
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν ο υπογράφων είχε επισκεφτεί σχολείο στην Ολλανδία ως μαθητής Λυκείου, γεμάτος αισθήματα θαυμασμού για όσα έζησε μέσα σε 15 ημέρα στη χώρα των τουλιπών, μέχρι και το… 2025, το ερώτημα παραμένει το ίδιο: «Πότε το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα θα λειτουργεί παρέχοντας τα βασικά στους μαθητές;». Από εκείνη την… εποχή στην Ολλανδία δεν υπήρχαν κενά εκπαιδευτικών από την 1η ημέρα λειτουργίας των σχολείων, οι συνθήκες για καθηγητές και μαθητές ήταν πραγματικά εξαιρετικές. Σε… γέμιζαν με «ζεστασιά» για μάθηση και παιδεία, με όλα τα θετικά που έχει αυτό το γεγονός στη διαμόρφωση της προσωπικότητας ενός παιδιού.
Θα σας μιλήσουμε και παρακάτω για τις συνθήκες που είχα συναντήσει πριν από… 30 χρόνια στην Ολλανδία, ενώ εδώ ακόμα, γίνεται ο αγιασμός και τα παιδιά βρίσκονταν για πολλές εβδομάδες – και συνεχίζουν σ’ αυτές τις συνθήκες – απέναντι σε άδειες έδρες. Την ίδια ώρα, που το Υπουργείο Παιδείας ζητά «λίγη υπομονή ακόμα», ενώ έχει περάσει παραπάνω από ένας μήνας μετά την έναρξη των μαθημάτων, οι εκπαιδευτικοί γίνονται «λάστιχο» για να τα βγάλουν πέρα και οι γονείς βρίσκονται συχνά σε απόγνωση, όταν εργάζονται και δεν λειτουργεί για παράδειγμα το ολοήμερο πρόγραμμα. Φυσικά για το Υπουργείο και την κυβέρνηση όλα λειτουργούν καλά και όσοι διαμαρτύρονται και… καυτηριάζουν το θέμα είναι εγκάθετοι και
Ασχολούμαστε με το συγκεκριμένο θέμα, διότι απασχολεί μαθητές, μαθήτριες και οικογένειες και στις περιοχές μας. Το δημόσιο σχολείο και οι λειτουργοί του δέχονται σφοδρά πλήγματα, αλλά πλήττονται και τα ίδια τα παιδιά… Διαφωνείτε; Έχει να πει κάτι η Πολιτεία και η Υπουργός Παιδείας Σοφία Ζαχαράκη; Και κάποιοι ρωτούν σε… δεύτερο χρόνο: «Μέσω αυτών των κενών θέσεων εξοικονομούνται χρήματα για τα δημόσια ταμεία;».
Σχετικό θέμα φιλοξένησε πριν από μερικές ημέρες και το «dnews.gr», έχοντας και απόψεις ειδικών, μιλώντας και διακρίσεις.
Αναλυτικά, αναφέρεται:
Μάθημα πρώτο: διακρίσεις. Μάθημα δεύτερο: επισφάλεια. Μάθημα τρίτο: Αν η κοινωνία είναι ένα απέραντο σχολείο για όλους μας, τα κενά εκπαιδευτικών στα σχολεία θα ήταν ένα μάθημα για το τι σημαίνει διάκριση ως προς τους μαθητές, αλλά και επισφάλεια ως προς τους εργαζόμενους. Και θα υπήρχε κι ένα τρίτο μάθημα, φαίνεται όμως πως ακόμα δεν το έχουμε εμπεδώσει ώστε συλλογικά να αντιδράσουμε. Το δημόσιο σχολείο και οι λειτουργοί του δέχονται σφοδρά πλήγματα, ωστόσο πλήττονται και τα ίδια τα παιδιά.
Από τότε που εμείς ήμασταν παιδιά και τώρα το αντιμετωπίζουν τα παιδιά μας το φαινόμενο επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο. «Ένα μήνα μετά την έναρξη των μαθημάτων παραμένουν σχεδόν 15.000 κενά εκπαιδευτικών, με αποτέλεσμα να χάνονται 300.000 διδακτικές ώρες κάθε βδομάδα», μας λέει η Στέλλα Μανουσογιωργάκη, καθηγήτρια οικονομικών στου Ρέντη και αντιπρόεδρος της ΟΛΜΕ και συνεχίζει: «Η κυβέρνηση έχει αυξήσει την ύλη των μαθημάτων, τις εξεταστικές διαδικασίες (τράπεζα θεμάτων) και τα θεσμικά εμπόδια για την εισαγωγή σε ΑΕΙ (Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής) και ταυτόχρονα αφήνει χιλιάδες παιδιά χωρίς εκπαιδευτικούς». Τι σημαίνει για τα ίδια τα παιδιά αυτή η κενή έδρα, αυτή η ώρα που μένει αδειανή;
Ο Θοδωρής Μαυρίδης διδάσκει στην πέμπτη δημοτικού. Μετά από χρόνια περιπλανήσεων ως αναπληρωτής, τώρα βρίσκεται στην Αθήνα. Ξέρει δηλαδή πολύ καλά ως εργαζόμενος τι σημαίνει να είσαι επιλέξιμος, υπό χρονικό περιορισμό, επισφαλής κι, εντέλει, αναλώσιμος. Το τι σημαίνει αυτό για τους μαθητές είναι εύκολο να το φανταστεί κανείς. Ακόμα χειρότερα ωστόσο από το να έχουν έναν εκπαιδευτικό που εργάζεται σε τέτοιες συνθήκες, τι γίνεται όταν αντιμετωπίζουν το κενό;
«Θα πρέπει να φανταστούμε το σχολείο σαν ζωντανό οργανισμό που δεν μπορεί να λειτουργήσει κανονικά αν του λείπουν σημαντικά κομμάτια», λέει ο δάσκαλος και μας εξηγεί με παραδείγματα: «Ένα σχολείο μπορεί να ανοίγει τις πόρτες του και να πηγαίνουν οι μαθητές και να σχολάνε στην ώρα τους, αλλά η λειτουργία του είναι εξαιρετικά υποβαθμισμένη αφού και στην ουσία παρέχεται μειωμένη εκπαίδευση. Χωρίς εικαστικό το μάθημα των εικαστικών δεν γίνεται ή υποχρεώνονται να το κάνουν οι εκπαιδευτικοί των τάξεων που δεν παρέχουν το ίδιο έργο με έναν εκπαιδευτικό της ειδικότητας. Χωρίς παράλληλη στήριξη ούτε ο μαθητής με αναπηρία παίρνει αυτό που χρειάζεται ούτε τα υπόλοιπα παιδιά. Ένα σχολείο όταν του λείπουν εργαζόμενοι υπολειτουργεί ολόκληρο. Μέχρι να έρθει η κάθε ειδικότητα το πρόγραμμα αλλάζει ξανά και ξανά, αναδιαμορφώνεται και δεν μπορεί να λειτουργήσει με σταθερό ρυθμό. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί μετά από αρκετούς μήνες να αλλάξουν ακόμα και οι εκπαιδευτικοί που διδάσκουν κάποια μαθήματα στο σχολείο».
Η Δήμητρα είναι επίσης δασκάλα σε ένα δημοτικό του Ταύρου κι ο γιος της ο Θοδωρής πηγαίνει στην Α' Λυκείου. Στο σχολείο της Δήμητρας τα κενά φέτος είναι αμελητέα, αυτή τη στιγμή λείπει μονάχα ένας δάσκαλος αγγλικών. Στο σχολείο του Θοδωρή η κατάσταση είναι σαφώς βελτιωμένη σε σχέση με πέρυσι – αυτό σημαίνει πως μόλις αυτήν την εβδομάδα, στα μέσα του Οκτώβρη, σχεδόν όλοι οι διδάσκοντες είναι στις θέσεις τους. Μέχρι πριν λίγες μέρες ολόκληρα τμήματα έκαναν μονάχα 4 ώρες μάθημα. Παρόλο που η γωνία θέασης αλλάζει και παρόλο που το συναίσθημα απέναντι στα κενά διαφοροποιείται, είναι εντυπωσιακό το πόσο κοντά βρίσκονται μητέρα και γιος όταν μιλάμε για το κενό ανάμεσα στο δέον και στο είναι, ανάμεσα στο σχολείο όπως θα έπρεπε να λειτουργεί και σε όσα συμβαίνουν στην πραγματικότητα.
Έτσι, προφανώς κι ο 16χρονος, όπως κάθε κανονικό παιδί, μάλλον βλέπει τα κενά στο ωρολόγιο πρόγραμμα σαν ευκαιρία για ξεγνοιασιά και παιχνίδι «παρόλο που μετά πρέπει οι καθηγητές να μας τρέχουν για να βγει η ύλη». Και, προφανέστερα η μητέρα του κι εκπαιδευτικός η ίδια εντοπίζει τις πολιτικές επιλογές που οδηγούν στην υποστελέχωση, την υπολειτουργία και, εντέλει, τα ελλείματα του σχολείου – με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα παιδιά. Μοιάζει, ωστόσο, σαν να μοιράζονται την ίδια αίσθηση παραίτησης απέναντι σε αυτήν την αναπόδραστη πια πραγματικότητα. Ο μικρός με την άγνοια που έχουν τα παιδιά για οποιαδήποτε άλλη πραγματικότητα – για το πως ας πούμε λειτουργούν τα σχολεία σε άλλες χώρες -. Κι η μητέρα του με την πικρή γνώση 15 χρόνων αλλεπάλληλων κρίσεων και οικονομικής δυσπραγίας για την δημόσια εκπαίδευση.
Πολυπληθή τμήματα (που συγχωνεύονται για να «εξαφανιστούν» κενά), συχνή εναλλαγή προσωπικού, καθυστερήσεις στις προσλήψεις εκπαιδευτικών, σχολική ύλη που «βγαίνει» ασθμαίνοντας – αυτές είναι οι πρώτες όψεις όταν κοιτάξει κανείς τα κενά κατάματα. Η Στέλλα Μανουσογιωργάκη ωστόσο πάει τη σκέψη μας ένα βήμα παραπέρα. Η ίδια διδάσκει οικονομικά σε λύκειο στην περιοχή του Ρέντη κι είναι αντιπρόεδρος της ΟΛΜΕ.
«Η υποστελέχωση των σχολείων έχει βαθιές ψυχοπαιδαγωγικές συνέπειες, που επηρεάζουν όχι μόνο τη μαθησιακή πορεία, αλλά και τη σχέση των παιδιών με το σχολείο, το κράτος και τους θεσμούς», λέει η Μανουσογιωργάκη. «Η δημιουργία ενός ασφαλούς δεσμού παιδαγωγού-μαθητών/τριών, απαραίτητου για την ψυχική ασφάλεια και τη συμμετοχή στη μάθηση δυσχεραίνεται. Χωρίς αυτή τη σταθερή και υποστηρικτική σχέση τα παιδιά -ιδιαίτερα όσα ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες- βιώνουν συναισθήματα αορατότητας, αδικίας και εγκατάλειψης. Έτσι, μειώνονται οι μαθησιακές τους επιδόσεις, επέρχεται ψυχολογική απόσταση που συχνά εκφράζεται μέσω αντικοινωνικών συμπεριφορών και περιστατικών βίας και ταυτόχρονα περιορίζεται η παιδαγωγική δυνατότητα των εκπαιδευτικών να εντοπίσουν και να στηρίξουν παιδιά που προέρχονται από κακοποιητικά ή άλλα δυσμενή περιβάλλοντα».
«Το τελευταίο διάστημα γίνεται αρκετός λόγος για το bullying, την βία στα νέα παιδιά, ρατσιστικές συμπεριφορές κλπ. Το κράτος πάντα ρίχνει το μπαλάκι των ευθυνών στους εκπαιδευτικούς φυσικά», λέει ο Μαυρίδης. «Ας δούμε τι θα πρέπει να κάνει ένα σχολείο για να προλάβει τέτοιες καταστάσεις. Ένα σημαντικό στοιχείο για να μιλήσεις στα παιδιά για το bullying, τον ρατσισμό, την διαφορετικότητα, είναι να τους καλλιεργήσεις την ενσυναίσθηση, φέρνοντάς τα πρωταρχικά σε επαφή με τα συναισθήματά τους. Αυτό το πετυχαίνει καλύτερα κανείς μέσα από ζωγραφιές, από τη μουσική αλλά κυρίως από το θεατρικό παιχνίδι.
Όταν λοιπόν αυτά τα πολύ σημαντικά μαθήματα υποβαθμίζονται τόσο πολύ αφού έχουν περικοπεί οι ώρες τους στο ελάχιστο και είναι τα πρώτα μαθήματα στα οποία θα υπάρχει κενό σε ένα σχολείο, μετά είναι χυδαίο να μιλάει το Υπουργείο για καταπολέμηση του σχολικού εκφοβισμού ή του bullying».
Όπως είναι προφανές, ό,τι δεν προσφέρει δωρεάν η δημόσια παιδεία, την οποία θα έπρεπε να στηρίζουν οι φόροι μας που αγοράζουν ωστόσο μετά μανίας εξοπλισμούς, οι γονείς είναι αναγκασμένοι να το πληρώνουν από την τσέπη τους. Με άλλα λόγια, να στέλνουν τα παιδιά τους στα φροντιστήρια, σε ιδιαίτερα και σε ένα πλήθος εξωσχολικών δραστηριοτήτων. «Η πολιτική αυτή επιλογή της κυβέρνησης θέτει ακόμα περισσότερα εμπόδια στα παιδιά φτωχών οικογενειών να εισαχθούν στα πανεπιστήμια και να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο μέλλον», τονίζει η Μανουσογιωργάκη.
«Οι μαθητές αντιλαμβάνονται ότι το κράτος αδιαφορεί για αυτούς, γεγονός που μειώνει την εμπιστοσύνη τους στους θεσμούς και τελικά στη δημοκρατία. Όταν το ίδιο το σχολείο αποτυγχάνει να λειτουργήσει με δικαιοσύνη και ισότητα, «διδάσκει» στα παιδιά ότι η πολιτεία είναι αναξιόπιστη. Έτσι, η υποστελέχωση δεν αποτελεί μόνο μαθησιακό, παιδαγωγικό ή διοικητικό ζήτημα, αλλά πλήγμα στη δημοκρατική συνοχή, τη σχολική ειρήνη και την πίστη των νέων σε μία δίκαιη και συμπεριληπτική κοινωνία».
Προσοχή στο κενό ανάμεσα στην επιτυχία των αριθμών και την ευημερία των ανθρώπων. Θα μπορούσε να είναι ένα χαριτωμένο λογοπαίγνιο για να κλείσει κανείς μια ιστορία για τα κενά, που ωστόσο δεν γράφεται διόλου εν κενώ. Αντιθέτως, αν λιγάκι κανείς κοιτάξει πίσω από τα στοιχεία που οι φορείς παραθέτουν, πίσω από τους οικονομικούς δείκτες που η κυβέρνηση επικαλείται, θα δει μια κοινωνία που δυσλειτουργεί κι ένα σχολείο που, τρομακτικά πια, της μοιάζει.
ΥΓ. 1: Όσο για την Ολλανδία, όπως πιστεύουμε και με τις πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, να σας αναφέρουμε ότι από τη δεκαετία του 1990 οι συγκρίσεις μας κάνουν απλά να μελαγχολούν. Από που να το πιάσει κάποιος και που να το αφήσει… Στην Ολλανδία, δεν υπήρχαν καν οι… σκέψεις για κενά σε ώρες. Εκεί όπου οι κτηριακές εγκαταστάσεις σε όλα τα επίπεδα και για όλα τα μαθήματα «λάμπουν»… Ακόμα και για το μπάσκετ, άθλημα στο οποίο η συγκεκριμένη χώρα δε έχει σπουδαίες διακρίσεις, τα σχολεία είχαν κλειστά γήπεδα.
Φυσικά για το ποδόσφαιρο και για άλλα αθλήματα, τα παιδιά χαίρονταν και συνεχίζουν να χαίρονται. Όπως γίνεται και σε όλα τα μαθήματα. Εκεί όπου όλοι οι καθηγητές από την 1η ημέρα λειτουργίας κάθε σχολής χρονιάς, έχουν τις δικές τους αίθουσες, ανάλογα με τα μαθήματά τους και περιμένουν τα παιδιά κάθε τάξης για να γίνεται παραγωγικής διαδικασία μαθήματος. Εκεί όπου το σχολείο λειτουργεί μέχρι αργά το απόγευμα, με τους μαθητές να χαίρονται τη μάθηση και με διάβασμα, χωρίς να χρειάζονται το απόγευμα φροντιστήρια (!!!), καθώς τις υπόλοιπες ώρες της ημέρες υπάρχουν η ξεκούραση και η ενασχόληση με άλλες δραστηριότητες…
ΥΓ. 2: Μεγάλο θέμα αποτελεί η παραβατικότητα στις μικρές ηλικίες, κάτι που έχουμε θίξει στον «Πολίτη Αργολίδας», καθώς τα φαινόμενα έχουν αυξηθεί πολύ. Είχαμε αναφερθεί και ρόλο των γονέων, σας είχαμε πει ότι χρειάζονται ειδικοί χειρισμοί, πέρα από την αυστηροποίηση ποινών, όπως είχε ανακοινώσει η Πολιτεία. Υπάρχουν παιδιά που πλακώνονται στους δρόμους και στα πεζοδρόμια, αυτό συμβαίνει και στα μέρη μας.
Είναι μία γενιά παιδιών που μεγάλωσαν τα χρόνια της κρίσης και του κορωνοϊού, διάστημα που πολλές οικογένειες αντιμετώπισαν και συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα, με αποτέλεσμα, τα βιώματα αυτών των παιδιών, σε μια «τρυφερή» ηλικία, να μην είναι όσα χρειάζονταν για να διαμορφώσουν έναν σωστό χαρακτήρα.
Ολοκληρώθηκαν πριν από λίγα 24ωρα οι εργασίες του ετήσιου Τακτικού Συνεδρίου της Κεντρική Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) – το πρώτο για τη Δημοτική Περιόδου 2024-2025 – στη Ρόδο, υπό την αιγίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου, με κεντρικό σύνθημα «Επανεκκίνηση. Ισχυροί Δήμοι. Κάθε μέρα, δίπλα στον πολίτη».
Με εκπροσώπους της κεντρικής εξουσίας, όπως έγινε γνωστό απ’ τους περισσότερους που έδωσαν το «παρών», ανάμεσά τους και Δήμαρχοι απ’ την Αργολίδα, συζητήθηκαν πολλά θέματα, αλλά αυτό που προβλημάτισε πολλούς ήταν η αλλαγή του εκλογικού νόμου και όσα ακούστηκαν για τα οικονομικά των Δήμων, με τους εκπροσώπους της τροπικής αυτοδιοίκησης να αναφέρουν ότι οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι δεν έδωσαν πειστικές απαντήσεις σε συγκεκριμένα ζητήματα που της τέθηκαν, όπως τα παραπάνω ή άλλα που αφορούν το περιβάλλον.
Οι περισσότεροι ανέφεραν αόριστα ότι στο Συνέδριο τέθηκαν θέματα σχετικά με τα οικονομικά της Αυτοδιοίκησης & τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα, την κοινωνική πολιτική, το περιβάλλον, την ενέργεια, τα απορρίμματα, τη διαχείριση των υδάτων και την χωροταξία, τον ψηφιακό μετασχηματισμό & την τεχνητή νοημοσύνη, την πολιτική προστασία & την κλιματική κρίση, την περαιτέρω ανάπτυξη και την αναβάθμιση των υποδομών κα.
Στη Ρόδο βρέθηκαν, μεταξύ άλλων, ο Υπουργός Εσωτερικών Θεόδωρο Λιβάνιος, η Υπουργός Κοινωνικής Συνοχής & Οικογένειας, Σοφία Ζαχαράκη, ο Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Δημήτρη Παπαστεργίου. Κατά τη διάρκεια των εργασιών έγινε ενημέρωση από τον κύριο Υπουργό Εσωτερικών για μια σειρά ζητημάτων που θα αντιμετωπισθούν με τον νέο κώδικα της αυτοδιοίκησης και για τον νέον εκλογικό νόμο. Και εδώ υπάρχει… ζουμί. Ουσιαστικά η κυβέρνηση, μέσω της πρότασής της, θέλει να καταργήσει τις δεύτερες εκλογές, εάν σε βγει νικητής απ’ την πρώτη Κυριακή με πάνω από 50%.
Και σύμφωνα με πληροφορίες, βάσει του νέου εκλογικού νόμου, οι πολίτες θα ψηφίζουν και 2η επιλογή, σε περίπτωση που δε βγει η 1η τους. Οι αντιδράσεις είναι πολλές, και αυτοί που «φωνάζουν» αναφέρουν ότι με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση θέλει να… στηρίξει δικά της πολιτικά «παιδιά», τα οποία μπορεί να βγουν 1οι στον α’ γύρο, αλλά με μικρότερο ποσοστό από το 50% και στον δεύτερο να ηττηθούν. Θυμηθείτε τι έπαθε ο Κώστας Μπακογιάννης στον Δήμο Αθηναίων από τον Χάρη Δούκα. Και οι διαφωνούντες τονίσουν ότι όσα ακούστηκαν περί μείωση εξόδων είναι αστεία επιχειρήματα.
Το άλλο «καυτό» θέμα που απασχόλησε είναι η οικονομική ασφυξία Δήμων. Κάτι που υπάρχει και σε Δήμους της Αργολίδας, στους οποίους βλέπουμε να έχουν… βαλτώσει έργα και δεν έχουν δοθεί αποζημιώσεις. Όπως ειπώθηκε, υπάρχουν Δήμοι, που εάν μπορούσαν θα έκαναν και στάσεις πληρωμών, για να επιβιώσουν. Η παρατεταμένη οικονομική ασφυξία αποτελεί «θηλιά» στο… λαιμό πολλών Δήμων. Φωνάζουν... πολλοί διότι δεν υπάρχουν πια θεσμοθετημένοι αυτοτελείς πόροι, έχει γίνει μεταφορά αρμοδιοτήτων, δεν είναι επαρκής η στελέχωση των Δήμων με κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό, δεν τηρούνται αυστηρά τα χρονοδιαγράμματα στη χρηματοδότηση των έργων...
Επίσης, εκφράστηκαν έντονοι προβληματισμοί για τη συνένωση των ΔΕΥΑ και των ΦοΔΣΑ, το υψηλό ενεργειακό κόστος, το τέλος της ταφής.
«Η ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος δεν έδωσε πειστικές απαντήσεις στα ζητήματα που της τέθηκαν , και η αυτοδιοίκηση είναι αναγκασμένη να τα αντιμετωπίσει δια της νομικής οδού. Αντιλαμβάνομαι ότι δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα μας όμως θα πρέπει η κυβέρνηση να δείξει εμπράκτως το ενδιαφέρον της δίνοντας λύσεις και ενισχύοντας την συνεργασία του Κεντρικού Κράτους με την Αυτοδιοίκηση διότι μόνο μέσα από συλλογικές προσπάθειες και σχεδιασμό θα επιτύχουμε καλύτερο μέλλον για τους Δήμους αλλά και τις τοπικές κοινωνίες», τα λόγια του Δημάρχου Ακτίου-Βόνιτσας, Θανάση Κασόλα, ο οποίος έβγαλε φωτογραφία και με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Νίκο Ανδρουλάκη.
ΥΓ. 1: Τράβηξε τα βλέμματα πάνω της η Υπουργός Κοινωνικής Συνοχής & Οικογένειας, Σοφία Ζαχαράκη, με το πράσινο φόρεμά της! Μιλάμε για… φουλ «πράσινο». Φωτογραφήθηκε και με τον Δήμαρχο Ερμιονίδας, Γιάννη Γεωργόπουλο, με τον οποίο διατηρεί πολύ καλές σχέσεις.
Στην Ερμιονίδα βρέθηκε τις προηγούμενες ημέρες η Σοφία Ζαχαράκη και η Υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας είχε την ευκαιρία να μιλήσει με τους πολιτικούς και πολιτειακούς φορείς της περιοχής της Αργολίδας και για σημαντικά θέματα. Δυο είναι αυτά που απασχόλησαν περισσότερο το μέλος της ελληνικής κυβέρνησης με τους εκπροσώπους της Περιφέρειας, αλλά και της Δημοτικής Αρχής που βρέθηκαν κοντά της. Μιλάμε για το δημογραφικό πρόβλημα και τη δημιουργία μονάδων προσχολικής αγωγής και φροντίδας.
Η Σοφία Ζαχαράκη παραβρέθηκε την Κυριακή (27/10) στην Ερμιόνη και έλαβε μέρος στις εκδηλώσεις που έγιναν με μεγάλη επιτυχία, στο πλαίσιο της 13ης Γιορτής Ροδιού, ενώ την επομένη έδωσε το «παρών» στους εορτασμούς της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940 στο Κρανίδι.
Η Υπουργός είχε επαφές με εκπροσώπους της Ερμιονίδας, που ασκούν διοίκηση. Εκτός από θέματα, που αποκάλυψαν στα μικρόφωνα και στις κάμερες, είχαν και συνεργασία και για άλλους τομείς, που αφορούν τόσο τις τωρινές αρμοδιότητες της κ. Ζαχαράκη, όσο και παλαιότερες ως μέλος της κυβέρνησης. Στο παρελθόν είχε άλλωστε ενεργό ρόλο για θέματα που είχαν σχέση με την Ερμιονίδα και αφορούσαν την Παιδεία και τον Τουρισμό.
Ένα από τα θέματα που απασχόλησαν τις επαφές της Υπουργού με τους ντόπιους φορείς είναι το δημογραφικό πρόβλημα. Θέμα που «καίει» όλους μας. Η Σοφία Ζαχαράκη μίλησε, με τον Αναστάσιο Γανώση για το πώς η Περιφέρεια Πελοποννήσου μπορεί να αναβαθμίσει το σχέδιο δράσης που έχει για το συγκεκριμένο ζήτημα. Οι δυο πλευρές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αποτελεί βασική ανάγκη η αποκέντρωση του πληθυσμού από το μεγάλα αστικά κέντρα στην περιφέρεια, με την τοπική αυτοδιοίκηση σε συνεργασία με την κεντρική εξουσία, να δημιουργούν τις προϋποθέσεις, ώστε αυτό να συνοδεύεται με οικονομική ανάπτυξη και ιδανικές συνθήκες για όλους.
Το 2ο θέμα που τέθηκε στο τραπέζι, στο γεύμα που ακολούθησε τις εορταστικές εκδηλώσεις για το «ΟΧΙ» στην παραλία της Ερμιόνης, είναι η ανάγκη που υπάρχει για συνεργασία της κυβέρνησης και της περιφέρειας για τη δημιουργία μονάδων προσχολικής αγωγής και φροντίδας, καθώς και για την αναβάθμιση των υπηρεσιών που παρέχονται ήδη σ’ αυτό το κομμάτι. Κάτι που αφορά και τους Δήμους. Πρόκειται για δυο θέματα, για τα οποία εάν υπάρξουν εξελίξεις, εδώ είμαστε για να τις καταγράψουμε.
Από εκεί και πέρα, η κ. Ζαχαράκη άκουσε τις ανησυχίες όλων για την κλιματική αλλαγή και την έλλειψη νερού, υπογράμμισε ότι είναι σημαντικό σ’ αυτόν τον μαγικό τόπο να μπορεί κάποιος να βρει εργασία, ώστε να μπορεί να ζήσει, ενώ αναφέρθηκε και στο θέμα της εκπαίδευσης. Όπως ανέφερε, άλλωστε, και ο Δήμαρχος Ερμιονίδας, Γιάννης Γεωργόπουλος είναι σημαντικό να προχωρήσει η δημιουργία νυχτερινού ΕΠΑΛ στην περιοχή.
Η Υπουργός αναφέρθηκε, ακόμα, στον πρωτογενή τομέα παραγωγής, με την Ερμιονίδα να έχει δυο «διαμάντια», το ελαιόλαδο και το ρόδι, προϊόντα που έχουν αποκτήσει ΠΟΠ (προστατευόμενη ονομασία προέλευσης), μίλησε για το πόσο σημαντικό κομμάτι είναι και η μεταποίηση αυτών, ενώ επεσήμανε τη σημασία που έχει, πλέον, και το γεγονός ότι όλες αυτές οι δράσεις συνοδεύονται από τον μορφές τουρισμού (αγροτουρισμός κ.α.), με αποτέλεσμα να αυξηθούν και οι επισκέπτες.
Υπενθυμίζεται ότι η Σοφία Ζαχαράκη δεν είναι η πρώτη φορά που βρέθηκε στην Ερμιονίδα. Έχει βοηθήσει, άλλωστε, τη συγκεκριμένη περιοχή, τόσο σε θέματα Παιδείας, όσο και στον τομέα του Τουρισμού, σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση. Στις 25 Σεπτεμβρίου 2020 ήταν αυτή που εγκαινίασε το Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης στον Δήμο Ερμιονίδας, ως Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων. Πολλές από τις δραστηριότητες που γίνονται στον Τουρισμό, έχουν τη δική της… σφραγίδα, απ’ την εποχή που ήταν Υφυπουργός στο ομώνυμο Υπουργείο.
Ο Αναστάσιος Γανώσης, ως εντεταλμένος περιφερειακός σύμβουλος σε θέματα Μεταφορών και Επικοινωνιών και ως στέλεχος της ΝΔ ευχαρίστησε, μάλιστα, τη Σοφαί Ζαχαράκη για την προσφορά της ως Υφυπουργός Παιδείας και Τουρισμού τα προηγούμενα χρόνια στην Ερμιονίδα και στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Κάτι που έπραξε και ο Δήμαρχος Ερμιονίδας Γιάννης Γεωργόπουλος.
*Χάρηκε η Σοφία Ζαχαράκη τη συμμετοχή της τόσο στη 13η Γιορτή Ροδιού στην Ερμιόνη, όσο και στις εκδηλώσεις μνήμης για την 28η Οκτωβρίου 1940 στο Κρανίδι. Ειδικά στην Ερμιόνη παρακολούθησε, έχοντας και ενεργό ρόλο, μια εκδήλωση άρτια και όμορφα εκτελεσμένη, έχοντας κοντά της, εκτός των άλλων, βουλευτές του νομού Αργολίδας, εκπροσώπους της Περιφέρειας, του Επιμελητηρίου, της τοπικής αυτοδιοίκησης, παραγωγούς, πολίτες. Έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον και για τις δραστηριότητες της ΑΕ Ερμιονίδας, όταν βρέθηκε στο περίπτερο του συλλόγου, και χάρηκε πολύ όταν άκουσε ότι η ομάδα της περιοχής απασχολεί στις κυψέλες της και πολλές παιδιά!
Διαβάστε ακόμα από το επίσημο site του Δήμου Ερμιονίδας:
Εντός και εκτός των τειχών της… πόλης
Αυτό αποδείχτηκε με τη συμμεοχή του Δήμου Ερμιονίδας τόσο στην έκθεση «Πελοπόννησο EXPO» στη Δαλαμανάρα όσο και στη «Philoxenia» στη Θεσσαλονίκη. Με στόχο η γαστρονομία και τοπικά προϊόντα να συνδυαστούν με την άνοδο του τουρισμού και την παρουσία επισκεπτών στην περιοχή όλο τον χρόνο, όχι μόνο το καλοκαίρι. Γι' αυτόν τον λόγο διεξάγονται, άλλωστε, διάφορες δράσεις μέσα στον χρόνο τόσο για τοπικά προϊόντα όσο και με άλλους τομείς, όπως ο αθλητισμός, η ανάδειξη μνημείων και όχι μόνο.
Στη Θεσσαλονίκη για τη «Philoxenia» ο δήμαρχος Ερμιονίδας Γιάννης Γεωργόπουλος ανέβηκε, μάλιστα, μαζί με τον ομόλογό του στην Επίδαυρο Τάσο Χρόνη. Και ο Δήμος Επιδαύρου έχει, άλλωστε, ενεργοποιηθεί σε τομείς όπως ο τουρισμός, η γαστρονομία, ο πολιτισμός… Με το Υπουργείο Τουρισμού, τον ΕΟΤ και άλλους εκπροσώπους να δίνουν δυναμικό «παρών» στη «Philoxenia». Εκεί βρέθηκαν, εκτός των άλλων, ο Βασίλης Κικίλιας και η Σοφία Ζαχαράκη (υπουργός και υφυπουργός Τουρισμού), η Άντζελα Γκερέκου (πρόεδρος του ΕΟΤ).
Την ίδια ώρα που η Αργολίδα βρέθηκε, μάλιστα, στο επίκεντρο της επιχειρηματικότητας, φιλοξενώντας την έκθεση «Πελοπόννησος Expo 2022»… Έκθεση που σημείωσε μεγάλη επιτυχία, στους περισσότερους τομείς και φυσικά στην παρουσία κόσμου και εκθετών από όλη την Πελοπόννησο. Με τη συνδρομή του Επιμελητήριου Αργολίδας και της Περιφέρειας Πελοποννήσου… Συνδυάστηκαν με επιτυχία οι επισκέψεις του Υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα και του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκου Ανδρουλάκη.
Υπογράφηκε με πρωτοβουλία της υφυπουργού Τουρισμού (αρμόδιας για Θέματα Τουριστικής Εκπαίδευσης και Ειδικών Μορφών Τουρισμού), Σοφίας Ζαχαράκη, η Kοινή Yπουργική Aπόφαση (KYA) για τη μετατροπή των Δημοσίων Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΔΙΕΚ) αρμοδιότητας υπουργείου Τουρισμού, σε Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης Τουρισμού του ν. 4763/2020. Κάτι που… επηρεάζει και την τουριστική σχολή στο Άργος.
Με την απόφαση αυτή, η οποία εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο των πολιτικών που έχουν αναληφθεί όλο το προηγούμενο διάστημα για την ενίσχυση της τουριστική επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, επανιδρύονται τα δημόσια ΙΕΚ Τουρισμού σε περιφερειακό επίπεδο και ενισχύεται ο υπερτοπικός χαρακτήρας των σχολών.
Τα νέα δημόσια Ι.Ε.Κ Τουρισμού, ανά περιφέρεια, που υπάγονται στο υπουργείο Τουρισμού είναι τα εξής:
-ΙΕΚ Τουρισμού Αττικής (με έδρα την Ανάβυσσο)
-ΙΕΚ Τουρισμού Θράκης (με έδρα την Αλεξανδρούπολη)
-ΙΕΚ Τουρισμού Ιονίων Νήσων (με έδρα την Κέρκυρα)
-ΙΕΚ Τουρισμού Κρήτης (με έδρα το Ηράκλειο)
-ΙΕΚ Τουρισμού Μακεδονίας (με έδρα τη Θεσσαλονίκη)
-ΙΕΚ Τουρισμού Νοτίου Αιγαίου (με έδρα τη Ρόδο)
-ΙΕΚ Τουρισμού Πελοποννήσου (με έδρα το Άργος)
-ΙΕΚ Τουρισμού Στερεάς Ελλάδας (με έδρα το Γαλαξίδι).
Οι ειδικότητες που δύνανται να παρέχονται στα εν λόγω ΙΕΚ είναι έξι:
-Στέλεχος Μονάδων Φιλοξενίας
-Στέλεχος Διοίκησης και Οικονομίας στον τομέα του Τουρισμού
-Τεχνικός Μαγειρικής Τέχνης - Αρχιμάγειρας (chef)
-Τεχνικός Αρτοποιός - Ζαχαροπλαστικής
-Στέλεχος Ταξιδιωτικών και Τουριστικών Επιχειρήσεων (πειραματική)
-Στέλεχος Επιχειρήσεων Φιλοξενίας με εξειδίκευση στον τομέα Διοίκησης Δωματίων (πειραματική).
Σημειώνεται ότι, για πρώτη φορά φέτος, με απόφαση της υφυπουργού Τουρισμού, θα λειτουργήσουν δύο νέες πειραματικές ειδικότητες:
α) «Στέλεχος Ταξιδιωτικών και Τουριστικών Επιχειρήσεων» και
β) «Στέλεχος Επιχειρήσεων Φιλοξενίας, με εξειδίκευση στον τομέα Διοίκησης Δωματίων» στο ΙΕΚ Τουρισμού Μακεδονίας. Περαιτέρω, δε, ορίζεται ότι η ειδικότητα «Τεχνικός Τουριστικών Μονάδων και Επιχειρήσεων Φιλοξενίας (ΤΤΜΕΦ)» μετονομάζεται πλέον σε «Στέλεχος Μονάδων Φιλοξενίας (ΣΜΦ)», έπειτα από απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης.
Τέλος, με την απόφαση αυτή, ορίζεται ρητά ότι οι συγκεκριμένες ειδικότητες που θα προσφέρονται από κάθε ΙΕΚ Τουρισμού, θα καθορίζονται ετησίως βάσει της διαδικασίας του Παράλληλου Μηχανογραφικού Δελτίου, καθώς και της προκήρυξης που εκδίδεται ετησίως από το υπουργείο Τουρισμού.
Η Σοφία Ζαχαράκη δήλωσε σχετικά: «Συνεχίζοντας τις τομές και τις βελτιώσεις που αφορούν την τουριστική επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, προχωρούμε στη μετατροπή των ΙΕΚ αρμοδιότητας υπουργείου Τουρισμού σε ΙΕΚ Τουρισμού. Στόχος μας είναι η ενίσχυση του υπερτοπικού χαρακτήρα των συγκεκριμένων σχολών, με την ουσιαστική επανίδρυση περιφερειακών ΙΕΚ Τουρισμού.
Πιστοί στη δέσμευσή μας, θέτουμε στις ράγες ένα ακόμη μεγάλο στοίχημα για εμάς, για την προσέλκυση ολοένα και περισσότερων νέων που θέλουν να απασχοληθούν στον ραγδαία αναπτυσσόμενο κλάδο του τουρισμού. Με την πρωτοβουλία που ανακοινώνουμε σήμερα, αυξάνουμε την "ορατότητα" των ΙΕΚ μας, ενισχύουμε το "αποτύπωμά" τους και παρέχουμε ένα σύγχρονο και ευέλικτο πρόγραμμα σπουδών.
Για πρώτη φορά, δε, φέτος εμπλουτίζουμε το πρόγραμμα σπουδών των ΙΕΚ μας, εισάγοντας δύο νέες πειραματικές ειδικότητες -για στελέχη επιχειρήσεων φιλοξενίας με εξειδίκευση στον τομέα διοίκησης δωματίων και για στελέχη ταξιδιωτικών και τουριστικών επιχειρήσεων- διεισδύοντας ακόμα περισσότερο στον πυρήνα της τουριστικής εκπαίδευσης, με έμφαση στην καινοτομία.
Ο τουρισμός στηρίζει ουσιαστικά την εθνική οικονομία της χώρας μας. Γίνεται έτσι αντιληπτό ότι η περαιτέρω ανάπτυξη της τουριστικής εκπαίδευσης θα οδηγήσει σταδιακά στην αναβάθμιση του τουριστικού μας προϊόντος και θα δημιουργήσει συγκριτικά πλεονεκτήματα για τη χώρα μας».
Διαβάστε ακόμα:
Άργος: Αυτοί είναι οι επιτυχόντες για την Τουριστική Σχολή του παράλληλου μηχανογραφικού 2022
Με «λάμψη» Ζαχαράκη η γιορτή της τουριστικής σχολής Άργους (εικόνες)
Χρησιμοποιούμε cookies για την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων, για την παροχή λειτουργιών κοινωνικών μέσων και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Επίσης, μοιραζόμαστε πληροφορίες σχετικά με τη χρήση του ιστότοπού μας από τους εταίρους των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης, των διαφημίσεων και των αναλυτικών στοιχείων που μπορούν να τα συνδυάσουν με άλλες πληροφορίες που τους έχετε παράσχει ή που έχουν συλλέξει από τη χρήση των υπηρεσιών τους. Συμφωνείτε με τα cookies μας εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τον ιστότοπό μας.