Ήθος, αξίες και πολιτισμός… (εικόνες)
January 10, 2023Πολύ δυνατοί είναι οι συμβολισμοί που αφήνει η σπουδαία ενέργεια του μεγάλου Κορεάτη Ολυμπιονίκη Μουν Ντάε Σουννγκ, που αναδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο το μεγαλείο και τις αξίες του αθλητισμού.
Απέτισε φόρο τιμής στον μεγάλο του αντίπαλο κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα, Αλέξανδρο Νικολαΐδη. Δείχνοντας τι πάει να πει ήθος, τι σημαίνει η λέξη «πολιτισμός».
Συγκεκριμένα, ο Κορεάτης αθλητής μετέβη στα κοιμητήρια του Φιλύρου, στη Θεσσαλονίκη για να τιμήσει τη μνήμη του Έλληνα Ολυμπιονίκη, καθώς δεν κατάφερε να έρθει στην Ελλάδα για την κηδεία του.
Η συγκίνηση του Κορεάτη ήταν μεγάλη και ανέφερε για τον αντίπαλο και φίλο του: «Είχαμε δυνατή σχέση μεταξύ μας για πολύ καιρό. Αγαπούσε την Κορέα και αγαπώ την Ελλάδα. Λυπάμαι που άργησα να έρθω. Ήμασταν δεμένοι, είχαμε πολύ δυνατή σχέση».
Υπενθυμίζεται ότι ο Μουν Ντάε Σουννγκ είχε δώσει το 2004 ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι του αείμνηστου Έλληνα αθλητή, καταφέρνοντας έτσι να πάρει αυτός το χρυσό μετάλλιο στον τελικό της Αθήνας. Τότε που είχαν εκτυλιχθεί μοναδικές στιγμές, μετά την ολοκλήρωση του αγώνα, και κατά τη διάρκεια της απονομής, με τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη να αγκαλιάζει τον αντίπαλό του και να ζητάει από τον κόσμο να τον χειροκροτήσει…
Όπως ανακοινώθηκε… «η Ένωση Συμμετασχόντων σε Ολυμπιακούς Αγώνες-EΣΟΑ αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει τον Κορεάτη συνάδελφό μας και Olympian του TaeKwonDo κ.Μουν Ντάε Σουννγκ OLY, για την ενέργειά του να κάνει όλο το ταξίδι από τη Νότια Κορέα, ώστε να προσκυνήσει τον τάφο του πρόωρα χαμένου και αγαπημένου μας Αλέξανδρος Νικολαΐδης OLY!!!
Τους δυο άνδρες συνέδεε μία βαθιά φιλία, ενώ θυμίζουμε ότι ο Μουν Ντάε Σουννγκ ήταν ο μεγάλος αντίπαλος του Αλέξανδρου στο συγκλονιστικό τελικό των Ολυμπιακών της Αθήνας 2004, με εκείνον να κατακτά το Χρυσό και τον Αλέξανδρο το ασημένιο... Πολύ δυνατοί οι συμβολισμοί της ενέργειας του σπουδαίου Κορεάτη Olympian, που αναδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο το μεγαλείο και τις αξίες του αθλητισμού... #Respect
Olympians Ellados ?».
Σπαραγμός και δάκρυα στην κηδεία του Αλέξανδρου Νικολαΐδη - Τσίπρας: «Η Ελλάδα πενθεί γιατί έχασε ένα δικό της παιδί» (βίντεο)
October 16, 2022Μέσα σε κλίμα σπαραγμού, οδύνης και συγκίνησης έγινε στη Θεσσαλονίκη, το Σάββατο (15/10) η κηδεία του Αλέξανδρου Νικολαΐδη, ο οποίος «έφυγε» την Παρασκευή (14/10). Πλήθος κόσμου με δάκρυα στα μάτια είπε το τελευταίο αντίο στον σπουδαίο αθλητή με τη «χρυσή» καρδιά. «Η Ελλάδα πενθεί γιατί έχασε ένα δικό της παιδί», υπογράμμισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξης Τσίπρας.
Η σορός του Αλέξανδρου Νικολαΐδη έφτασε στην εκκλησία στις 3 μ.μ. μέσα σε κλίμα συγκίνησης και μέχρι τις 4 μ.μ. που άρχισε η εξόδιος ακολουθία, πολίτες κάθε ηλικίας πέρασαν για να τον αποχαιρετίσουν.
Το φέρετρο του ήταν σκεπασμένο με την ελληνική σημαία, την οποία δόξασε στους Ολυμπιακούς Αγώνες, και το θερμό και παρατεταμένο χειροκρότημα του κόσμου κατά την έξοδο από την εκκλησία ήταν το «μετάλλιο» της αναγνώρισης, του σεβασμού και της αγάπης.
«Καλό ταξίδι Αλέξανδρε», «Αθάνατος» έλεγαν με πόνο συγγενείς και φίλοι του Αλέξανδρου Νικολαΐδη, καθώς και πλήθος πολιτών που έσπευσαν να αποχαιρετήσουν με δάκρυα στα μάτια και με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα τον σπουδαίο μαχητή της ζωής.
Στην εξόδιο ακολουθία παρέστησαν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξης Τσίπρας, η γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Ράνια Σβίγκου, ο αναπληρωτής γραμματέας Γιώργος Βασιλειάδης, ο εκπρόσωπος Τύπου Νάσος Ηλιόπουλος, βουλευτές και ευρωβουλευτές του κόμματος, ο υφυπουργός Μακεδονίας και Θράκης Σταύρος Καλαφάτης, ο γενικός γραμματέας Αθλητισμού Γιώργος Μαυρωτάς, ο πρώην υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Ορφανός, ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας, οι δήμαρχοι Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνος Ζέρβας, Νεάπολης- Συκεών Σίμος Δανιηλίδης, Πυλαίας-Χορτιάτη Ιγνάτιος Καιτεζίδης, βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, Ολυμπιονίκες κ.ά.
Η ταφή έγινε στο νεκροταφείο Φιλύρου, στη Θεσσαλονίκη.
Τσίπρας: «Όλη η Ελλάδα δακρύζει και πενθεί γιατί αισθάνεται ότι έχασε ένα δικό της παιδί
«Σήμερα όλη η Ελλάδα δακρύζει και πενθεί γιατί αισθάνεται ότι έχασε ένα δικό της παιδί», είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξης Τσίπρας, στον επικήδειο που εκφώνησε για τον Ολυμπιονίκη και αναπληρωτή εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος Αλέξανδρο Νικολαΐδη, στον καθεδρικό ναό Τιμίου Προδρόμου στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης.
«Ο Αλέξανδρος μεγαλούργησε σε ένα άθλημα ατομικό, στη ζωή του, όμως, ξεχώρισε γιατί δεν ήθελε να πορεύεται μόνος, γιατί ήθελε να βάζει μπροστά το εμείς και όχι το εγώ, το συλλογικό και όχι το ατομικό και πάλευε στους στίβους της ζωής με το ίδιο πείσμα και την ίδια μαχητικότητα που τον διέκρινε και στους αθλητικούς στίβους», τόνισε και συνέχισε:
«Είναι πολύ δύσκολο να αποχαιρετάς έναν αγαπημένο σου άνθρωπο. Πόσο μάλλον όταν φεύγει τόσο νωρίς και τόσο άδικα. Ακόμη πιο δύσκολο να αποχαιρετάς έναν άνθρωπο σπάνιο, ξεχωριστό. Έναν γίγαντα με καρδιά μικρού παιδιού. Που έκανε όχι μόνο όσους είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε αλλά και όλη την Ελλάδα να γεμίσει με έντονα συναισθήματα. Όπως τότε που έπεσε λαβωμένος στο Σίδνει και η κραυγή του έσκισε τη σιωπή. Αλλά και αργότερα όταν σηκώθηκε, πάλεψε και νίκησε υψώνοντας τη γαλανόλευκή στα βάθρα της.
»Ήταν ένας μαχητής παντού. Στο άθλημα του, στην καριέρα του, στην κοινωνική του δράση. Και παρέμεινε μαχητής ακόμα και όταν η ζωή τού φύλαξε το πιο φρικτό μαντάτο. Μια ακόμα μάχη, απέναντι στον πιο σκληρό και ανίκητο αντίπαλο. Κι όμως δεν δείλιασε και δεν παραπονέθηκε. Μόνο φρόντισε να κερδίσει και το τελευταίο δευτερόλεπτο δίπλα στους αγαπημένους του ανθρώπους. Για να τους το χαρίσει. Ο κόσμος που τον θαύμασε να δοξάζει την Ελλάδα με τις αθλητικές του επιτυχίες, πίστευε ότι το πιο δυνατό όπλο του Αλέξανδρου ήταν τα πόδια του. Η αλήθεια όμως είναι ότι το πιο δυνατό του όπλο ήταν η καρδιά του. Και η πίστη στα ιδανικά και τις αξίες του. Ο σεβασμός και η αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο, στον συναθλητή, στον συμπολίτη. Η πίστη του στη δικαιοσύνη και την ισότητα. Και σε έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. "Για να μη μεγαλώσουν τα παιδιά μας σε έναν άδικο και φασιστικό κόσμο", όπως έλεγε. "Γιατί δεν μπορούμε να μένουμε απαθείς όταν κάποιοι πατριδοκάπηλοι σπέρνουν μίσος στα γυμναστήρια και στα σχολεία", έλεγε».
Ο κ. Τσίπρας είπε ότι «η αγάπη του Αλέξανδρου για την πατρίδα ήταν αγνή, έμπρακτη και βαθιά, ήταν αυτή που τον έκανε ανυποχώρητο απέναντι σε όσους καπηλεύονταν το όνομα της για να γεννήσουν διχασμό. Και αυτή η αγάπη αλλά και η έγνοια του για τον άνθρωπο, δεν τον άφηναν να θρέφει τις δάφνες του αμέτοχος για όσα συμβαίνουν γύρω του».
Κάπως έτσι, τόνισε, είχε την τύχη να γνωρίσει τον Αλέξανδρο από κοντά. «Μέσα από τις αναρτήσεις του στο διαδίκτυο. Μέσα από την κοινωνική του δράση. Να παλεύει για τις ιδέες του, όπως πάλευε για τις Ολυμπιακές του νίκες. Και είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε, πάνω από όλα έναν ξεχωριστό και καλόψυχο άνθρωπο. Που μας έμαθε με το παράδειγμά του πώς να δίνουμε τη μάχη των αξιών μας. Πώς να αγαπάμε και να σεβόμαστε τη ζωή, την κάθε της στιγμή».
Γι' όλα αυτά, σημείωσε, «ήρθε η ώρα τώρα εμείς να σου πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ». «Σε ευχαριστούμε που μας έκανες καλύτερους ανθρώπους. Σε ευχαριστούμε που κόσμησες την παράταξη μας με την παρουσία και τη δράση σου. Σε ευχαριστούμε που έδειξες ότι σε έναν κόσμο που γίνεται ολοένα και πιο τοξικός, οι αρχές και η ηθική ξεχωρίζουν ακόμα. Σε ευχαριστούμε, τέλος, για το στερνό, το συγκλονιστικό σου αντίο. Για τα λόγια σου, που θα δώσουν δύναμη σε χιλιάδες ανθρώπους που δίνουν τη μάχη με τον καρκίνο, όπως εσύ. Αλλά και για τον καθέναν ξεχωριστά. Γιατί, όπως μας έγραψες, στη ζωή δεν έχει σημασία πότε και πώς θα φύγουμε, αλλά τι στίγμα θα αφήσουμε πίσω. Εσύ, λοιπόν, άφησες στίγμα ανεξίτηλο στις ψυχές μας, αλλά και μια σπουδαία κληρονομιά. Για τις γενιές που θα έρθουν σε έναν κόσμο όπου αξίζει να αγωνίζονται κάθε μέρα και ως το τέλος, για να τον κάνουν καλύτερο. Για τους δικούς σου ανθρώπους, τη Δώρα, τους γονείς σου, τα αδέρφια, τους φίλους σου. Μα πάνω απ' ΄όλα τα αγαπημένα του παιδιά, την Ελεάννα και τον Γιώργο. Που για πάντα θα πορεύονται με το χαμόγελο και την αγάπη σου στις ψυχές τους. Καλό σου ταξίδι αγαπημένε και καλόψυχε σύντροφε! Θα σ' αγαπάμε, θα σε θυμόμαστε και θα σε τιμούμε πάντα».
Επικήδειοι
Επικήδειους εκφώνησαν, επίσης, οι Ολυμπιονίκες Δημοσθένης Ταμπάκος, Κλέλια Πανταζή και ο πύραρχος Σάββας Τσολάκης, καθώς ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης ήταν αξιωματικός του Πυροσβεστικού Σώματος.
Ο Δημοσθένης Ταμπάκος τόνισε ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης δεν είχε μόνο μεγάλο σωματικό ανάστημα αλλά και μεγάλο ψυχικό και αθλητικό ανάστημα.
«Έσπασε η καρδιά μας μόλις μάθαμε για τον θάνατο σου», είπε η Κλέλια Πανταζή συγκλονισμένη και εξέφρασε την ευχή να βρεθεί κάποιος «μεγαλόκαρδος» να αγοράσει τα μετάλλια του Αλέξανδρου στη δημοπρασία και μετά να τα δώσει στα παιδιά του. Στο σημείο αυτό χειροκροτήθηκε από τους παρισταμένους.
Την προσφορά και το παράδειγμα του Αλέξανδρου Νικολαΐδη εξήρε ο πύραρχος Σάββας Τσολάκης.
«Νικολαΐδης, αθάνατος!» στον Ημιμαραθώνιο
Με φόρο τιμής στον Ολυμπιονίκη, που χάθηκε τόσο πρόωρα, η εκκίνηση του δρόμου Υγείας του 10ου Διεθνούς Νυχτερινού Ημιμαραθωνίου Θεσσαλονίκης
Με το σύνθημα «Νικολαΐδης, αθάνατος!» που ακούστηκε από τους δρομείς ξεκίνησε από τον Λευκό Πύργο ο Δρόμος Υγείας και Δυναμικού Βαδίσματος των 10.000μ που γίνεται στο πλαίσιο του 10ου Διεθνούς Νυχτερινού Ημιμαραθωνίου Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με το «voria.gr».
Η συγκλονιστική στιγμή με τον Μουρούτσο να μεταφέρει τα Ολυμπιακά μετάλλιά του
Ο Μιχάλης Μουρούτσος μετέφερε τα μετάλλια του φίλου και συναθλητή του, Αλέξανδρου Νικολαΐδη κατά τη διάρκεια της εξόδιου ακολουθίας του.
Δίχως αμφιβολία οι κορυφαίες στιγμές της αθλητικής καριέρας του Αλέξανδρου Νικολαΐδη ήταν η κατάκτηση των δύο ασημένιων μεταλλίων στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Αυτά τα μετάλλια θα τεθούν σε δημοπρασία και τα έσοδα θα πάνε σε ιδρύματα έπειτα από επιθυμία του Ολυμπιονίκη του τάε κβον ντο. Ήταν όμως εκεί και στο τελευταίο του ταξίδι.
Ο Μιχάλης Μουρούτσος ήταν αυτός ο οποίος ανέλαβε να τα μεταφέρει σε μία συγκλονιστική στιγμή αφού οι δυο τους πέρα από συναθλητές ήταν και φίλοι.
(πληροφορίες από dikaiologitika.gr)
Σε ηλικία μόλις 43 ετών έφυγε από τη ζωή ο Αλέξανδρος Νικολαϊδης μετά από γενναία μάχη με τον καρκίνο. Νοσηλευόταν στη Θεσσαλονίκη. Συγκλονίζει το μήνυμά του. Πένθος σε αθλητισμό και πολιτική… Με το «Μονόγραμμα» του Ελύτη αποχαιρέτησε τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη η γυναίκα του, Δώρα Τσαμπάζη, με την οποία είχε αποκτήσει δυο παιδιά.
Ο Ολυμπιονίκης του τάε κβον ντο και αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία (ήταν και υποψήφιος ευρωβουλευτής στις εκλογές του 2019), όπως έγινε γνωστό, υπέφερε από μία σπάνια μορφή της νόσου.
Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης άφησε σχετικό μήνυμα στα social media και ενημερώνει ότι τελευταία επιθυμία του ήταν να δοθούν τα Ολυμπιακά του μετάλλια σε δημοπρασία. Το ποσό που θα συγκεντρωθεί θα δοθεί δομές για παιδιά.
«Αν σωθεί έστω ένα παιδί, θα αξίζει κάθε κλωτσικά που έχω φάει στο κεφάλιο κάθε κατάγμα στα πόδια του», αναφέρει…
Τα συλλυπητήρια μηνύματα είναι πολλά από τον χώρο της πολιτικής, του αθλητισμού και όχι μόνο.
Ο δημοσιογράφος Γιάννης Κούρκουλος έγραψε στο Facebook:
"Μαμά έσπασε...". Την κραυγή του 21χρονου Αλέξανδρου στους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ τη θυμάμαι σαν τώρα. Κέρδιζε καθαρά λίγο πριν το τέλος έμπαινε τετράδα που είναι μετάλλιο ούτως ή άλλως χάσεις- κερδίσεις στον ημιτελικό. Ακολούθησαν 2 ακόμα Ολυμπιακά μετάλλια και 2 ευρωπαϊκά. Για μένα είναι 3 τα Ολυμπιακά του... Σήμερα, με τη φυγή του ψηλού, τόσο νέος, έσπασε και η καρδιά μας. Για ένα έξοχο παιδί, για έναν Ολυμπιονίκη, για έναν τόσα πολλά υποσχόμενο πολιτικό που ήξερε να παλεύει και να κερδίζει. Έσπασε η καρδιά μας, ράγισε η ψυχή μας ψηλέ...
Η συγκλονιστική ανάρτηση
«Θα ξεκινήσω με αυτό το κλισέ, ότι για να διαβάζετε τώρα αυτή τη δημοσίευσή μου, μάλλον έχω φύγει για κάπου καλύτερα ή και για το πουθενά.
Δύο χρόνια βασανίστηκα κι εγώ με τον καρκίνο. Με έναν τόσο σπάνιο τύπο καρκίνου, το καρκίνωμα nut, που αυτή τη στιγμή εννέα στους δέκα γιατρούς που το διαβάζουν, το ακούν για πρώτη φορά και θα σπεύσουν να το ψάξουν.
Ευτυχώς ο δικός μου γιατρός, ο υπέροχος Γιάννης Μπουκοβίνας που με πήρε από το χέρι στο πιο δύσκολο ταξίδι της ζωής μου, τον γνώριζε αυτό τον σπάνιο τύπο και έκανε τα πάντα για να με σώσει ή να μου χαρίσει λίγη παραπάνω ζωή. Κίνησε γη και ουρανό, να φέρει φάρμακα κυριολεκτικά από την άλλη άκρη της γης για να τα δοκιμάσω».
Δύο χρόνια δεν είπα ποτέ “Γιατί σε εμένα”; Δεν υπάρχει πιο εγωιστική σκέψη από αυτή. Σε κάποιον τυχαίνει, στον διπλανό μας, στον γείτονά μας, στον συνάνθρωπό μας. Και πλέον τυχαίνει σε πολλούς. Αν βάλω ένα πρόσημο τύχης στη ζωή μου, θα σας πω ακόμα και τώρα, ότι ήμουν τυχερός άνθρωπος. Είχα την ευλογία να κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα, να ανέβω στο βάθρο πολλές φορές, να δοξάσω τον αθλητισμό και την χώρα μου, να γνωρίσω ανθρώπους από όλον τον κόσμο, να μάθω το σεβασμό, την ευγενή άμιλλα, αξίες τόσο σημαντικές και να προσπαθήσω να τις κάνω πράξη και στη ζωή μου.
Είχα την τύχη να με αγαπήσει η πιο υπέροχη γυναίκα του κόσμου, το δώρο μου από το Θεό, όπως είναι και το όνομα της, και να αποκτήσουμε μια πανέμορφη οικογένεια.
Έτσι και σε αυτή την ατυχία που με βρήκε, είπα ευχαριστώ, που αν αυτό ήταν γραφτό να έρθει στην οικογένειά μου, δεν βρήκε εκείνη ή τα παιδιά μου. Εγώ έπρεπε να το ανέβω αυτό το βουνό, έχω έπρεπε να σηκώσω αυτό το βάρος. Όχι εκείνοι.
Σε αυτό το δύσκολο ταξίδι, στάθηκα τυχερός γιατί συνοδοιπόρο είχα την αλληλεγγύη και την φροντίδα τόσων πολλών ανθρώπων, που πολλές φορές αναρωτήθηκα τι έκανα για να αξίζω όλα αυτά που με ανιδιοτέλεια μου προσέφεραν. Πρώτος ο γιατρός μου ο κ. Μπουκοβίνας, ο πρύτανης, ο κ. Δημόπουλος, που βοήθησε τόσο πολύ στην πρώτη φάση της ασθένειάς μου αλλά και αργότερα, στο να πάρω κάθε θεραπεία όσο πιο γρήγορα γίνεται. Ο κ. Ηλιάδης ο θωρακοχειρούργος μου, ένας εξαιρετικός επιστήμονας που με αγκάλιασε σαν πατέρας στο πολύ δύσκολο χειρουργείο μου, στους πνεύμονες, ο κ. Πέιος, ο νευροχειρούργος που μου απάλυνε τους φριχτούς πόνους και πολλοί πολλοί άλλοι, από νοσηλευτές μέχρι τραυματιοφορείς, όλοι μου έδειχναν την αγάπη τους και αυτή η αγάπη μου έδινε δύναμη.
Και τέλος θέλω να σταθώ στον άνθρωπο με άλφα κεφαλαίο, τον Αλέξη Τσίπρα, ήρθε πολύ πρόσφατα στη ζωή μου και μου χάρισε την φιλία του, την σκέψη του, το αδελφικό του νοιάξιμο, σαν να με ήξερε από πάντα. Μου απέδειξε ότι η όλα όσα πρεσβεύει ο ίδιος και η αριστερά είναι πραγματική στάση ζωής. Με στήριξε ηθικά και πρακτικά και έκανε και αυτός τα αδύνατα δυνατά για να έχω την καλύτερη φροντίδα.
Θέλω να πω σε όλους τους κάτι.
Πετύχατε. Με κρατήσατε στη ζωή περισσότερο από όσο αναλογούσε στον πολύ επιθετικό καρκίνο μου, μου χαρίσατε το χρυσό μετάλλιο της παράτασης της ζωής μου σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή, όταν η κόρη μου η Ελεάννα ήταν μόλις 3,5 ετών και δεν θα θυμόταν τίποτα από εμένα, ενώ τώρα στα 5,5 της χρόνια θα με θυμάται έστω σαν μακρινή ανάμνηση και θα μπορεί να διηγηθεί ιστορίες στον μικρό της αδερφό τον Γιώργο, ώστε να με κρατήσουν ζωντανό στην καρδιά τους για πάντα.
Φίλοι μου, σε αυτή τη ζωή που είμαστε όλοι περαστικοί, μεγαλύτερη σημασία έχει τι αποτύπωμα θα έχουμε αφήσει, και όχι πώς ή πότε θα φύγουμε.
Για αυτό αν είμαι εγώ ο πρώτος καταγεγραμμένος ασθενής με καρκίνωμα nut στην χώρα μας, ας γίνω η αφορμή για την ενημέρωση γιατρών, ασθενών, πάνω σε αυτόν τον τύπο καρκίνου που αν διαγνωσθεί εγκαίρως ίσως σωθούν ζωές. Ας γίνω η αφορμή για να ενισχυθεί ουσιαστικά το εθνικό μας σύστημα υγείας που τόσο υποτιμήθηκε τα τελευταία χρόνια, όχι να περιμένουν ουρές για μια αξονική, για μια χημειοθεραπεία ή ένα χειρουργείο και να χάνεται πολύτιμος χρόνος, να σταματήσει ο χρονοβόρος δαίδαλος της γραφειοκρατίας και των νομικών κωλυμάτων του ΕΟΦ όταν πρέπει να εγκριθούν άμεσα δοκιμαστικά φάρμακα που μπορεί να σώσουν ζωές.
Αν ερχόμαστε σε αυτή τη ζωή για κάποιο σκοπό, εγώ έχω αποφασίσει ποιος θα είναι αυτός. Να προσφέρω ελπίδα μέσα από όσα κατάφερα στην ζωή μου, από τα όμορφα μέχρι τα άσχημα. Για αυτόν τον λόγο, τα δύο μου αργυρά Ολυμπιακά μετάλλια, της Αθήνας και του Πεκίνο, που για χρόνια κρύβω καλά, ήρθε η ώρα να βγουν και να επιστρέψουν εκεί που ανήκουν, στις παναθρώπινες αξίες. Τελευταία επιθυμία μου είναι, τα δύο αυτά μετάλλια, να βγουν σε δημοπρασία και το ποσό που θα συγκεντρωθεί να δοθεί σε δομές για τα παιδιά που θα επιλέξει η οικογένειά μου.
Αν σωθεί έστω ένα παιδί, θα αξίζει κάθε κλωτσιά που έχω φάει στο κεφάλι, κάθε κάταγμα στα πόδια μου.
Αυτό είναι το αποτύπωμα που θέλω να αφήσω στην κοινωνία, αυτή είναι η κληρονομιά που θέλω να μείνει στα παιδιά μου».
Το καρκίνωμα NUT
Το καρκίνωμα NUT είναι ένας σπάνιος εξαιρετικά επεμβατικός κακοήθης όγκος με άγνωστη προέλευση. Εμφανίζεται στα όργανα μέσης γραμμής των παιδιών και των νέων. Επομένως, το καρκίνωμα NUT ονομάζεται επίσης καρκίνος μέσης γραμμής. Ο Kees και ο Kubonishi ανέφεραν για πρώτη φορά αυτόν τον σπάνιο τύπο καρκίνου το 1991. Το 2015, ο καρκίνος NUT συμπεριλήφθηκε επίσημα στην τέταρτη έκδοση του WHO για όγκους πνεύμονα, υπεζωκότα, θύμου και καρδιάς. Το πλήρες όνομα είναι "καρκίνος μεσαίας γραμμής με πυρηνική πρωτεΐνη της αναδιάταξης γονιδίων όρχεων (NUT)", επίσης γνωστή ως "καρκίνος με μετατόπιση t (15, 19) (q13, p13.1)".
Μεγάλος αθλητής
Στην πλούσια αθλητική του καριέρα στο τάεκβοντο ο Νικολαϊδης, που γεννήθηκε στις 17 Οκτωβρίου του 1979, ξεχωρίζουν τα δύο αργυρά μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 και του Πεκίνου του 2008. Ηταν φυσικά παγκόσμιος πρωταθλητής και πρωταθλητής Ευρώπης τέσσερις φορές.
Τελείωσε την καριέρα του το 2014, όντας «πλούσιος» σε διακρίσεις, μετάλλια και παγκόσμια αναγνώριση στο άθλημά του.
Εν συνεχεία αποφάσισε να ασχοληθεί με την ενεργό πολιτική και εντάχθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Ανέλαβε πριν από περίπου δύο χρόνια το ρόλο του αναπληρωτή εκπρόσωπο τύπου του κόμματος και ανέπτυξε πλούσια δράση στον τομέα του μέχρι και σχεδόν την τελευταία ημέρα της ζωής του.
Με το «Μονόγραμμα» του Ελύτη αποχαιρέτησε τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη η γυναίκα του
Ένα απόσπασμα από το «Μονόγραμμα» του Οδυσσέα Ελύτη διάλεξε η γυναίκα του Αλέξανδρου Νικολαΐδη, Δώρα Τσαμπάζη, για να αποχαιρετήσει τον σύζυγό της. Λίγη ώρα μετά την είδηση του θανάτου, μέσα από μια συγκλονιστική επιστολή του ίδιου που αναρτήθηκε στο προφίλ του στο Facebook, η σύζυγος του 43χρονου ολυμπιονίκη, είπε το δικό της «αντίο».
«Ποιός μιλεί στα νερά και ποιός κλαίει – ακούς; Ποιός γυρεύει τον άλλο, ποιός φωνάζει – ακούς; Είμ’ εγώ που φωνάζω κι είμ’ εγώ που κλαίω, μ’ ακούς. Σ΄αγαπώ, σ’ αγαπώ, μ’ ακούς», είναι το απόσπασμα που ανήρτησε στο Instagram.
Η δημοσιογράφος, Δώρα Τσαμπάζη, και ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης είχαν αποκτήσει μαζί δύο παιδιά, την Ελεάννα και τον Γιώργο.
Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης είχε στο ενεργητικό του αρκετές διακρίσεις σε διεθνείς και ευρωπαϊκές διοργανώσεις του αθλήματος, με σημαντικότερη τα αργυρά μετάλλια στην κατηγορία των +80 κιλών στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Πεκίνο. Προπονητής του ήταν ο Κώστας Τζιδημόπουλος. Το Δεκέμβριο του 2008, ψηφίστηκε με 1.875 ψήφους ως ο κορυφαίος αθλητής για το 2008 από τον ΠΣΑΤ.
Το Μάρτιο του 2019, ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα του με τον ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές του 2019 και το Σεπτέμβριο του 2020 ανέλαβε καθήκοντα αναπληρωτή εκπροσώπου του κόμματος.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 17 Οκτωβρίου του 1979 και ο πατέρας του ήταν επίσης πρωταθλητής στο τάε κβον ντο. Σπούδασε Φυσική Αγωγή στο ΑΠΘ. Άρχισε το τάε κβον ντο το 1982, σε ηλικία τριών ετών και το επάγγελμά του ήταν πυροσβέστης.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000 υπέστη κάταγμα στην κνημιαία ακρολοφία, με αποτέλεσμα να μείνει εκτός αγωνιστικής δράσης για δύο χρόνια. Επανήλθε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Στη διοργάνωση αυτή, αγωνίστηκε στην κατηγορία των +80 κιλών και έφθασε μέχρι τον τελικό, που έγινε στις 29 Αυγούστου του 2004. Στον τελικό ηττήθηκε από τον Νοτιοκορεάτη Μουν Ντάε-σανγκ με νοκ άουτ στον πρώτο γύρο, με αποτέλεσμα να κατακτήσει το αργυρό μετάλλιο.
Το 2008, στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα που διεξήχθη στη Ρώμη και προηγήθηκε χρονικά κατά 3 μήνες των Ολυμπιακών αγώνων του Πεκίνου, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία των +87 κιλών στον τελικό με τον Γάλλο πρωταθλητή Πασκάλ Ζεντίλ.
Η επόμενη συμμετοχή του σε Ολυμπιακούς Αγώνες πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του 2008 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνο. Ο Νικολαΐδης στις 23 Αυγούστου του 2008 προκρίθηκε πανηγυρικά στον τελικό (στην κατηγορία των +80 κιλών), όπου όμως γνώρισε και πάλι την ήττα στις λεπτομέρειες (5-4) από τον Νοτιοκορεάτη Τσα Ντονγκ-Μιν. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο, αποκλείστηκε νωρίς και δεν διεκδίκησε μετάλλιο.
Στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα που διεξήχθη στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στην κατηγορία των +87 κιλών, χάνοντας στον ημιτελικό από τον Αζέρο Ταβαγκούλ Μπαϊράμοβ.
Η Άννα Κορακάκη προχώρησε σε μια συγκλονιστική εξομολόγηση, μέσω των social media, περιγράφοντας τις δύσκολες στιγμές που αντιμετώπισε λόγω του stalking.
Η Ελληνίδα Ολυμπιονίκης μίλησε για πρώτη φορά δημόσια για την υπόθεση ενός άνδρας, που την παρακολουθούσε και καταδικάστηκε σε φυλάκιση πέντε ετών από δικαστήριο της Καβάλας.
Η 26χρονη πρωταθλήτρια σκοποβολής αποκάλυψε ότι αντιμετωπίζει ψυχοσωματικά προβλήματα και πως ο εμπρησμός στο αμάξι του συντρόφου της, που ήταν το αποκορύφωμα της δράσης του σημειώθηκε πέντε μέρες πριν αναχωρήσει για Τόκιο, ώστε να λάβει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Είναι χαρακτηριστικό πως η Άννα Κορακάκη, που κατάγεται από τη Δράμα και είναι κάτοχος δύο ολυμπιακών μεταλλίων από το 2016, συνόδευσε την ανάρτησή της με λεπτομέρειες σχετικά με το πώς την παρακολουθούσε ο άγνωστος και πώς φοβήθηκε τόσο για τη δική της σωματική ακεραιότητα, όσο και των ανθρώπων γύρω της.
Ανέβασε δε και μία σειρά φωτογραφιών που δείχνουν το κατεστραμμένο αμάξι έπειτα από τον εμπρησμό, αλλά και την ίδια η οποία από το στρες και το άγχος εμφάνισε ψυχοσωματικά προβλήματα.
Αναλυτικά η Ελληνίδα Ολυμπιονίκης έγραψε:
Δεν είναι θαυμαστής. Προσβάλλονται όσοι πραγματικά θαυμάζουν και σέβονται την αθλητική μου πορεία και τις προσπάθειές μου. Δεν είναι ερωτευμένος· προσβάλλεται ο έρωτας, που είναι τόσο όμορφος. Είναι εμμονικός και δυνητικά επικίνδυνος. Παρακολουθούσε κάθε μου κίνηση, τους φίλους και τον σύντροφό μου· είχε γίνει η σκιά μου. Έβρισκα παντού ανθοδέσμες. Ήταν διαρκώς γύρω μου. Παρά τις συστάσεις όλων μας, ακόμη και του πατέρα μου, αλλά και της αστυνομίας, να σταματήσει κάθε του ενέργεια, εκείνος συνέχιζε.
Ώσπου, επιχείρησε με φίλο του να μπουν στο διαμέρισμά μου, όταν ήμουν μόνη. Παλεύω με μετατραυματικό στρες και ψυχοσωματικά νοσήματα. Υποφέρω από αϋπνίες, κόπωση, καταθλιπτικά επεισόδια, έντονο αίσθημα ανασφάλειας, αγωνίας και γενικευμένο άγχος. Αυτά προκαλεί το “stalking”. Η προσπάθεια να παραμείνω παραγωγική και σε άριστο επίπεδο αθλητικά, με εξουθένωνε. Οι φοβίες μου εντάθηκαν, όταν πληροφορήθηκα, ότι ασκούσε στο παρελθόν σωματική βία στην πρώην σύζυγό του. Ξημερώματα 13 Ιουλίου 2021· η κορύφωση. Βάζει φωτιά και καίει ολοσχερώς το αυτοκίνητο του συντρόφου μου. Όλα αυτά, πέντε ημέρες πριν μπω στο αεροπλάνο για το Τόκιο. Ενόψει Ολυμπιακών Αγώνων, είχα «παραλύσει» ψυχικά. Βλέποντας το αυτοκίνητο στάχτη, έτρεμα στη σκέψη ότι μπορεί να βλάψει τους δικούς μου. Έτσι, ενώ βρισκόμουν στην Ιαπωνία, πνευματικά ήμουν στην Ελλάδα. Αγωνίστηκα με κάκιστη ψυχολογία κι ελάχιστη συγκέντρωση. Το ότι μπήκα σε δύο τελικούς Ολυμπιακών και τερμάτισα με δύο 6ες θέσεις, για ‘μένα ήταν άθλος. Πολλοί ίσως καταλάβετε τώρα, γιατί μετά τους αγώνες δήλωσα στα μέσα: «Καλό είναι ο κόσμος να μην είναι αυστηρός με τους αθλητές». Γενικώς μην (κατά-)κρίνετε. Δεν ξέρεις ποτέ τί περνάει ο άλλος.
Υ.Γ 1): Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Καβάλας τον καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης 5 ετών. Τους ευχαριστώ θερμά, διότι δεν αναγνώρισαν κανένα ελαφρυντικό και δεν χορήγησαν ανασταλτικό αποτέλεσμα στην έφεση. Έκαναν από μεριάς τους το καλύτερο δυνατό· δυστυχώς όμως, βάσει νομοθετικού πλαισίου, ο πραγματικός χρόνος που θα εκτίσει, είναι τρομακτικά μικρότερος των 5 χρόνων.
Υ.Γ 2): Οι φωτογραφίες είναι ό,τι πιο «ωμό» έχω αναρτήσει. Κάπως έτσι βίωσα το “stalking”.
