Ένας από τους τομείς που ασχολείται ο «Πολίτης Αργολίδας» είναι ο Τουρισμός στη χώρα μας, καθώς και η περιοχή μας στηρίζει πολλά στις δραστηριότητες που έχουν σχέση με τη συγκεκριμένη μορφή βιομηχανίας.

Σας αναφέραμε ότι αλλάζει το τουριστικό μοντέλο και σας τονίσαμε ότι στην Αργολίδα αυτό το καλοκαίρι υπήρξε μεγάλη «πίεση» εσόδων στην εστίαση και στα ξενοδοχεία, με το βλέμμα στο 2026 και γενικότερα στο μέλλον. Στο πλαίσιο αυτό έχει ενδιαφέρον και η μελέτη κορυφαίου αναλυτή του Στέφαν Γκόσλινγκ, ο οποίος τονίζει ότι «καύσωνες, φωτιές και κόστος ταξιδιού φέρνουν το τέλος της τουριστικής βιομηχανίας και στην Ελλάδα», μιλώντας για Κω, Ρόδο, Μύκονο και Κέρκυρα. Κάτι που επηρεάζει και την περιοχή μας.

Ο Στέφαν Γκόσλινγκ, όπως αναφέρει το «dnews.gr», ένας κορυφαίος ερευνητής στον τομέα των βιώσιμων μεταφορών, ανακοίνωσε τον επικείμενο «θάνατο» της τουριστικής βιομηχανίας, σε σχετική μελέτη του.

Όπως δηλώνει στον «Guardian», ο αναλυτής: «Έχουμε ήδη εισέλθει στην αρχή της εποχής του μη τουρισμού, γεγονός που ανησυχεί ιδιαίτερα τις τουριστικές επιχειρήσεις, όπως τα ταξιδιωτικά γραφεία, τις εταιρείες ενοικίασης αυτοκινήτων, τις εταιρείες κρουαζιέρας και τους ξενοδόχους.

Αυτή η προφητεία μπορεί να ακούγεται φανταστική στους παραθεριστές της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής που ταξίδεψαν με αεροπλάνο αυτό το καλοκαίρι, καθώς και τα στελέχη της βιομηχανίας θα χαρούν αν ο διεθνής τουρισμός επιστρέψει στα προ πανδημικά υψηλά επίπεδα του περασμένου έτους, αλλά ο Γκόσλινγκ υποστηρίζει ότι «καθώς η ρύπανση από τον άνθρακα προκαλεί καύσωνες, τροφοδοτεί τις πυρκαγιές και καταστρέφει τις σοδειές, το κόστος των ταξιδιών στο εξωτερικό θα αυξηθεί κατακόρυφα και λιγότεροι άνθρωποι θα μπορούν να τα αντέξουν οικονομικά».

Οι επιπτώσεις στον ελληνικό τουρισμό

Ο κορυφαίος αναλυτής αναφέρει παραδείγματα προορισμών που ήδη νιώθουν την πίεση.

«Ο ζεστός καιρός λιώνει το χιόνι που κρατά ζωντανά τα χιονοδρομικά κέντρα των Άλπεων. Η παράκτια διάβρωση αφαιρεί την άμμο από τις παραλίες της νότιας Ευρώπης.

Οι ξηρασίες αναγκάζουν τα ισπανικά ξενοδοχεία να μεταφέρουν νερό, καθώς οι πισίνες παραμένουν άδειες, ενώ οι πυρκαγιές κατακαίνε τα γραφικά ελληνικά νησιά.

Τα νησιά του Νότιου Αιγαίου στην Ελλάδα, τα οποία περιλαμβάνουν τα δημοφιλή τουριστικά προορισμούς Κω, Ρόδο και Μύκονο, είναι το «πιο κρίσιμο» σημείο της ηπείρου», σύμφωνα με τη μελέτη που συνυπέγραψε ο Γκόσλινγκ τον περασμένο μήνα, η οποία συνδυάζει την έκθεση σε κλιματικούς κινδύνους με την εξάρτηση από τον τουρισμό.

Ακολουθούν τα νησιά του Ιονίου, τα οποία περιλαμβάνουν την Κέρκυρα.

Η οικονομική πίεση που προκαλούν αυτά τα ζητήματα, την οποία οι ταξιδιωτικές εταιρείες πιθανότατα θα μετακυλήσουν στους πελάτες, θα επιδεινωθεί από την αύξηση του κόστους των τροφίμων – από τον καφέ έως τη σοκολάτα και το ελαιόλαδο – και την αυξανόμενη ανάγκη για ασφάλιση έναντι ακραίων καιρικών φαινομένων.

«Προς το παρόν, το φαινόμενο είναι συγκεντρωμένο σε τοπικό επίπεδο. Ωστόσο, στο μέλλον, θα γίνεται πιο συχνό, θα καλύπτει περισσότερες περιοχές και θα μετατραπεί σε κάτι καταστροφικό», σύμφωνα με τον αναλυτή.

Το αν αυτή η αύξηση του κόστους θα ξεπεράσει την αναμενόμενη αύξηση των παγκόσμιων εισοδημάτων είναι θέμα συζήτησης – ορισμένες ζημίες μπορούν να αποφευχθούν μέσω της προσαρμογής, αν και αυτό έχει επίσης το κόστος του – αλλά οι τουρίστες ενδέχεται να νιώσουν την πίεση ακόμη και σε σενάρια που διατηρούν τον ασταθή καιρό υπό έλεγχο.

Εάν η ρύπανση από άνθρακα μειωθεί δραστικά – κάτι που είναι απαραίτητο για να σταματήσει η υπερθέρμανση του πλανήτη – το κόστος θα είναι μεγαλύτερο σε τομείς όπως η αεροπορία, που περιορίζεται από φυσικούς περιορισμούς.

Ορισμένες κυβερνήσεις ελπίζουν να επιβάλουν φόρους άνθρακα στις πτήσεις για να βοηθήσουν στη χρηματοδότηση της ενεργειακής μετάβασης και να αποζημιώσουν τις φτωχές χώρες για τις ζημίες που προκαλούνται από τα ορυκτά καύσιμα, ενώ οι περιβαλλοντικές οργανώσεις πιέζουν για την επιβολή τέλους στους συχνούς επιβάτες.

«Έχουμε τεράστια δυσκολία να κάνουμε πράξη, όσα λέμε»

«Ορισμένα πράγματα κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση», πρόσθεσε ο αναλυτής, όπως τα ξενοδοχεία που τοποθετούν ηλιακούς συλλέκτες στις στέγες τους και οι άνθρωποι που αρχίζουν να αναγνωρίζουν το πρόβλημα.

«Έχουμε τεράστια δυσκολία να κάνουμε πράξη, όσα λέμε. Αλλά οι άνθρωποι έχουν συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει και θέλουν να κατανοήσουν τους επιχειρηματικούς κινδύνους. Το μήνυμα δεν είναι ευπρόσδεκτο, αλλά σίγουρα κάνει τους ανθρώπους να σκεφτούν», υπογράμμισε ακόμα... 

Η σημασία της ατομικής ευθύνης

Στους ακαδημαϊκούς κύκλους, ο Γκόσλινγκ είναι γνωστός για τις μελέτες του που αποτυπώνουν σε αριθμούς το αυξανόμενο αποτύπωμα άνθρακα του τουρισμού (8,8% της ρύπανσης που προκαλεί την υπερθέρμανση του πλανήτη) και την ανισότητα στις εκπομπές των αεροπορικών μεταφορών (μόνο το 2-4% των ανθρώπων ταξιδεύει στο εξωτερικό σε ένα δεδομένο έτος).

Η διαπίστωσή του ότι το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού ευθύνεται για το ήμισυ των εκπομπών από τις αεροπορικές μεταφορές έχει υπογραμμίσει τις εκκλήσεις των ακτιβιστών προς τις κυβερνήσεις να δώσουν προτεραιότητα στα ταξίδια πολυτελείας και επαγγελματικά ταξίδια.

«Αν αυτή η ομάδα ταξίδευε κατά το ήμισυ – το οποίο εξακολουθεί να είναι πολύ, αλλά πιθανώς θα ήταν αρκετό ακόμη και για τους επαγγελματίες ταξιδιώτες – θα μπορούσαμε να μειώσουμε τις εκπομπές κατά 25%», είπε και συνέχισε: «Απλά κάνοντας μια πολύ μικρή ομάδα να ταξιδεύει λίγο λιγότερο».

Είναι, ωστόσο, έτοιμος να αντικρούσει τα επιχειρήματα ότι οι απλοί άνθρωποι στις πλούσιες χώρες μπορούν να συνεχίσουν να πετούν σε μακρινά μέρη και να το δικαιολογούν επισημαίνοντας ακόμη πιο ρυπογόνους πληθυσμούς. «Το πρόβλημά μας είναι τα ταξίδια μεγάλων αποστάσεων», είπε, αναφερόμενος στα gap years και στους influencers της Γενιάς Z που προωθούν τα ταξίδια ως έναν επιθυμητό τρόπο ζωής.

«Όλοι βλέπουν τον τουρισμό ως ένα σύστημα, για το οποίο ευθύνονται οι κυβερνήσεις και οι εταιρείες», είπε ο Γκόσλινγκ και συμπλήρωσε: «Αλλά εμείς είμαστε το σύστημα. Είναι οι ατομικές μας ενέργειες που συσσωρεύονται και δημιουργούν παγκόσμια προβλήματα».

Διαβάστε ακόμα:

Αλλάζει το τουριστικό μοντέλο: Αργολίδα με μεγάλη «πίεση» εσόδων στην εστίαση και στα ξενοδοχεία (εικόνες)

Κλιματική αλλαγή: Αυξάνονται καύσωνες και ξηρασία στην Ελλάδα – Στα ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών η Αργολίδα το 2024 (εικόνες)

«Αλλάζει το τουριστικό μοντέλο», τόνισε ο «Πολίτης Αργολίδας» σε σχετικό θέμα, θέλοντας να σταθεί στη μεγάλη «πίεση» εσόδων που υπάρχει το φετινό καλοκαίρι στην εστίαση και στα ξενοδοχεία και ένας τομέας που έχει οφείλουμε να σταθούμε είναι η κάρτα εργασίας! Εστίαση και ξενοδοχεία είναι, άλλωστε, δυο κλάδοι στους οποίους έχει εφαρμοστεί η κάρτα εργασίας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλά καταστήματα εστίασης αυτό το καλοκαίρι κλείνουν νωρίτερα, δεν κρατάνε εργαζόμενους για ώρα μετά τα μεσάνυχτα και ένας από τους λόγους είναι η κάρτα εργασίας.

Θέμα για το τι έχει αλλάξει στην εστίαση και στον τουρισμό με την ψηφιακή κάρτα εργασίας φιλοξένησε η «Καθημερινή», στοιχεία παρουσίασε και το «moneyreview.gr», δίνοντας έμφαση και στην πλευρά των εργαζόμενων, όπως η καταγραφή του πραγματικού χρόνου απασχόλησης. Πλέον, οι καταγεγραμμένες υπερωρίες σε όλους τους κλάδους εφαρμογής της εκτινάχθηκαν!

Διαβάστε αναλυτικά:

Την ισορροπία μεταξύ της απαιτούμενης ευελιξίας και της αναγκαίας προστασίας των εργαζομένων αναζητούν οι χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό και τον επισιτισμό, καθώς η ψηφιακή κάρτα εργασίας αποκάλυψε αφενός ότι οι περισσότερες ήταν ανέτοιμες να εφαρμόσουν ένα κομβικής σημασίας εργαλείο, αφετέρου δε, ότι σε συνδυασμό με το εξαιρετικής σημασίας πρόβλημα έλλειψης προσωπικού, δημιουργείται το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

Είναι χαρακτηριστικό, όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ της «Καθημερινής», ότι πληθαίνουν οι περιπτώσεις κυρίως μικρών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον επισιτισμό, που είτε προχωρούν σε μείωση των ωρών λειτουργίας είτε περιορίζουν τις ημέρες που παραμένουν ανοικτές.

Στα ξενοδοχεία, κάποια δεν άνοιξαν καθόλου, ενώ υπάρχουν και οι μεγαλύτερες ξενοδοχειακές μονάδες που επέλεξαν να μη λειτουργήσουν φέτος κάποια δομή, όπως για παράδειγμα μπαρ ή εστιατόριο. Κι όλα αυτά, την ίδια στιγμή που τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «Εργάνη» δείχνουν το τεράστιο περιθώριο.

Αυξάνονται οι μικρές, κυρίως, επιχειρήσεις στον επισιτισμό που είτε μειώνουν τις ώρες λειτουργίας τους είτε περιορίζουν τις ημέρες που είναι ανοικτές. που υπάρχει ακόμη, στην προσπάθεια καταγραφής του πραγματικού χρόνου εργασίας, καθώς τόσο ο επισιτισμός όσο και ο τουρισμός συγκαταλέγονται στους κλάδους που με την ένταξή τους στη διαδικασία χρήσης της ψηφιακής κάρτας εργασίας οδηγούνται στη δήλωση υπερπολλαπλάσιων υπερωριών στο σύστημα, από αυτές που δήλωναν όταν δεν χρησιμοποιούσαν το μέτρο.

Είναι χαρακτηριστικό, και ενδεικτικό του μεγέθους της παραβατικότητας που υπάρχει σε όλους τους κλάδους της εγχώριας επιχειρηματικότητας, ότι με τη χρήση της ψηφιακής κάρτας και τον ουσιαστικό ρόλο που διαδραματίζει στην καταγραφή του πραγματικού χρόνου απασχόλησης, οι καταγεγραμμένες υπερωρίες σε όλους τους κλάδους εφαρμογής της εκτινάχθηκαν.

Σωρευτικά, το 6μηνο Ιανουαρίου – Ιουνίου οι δηλωμένες υπερωρίες αυξήθηκαν κατά 81% σε σχέση με το αντίστοιχο εξάμηνο του 2024, ενώ ειδικά τον Ιούνιο η αύξηση ήταν της τάξης του 110% (σε σχέση με τον περυσινό Ιούνιο). Ρεκόρ αύξησης καταγράφεται στον τουριστικό κλάδο με +855% (+800% μόνο τον Ιούνιο), ενώ αξιοσημείωτες αυξήσεις σημειώθηκαν στην εστίαση με +115% το εξάμηνο και +226% τον Ιούνιο, στο λιανεμπόριο με +111% το εξάμηνο και +146% τον Ιούνιο και τη βιομηχανία με αύξηση των δηλωμένων υπερωριών κατά 77% το πρώτο εξάμηνο του έτους και κατά 68% μόνο τον Ιούνιο.

Τον αμέσως προηγούμενο μήνα, Μάιο, ο κλάδος του τουρισμού κατέγραψε τη θεαματικότερη αύξηση στις δηλωμένες υπερωρίες, +1.105%. Αναφερόμενη μάλιστα στα συγκεκριμένα στοιχεία, η υπουργός Εργασίας Νίκη Κεραμέως δήλωσε πως η ψηφιακή κάρτα δεν είναι απλώς ένα τεχνολογικό εργαλείο, είναι ασπίδα για τον εργαζόμενο και μοχλός διαφάνειας στην αγορά εργασίας.

Παράλληλα, και τα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας (ΑΑΕΕ) δείχνουν ότι παρά την εμφάνιση αυξημένων υπερωριών, άρα και τη σημαντική συμμόρφωση των επιχειρήσεων, οι παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας σε σχέση με τη χρήση της ψηφιακής κάρτας βρίσκονται πλέον στην πρώτη θέση. Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκαν 1.079 παραβάσεις για την ψηφιακή κάρτα εργασίας (επιβλήθηκαν πρόστιμα 3.868.800 ευρώ), 299 παραβάσεις για τα χρονικά όρια εργασίας, την εβδομαδιαία ανάπαυση και τις αργίες (πρόστιμα 628.350 ευρώ) και 170 παραβάσεις για υπέρβαση του χρόνου εργασίας (πρόστιμα 298.000 ευρώ).

Στην πράξη, σχεδόν 6 στις 10 παραβάσεις σχετίζονται με το ωράριο απασχόλησης και την καταγραφή των ωρών άφιξης και αποχώρησης από τους χώρους εργασίας.

Ο περιορισμός της «μαύρης» ή υποδηλωμένης εργασίας έχει ως συνέπεια και τη σημαντική αύξηση τόσο των εσόδων του ΕΦΚΑ, όσο και των εισοδημάτων των εργαζομένων, οι οποίοι πλέον βλέπουν σε μεγάλο βαθμό μισθούς που τουλάχιστον αντιστοιχούν στις πραγματικές ώρες εργασίας. Η ψηφιακή κάρτα καταγράφει σε πραγματικό χρόνο την προσέλευση και αποχώρηση του εργαζομένου και αυτό, όταν το χτύπημα δεν γίνεται από τον εργοδότη ή τον προϊστάμενο, δυσκολεύει την καταστρατήγηση του ωραρίου, τη μη δήλωση υπερωριών ή ακόμα και τη μη δήλωση του εργαζομένου. Ετσι, ενισχύεται η διαφάνεια στην ελληνική αγορά εργασίας και βελτιώνεται η ασφάλεια των εργαζομένων.

Αυτό είναι και το επιχείρημα του υπουργείου Εργασίας, το οποίο εντός του φθινοπώρου αναμένεται να προωθήσει προς ψήφιση από τη Βουλή σχέδιο νόμου μέσω του οποίου θα επιτραπεί η απασχόληση σε έναν εργοδότη, ως και 13 ώρες την ημέρα, θα θεσμοθετηθεί η υπερωρία σε περιπτώσεις εκ περιτροπής απασχόλησης και θα γίνει πιο ευέλικτο το πλαίσιο διευθέτησης του χρόνου εργασίας, ακόμη και σε εβδομαδιαία βάση.

Οι διατάξεις αυτές αποκτούν, άλλωστε, ιδιαίτερη σημασία σε μια περίοδο που η έλλειψη εργατικού δυναμικού, ειδικά σε κλάδους όπως η εστίαση, ο τουρισμός, η μεταποίηση και το εμπόριο, εξελίσσεται σε σοβαρό δομικό πρόβλημα για την αγορά εργασίας. Στο πλαίσιο αυτό, οι επιχειρήσεις θα έχουν τη δυνατότητα – πάντα με τη συναίνεση του εργαζομένου και την τήρηση των νομικών προϋποθέσεων – να εφαρμόζουν προγράμματα που ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους, χωρίς να παραβιάζουν βασικά εργασιακά δικαιώματα.

Έτσι, για παράδειγμα, σε καταστήματα μαζικής εστίασης, ειδικότητες όπως μάγειρες, λάντζες, βοηθητικό προσωπικό κλπ. θα μπορούν να υπαχθούν σε εκ περιτροπής εργασία και να επωφεληθούν από υπερωριακή απασχόληση, ακόμη και 13 ώρες, 3 ημέρες την εβδομάδα, με 40% προσαύξηση για τις υπερωρίες, εφόσον το επιθυμούν.

«Βλέπουν» περισσότερες κενές θέσεις το 2026

Ειδικά στον τουρισμό και επισιτισμό, όπου σε περιόδους αιχμής (καλοκαίρι, γιορτές) είναι συχνό φαινόμενο η υπερεργασία, η ψηφιακή κάρτα λειτούργησε ως «φρένο» σε ακραίες περιπτώσεις καταστρατήγησης εργασιακών δικαιωμάτων. Κάποιοι βέβαια προτίμησαν να μη λειτουργήσουν, παρά να ανοίξουν και να πληρώσουν πολύ υψηλότερες αμοιβές προκειμένου να προσελκύσουν τους κατάλληλους εργαζομένους και να τηρήσουν τη νομιμότητα. Επιχειρήσεις που τηρούσαν, άλλωστε, και στο παρελθόν τη νομιμότητα και… μειονεκτούσαν έναντι εκείνων που λειτουργούσαν παρατύπως, πλέον, μέσω της γενικευμένης χρήσης της ψηφιακής κάρτας βλέπουν την αγορά να εξορθολογίζεται.

Καθώς βέβαια η συμμόρφωση με το νέο σύστημα απαιτεί τεχνικό εξοπλισμό, εκπαίδευση και λογιστική υποστήριξη, υπάρχει από πλευράς των μικρών και εποχικών επιχειρήσεων, το επιχείρημα ότι δεν είναι ακόμη έτοιμες για τη χρήση της ψηφιακής κάρτας, όπως και ότι το κόστος είναι πολύ σημαντικό και τα έξοδά τους ήδη πολύ αυξημένα.

Αντιδράσεις προκαλούνται κυρίως από τις επιχειρήσεις του τουρισμού και του επισιτισμού σε τουριστικές περιοχές, που κατά κόρον βασίζονται σε ευέλικτα ωράρια και ταχείες προσλήψεις, υποστηρίζοντας ότι η εφαρμογή της κάρτας έχει φέρει πρόσθετα γραφειοκρατικά ή τεχνικά εμπόδια στην άμεση κάλυψη αναγκών προσωπικού. Επισημαίνουν μάλιστα πως σε ορισμένες περιπτώσεις, ειδικά σε οικογενειακές επιχειρήσεις ή σε νησιά, η ευελιξία στο ωράριο είναι «αμοιβαία συμφωνημένη» και η χρήση της ψηφιακής καταγραφής «δεσμεύει υπερβολικά» τόσο τους εργαζομένους όσο και τους εργοδότες.

«Οφείλουν οι εργοδότες να συμμορφωθούν», δηλώνει κατηγορηματικά στην «Κ» ο πρόεδρος των εργαζομένων σε τουρισμό και επισιτισμό Γιώργος Χότζογλου, ξεκαθαρίζοντας ότι θα πρέπει όλες ανεξαιρέτως οι επιχειρήσεις να αποκτήσουν κουλτούρα επιχειρείν, γιατί σε διαφορετική περίπτωση οι σημερινές εκατοντάδες χιλιάδες κενές θέσεις εργασίας θα πολλαπλασιαστούν, με αποτέλεσμα να λειτουργήσουν ως τροχοπέδη για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.

Ο Γιάννης Χατζηθεοδοσίου, πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, αφού ξεκαθαρίζει ότι η χρήση και η επέκταση της ψηφιακής κάρτας εργασίας βρίσκεται στον σωστό δρόμο, καθώς προστατεύει τα δικαιώματα των εργαζομένων από καταχρηστικές πρακτικές, όπως είναι η καταστρατήγηση των ωραρίων, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να δουλεύουν 15 ή και παραπάνω ώρες την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα για το σύνολο των καλοκαιρινών μηνών, επισημαίνει πως οδηγεί και αρκετές επιχειρήσεις σε δραστική μείωση της λειτουργίας τους.

Επιβεβαιώνοντας το ρεπορτάζ της «Καθημερινής», ο κ. Χατζηθεοδοσίου τονίζει ότι πολλές επιχειρήσεις, κυρίως του επισιτισμού, κλείνουν αρκετές ώρες νωρίτερα απ’ ό,τι συνήθως, αναγκάζοντας πολλές φορές τους πελάτες να φύγουν νωρίτερα από την ώρα που σχεδίαζαν, ή δεν ανοίγουν κάποιες ημέρες της εβδομάδας, που παραδοσιακά η κατανάλωση είναι μικρότερη. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΕΕΑ, το πρόβλημα οφείλεται κατά κύριο λόγο στα τεράστια κενά που υπάρχουν στην αγορά εργασίας και όχι τόσο στη χρήση της ψηφιακής κάρτας, εκτιμώντας ότι του χρόνου, όταν και οι έλεγχοι από την Ανεξάρτητη Αρχή Επιθεώρησης Εργασίας εντατικοποιηθούν και γίνουν λιγότερο ελαστικοί καθώς η χρήση της κάρτας θα ωριμάζει, τότε το πρόβλημα θα γιγαντωθεί.

Η έλλειψη τουλάχιστον 30.000 εργαζομένων μόνο στον τομέα του επισιτισμού είναι, σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΓΣΕΒΕΕ Γιώργο Καββαθά, η κύρια αιτία για τον περιορισμό των ωρών ή ημερών λειτουργίας των επιχειρήσεων, φέτος το καλοκαίρι. Η αύξηση του κόστους που επιφέρει η χρήση της ψηφιακής κάρτας είναι, βεβαίως, μια ακόμη αιτία, όπως άλλωστε και η πτώση του τζίρου των καταστημάτων που δραστηριοποιούνται στην εστίαση, με τον κ. Καββαθά να εκτιμά, από τα πρώτα στοιχεία που έχει η συνομοσπονδία στη διάθεσή της, πως ανάλογα με την περιοχή, η μείωση του τζίρου κυμαίνεται από 10% έως και 30%.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ιδίως σε οικογενειακές επιχειρήσεις ή σε νησιά, η ευελιξία στο ωράριο είναι «αμοιβαία συμφωνημένη» για να λειτουργήσουν.

Διαβάστε επίσης:

Αλλάζει το τουριστικό μοντέλο: Αργολίδα με μεγάλη «πίεση» εσόδων στην εστίαση και στα ξενοδοχεία (εικόνες)

Ψηφιακή κάρτα εργασίας: 2,1 εκατ. δηλωμένες υπερωρίες το πρώτο πεντάμηνο του 2025

Επιθεώρηση Εργασίας: Νέα ψηφιακά εργαλεία για τον εντοπισμό παραβατικότητας

Υπερωρίες στα ξενοδοχεία: Τα πραγματικά νούμερα, σύμφωνα με την ΠΟΞ

Πηγές: moneyreview.gr, εφημερίδα Καθημερινή

Βρισκόμαστε στην περίοδο που κορυφώνεται η τουριστική κίνηση σε όλη την Αργολίδα και όλοι προσδοκούν οι επόμενες ημέρες να είναι καλύτερες σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα του καλοκαιριού, καθώς διανύουμε μια νέα συνθήκη, και θα πρέπει όσοι ζουν από τη συγκεκριμένη «βαριά βιομηχανία» της χώρας, να αναθεωρήσουν πράγματα και καταστάσεις και να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες.

Στον νομό μας και σε κατεξοχήν τουριστικές περιοχές, όπως στην Ερμιονίδα (αλλάζει άρδην και η μορφή τουρισμού με τα νέα θέρετρα που ετοιμάζονται), στο Ναύπλιο, στο Τολό, τα έσοδα στην εστίαση έχουν «ροκανιστεί» πολύ, ενώ μεγάλη «πίεση» υπάρχει και στα ξενοδοχεία. Πολλά από τα δεδομένα προηγούμενων ετών δεν είναι, πλέον, χειροπιαστά, και δεν είναι υπερβολή να λέγαμε ότι «κλαίνε» καταστηματάρχες και επιχειρηματίες. «H φετινή σεζόν είναι πεσμένη 30%. Η τοπική κοινωνία – οικονομία είναι σε απόγνωση», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι όλο και περισσότεροι επισκέπτες, όσοι έχουν χρήματα, προτιμούν να νοικιάζουν ιδιωτικές κατοικίες για τη διαμονή τους αντί να επιλέγουν ξενοδοχεία. Η τάση αυτή έχει οδηγήσει σε τεράστια αύξηση των καταλυμάτων βραχυχρόνιας μίσθωσης. Αυτό σημαίνει ότι οι επισκέπτες προτιμούν, πλέον, να αγοράζουν προϊόντα και να τρώνε… μέσα! Ο κόσμος αλλάζει, ο τουρισμός αλλάζει, και μαζί του αλλάζει και ο τρόπος που ταξιδεύουμε και κάνουμε διακοπές, ήδη για το 2026 αναμένονται, επίσης, νέα δεδομένα.

Ακόμα και σε ξενοδοχεία υψηλής κατηγορίας, οι παραγγελίες φαγητού γίνονται πλέον μέσω delivery. Οι επαγγελματίες μιλούν για «τουρισμό της μίας selfie» – πολλή βόλτα, λίγη κατανάλωση, όπως αναφέρεται και στην εφημερίδα «Αναγνώστης»…

Από εκεί και πέρα, έχει πέσει πολύ η παρουσία Ελλήνων τουριστών και επισκεπτών από άλλα μέρη της χώρας. Ειδικά σε καταστήματα εστίασης και διασκέδασης είναι είδος προς… εξαφάνιση οι συμπατριώτες μας! Όσον αφορά στους ξένους επισκέπτες, να τονίσουμε ότι έχουν παίξει τον ρόλο τους η γενικότερη κατάσταση στην Ευρώπη (κυρίως οικονομική), αλλά και το πώς έχουν διαμορφωθεί οι γεωπολιτικοί συσχετισμοί με πολέμους σχετικά κοντά μας, αυξάνοντας και τις μεταναστευτικές ροές.   

Πλέον είναι κάτι παραπάνω από αναγκαστική η στροφή και στις εναλλακτικές μορφές τουρισμού, όπως ο αγροτουρισμός, ο εκκλησιαστικός τουρισμός, η προβολή ιστορικών μνημείων, όλα αυτά μέσω της παροχής υψηλών υπηρεσιών σε όλα τα επίπεδα που αφορούν τη διαμονή σε γη και θάλασσα. Και αναφέρουμε τη θάλασσα, καθώς είναι πολλά τα σκάφη και τα πλοία που έρχονται.

Ο τουριστικός τομέας αποτελείται από ένα «παζλ» υπηρεσιών που θα πρέπει να προσφέρονται στην καλύτερη δυνατή έκδοση. Όπως για παράδειγμα γαστρονομία υψηλού επιπέδου, αλλά και οι υποδομές που έχουμε, το καλό οδικό δίκτυο με εύκολη πρόσβαση σε σημαντικά σημεία, το νερό, η αποχέτευση κ.α. Η αξιοποίηση κάθε σημείου της περιοχής μας είτε σε θάλασσα, είτε σε βουνό, είτε σε λίμνες, με ανάδειξη κάθε μορφής εικόνας και ιστορίας. Όλα παίζουν τον ρόλο στην προσφορά υπηρεσιών, πόσω μάλλον τώρα που ο επισκέπτης μετράει πολύ πόσα θα ξοδέψει και σε ποιες υπηρεσίες. 

Όσον αφορά στο ελληνικό real estate έχουμε «απόβαση» Ισραηλινών επενδυτών, ενώ κάποιοι προέρχονται από την Ουκρανία. Όλα αυτά και λόγω των πολέμων, αγοράζοντας σε συγκεκριμένες περιοχές ακίνητα, ξοδεύοντας καλά ποσά, ψάχνοντας και ευκαιρίες. Η Αθήνα παραμένει, πάντως, ο βασικός κόμβος ενδιαφέροντος. Στην Πελοπόννησο, η Gnosis Investments, με χρηματοδότηση και από ισραηλινά funds, προωθεί το φιλόδοξο έργο «Saladi Resort» στην Αργολίδα, συνολικής επένδυσης άνω των 266 εκατ. ευρώ. Η ίδια εταιρεία συνεργάζεται με τη Radisson σε ακόμα δύο projects στο κέντρο της Αθήνας: το «Radisson RED Mitropoleos Square» και το «Radisson Theatrou Square».

«Η φούσκα του τουρισμού στο Ναύπλιο θα σκάσει εκκωφαντικά. Οι τουρίστες φέτος είναι σαφώς λιγότεροι στο Ναύπλιο και στο Τολό που έχω άποψη. Προσπαθούν ηλιθίως από τον Δήμο να χρυσώσουν το χάπι με αναξιόπιστες μετρήσεις.

Ας ρωτήσουν τους επαγγελματίες του κλάδου για φετινή πτώση του τουριστικού προϊόντος για να τους ανοίξουν τα μάτια. Το να χαϊδεύεις τα αυτιά των επιχειρηματιών για ψήφους και να μη λες την αλήθεια – εκτός αν είσαι άσχετος – τότε είσαι ακατάλληλος να υπηρετείς τον τουρισμό από θέση δημοτική.

Υπεύθυνη δεν είναι μόνο η κυβερνητική απραξία και η δημοτική αναρχία. Υπεύθυνοι είναι και οι ίδιοι οι επιχειρηματίες υγειονομικού ενδιαφέροντος που έχουν υποβιβάσει κάθετα την γαστρονομική ποιότητα.

Εκτός από δύο τρία μαγαζιά που έχουν μια αποδεκτή τουλάχιστον ποιότητα, τα περισσότερα είναι κάτω του μετρίου. Επίσης τα καταστήματα delivery που εξυπηρετούν τα Airbnb – όπως έχω μάθει – ακόμα χειρότερα.

Ήδη οι τουρίστες έρχονται οι περισσότεροι για μια μέρα χωρίς να διανυκτερεύσουν. Μη έχουμε σαν μέτρο τον δεκαπενταύγουστο.

Αν δεν υπάρξει μια αλλαγή στα πράγματα για το τουριστικό προϊόν στην περιοχή του Ναυπλίου, τα νέα θα είναι χείριστα. Θα έχουμε στο μέλλον τεκτονικές αλλαγές», τονίζει ο Τάσος Ηλιάδης στο προφίλ του στο Facebook.

Όλα τα παραπάνω είναι απόρροια των όσων αφουγκραζόμαστε από κόσμο που επισκέπτεται τα μέρη μας, αλλά και από ανθρώπους που ζουν από τον τουρισμό. 

Εμείς θα σας παρουσιάσουμε παρακάτω και σχετικά θέματα (έρευνες, στοιχεία και από Μέσα) που αφορούν όσα σας αναφέραμε για τον τουρισμό και τη νέα τάξη πραγμάτων.

Αλλάζει το τουριστικό μοντέλο: «Ροκανίζονται» τα έσοδα της εστίασης – Πίεση στα ξενοδοχεία

Όπως αναφέραμε, όλο και περισσότεροι επισκέπτες προτιμούν να νοικιάζουν ιδιωτικές κατοικίες για τη διαμονή τους αντί να επιλέγουν ξενοδοχεία. Η τάση αυτή έχει οδηγήσει σε τεράστια αύξηση των καταλυμάτων βραχυχρόνιας μίσθωσης. Σχετικό θέμα φιλοξένησε το «dnews.gr»:

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία από τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών, οι πτήσεις το διάστημα Ιανουαρίου-Ιουλίου 2025 ανήλθαν σε 159.665, σημειώνοντας αύξηση 6,2% σε σχέση με πέρυσι. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή ήταν η άνοδος των διεθνών πτήσεων, που έφτασε το 9,7%. Παρά την εντυπωσιακή άνοδο στις αφίξεις τουριστών και τις διαδοχικές αυξήσεις στις πτήσεις και τα δρομολόγια, η εφετινή τουριστική σεζόν δεν συνοδεύεται από ανάλογη άνοδο στα έσοδα των ξενοδοχείων και της εστίασης.

Αντίθετη πορεία για τουριστικές επιχειρήσεις

Αντιθέτως, σε πολλούς δημοφιλείς προορισμούς της χώρας, ο κύκλος εργασιών των τουριστικών επιχειρήσεων είτε παραμένει στάσιμος είτε καταγράφει πτώση. Ο λόγος δεν βρίσκεται στη μείωση της ζήτησης, αλλά στην αλλαγή του τρόπου με τον οποίο οι τουρίστες επιλέγουν να ταξιδεύουν και να διαμένουν – και η εξάπλωση της βραχυχρόνιας μίσθωσης τύπου «Airbnb» βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της αλλαγής.

Το φαινόμενο έχει πλέον παγιωθεί: όλο και περισσότεροι επισκέπτες προτιμούν να νοικιάζουν ιδιωτικές κατοικίες για τη διαμονή τους αντί να επιλέγουν ξενοδοχεία. Η τάση αυτή έχει οδηγήσει σε τεράστια αύξηση των καταλυμάτων βραχυχρόνιας μίσθωσης. Τον Ιούνιο του 2025, οι διαθέσιμες κλίνες σε «Airbnb» ανήλθαν σε 1.061.000, ξεπερνώντας κατά 166.000 τις αντίστοιχες των ξενοδοχείων. Ταυτόχρονα, ο αριθμός των ενεργών καταλυμάτων άγγιξε τις 242.000, σημειώνοντας αύξηση 7,5% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος.

Αν και αυτή η μετατόπιση φαινομενικά ενισχύει τη διαθεσιμότητα σε τουριστικό κατάλυμα, έχει σοβαρές επιπτώσεις στο οργανωμένο τουριστικό προϊόν, ξεκινώντας από τον ξενοδοχειακό κλάδο. Τα ξενοδοχεία, τα οποία είναι υποχρεωμένα να τηρούν αυστηρούς κανόνες λειτουργίας, να επενδύουν σε προσωπικό, υποδομές και αδειοδοτήσεις, βρίσκονται σε αθέμιτο ανταγωνισμό με χιλιάδες ακίνητα που λειτουργούν ως επαγγελματικά καταλύματα χωρίς αντίστοιχες υποχρεώσεις.

Οι επιπτώσεις είναι ήδη ορατές

Σε τουριστικούς προορισμούς όπως η Κρήτη, η Χαλκιδική και η Σαντορίνη, η μέση πληρότητα των ξενοδοχείων έχει μειωθεί σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, ενώ για πρώτη φορά φέτος αρκετές μονάδες προχώρησαν σε εκπτώσεις ακόμα και για τον μήνα Αύγουστο – κάτι ασυνήθιστο για την «καρδιά» της σεζόν. Η διαθεσιμότητα δωματίων παραμένει υψηλή, παρότι οι αφίξεις συνεχίζουν να αυξάνονται.

Παράλληλα, ο αντίκτυπος επεκτείνεται και στον χώρο της εστίασης. Τα τουριστικά έσοδα από εστιατόρια, καφέ και συναφείς επιχειρήσεις παρουσιάζουν πτώση σε περιοχές όπου κυριαρχούν τα «Airbnb». Ο λόγος είναι πρακτικός: οι επισκέπτες που διαμένουν σε κατοικίες με κουζίνα καταναλώνουν λιγότερο εκτός σπιτιού. Οι αγορές από super market, τα γεύματα εντός του καταλύματος και η αυτονομία που παρέχει η βραχυχρόνια μίσθωση αλλάζουν τη συνήθη συμπεριφορά του παραδοσιακού τουρίστα, ο οποίος στο ξενοδοχείο καταναλώνει περισσότερο και αφήνει μεγαλύτερο αποτύπωμα στην τοπική οικονομία.

Ένας ακόμη κρίσιμος παράγοντας είναι η μείωση της μέσης διάρκειας διαμονής. Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται σαφής τάση προς τα σύντομα ταξίδια: επισκέψεις 2-4 ημερών αντί για τις παραδοσιακές 5-7 διανυκτερεύσεις. Αυτή η αλλαγή, σε συνδυασμό με την ευκολία εύρεσης οικονομικών καταλυμάτων βραχυχρόνιας μίσθωσης, μειώνει το συνολικό ποσό που δαπανάται ανά τουρίστα. Οι τουρίστες ταξιδεύουν με περιορισμένο προϋπολογισμό, συχνά μόνο με χειραποσκευή, εστιάζοντας κυρίως σε εμπειρίες και δραστηριότητες, ενώ ξοδεύουν λιγότερα σε φαγητό, ψώνια ή σουβενίρ.

Αξιοσημείωτο είναι ότι, παρά την πληθώρα διαθέσιμων κλινών μέσω «Airbnb», η μέση πληρότητα αυτών των καταλυμάτων είναι αισθητά χαμηλότερη από εκείνη των ξενοδοχείων – σύμφωνα με τη Eurobank, το ποσοστό κυμαίνεται στο 30,1% για τις βραχυχρόνιες μισθώσεις, έναντι 56,1% για τα ξενοδοχεία. Παρ’ όλα αυτά, η συνεχής αύξηση του αριθμού τους ασκεί πίεση στην αγορά, οδηγώντας σε υπερπροσφορά και πιέζοντας προς τα κάτω τις τιμές, ειδικά για τους επαγγελματίες του τουριστικού κλάδου που αδυνατούν να ανταγωνιστούν οικονομικά τις ανεπίσημες πλατφόρμες.

Η γεωγραφική εξάπλωση των «Airbnb» έχει φτάσει πλέον και σε μικρούς, παραδοσιακούς οικισμούς ή αγροτικές περιοχές, όπου ιδιοκτήτες εκμεταλλεύονται την τουριστική ζήτηση για να μετατρέψουν κατοικίες σε τουριστικά καταλύματα. Το φαινόμενο δεν πλήττει μόνο τον οργανωμένο τουρισμό, αλλά προκαλεί και προβλήματα σε τοπικές κοινωνίες, καθώς ανεβάζει τις τιμές ενοικίασης κατοικιών για τους μόνιμους κατοίκους και αλλοιώνει τη δομή των γειτονιών.

Παρά τις συνεχείς προειδοποιήσεις από θεσμικούς φορείς και επαγγελματικές ενώσεις, οι ρυθμιστικοί μηχανισμοί παραμένουν αδύναμοι. Η απουσία ενός ενιαίου και αυστηρού θεσμικού πλαισίου για τη βραχυχρόνια μίσθωση επιτρέπει τη συνέχιση της πρακτικής αυτής χωρίς ουσιαστικό έλεγχο, εντείνοντας τις ανισορροπίες στην αγορά. Η συζήτηση πλέον δεν περιορίζεται στην ισότητα μεταξύ διαφορετικών μορφών τουριστικής φιλοξενίας, αλλά επεκτείνεται και στο μέλλον της εστίασης, της φιλοξενίας και συνολικά της τουριστικής οικονομίας.

Ναύπλιο: Η τουριστική «φούσκα» που απειλεί την τοπική οικονομία

Στις φωτογραφίες, το Ναύπλιο δείχνει πιο ζωντανό από ποτέ: σοκάκια με κόσμο, παραλιακή βόλτα γεμάτη τουρίστες, πλατείες που ασφυκτιούν. Στους ισολογισμούς των επαγγελματιών όμως, η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική: μειωμένη κατανάλωση, τραπέζια με λειψές παραγγελίες και έσοδα που δεν καλύπτουν ούτε τα βασικά έξοδα. Σχετικό θέμα φιλοξένησε ο «Αναγνώστης»…

Ενώ πολλοί περπατούν στα σοκάκια, λίγοι πραγματικά επιλέγουν να ξοδέψουν. Εστιατόρια αναφέρουν ότι συχνά παρατηρούν επισκέπτες που περιορίζονται σε έναν καφέ ή ένα ελαφρύ σνακ, ή ακόμη προτιμούν να παραγγείλουν στο δωμάτιο παρά να κάτσουν σε τραπέζι. Η αγορά δυσκολεύεται να «πιάσει» την τουριστική κίνηση – ζει από την εικόνα, όχι από την ουσιαστική δαπάνη. Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες πόλεις της Πελοποννήσου.

Ναύπλιο κόσμος τουρίστες

Ακόμα και σε ξενοδοχεία υψηλής κατηγορίας, οι παραγγελίες φαγητού γίνονται πλέον μέσω delivery. Οι επαγγελματίες μιλούν για «τουρισμό της μίας selfie» – πολλή βόλτα, λίγη κατανάλωση.

Η κίνηση κορυφώνεται τον Δεκαπενταύγουστο και στα μεγάλα τριήμερα, αφήνοντας τους υπόλοιπους μήνες σε τέλμα. Χωρίς στρατηγική για να σπάσει η εποχικότητα, η πόλη εξαρτάται επικίνδυνα από ελάχιστες ημέρες αιχμής.

Το Ναύπλιο δίνει την εικόνα ενός προορισμού που ευημερεί. Όμως, πίσω από την εικόνα, οι επαγγελματίες μετρούν απώλειες, ακόμη και στις μέρες της «κορυφής» του καλοκαιριού.

Η εποχικότητα που στραγγαλίζει

Η τουριστική ζωή της πόλης περιστρέφεται γύρω από λίγες περιόδους υψηλής επισκεψιμότητας. Αντίθετα, τους υπόλοιπους μήνες, τα καταστήματα και τα εστιατόρια ερημώνουν. Αυτό δημιουργεί ένα κύκλο αβεβαιότητας, όπου οι επιχειρηματίες αναζητούν να καλύψουν το χαμένο «έδαφος» σε λίγες μόνο ημέρες κρίσης.

Παράλληλα η προσπάθεια για τουριστική ανάπτυξη έχει εξαλείψει τον κοινωνικό και οικονομικό ιστό της παλιάς πόλης. Επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται μακριά από τα κεντρικά τουριστικά σημεία παραπονιούνται πως η αγορά κατάντησε «τοπίο προς χρήση», χωρίς ουσιαστική σχέση με την καθημερινότητα της πόλης. Επίσης η συνεχής μετατροπή κατοικιών σε βραχυχρόνιες μισθώσεις αλλοιώνει τον χαρακτήρα της πόλης.

Ο τουρίστας της φωτογραφίας, όχι της εμπειρίας

Πολλοί, επισημαίνουν ένα γενικότερο πρόβλημα: Τουρίστες που περιορίζονται σε μια «φωτογραφία» ή μια βόλτα, χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον για την τοπική εμπειρία και προϊόντα.

Πολλοί τουρίστες δεν κατοικούν, μάλιστα, μέσα στο Ναύπλιο, αλλά μένουν σε φθηνότερα καταλύματα στην ευρύτερη Αργολίδα ή στο Άργος – και επισκέπτονται την πόλη για λίγες ώρες, χωρίς ουσιαστική δαπάνη.

Το Ναύπλιο έχει επενδύσει στη φωτογραφία και το Instagram, αλλά όχι σε εμπειρίες που παρακινούν τον επισκέπτη να ξοδέψει και να ξαναγυρίσει. Το αποτέλεσμα; Μια πόλη που εντυπωσιάζει στα social media, αλλά δεν τροφοδοτεί την οικονομία της.

Πώς μπορεί να σωθεί η αγορά

Η πόλη πρέπει να στηρίξει προσφορές που συνδυάζουν διαμονή, τοπική εστίαση, πολιτιστικές δραστηριότητες και θεματικά events. Οι επισκέπτες να μην είναι πελάτες μίας επίσκεψης, αλλά να αποκτούν λόγους να επενδύσουν στο χρόνο και τα χρήματά τους στην πόλη.

Δράσεις, όπως μικρά φεστιβάλ, πολιτιστικά event εκτός Αυγούστου, θεματικές γαστρονομικές προτάσεις ή αθλητικά happenings, μπορούν να προσδώσουν διάρκεια και ουσιαστικό λόγο παρουσίας επισκεπτών καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Προφανές είναι ότι πρέπει να αλλάξει η στόχευση με προσέλκυση κοινού που ξοδεύει, όχι απλώς περνά.

Ναύπλιο: Ο θρύλος που φθίνει

Το Ναύπλιο έχει την εικόνα και την ιστορία ενός θρύλου, αλλά η οικονομική του φθίνει. Αν παραμείνει πόλη-«σκηνικό», αφορά μόνο την κάμερα και όχι τους επισκέπτες που θέλουν να βιώσουν και να καταναλώσουν.

Η πρόκληση είναι να επανεφεύρει τον τουρισμό της ως βιώσιμο, πολυεπίπεδο, καταναλωτικό και αυθεντικό. Όχι μόνο να προσελκύει, αλλά να προσφέρει — και την ίδια στιγμή να ενισχύει την τοπική αγορά.

Αν η τάση αυτή συνεχιστεί, το Ναύπλιο κινδυνεύει να μετατραπεί σε ένα υπαίθριο σκηνικό για φωτογραφίες – όμορφο, αλλά άδειο από οικονομική ζωή. Η πόλη χρειάζεται επειγόντως μια στρατηγική που να βάζει στο επίκεντρο τον επισκέπτη – καταναλωτή, όχι απλώς τον περαστικό φωτογράφο.

Τι θα αλλάξει στον τουρισμό της Ελλάδας το 2026

Ο κόσμος αλλάζει, και μαζί του αλλάζει και ο τρόπος που ταξιδεύουμε. Ενδιαφέρον έχει το θέμα που φιλοξενεί το «clickatlife.gr», σχετικά με τις αλλαγές που έρχονται και το 2026 στον τουρισμό στην Ελλάδα:

Μετά το τέλος των πολεμικών συγκρούσεων στο Ιράν, ο παγκόσμιος τουρισμός βρίσκεται σε μια φάση επαναπροσδιορισμού. Οι γεωπολιτικές αναταράξεις μπορεί να έχουν κοπάσει, αλλά η αβεβαιότητα στον διεθνή χάρτη είναι ακόμα εδώ και επηρεάζει άμεσα την ψυχολογία των ταξιδιωτών. Συν τοις άλλοις, οι διακυμάνσεις των δασμολογικών επιβολών από την αμερικανική κυβέρνηση έχουν επίπτωση στο διαθέσιμο εισόδημα για διακοπές που μπορεί να μην έχει φανεί ακόμα στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, αλλά είναι αναμενόμενο.

Σύμφωνα με την ομάδα της «MTC Group», υπό τον Νότη Μαρτάκη και τη συμβολή της δημοσιογράφου Βάγιας Σεραφειμίδου, ειδικής στη διαχείριση φιλοξενίας και τουριστικών εμπειριών, η Ελλάδα καλείται να κινηθεί στρατηγικά, όχι απλώς για να ανταπεξέλθει στις νέες συνθήκες, αλλά για να αναδειχθεί ως ασφαλής, αυθεντικός και ευέλικτος προορισμός, σε μια περίοδο που ο ταξιδιώτης δεν ψάχνει απλώς διακοπές, αλλά σιγουριά, ποιότητα και ουσία.

Ταξιδεύουμε με το μυαλό, όχι μόνο με τη βαλίτσα

Ακόμα και αν η Ελλάδα δεν εμπλέκεται στις συγκρούσεις, η γεωγραφική της γειτνίαση με «ευαίσθητες» περιοχές επηρεάζει την αντίληψη των τουριστών από μακρινές αγορές όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Ασία. Οι αποφάσεις για ταξίδια πλέον βασίζονται περισσότερο στο αίσθημα ασφάλειας και λιγότερο σε προσφορές και εικόνες με παραλίες. Η εικόνα μετρά και η Ελλάδα έχει ισχυρή. Πολιτική σταθερότητα, σύγχρονες υποδομές, απουσία συγκρούσεων και μια πολιτισμική ταυτότητα που εμπνέει εμπιστοσύνη. Με άλλα λόγια, έχει όλα τα εφόδια να γίνει η πρώτη επιλογή σε ένα απαιτητικό διεθνές κοινό.

Ώρα για rebranding: από «ήλιος και θάλασσα» σε «εμπειρία και αυθεντικότητα»

Ο τουρισμός του 2026 θέλει κάτι παραπάνω από καρτποσταλικές παραλίες. Οι ταξιδιώτες αναζητούν εμπειρίες με νόημα: ήσυχα μέρη, πολιτισμό, ευεξία, θρησκευτική αναζήτηση, αυθεντικότητα. Εδώ, η Ελλάδα μπορεί να παίξει δυνατά, αρκεί να επενδύσει σε στρατηγικές που δίνουν βάθος στο τουριστικό της προϊόν, με έμφαση στην ποιότητα, την πολιτιστική εμπειρία και τη βιωσιμότητα.

Η ανάδειξη νέων, λιγότερο προβεβλημένων προορισμών, η παράταση της τουριστικής περιόδου και η ενίσχυση του εσωτερικού τουρισμού είναι μόνο μερικά από τα «κλειδιά» του νέου τουριστικού μοντέλου, ενώ η αξιοποίηση θεματικών μορφών τουρισμού –όπως ο πολιτιστικός, ο θρησκευτικός και ο τουρισμός ευεξίας– μπορεί να αποτελέσει μοχλό διαφοροποίησης και ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας. Σε περιόδους διεθνούς αστάθειας, οι Έλληνες ταξιδιώτες μπορούν να λειτουργήσουν σαν σταθεροποιητικός πυλώνας, αρκεί να τους δοθούν τα σωστά κίνητρα.

Ποιότητα και προσβασιμότητα: Τα must-have του μέλλοντος

Ο ανταγωνισμός από γειτονικές χώρες είναι σκληρός, ειδικά στο επίπεδο των τιμών. Τι κάνει, λοιπόν, τη διαφορά; Η ποιότητα, η εικόνα και η προσβασιμότητα. Το κόστος αεροπορικής μετακίνησης είναι ένας παράγοντας που δεν πρέπει να αγνοείται: καταναλώνει μεγάλο μέρος του διαθέσιμου budget, αφήνοντας λιγότερα για την τοπική οικονομία. Γι’ αυτό, η επένδυση στη διευκόλυνση της πρόσβασης από το εξωτερικό είναι στρατηγικής σημασίας.

Το μέλλον του τουρισμού στην Ελλάδα γράφεται τώρα

Το 2026 δεν είναι η χρονιά της «εύκολης επιτυχίας» για τον ελληνικό τουρισμό, είναι όμως η χρονιά των έξυπνων επιλογών. Με στρατηγική διορατικότητα, στοχευμένη επικοινωνία και επένδυση στην εμπειρία του ταξιδιώτη, η Ελλάδα μπορεί όχι απλώς να σταθεί στις προκλήσεις, αλλά να αναδειχθεί σε ασφαλές καταφύγιο για τον σύγχρονο, συνειδητοποιημένο ταξιδιώτη. Η πρόκληση είναι μπροστά και είναι και ευκαιρία.

«Πολλοί δεν κάνουν διακοπές όχι επειδή δεν θέλουν, αλλά επειδή δεν μπορούν»

Χαρακτηριστικά και όσα αναφέρει η ψυχολόγος Argyriou Stella στο προφίλ της στο Facebook για τον κόσμο που δεν έχει… αφήσει την Αθήνα για διακοπές:

«Φέτος, η Αθήνα δεν άδειασε.

Οι δρόμοι είναι γεμάτοι, τα φανάρια ανάβουν σε ουρές που θυμίζουν Σεπτέμβρη και οι γειτονιές αντηχούν από φωνές που άλλοτε τέτοια εποχή θα έσβηναν σε κάποια παραλία. Δεν είναι απλώς ένα ασυνήθιστο καλοκαίρι.

Είναι ένας καθρέφτης της εποχής μας.

Ο κόσμος δεν έμεινε στην πόλη γιατί την αγάπησε ξαφνικά. Έμεινε γιατί οι αριθμοί δεν βγαίνουν. Τα ακτοπλοϊκά, τα ενοίκια, η βενζίνη, τα έξοδα διαμονής, όλα μαζί έγιναν δυσβάσταχτα.

Το "φεύγω τον Αύγουστο" έγινε "ίσως του χρόνου".

Κι έτσι, η Αθήνα γεμίζει από οικογένειες που οργανώνουν "ημερήσιες" σε κοντινές παραλίες, από νέους που ψάχνουν λίγη δροσιά στα πάρκα και από ηλικιωμένους που κοιτούν το κέντρο να βουίζει, σαν να μην άλλαξε τίποτα, ενώ αλλάξανε όλα.

Πίσω από τα μποτιλιαρίσματα και την κίνηση, υπάρχει μια σιωπηλή συνθήκη: πολλοί δεν κάνουν διακοπές όχι επειδή δεν θέλουν, αλλά επειδή δεν μπορούν.

Και αυτή η αλήθεια είναι πιο ηχηρή από κάθε κορνάρισμα στην Κηφισίας.

Όμως το καλοκαίρι δεν είναι απλώς εποχή. Είναι δικαίωμα στην ανάπαυση, στην απόσταση, στην ανάσα. Κι όταν αρχίζει να στερείται από ολοένα και περισσότερους, δεν μιλάμε πια για συνειδητή επιλογή, αλλά για αδιέξοδο που βαφτίστηκε καθημερινότητα.

Ας το δούμε λοιπόν όχι σαν "ένα περίεργο καλοκαίρι", αλλά σαν ένα σημάδι.

Πως κάτι δεν πάει καθόλου καλά όταν μια ολόκληρη πόλη μένει πίσω, όχι από επιλογή, αλλά από ανάγκη».

Στο «σφυρί» 47 ξενοδοχειακές μονάδες και τουριστικά καταλύματα στην Πελοπόννησο – Τα επτά είναι στην Αργολίδα

Προς πώληση έχουν βγει 47 ξενοδοχειακές μονάδες και τουριστικά καταλύματα στην Πελοπόννησο τις τελευταίες 30 ημέρες, μέσω ιστοσελίδων αγγελιών ακινήτων. Πρόκειται για 21 περισσότερα σε σύγκριση με τον Μάιο του 2024. Από αυτά, τα επτά βρίσκονται, μάλιστα, στην Αργολίδα, σε περιοχές όπως Ναύπλιο, Μυκήνες, Τολό, Νέα Κίος και Κρανίδι. Όπως ανέφερε το «iefimerida.gr», θέμα που φιλοξένησε και το «argolidaplanet.gr».

Η αυξημένη διαθεσιμότητα, για 4η συνεχόμενη χρονιά, σύμφωνα με το Πανελλαδικό Κτηματομεσιτικό Δίκτυο E-Real Estates, δείχνει μια σταθερή τάση στον συγκεκριμένο κλάδο, η οποία μεταφράζεται σε ακόμα μεγαλύτερους αριθμούς, καθώς ένα σημαντικό μέρος των μονάδων που διατίθενται προς πώληση δεν αναρτώνται σε ιστοσελίδες για ευνόητους λόγους.

Ποιες μονάδες κυριαρχούν στις αγγελίες

Η μεγαλύτερη διαθεσιμότητα, σύμφωνα με τις υπάρχουσες αναρτήσεις, αφορά κυρίως ξενοδοχεία μικρότερης κατηγορίας από 10 έως 30 δωμάτια, καθώς και τουριστικά καταλύματα που λειτουργούσαν όλα αυτά τα χρόνια σε οικογενειακή βάση, αποτελώντας βασικό πυλώνα της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας.

Οι λόγοι πίσω από το «κύμα» πωλήσεων

Οι οικονομικές εκκρεμότητες των επιχειρηματιών, οι συνεχείς κρίσεις, τα δάνεια και οι χρόνιες ρυθμίσεις, σε συνδυασμό με το υψηλό ενεργειακό κόστος, τον πληθωρισμό και τις αυξήσεις τιμών στην εφοδιαστική αλυσίδα, έχουν οδηγήσει σε συρρίκνωση εσόδων και ταυτόχρονη αύξηση εξόδων, πιέζοντας σημαντικά την βιωσιμότητα πολλών μονάδων.

Πίνακας με τα ξενοδοχεία στην Πελοπόννησο που είναι προς πώληση από το «ifimerida.gr»:

Απογοητευτικές οι αποδόσεις στην Πελοπόννησο και το 2024: Χαμηλά παραμένει ο τουριστικός κλάδος

Ούτε πέρσι (2024) δεν έκανε ένα μεγάλο βήμα ο τουριστικός κλάδος της Περιφέρειας Πελοποννήσου καθώς παρέμεινε σταθερό το περιφερειακό ποσοστό των διανυκτερεύσεων (3,9% επί του συνόλου στην Ελλάδα) και των αφίξεων (5,7% επί του συνόλου στην Ελλάδα) που πραγματοποιήθηκαν σε ξενοδοχεία, κάμπινγκ και ενοικιαζόμενα δωμάτια της Περιφέρειας Πελοποννήσου ενώ χαμηλή παρέμεινε και η πληρότητα (39,3%) των ξενοδοχείων.

Χαρακτηριστικό το θέμα που φιλοξένησε η εφημερίδα «Ελευθερία» (eleftheriaonline.gr) στην Καλαμάτα. Από το 2024 και γενικότερα τους προηγούμενους μήνες, φαινόταν ότι κάτι… αλλάζει!

Σύμφωνα με τα οριστικά στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ελληνική Στατιστική Αρχή, το 2024 σε σχέση με το 2023, σε ξενοδοχεία, κάμπινγκ και ενοικιαζόμενα δωμάτια της Περιφέρειας Πελοποννήσου οι αφίξεις αυξήθηκαν κατά 2,4% (3,8% η πανελλαδική αύξηση), οι διανυκτερεύσεις επίσης αυξήθηκαν κατά 2,7% (3,9% η πανελλαδική αύξηση), ενώ οριακή μείωση παρουσίασε από 39,4% σε 39,3% παρουσίασε η πληρότητα των ξενοδοχείων της Περιφέρειας Πελοποννήσου.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι ο ρυθμός αύξησης των αφίξεων και των διανυκτερεύσεων στην Περιφέρεια Πελοποννήσου είναι μικρότερος από το μέσο πανελλήνιο ρυθμό με συνέπεια να ανοίγει αντί να κλείνει η ψαλίδα με τις ανεπτυγμένες Περιφέρειες.

Αναλυτικά στοιχεία παρουσιάζονται στους πίνακες:

Το Άργος ξεχωρίζει διεθνώς ως value for money προορισμός

Την ίδια ώρα, μια σημαντική διάκριση απέσπασε το Άργος, η αρχαιότερη διαρκώς κατοικημένη πόλη της Ευρώπης, καθώς συμπεριλήφθηκε στη λίστα του διεθνούς περιοδικού «Time Out» με τους πιο προσιτούς ταξιδιωτικούς προορισμούς στην Ευρώπη για το 2025.

Ανάμεσα σε πόλεις όπως η Κρακοβία και το Πόρτο, το Άργος αναδείχθηκε ως εναλλακτικός προορισμός στην Πελοπόννησο, που προσφέρει χαμηλό κόστος διαμονής, αυθεντικές εμπειρίες και πλούσια ιστορική ταυτότητα.

Θέμα που φιλοξένησε ο «Αναγνώστης»:

Προσιτό και αυθεντικό: Το Άργος ως must επιλογή για ταξιδιώτες

Η συντάκτρια του άρθρου του «Time Out» περιγράφει το Άργος ως μια ήσυχη, φιλόξενη πόλη με τιμές διαμονής από 45 έως 60 ευρώ τη βραδιά, που επιτρέπει στον επισκέπτη να γνωρίσει την αυθεντική πλευρά της Ελλάδας, μακριά από τον μαζικό τουρισμό.

Με ορόσημα όπως το Αρχαίο Θέατρο, το προϊστορικό κάστρο του Λάρισα και τη Ρωμαϊκή Αγορά, το Άργος προσφέρει μια εμπειρία γεμάτη πολιτισμό και ιστορία, στην καρδιά της Πελοποννήσου.

Αργείτικα πεπόνια, τοπική κουζίνα και γαστρονομικά στέκια

Ξεχωριστή θέση στο άρθρο κατέχουν τα περίφημα αργείτικα πεπόνια, τα οποία χαρακτηρίζονται ως από τα πιο γευστικά στην Ελλάδα.

Παράλληλα, το περιοδικό προτείνει γνωστά στέκια για φαγητό, όπως το Κομπολογάκι, τα Μπακαλιαράκια, τον Μεζεδόκηπο, τον Ηλιόβολο και τον Μπατζάβαλη στο χωριό Καρατζά, αναδεικνύοντας τον γαστρονομικό πλούτο της περιοχής.

Μια… ανάσα από την Αθήνα και την Επίδαυρο

Το Άργος απέχει μόλις δύο ώρες από την Αθήνα, καθιστώντας το ιδανικό για εκδρομές στην Αρχαία Επίδαυρο, τα Μέθανα, το Κρανίδι, το Τολό, τον Γαλατά και την Καλλονή. Η γεωγραφική του θέση το καθιστά στρατηγική βάση για την ανακάλυψη της ευρύτερης περιοχής της Αργολίδας.

Αφαιρέθηκαν από την Ελλάδα 12 «Γαλάζιες Σημαίες», όπως έγινε γνωστό πριν από μερικές ημέρες και οι τέσσερις από αυτές αφορούν τον νομό Αργολίδας! Ποσοστό 33,3% για όλη τη χώρα, με αποτέλεσμα ο νομός μας να μην έχει, πλέον, παραλία με «Γαλάζια Σημαία».

Διανύουμε το 2025 και η Αργολίδα, ένας κατ’ εξοχήν τουριστικός νομός, δεν έχει μία παραλία που να πληροί τις προϋποθέσεις για Γαλάζια Σημαία. Βλέπετε, οι παραλίες Καραθώνα, Κονδύλι, Πλάκα (Δρέπανο), Τολό, όλες στον Δήμο Ναυπλιέων, που έφεραν επί χρόνια τη «Γαλάζια Σημαία» ως κόσμημα, έχασαν το βραβείο εν μέσω της φετινής σεζόν, εξαιτίας πλημμελούς οργάνωσης και αδυναμίας τήρησης των βασικών κριτηρίων.

Τα τελευταία χρόνια στη σχετική λίστα δεν υπάρχουν παραλίες από την Ερμιονίδα (τελευταία που είχε την διάκριση είναι η Χηνίτσα), αλλά και την Επίδαυρο και το γεγονός πως η Αργολίδα έχασε όλες τις «Γαλάζιες Σημαίες» αποτελεί μεγάλο πλήγμα. Μεγάλο πλήγμα και για τον τουρισμό.

Σας το αναφέρει αυτό ο υπογράφων, ο οποίος στο παρελθόν είχε δουλέψει, ώστε συγκεκριμένη παραλία στον τόπο του να διατηρεί τη «Γαλάζια Σημαία». Ακόμα θυμάμαι το άγχος που είχα όταν ερχόταν ο έλεγχος, ώστε να βρεθούν όλα στην εντέλεια και η παραλία (μας) να κρατήσει τη «Γαλάζια Σημαία», η οποία ανέμιζε με καμάρι από την 1η ημέρα που είχα βρεθεί στη συγκεκριμένη παραλία.

Κάποτε αποτελούσε σπουδαία διάκριση για έναν δήμο, για μια περιοχή γενικότερα, να έχει παραλίες με «Γαλάζιες Σημαίες», ήταν «παράσημο» και κίνητρο για τους επισκέπτες. «Ελάτε στην περιοχή μας να κολυμπήσετε, έχουμε καθαρές παραλίες βραβευμένες και με “Γαλάζια Σημαία”», έλεγαν οι αρμόδιοι.

Οι δήμοι που έχασαν τη «Γαλάζια Σημαία», μπορούν να επανυποβάλουν αίτηση για την επόμενη χρονιά, υπό την προϋπόθεση συμμόρφωσης με τα κριτήρια ποιότητας. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν και ευθύνες που… χάθηκαν οι «Γαλάζιες Σημείας» από την Αργολίδα; Θα τις αναλάβει κανείς; Θα μιλήσει κάποιος; Το να έχεις τουρισμό με διακρίσεις και ποιότητα θέλει συνεχή προσπάθεια. Για να έχεις ποιότητα, καθαριότητα, υποδομές...

Μπορεί, λοιπόν, η Ελλάδα να διατηρεί μια παγκόσμια πρωτιά στη βιώσιμη τουριστική ποιότητα, αλλά το φετινό καλοκαίρι φέρνει και σημαντικές αφαιρέσεις διακρίσεων, καθώς όπως τονίσαμε, 12 παραλίες σε όλη τη χώρα απώλεσαν τη «Γαλάζια Σημαία», καθώς δεν πληρούσαν τα πρότυπα που ορίζει το διεθνές πρόγραμμα.

Σύμφωνα με τους υπευθύνους του προγράμματος «Blue Flag» στην Ελλάδα, οι αφαιρέσεις έγιναν κατόπιν επιτόπιων ελέγχων κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, και αφορούν κυρίως ελλείψεις σε ναυαγοσωστική κάλυψη, υποδομές ΑμεΑ και περιβαλλοντική πληροφόρηση.

Γιατί αφαιρέθηκαν οι «Γαλάζιες Σημαίες»

Η απονομή της «Γαλάζιας Σημαίας» γίνεται κάθε Μάιο, βάσει των υποδομών της προηγούμενης χρονιάς, όμως η πιστοποίηση μπορεί να ανακληθεί αν σε επακόλουθους ελέγχους εντοπιστούν παραλείψεις.

Σύμφωνα με τις φετινές διαπιστώσεις, τα συχνότερα προβλήματα ήταν:

• Έλλειψη ναυαγοσωστών, παρά την υποχρεωτική κάλυψη από 1η Ιουνίου
• Ανεπαρκείς υποδομές για ΑμεΑ (ράμπες, τουαλέτες, αποδυτήρια)
• Έλλειψη πρόσβασης για γονείς με καρότσια
• Ελλιπείς θέσεις στάθμευσης
• Απουσία δράσεων περιβαλλοντικής ενημέρωσης

Οι 12 παραλίες που έχασαν τη διάκριση

Οι ακτές που απώλεσαν προσωρινά την πιστοποίηση είναι:

Νομός Αργολίδας (Δήμος Ναυπλιέων):

• Πλάκα
• Κονδύλι
• Καραθώνα
• Τολό

Νομός Πρέβεζας (Δήμος Πάργας):

• Λύχνος

Νομός Χανίων (Δήμος Αποκορώνου):

• Γεωργιούπολη/Fereniki

Νομός Σποράδων (Δήμος Σκιάθου):

• Βασιλιάς
• Καναπίτσα
• Ασέληνος
• Γούρνες Ελιά
• Αμπελάκια/Elivi

Νομός Ροδόπης (Δήμος Κομοτηνής):

• Φανάρι/Camping

Η Ελλάδα κατείχε και πάλι την 2η θέση παγκοσμίως ανάμεσα σε 52 χώρες όσον αφορά στις Γαλάζιες Σημαίες για το 2025, με 623 βραβευμένες ακτές, σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν τον περασμένο Μάιο.

Η χώρα μας κατείχε διεθνώς το 15% των βραβευμένων ακτών με πρώτο νομό στην Ελλάδα τη Χαλκιδική που απέσπασε 93 σημαίες και πρώτη περιφέρεια την Κρήτη με 153 σημαίες. Τον περασμένο Μάιο, η σχετική ανακοίνωση έγινε από Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), Εθνικό Χειριστή του Διεθνούς Προγράμματος «Γαλάζια Σημαία».

Ο «Πολίτης Αργολίδας» σας έχει αναλύσει με σχετικά θέματα τα δεδομένα με την πεντάστερη επένδυση του Γιάννη Βαρδινογιάννη στην Ερμιονίδα, στα σύνορα με την Τροιζηνία, απέναντι από την Ύδρα, εκεί όπου εδώ και χρόνια υπάρχει και ένα πολυτελές… κρησφύγετο του ανθρώπου που είναι ο βασικός μέτοχος της συγκεκριμένης σπουδαίας επένδυσης, η οποία θα αλλάξει πολύ το συγκεκριμένο κομμάτι γης.

Στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο ο Δήμος Ερμιονίδας γνωμοδότησε θετικά για το έργο, με τον εκπρόσωπο της εταιρείας να παρουσιάζει και τα οφέλη που θα έχει η περιοχή. Υπογραμμίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι η «Hydra Rock ΑΕ» όχι απλά θα μεριμνήσει για την άδρευση και την ύδρευση (με μονάδες αφαλάτωσης) των εγκαταστάσεων, αλλά θα προσφέρει νερό και στον Δήμο. Συμπληρώνοντας ακόμα ότι και περιβαλλοντικά δεν θα υπάρχουν επιπτώσεις, με την ελιά να συνεχίζει να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στη μελέτη και στην ήπια παρέμβαση που προτάθηκε ως επικρατέστερη για το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο για τους Δήμους Ερμιονίδας και Πόρου, στους οποίους ανήκουν οι εκτάσεις που θα γίνει το θέρετρο, η συγκεκριμένη περιοχή εντάχθηκε στην κατηγορία «Ανάπτυξης Τουρισμού Αναψυχής», ενώ προβλέπεται και η αναβάθμιση του οδικού δικτύου.

Σχετικό θέμα φιλοξένησε πριν από μερικές εβδομάδες και το «MoneyPro» της εφημερίδας «Παραπολιτικά», εξηγώντας ποιο είναι το στοίχημα του Γιάννη Βαρδινογιάννη με τη συγκεκριμένη στρατηγική επένδυση.

Όπως ανέφερε τον προηγούμενο μήνα το «newmoney.gr», το μεγάλο τουριστικό project πέντε αστέρων που προωθείται απέναντι από την Ύδρα, δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ με τα επιμέρους χαρακτηριστικά της επένδυσης. Πρόκειται για στρατηγική επένδυση που θα ξεκινήσει το 2026, θα υλοποιηθεί σε έκταση 1.754 στρέμματα και θα κοστίσει ύψους 474,6 εκατ.

Το σπουδαίο έργο θα γίνει στη θέση «Μετόχι» του Δήμου Ερμιονίδας της Περιφερειακής Ενότητας Αργολίδος της Περιφέρειας Πελοποννήσου και στη θέση «Βλαχέικα» του Δήμου Πόρου της Περιφερειακής Ενότητας Νήσων της Περιφέρειας Αττικής. Αυτό σημαίνει ότι θα αλλάξει ακόμα περισσότερο η περιοχή που εκτείνεται στα ανατολικά του Δήμου Ερμιονίδας, ενώ είναι σε εξέλιξη και η δημιουργία του μαρίνας στην Ερμιόνη, μετά από αυτή στο Πόρτο Χέλι. Τονίζεται ότι ο Δήμαρχος Ερμιονίδας Γιάννης Γεωργόπουλος αποκάλυψε σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Τα εν Δήμω» στην ΕΡΤ ότι μαρίνα για σκάφη θα φτιαχτεί στο μέλλον και στο Μετόχι. 

Πεντάστερη επένδυση Βαρδινογιάννη στην Ερμιονίδα: Τι περιλαμβάνει το τουριστικό συγκρότημα των 1.754 στρ. και των 474,6 εκατ. ευρώ

Στην καταγάλανη νοτιοανατολική ακτογραμμή της Αργολίδας, απέναντι από την Ύδρα, μια τεράστια έκταση, που μέχρι πρότινος παρέμενε σχεδόν ανεξερεύνητη, ετοιμάζεται να φιλοξενήσει μία από τις μεγαλύτερες ιδιωτικές τουριστικές επενδύσεις της τελευταίας δεκαετίας στην Ελλάδα. Εκεί, στο Μετόχι της Ερμιονίδας και λίγο πιο δυτικά, στα Βλαχέικα Πόρου, γεννιέται ένα τουριστικό συγκρότημα διεθνών προδιαγραφών, με συνολική επένδυση ύψους 474,6 εκατ. ευρώ, που φιλοδοξεί να αναδείξει την περιοχή σε premium προορισμό αειφορικού τουρισμού υψηλής εισοδηματικής κλίμακας.

Το φιλόδοξο έργο, που έχει ενταχθεί στο καθεστώς των στρατηγικών επενδύσεων, φέρει την υπογραφή της Hydra Rock ΑΕ με βασικό μέτοχο τον επιχειρηματία Γιάννη Βαρδινογιάννη. Με έκταση 1.754 στρεμμάτων, το πρότζεκτ καταλαμβάνει παραθαλάσσιες και ημιορεινές ζώνες σε δύο περιφέρειες, την Αττική και την Πελοπόννησο, σηματοδοτώντας ένα σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα εγχείρημα διαπεριφερειακής τουριστικής ανάπτυξης...

Καρδιά του project αποτελεί η δημιουργία ενός πολυτελούς Σύνθετου Τουριστικού Καταλύματος (ΣΤΚ) πέντε αστέρων, δυναμικότητας 100 κλινών, με συνοδευτικές εγκαταστάσεις, όπως κέντρα spa, γήπεδα τένις και μπάσκετ, αθλητικές εγκαταστάσεις, γυμναστήρια, εστιατόρια και beach club. Γύρω του θα αναπτυχθούν 49 αυτόνομες τουριστικές κατοικίες, βίλες, και τρεις υπερπολυτελείς επαύλεις, που θα αγγίζουν επίπεδα πολυτέλειας διεθνών πρότυπων resorts. Οι κατοικίες αυτές δεν θα διατεθούν για βραχυχρόνια μίσθωση, αλλά στοχεύουν σε ένα αγοραστικό κοινό που επενδύει σε παραθεριστική ιδιοκτησία lifestyle – κάτι που ενισχύει τη μακροπρόθεσμη εγκατάσταση κεφαλαίων στην περιοχή.

Το στοίχημα της Hydra Rock – Πεντάστερες επενδύσεις στην Ερμιονίδα

Αλλά το στοίχημα της «Hydra Rock» δεν σταματά εκεί. Παράλληλα προβλέπεται η ανάπτυξη ενός πλήρους τουριστικού παραθεριστικού χωριού, με 83 επαύλεις υψηλής αισθητικής, σε δύο τύπους: 37 κατοικίες εμβαδού 700 τμ και 46 κατοικίες των 1.000 τμ, σε ένα χωροταξικά μελετημένο μοντέλο, που προσομοιάζει περισσότερο σε μικρό κυκλαδίτικο οικισμό πολυτελείας παρά σε κλασική τουριστική δομή.

Το τουριστικό χωριό αποτελεί και το πιο δαπανηρό τμήμα της επένδυσης, με προϋπολογισμό που ξεπερνά τα 251 εκατ. ευρώ, κάτι που δείχνει ξεκάθαρα τη στόχευση στην ελίτ των διεθνών επενδυτών και αγοραστών παραθεριστικής κατοικίας. Η νέα επένδυση έρχεται σε μια χρονική συγκυρία κατά την οποία ο τουρισμός πολυτελείας γνωρίζει εκρηκτική άνοδο στην Ελλάδα, ενώ η τάση για ιδιωτικές, με οικολογική ευαισθησία κατοικίες στην εξοχή απογειώθηκε μετά την πανδημία. Παράλληλα, στην ευρύτερη ζώνη Ερμιονίδας – Σπετσών – Κρανιδίου – Πόρτο Χελίου υλοποιούνται ή σχεδιάζονται τα τελευταία χρόνια πεντάστερες επενδύσεις.

Το τουριστικό χωριό θα κοστίσει 251.000.000 ευρώ, αποτελεί και το πιο δαπανηρό τμήμα

Ο συνολικός προϋπολογισμός της επένδυσης φτάνει τα 474,6 εκατ. ευρώ και καλύπτει, εκτός από τις τουριστικές εγκαταστάσεις, και σημαντικά συνοδά έργα: νέο οδικό δίκτυο (19 εκατ. ευρώ), έργα υποδομών ύδρευσης, αποχέτευσης και ηλεκτροδότησης (27 εκατ. ευρώ), καθώς και φωτοβολταϊκά συστήματα, που θα διασφαλίζουν ενεργειακή αυτονομία. Το επενδυτικό σχέδιο θα χρηματοδοτηθεί κατά 20% από ίδια κεφάλαια και κατά 80% από τραπεζικό δανεισμό, ενώ η διάρκεια υλοποίησης υπολογίζεται στα 15 έτη.

Η ένταξη του project στο καθεστώς των στρατηγικών επενδύσεων από τη Διυπουργική Επιτροπή, τον Μάρτιο του 2025, εξασφάλισε ένα πακέτο κρίσιμων κινήτρων, όπως ταχεία αδειοδότηση, παραχώρηση χρήσης αιγιαλού, δυνατότητα υλοποίησης συνοδών έργων κοινής ωφέλειας και προτεραιοποίηση στην αδειοδοτική ωρίμανση. Στόχος, σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Ανάπτυξης, είναι η ταχεία εκκίνηση του έργου μέσα στο 2026, με τα πρώτα παραδοτέα στάδια να περιλαμβάνουν τις βασικές υποδομές και τις πρώτες κατοικίες. Η περιοχή όπου θα υλοποιηθεί η επένδυση, το Μετόχι και τα Βλαχέικα, μέχρι σήμερα παρέμενε στη σκιά των μεγάλων ονομάτων της περιοχής, όπως της Ύδρας, των Σπετσών και του Πόρτο Χελίου.

Αναλυτικά ως προς την ανάλυση του προϋπολογισμού του επενδυτικού έργου, κατανέμεται σε 4 επιμέρους ενότητες και συγκεκριμένα:

α) το Σύνθετο Τουριστικό Κατάλυμα με ένα συνολικό κόστος που αγγίζει τα 177 εκατ. ευρώ, όπου το μεγαλύτερο κόστος αφορά το ξενοδοχειακό συγκρότημα των 100 κλινών (48 εκατ. ευρώ), γήπεδα τένις/ μπάσκετ, κέντρα αθλητικού τουρισμού και κέντρα ευεξίας, γυμναστήριο θα απορροφήσουν συνολικά κεφάλαια 34 εκατ. ευρώ, για τις 48 κατοικίες θα διατεθούν κεφάλαια λίγο χαμηλότερα των 38 εκατ. ευρώ και για τις τρείς επαύλεις 21 εκατ. ευρώ

β) τα έργα οδοποιίας με ένα σύνολο 19 εκατ. ευρώ, όπου τα 16,6 εκατ. ευρώ αφορούν το δρόμο εντός του ξενοδοχειακού συγκροτήματος κα 2,4 εκατ. τη νέα επαρχιακή οδό

γ) τα λοιπά έργα (ηλεκτροδότησης, ύδρευσης, βιολογικού κ.α.) με ένα σύνολο 27 εκατ. ευρώ, ενώ για

δ) τα έργα του τουριστικού χωριού με τις 83 κατοικίες όπου ο προϋπολογισμός είναι λίγο χαμηλότερα των 252 εκατ. ευρώ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς ακινήτων, η ευρύτερη ζώνη έχει ήδη αρχίσει να τραβάει το ενδιαφέρον διεθνών επενδυτών, που δεν βρίσκουν πια διαθέσιμα πολυτελή ακίνητα σε Σπέτσες ή Πόρτο Χέλι. Η εγκατάσταση τέτοιων μεγάλων αναπτύξεων λειτουργεί πολλαπλασιαστικά για την τοπική οικονομία, με δημιουργία θέσεων εργασίας, αύξηση της ζήτησης για υπηρεσίες φιλοξενίας και εστίασης και συνολική ενίσχυση της αναγνωρισιμότητας της περιοχής.

Με την επένδυση αυτή, η Ερμιονίδα και η απέναντι πλευρά του Αργοσαρωνικού δεν διεκδικούν απλώς μεγαλύτερο μερίδιο από την τουριστική πίτα, αλλά επαναπροσδιορίζουν τη θέση τους στον χάρτη του πολυτελούς τουρισμού της Ελλάδας. Εάν η Μύκονος και η Σαντορίνη εκπροσωπούν τη χλιδή του κοσμοπολίτικου καλοκαιριού και η Κρήτη ή η Πελοπόννησος τον τουρισμό εμπειρίας και πολιτισμού, η περιοχή γύρω από το Μετόχι φιλοδοξεί να συνδυάσει και τα δύο.

Όπως τονίσαμε, η επένδυση της «Hydra Rock ΑE» χαρακτηρίσθηκε σύμφωνα με τη σχετική απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Στρατηγικών Επενδύσεων (ΔΕΣΕ) τον περασμένο Μάρτιο ως στρατηγική και εντάχθηκε στις στρατηγικές επενδύσεις στις οποίες ο συνολικός τους προϋπολογισμός είναι μεγαλύτερος των 75 εκατ. ευρώ. Όπως επισημαίνεται στην απόφαση, ο συνολικός χρόνος για την υλοποίηση της επένδυσης δεν δύναται να υπερβαίνει τα 15 χρόνια, ενώ η χρηματοδότηση του επενδυτικού σχεδίου θα γίνει με ίδια κεφάλαια σε ποσοστό 20% και από τραπεζικό δανεισμό σε ποσοστό 80%.

Διαβάστε ακόμα:

Γιατί θα αλλάξει πολλά το εμβληματικό τουριστικό θέρετρο του Βαρδινογιάννη απέναντι απ’ την Ύδρα

Η μεγάλη τουριστική επένδυση του Βαρδινογιάννη απέναντι απ’ την Ύδρα – Το σημείο που επιλέχθηκε να υλοποιηθεί και μια ιστορία απ’ τα παλιά (εικόνες)

Πηγές: parapolitika.gr, newmoney.gr