συμβεί, ώστε ο κόσμος να βρει ξανά «ζεστή» τη λέξη «πολιτική», με κύριο μέλημα όλων την κοινωνική συνοχή…