Ένας λαμπερός, υπέροχος, γάμος με έντονο ποδοσφαιρικό χρώμα έγινε στο εκκλησάκι του Άγιου Αιμιλιανού στο Πόρτο Χέλι Ερμιονίδας, το Σάββατο (06/09), με τον Γιώργο Τριμπόνια να ενώνεται με παπά και κουμπάρους με την αγαπημένη του Μαρίνα Σαράντου. Το ζευγάρι βάπτισε και τον παιδάκι τους, τον μικρό Κωνσταντίνο…

Το όμορφο ζευγάρι, που είχε ενωθεί με πολιτικό γάμο, αποφάσισε να ανέβει και τα σκαλιά της εκκλησίας και είχαν δίπλα τους στα δυο μυστήρια και στη δεξίωση που ακολούθησε, τους συγγενείς τους, μέλη του ΔΣ της ΑΕ Ερμιονίδας και τον προπονητή του συλλόγου του γαμπρού, Αλεξάνταρ Μαξίμοφ, νυν και πρώην συμπαίκτες του έμπειρου επιθετικού, αντίπαλούς του μόνο μέσα στα γήπεδα, πρώην τεχνικούς του 33χρονου στράικερ, και άλλους δικούς τους ανθρώπους.

Μέσα στους καλεσμένους υπήρχε και αστέρας του Παναθηναϊκού! O λόγος γίνεται για τον Γιάννη Κότσιρα, ο οποίος τράβηξε τα βλέμματα και το ενδιαφέρον πάνω του, με πολλούς να θέλουν να φωτογραφηθούν μαζί του, μιλώντας και για ποδοσφαιρικά θέματα. Βλέπετε, οι Γιώργος Τριμπόνιας και ο άσος του «τριφυλλιού» διατηρούν, μαζί με τον Σωτήρη Μπούρα, πολύ καλή φιλία από την εποχή που έπαιζαν μαζί στον Παναρκαδικό. Χαμός έγινε, μάλιστα, στο γλέντι, όταν ο Γιάννης Κότσιρας και Γιώργος Τριμπόνιας τα έδωσαν… όλα στον χορό, μαζί με πολλούς από τους υπόλοιπους καλεσμένους και ξεσήκωσαν άπαντες, όταν… κλήθηκαν να δώσουν τα διαπιστευτήρια τους στο ζεϊμπέκικο!

Λεζάντα: Γιώργος Τριμπόνιας και Γιάννης Κώτσιρας τα δίνουν... όλα στο ζεϊμπέκικο 

Οι κουμπάροι του ζευγαριού είναι ο πρώην συμπαίκτης του γαμπρού Αργύρης Τζιέρης και η σύζυγός του Ναταλία Μπορύστα. Οι νονοί του μικρού Κωνσταντίνου είναι ο νυν συμπαίκτης του Γιώργου Τριμπόνια, Γιώργος Στεργίου και η κορούλα του Καθυλένα.

Όπως αναφέραμε, παρόντες για να μοιραστούν τη χαρά τους ήταν και αρκετοί γνωστοί φίλοι του ζευγαριού, εκεί βρέθηκε και ο φωτογραφικός φακός του «Πολίτη Αργολίδας», καθώς ο Γιώργος Τριμπόνιας είναι ένα πολύ αγαπητό… παιδί σε όλον τον νομό μας και όχι μόνο, με τη δική του ξεχωριστή «τρέλα», με την καλή έννοια, για το ποδόσφαιρο.

Το γλέντι και το πάρτι του γάμου έγινε στον πολύ όμορφο χώρο του «MAKIS INN RESORT» στη Θερμησία, με το πάρτι να διαρκεί έως τις πρώτες πρωινές ώρες της ερχόμενης ημέρας. Όλοι ευχήθηκαν στο ζευγάρι να ζήσει ευτυχισμένο την κοινή του ζωή και να χαίρεται το παιδάκι τους.

Δείτε μοναδικές εικόνες από τον γάμο του Γιώργου Τριμπόνια και της αγαπημένης του, και τη βάπτιση του γιου τους, με ξεχωριστές στιγμές και από το γλέντι, εκεί όπου ξεχώρισε και ο άσος του Παναθηναϊκού, Γιάννης Κώτσιρας:

Πριν στεγνώσει το μελάνι...

«Ψαρέψαμε», εδώ στο Πόρτο Χέλι, όπου κάναμε διακοπές, χαζεύοντας το… ηλιοβασίλεμα (άραγε, να στείλουμε κανά στιγμιότυπο σε όσους δεν χαλάρωσαν λίγες ημέρες, ακολουθώντας τα… βήματα του Άκη Σκέρτσου;) τις παρακάτω φωτογραφίες και είδαμε πως οι επίσημοι στο 12ο φεστιβάλ παραδοσιακών προϊόντων Αργολίδας «Γεύσεις και Όψεις», έδωσαν μεγάλη… μάχη στο κόψιμο της κορδέλας!

«Πού είναι το ψαλίδι ρε παιδιά;», θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος, βλέποντας τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου και τον Υφυπουργό μας – με τα χέρια λυμένα – να είναι σε κεντρικό σημείο, δίπλα τους να βρίσκονται εκπρόσωποι της Περιφέρειας και του Δήμου, με… μπλε αποχρώσεις στις πεποιθήσεις τους και πιο… έξω, στα «φτερά», σε ρόλους «εξτρέμ» στο… γήπεδο της προβολής να είναι οι βουλευτές που μπορεί να πει κάποιος ότι εκπροσωπούν το κέντρο και την… πτέρυγα στα Αριστερά!

Την ώρα που ο κ. Γιάννης έμεινε τα χέρια ανοιχτά, ο Γιώργος φαινόταν χαμένος, κάποια στιγμή έκλεισε και τα μάτια, ενώ περίμενε να ανοίξουν οι... πύλες!

Στη συνέχεια… ενώθηκαν όλοι, οικοδεσπότες και φιλοξενούμενοι, για τις ομιλίες και τις βραβεύσεις, χωρίστηκαν κάπως κατά την περιοδεία τους στα περίπτερα, ανάλογα με τα «χρώματά» τους, για να είναι... πιστικοί προς τους εκθέτες και τον κόσμο, με... πίστη στις παρατάξεις τους!

Ο «Πολίτης Αργολίδας» σας είχε μεταφέρει είναι άπαντες σε εγρήγορση και στον νομό μας, οι εξελίξεις που έρχονται με ορατό το ενδεχόμενο εκλογών και τέτοιου είδους «μάχες» θα «φουντώσουν» στα… ηλιοβασιλέματα. 

ΥΓ. 1: Υπήρχαν και κάποιοι επίσημοι που επέλεξαν τα πιο πίσω καθίσματα, ενώ στο κόψιμο της κορδέλας δεν ήταν στα πρώτα πλάνα. Προτίμησαν να είναι πιο κοντά στο… ηλιοβασίλεμα! Θα έχουν τους λόγους τους.

ΥΓ. 2: Παρόμοιες εκδηλώσεις που δίνουν… χώρο, χρόνο και εικόνες σε τοπικά προϊόντα και παραγωγούς είναι θετικό να γίνονται. Μόνο που με το πέρασμα των χρόνων, καλό θα είναι να υπάρχουν και καινοτομίες για να ανανεώνεται το ενδιαφέρον των συμμετεχόντων και του κόσμου. Θετική εξέλιξη η βράβευση επιχείρησης για την πορεία της, στο πλαίσιο της ενίσχυσης της εξωστρέφειας, χρειάζονται και άλλα πράγματα. Διότι μπορεί τα Δελτία Τύπου να έκαναν λόγο για «επιτυχία», αλλά δεν μπορεί να πει κάποιος ότι το λιμάνι του Πόρτο Χελίου… πλημμύρισε από κόσμο.

ΥΓ. 3: Τις τελευταίες εβδομάδες η λέξη «ηλιοβασίλεμα» πάει... πακέτο και με τον Άκη Σκέρτσο. Ο Υπουργός Επικρατείας στις 19 Αυγούστου πόσταρε στο Facebook τρεις φωτογραφίες με ηλιοβασιλέματα και εύχεται σε όσους δεν πήγαν διακοπές για να ξεκουραστούν, να βάλουν αυτά τα στιγμιότυπα «στο συρτάρι του μυαλού τους» και να τις «κρατήσουν μέχρι το επόμενο καλοκαίρι».

Να δεχτούμε ότι ο κ. Σκέρτσος έκανε αυτή την ανάρτηση καλοπροαίρετα, θέλοντας να σταθεί στο πλευρό πολιτών που δεν μπόρεσαν να πάνε έστω και λίγες ημέρες διακοπές. Ο ίδιος έκανε λόγο για «μια ανάρτηση που απλά στέλνει ευχές σε όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες» και ανέφερε πως «όταν κάποιοι αντιπολιτεύονται ακόμη και το ηλιοβασίλεμα τερματίζουν την πολιτική φαιδρότητα και τοξικότητα».

Ακόμα και έτσι να είναι, σκέφτεσαι λίγο παραπάνω να γράψει τα συγκεκριμένα λόγια, όταν είναι πολλοί οι συμπολίτες μας που αγκομαχούν να τα… βγάλουν πέρα και δεν πήγαν – και – φέτος διακοπές λόγω οικονομικών δυσκολιών. Για σκεφτείτε αυτόν που δεν έχει την άνεση να πάρει όλα τα τρόφιμα, που δεν μπορεί για παράδειγμα να έχει μοσχαρίσιο κρέας; Τι του λέμε; Πάρε μια φωτογραφία με κρέας, τοποθέτησέ τη «στο συρτάρι του μυαλού σου» για να… χορτάσεις μέχρι να έρθει η στιγμή να μπορέσεις να αγοράσεις ξανά αυτό το προϊόν.

Εδώ, φτάσαμε στο σημείο Υπουργός της κυβέρνησης να κάνει γνωστό ότι πληρώνεται από την εξουσία δημοσιογράφο (άντε να δεχτούμε ότι δεν ασκεί, πλέον, το επάγγελμα) και απαιτεί δημόσια και χωρίς αποστροφές από αυτή να μην ασκεί κριτική στην κυβέρνηση γιατί πληρώνεται από αυτή. Α, ξέχασα, ο κ. Σκέρτσος ήταν πάλι, όπως σας είχαμε αναφέρει στο ΥΓ. 9, στο παρακάτω θέμα του «Πολίτης Αργολίδας».

Αναλυτικά ο Άκης Σκέρτσος έγραψε για τα ηλιοβασιλέματα: «Έχουμε την ευλογία να ζούμε σε μια χώρα που μας χαρίζει απλόχερα καθημερινά τέτοιες μαγικές εικόνες…Ένα ηλιοβασίλεμα σαν αυτό αρκεί για να σε ταξιδέψει και να πάρει από πάνω σου όλη την κούραση του χειμώνα.

Σε όσους μπορεί να ξεκινούν τώρα τις διακοπές τους, καλή ξεκούραση! Και σε όσους τις ολοκληρώνουν ή δεν κατάφεραν φέτος να κάνουν διακοπές, μια ευχή να κρατήσουν σε ένα “συρτάρι” του μυαλού τους εικόνες σαν αυτήν…μέχρι το επόμενο καλοκαίρι».

ΥΓ. 4: Φαίνεται, πάντως, ότι αυτή την περίοδο έχει φτάσει στο... ηλιοβασίλεμά του και η εικόνα των τελευταίων χρόνων στο πολιτικό σκηνικό που ζούμε, να δούμε τι θα γίνει με τον εκλογικό νόμο με το βλέμμα στην «ανατολή». 

ΥΓ. 5: Στη κεντροαριστερά και γενικότερα στην πολιτική σκηνή όλοι είναι σε αναμονή του κόμματος Τσίπρα, μετά και την ομιλία του στη Θεσσαλονίκη από το βήμα του συνεδρίου του Economist, τώρα που ο πρώην Πρωθυπουργός βρίσκει καθαρισμένο συγκεκριμένο χώρο από «βαρίδια» του παρελθόντος από τότε που άφησε τον ενεργό ρόλο. Είχαμε γράψει ότι για να μπορεί να ελπίζει σε πρωταγωνιστικό ρόλο ειδικά στον χώρο του κέντρου, θα πρέπει, όντως, να ξεφορτωθεί «βαρίδια» του παρελθόντος, ώστε να επικοινωνήσει καλύτερα για όσα τονίζει ότι πέτυχε ως Πρωθυπουργός – στον οικονομικό τομέα – μετά τις παλινωδίες του 2015 και την υπογραφή του τελευταίου μνημονίου! Σας είχαμε αναφέρει ακόμα ότι η νέα κίνηση λογικά δεν θα έχει… μέσα τους όρους «Αριστερά» και «Ριζοσπαστική Αριστερά»… Η πορεία του είναι από το… κέντρο προς τα αριστερά.

Και έρχεται να γράψει ο Νίκος Γιαννόπουλος στο προφίλ του στο Facebook, λίγες ώρες μετά την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα: «Σε ποιον ήθελε να απευθυνθεί χθες ο Αλέξης Τσίπρας; Προφανώς όχι στους πρώην συντρόφους του και στην Αριστερά εν γένει.

Ο πρώην Πρωθυπουργός ήταν απολύτως προσεκτικός. Ακόμα και η σοβαρή διαπίστωσή του για το μεταναστευτικό -τολμηρή για τα μέτρα της ελληνικής κοινωνίας- συνοδεύτηκε από την καθησυχαστική φράση "όχι βέβαια πολιτική ανοιχτών συνόρων".

Ο φόβος μήπως ερεθιστούν τα όχι και τόσο παλιά αντανακλαστικά του αντισύριζα μετώπου εμφανής. Ο Αλέξης έχει διαβεί τον ιδεολογικό ρουβίκωνα. Μιλά, πορεύεται και πράττει ως ένας σοσιαλδημοκράτης πολιτικός και ως τέτοιος θα κρίνεται από εδώ και πέρα.

Αφήνει, βέβαια, τεράστιο κενό στα αριστερά και μία μεγάλη ευκαιρία στο χώρο να ανασυσταθεί/αναγεννηθεί έτσι ώστε να προσφέρει μία πραγματικά ριζοσπαστική εναλλακτική στην ελληνική κοινωνία».

ΥΓ. 6: Θέμα δημιουργήθηκε με το «112» και τι πρέπει να κάνουμε όταν ηχεί, μετά τις καταστροφικές φωτιές στην Αχαΐα. Για το εάν θα πρέπει οι κάτοικοι μιας περιοχής που καλούνται να μετακινηθούν, θα πρέπει να ακούν στο μήνυμα καθολικά. Κάπου ενδιάμεσα είναι η λύση και αυτό θα πρέπει να γίνεται εφόσον υπάρχει χρόνος.

Θυμόμαστε εποχές που είχαμε φωτιές στην ύπαιθρο και έπαιρναν όλοι μέρος – σε συνεννόηση με την Πυροσβεστική και την Πολιτική Προστασία – στη μάχη κατάσβεσης, εκεί ήταν και κάτοικοι με κλαδιά, τρακτέρ, βυτία, εργολάβοι με μηχανήματα έργου… Και έτσι είχαν σωθεί και περιουσίες, σπίτια, χωράφια, καλλιέργειες.

Φυσικά, όταν είναι μια δύσκολη πυρκαγιά, με κακές καιρικές συνθήκες (ζέστη, ξηρασία, άνεμοι κ.α.), θα πρέπει να απομακρύνονται κάτοικοι που κινδυνεύουν και δεν μπορούν να προστατευτούν, μετά και τις τραγωδίες με απώλειες ζωών που ζήσαμε στο παρελθόν. Για όλα χρειάζεται συντονισμός και οργάνωση…

ΥΓ. 7: Η δημοσιογραφία και η έρευνα για την αλήθεια δεν σταματούν ούτε στους φίλους ούτε σε αυτούς που συμπαθούμε. Κάτι που σημαίνει πως όποιος ήθελε ήταν εύκολο να βρει την αλήθεια. Πολλές φορές θα πρέπει να πας κόντρα σε ψέματα αυτών που δεν θέλουν την αλήθεια και φτάνουν στο σημείο να σε σπιλώνουν. Όλοι κρινόμαστε.

Η δουλειά των δημοσιογράφων είναι να ρωτούν. Επίσης, οι υπάλληλοι στα Γραφεία Τύπου οφείλουν να γνωρίζουν ότι μέρος της δουλειάς τους είναι και το να απαντούν σε ερωτήματα δημοσιογράφων, εκτός από το να γράφουν διθυραμβικά Δελτία Τύπου για να τα «παίξουν» τα Μέσα, ειδικά αυτά στα οποία δίνουν διαφήμιση. Ή κάνω λάθος. Σε Μέσα στα οποία μπορεί να δει κείμενο που να στοχοποιεί τον… ενοχλητικό δημοσιογράφο, επειδή κάνει καλά τη δουλειά του.

Να ξέρετε πόσο... φανερά είναι σε κάποιους τα λεγόμενα «κείμενα κατά παραγγελία». Αυτή η δημοσιογραφία αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγήν. Γι’ αυτόν τον λόγο πολλοί νεότεροι δεν εμπνέονται, πλέον, από τη δημοσιογραφία. Υπάρχουν και αξιολύπητοι τρόποι για να βγάζουν πολλοί το... ψωμάκι τους. Όλοι κρινόμαστε από τους πολίτες.

Διαβάστε ακόμα:

Αργολίδα: Άπαντες σε εγρήγορση, οι εξελίξεις που έρχονται με ορατό το ενδεχόμενο εκλογών

Το παρασκήνιο πίσω απ’ την επιλογή Ανδριανού σε θέση εξουσίας – Τα… πορτοκάλια στην Αργολίδα (εικόνες)

Πηγή φωτογραφιών: Facebook (Γιάννης Γεωργόπουλος, Βασίλης Σιδέρης, eidhseisargolidas.gr)

Ο Δήμος Ναυπλιέων έκανε γνωστό ότι με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Φωτογραφίας (19/08/2025) διοργάνωσε μια ξεχωριστή δράση για να γιορτάσει τη δύναμη της εικόνας και να αναδείξει την ομορφιά της πρωτεύουσας της Αργολίδας μέσα από τα μάτια αυτών που τον ζουν και τον επισκέπτονται.

Συγκεκριμένα, μέσα από τον φακό κατοίκων, επισκεπτών, ερασιτεχνών και επαγγελματιών φωτογράφων, συγκεντρώθηκε υλικό που αποτυπώνει το Ναύπλιο όπως πραγματικά είναι: γεμάτο φως, ιστορία, χρώματα και συναισθήματα.

Αυτό το υλικό παρουσιάστηκε από τον Δήμο Ναυπλιέων μέσα από ένα όμορφο βίντεο που αποτυπώνει τη μαγεία του Ναυπλίου σε όλες τις εκδοχές του και ο «Πολίτης Αργολίδας» το φιλοξενεί στην ειδική ενότητα.

Ο Δήμος Ναυπλιέων ευχαρίστησε, μάλιστα, θερμά όλους όσοι συμμετείχαν και μοιράστηκαν τη δική τους οπτική, συμβάλλοντας σε αυτή την όμορφη πρωτοβουλία.

Δείτε εδώ, το βίντεο με τις εικόνες που «μιλούν» από μόνες τους...

Ακολουθεί η πρόσκληση που απεύθυνε ο Δήμος Ναυπλιέων για τη συγκεκριμένη πολύ όμορφη πρωτοβουλία.

Για ακόμα μία αντιπυρική περίοδος οι πυροσβέστες έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν μάχες σε όλη τη χώρα για να σώσουν ζωές, περιουσίες και το περιβάλλον από την καταστροφική μανία των πυρκαγιών και ο αγώνας τους, πολλές φορές με κίνδυνο και τις ζωές τους, είναι υπεράνθρωπος.

Αξίζουν έναν ύμνο για την προσφορά τους και θα το κάνουμε αυτό πραγματικότητα μέσα από την ψυχολόγο Ιωάννα Σκλιάμη, με όσα έχει γράψει στο Facebook, με όσα έχει πει σε εκπομπές. Θυμηθείτε ότι πρόσφατα, σε πυρκαγιές στην Αργολίδα και ειδικότερα στην Ερμιονίδα τραυματίστηκαν πυροσβέστες την ώρα της μάχης. Συγκλόνισε, επίσης, η φωτογραφία με πυροσβέστες να κοιμούνται σε άσφαλτο στη Χίο, προκειμένου να πάρουν δυο… ανάσες.

«Οι φλόγες αφήνουν πίσω τους καμένα δέντρα, στάχτη και σιωπή… αλλά και πληγές που δεν φαίνονται», θέμα που θα το προσεγγίσουμε, επίσης, μέσα από αναφορές της ίδιας ψυχολόγου.

Θα σας μεταφέρουμε και το άρθρο του Αντώνιου Καλέντζη, ο οποίος είναι, επίσης, ψυχολόγος, στην εφημερίδα «Γνώμη της Πάτρας», για τις φωτιές στην Αχαΐα, μιλώντας για την επόμενη ημέρα και αναφέροντας ότι «όταν η γη καίγεται, οι καρδιές ενώνονται»…

Μέσω του Παντελή Φύκαρη (ιδιοκτήτης του «Πολίτη» της Χίου»), και του «Alplha», θα σας μεταφέρουμε συγκλονιστικές περιγραφές από όσα βίωσαν κάτοικοι στο νησί του βορειανατολικού Αιγαίου, εκεί όπου ο Τύπος ρίχνει πολλές ευθύνες στην πολιτική ηγεσία για τη μεγάλη καταστροφή. Θα ταξιδέψουμε στα βορειοδυτικά του νησιού, εκεί στο Βολισσό, όπου οι περιγραφές κατοίκων λένε και αποκαλύπτουν πολλά…

Αναλυτικά, η Ιωάννα Σκλιάμη (ψυχολόγος) έχει γράψει στο προφίλ της στο Facebook για τους πυροσβέστες:

«???? Πυροσβέστες: Όταν η ψυχή καίγεται μαζί με τη φωτιά!

Καθώς η Ελλάδα φλέγεται, βλέπουμε πυροσβέστες να επιχειρούν με αυταπάρνηση μέσα σε καπνούς, φλόγες και συνθήκες τρόμου. Πίσω από τις στολές, τα κράνη και τις κραυγές επιβίωσης, υπάρχουν, όμως, άνθρωποι. Άνθρωποι που κουβαλούν στις πλάτες τους όχι μόνο σωλήνες νερού, αλλά και φορτία ψυχικού πόνου.

Γιατί κάθε φωτιά δεν αφήνει μόνο στάχτες στο έδαφος. Αφήνει και αόρατα εγκαύματα στην ψυχή.

???? Δευτερογενής τραυματοποίηση – ο σιωπηλός εχθρός που φωλιάζει μέσα από την επαναλαμβανόμενη έκθεση στον ανθρώπινο πόνο
???? Συσσωρευμένο στρες – σιωπηλό, βαρύ, αφομοιωμένο
???? Ανεπεξέργαστες εμπειρίες – εικόνες που ξαναπαίζουν τις νύχτες
???? Ελλιπής ψυχολογική υποστήριξη – όταν ο ήρωας επιστρέφει μόνος στο σπίτι

Δεν μπορούμε να απαιτούμε διαρκή ηρωισμό από ανθρώπους που δεν έχουν χώρο να διαχειριστούν την ψυχική τους κόπωση. Δεν μπορούμε να τους κοιτάμε μόνο στις ειδήσεις. Πρέπει να τους βλέπουμε και μετά.

????Η θεσμοθέτηση ψυχολογικής υποστήριξης, η ενίσχυση της ψυχικής ανθεκτικότητας και η δημιουργία μηχανισμών αποφόρτισης δεν είναι πολυτέλεια. Είναι ανάγκη. Δεν είναι επιλογή. Είναι ευθύνη...

???? Σε όλους εκείνους που δίνουν μάχη με τις φλόγες – και με τον εαυτό τους.

Σας ευχαριστούμε!!!».

Δείτε πυροσβέστες στις φωτιές της Χίου να κοιμούνται στην άσφαλτο, προκειμένου να ξεκουραστούν λίγες ώρες, φωτογραφίες που δημοσίευσε το «Forecast Weather Greece» στη σελίδα του στο Facebook:

Η Ιωάννα Σκλιάμη (ψυχολόγος) έχει γράψει στο προφίλ της στο Facebook και για τις αρνητικές επιπτώσεις που αφήνει μια φωτιά συναισθηματικά στους ανθρώπους…

Διαβάστε αναλυτικά:

«???? Όταν η φωτιά σβήσει, δεν σβήνει και ο πόνος.

Οι φλόγες αφήνουν πίσω τους καμένα δέντρα, στάχτη και σιωπή… αλλά και πληγές που δεν φαίνονται.
Μέσα σε λίγες ώρες μπορεί να χαθούν σπίτια, γη, όνειρα και αυτό που μένει είναι ο φόβος, η αγωνία, η αίσθηση ότι τίποτα δεν είναι πια σίγουρο.

Η φωτιά δεν καίει μόνο το δάσος… καίει και μέσα μας. Μένουν στάχτες που δεν φαίνονται:
✓ Σπίτια που έγιναν ανάμνηση
✓ Όνειρα και σχέδια που δεν θα πραγματοποιηθούν ποτέ
✓ Η χαμένη αίσθηση ασφάλειας, το «πού ανήκω» που χάθηκε.

Κάθε φλόγα αφήνει πίσω της ερωτήματα που μας στοιχειώνουν:
«Θα ξανασυμβεί;»
«Θα προλάβουμε να φύγουμε;»
«Θα σωθεί το σπίτι μας;»

Ακόμη κι αν δεν καεί κάτι δικό μας, κουβαλάμε τον πόνο που είδαμε και ακούσαμε! Αυτό είναι το δευτερογενές τραύμα. Είναι το κλιματικό άγχος. Είναι η εξάντληση του να ζούμε τον ίδιο εφιάλτη ξανά και ξανά.

???? Στην πρώτη γραμμή, πυροσβέστες, εθελοντές, αστυνομικοί πολεμούν τις φλόγες αλλά και τις σιωπηλές πληγές που αφήνουν οι εικόνες, οι αποφάσεις ζωής και θανάτου, η αίσθηση πως ό,τι κι αν έκαναν, δεν ήταν ποτέ αρκετό.

❤️‍???? Η ψυχική τους ανθεκτικότητα δεν είναι ανεξάντλητη· κι όταν τη φροντίζουμε, προστατεύουμε και τη δύναμή τους να συνεχίσουν να προστατεύουν εμάς.

???? Σας ευχαριστούμε από καρδιάς!

???? Όταν η φωτιά σβήσει, δεν σβήνει και ο πόνος».

Πολλά είναι τα μηνύματα που αφήνει και το άρθρο του Αντώνη Καλέντζη (ψυχολόγος) στην εφημερίδα «Γνώμη της Πάτρας», όπως δημοσιεύτηκε στις 18/08/2025, με φωτογραφία από τι προσωπικό αρχείο από τη μεγάλη φωτιά της Δυτικής Αχαΐας.

Διαβάστε αναλυτικά:

«????Όταν η γη καίγεται, οι καρδιές ενώνονται????

????️ Στην Αχαΐα και σε όλη τη Δυτική Ελλάδα, η μέρα χρωματίζεται από το κόκκινο των φλογών και το γκρίζο του καπνού. Η μυρωδιά της καμένης γης γίνεται κομμάτι του αέρα που αναπνέουμε. Δεν είναι απλώς ένα φυσικό φαινόμενο, είναι μια πληγή ανοιχτή, που αφήνει σημάδια όχι μόνο στο τοπίο αλλά και μέσα μας.

???? Η φωτιά δεν παίρνει μόνο ξύλα και φύλλα. Παίρνει ιστορίες. Παίρνει τις σκιές των δέντρων που μας σκέπαζαν τα καλοκαίρια, τις αυλές που φιλοξένησαν τα γέλια των παιδιών, τα μονοπάτια που περπατήσαμε με φίλους και αγαπημένους. Σβήνει τις εικόνες που συνδέαμε με την αίσθηση του «σπιτιού» και αφήνει πίσω της μια σιωπή βαριά.

???? Κι όμως, μέσα σε αυτή τη σιωπή ακούγεται κάτι άλλο: η φωνή του διπλανού μας. Οι άνθρωποι βγαίνουν από τα σπίτια τους για να βοηθήσουν, να μεταφέρουν νερό, να κρατήσουν τα χέρια όσων τρέμουν.

???? Ξένοι γίνονται οικογένεια μέσα σε λίγα λεπτά, γιατί η καταστροφή δεν ξεχωρίζει ονόματα και διευθύνσεις. Μπροστά στη φωτιά, όλοι στεκόμαστε γυμνοί και ίσοι.

???? Υπάρχει μια ιδιαίτερη δύναμη που γεννιέται μόνο όταν όλα γύρω μας μοιάζουν να καταρρέουν. Είναι η δύναμη να κοιτάς τον άλλον στα μάτια και να του λες, χωρίς λόγια, «είμαι εδώ». Είναι η εσωτερική απόφαση να μη χαθεί η ανθρωπιά μας, ακόμη κι όταν η γη κάτω από τα πόδια μας γίνεται στάχτη.

???? Η φύση ξέρει να αναγεννιέται. Το έχουμε δει ξανά: μέσα από το μαύρο χώμα ξεπροβάλλει μια πράσινη κουκίδα, διστακτική αλλά ζωντανή.

???? Έτσι και οι ψυχές μας, κουβαλούν μια αντοχή που ίσως δεν συνειδητοποιούμε ώσπου να χρειαστεί. Μπορεί η πληγή να μείνει για καιρό, αλλά μαζί της γεννιέται και η βεβαιότητα ότι, όσο υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται, τίποτα δεν χάνεται οριστικά.

????️ Ας θυμόμαστε ότι οι φωτιές κάποτε θα σβήσουν, ο καπνός θα καθαρίσει και η ζωή θα αναζητήσει τον δρόμο της ξανά. Κι όταν συμβεί αυτό, θα έχουμε μαζί μας την εμπειρία πως, ακόμη και στις πιο σκοτεινές μέρες, δεν αφήσαμε τη φλόγα της καρδιάς να σβήσει.

???? Γιατί η πραγματική μας γη, αυτή που πρέπει να προστατεύουμε πάνω απ’ όλα, είναι η γη που μοιραζόμαστε μέσα στις ψυχές μας.

Όταν η γη καίγεται, οι καρδιές ενώνονται».

Μεγάλες αλήθειες είπε και ο ηθοποιός Δημήτρης Γκοτσόπουλος στο δελτίο ειδήσεων του «Alpha», καθώς έζησε τη 2η φωτιά στη Χίο:

Η Stella Koulampa έκανε μια απίστευτη περιγραφή με τρομακτικά βίντεο από όσα έζησαν οι κάτοικοι στον Βολισσό της Χίου. «Όποιος δεν το έζησε δεν μπορεί να κατανοήσει», ανέφερε ο Παντελής Φύκαρης, ο οποίος αναδημοσίευσε την ανάρτηση:

«Η μέρα που δοκιμάστηκε η ψυχή μας.

15:00 — Μιλάω με τον Μιχάλη.

– "Στελλάκι, υπάρχει φωτιά. Αν κατέβει στη Βολισσό, θα περάσει και θα κάψει το σπίτι μας. Φύγε από τη δουλειά και έλα στο χωριό να είμαστε μαζί".

Αισιόδοξη ακόμη, του λέω: "Μην ανησυχείς, θα την ελέγξουν... αλλά έρχομαι".

Στο δρόμο, τα μηνύματα 112 έρχονταν διαδοχικά. Εκκένωση. Φτάνω στο σπίτι έπειτα από 45 λεπτά. Το 112 πλέον καθοδηγεί τον κόσμο να κατευθυνθεί στο λιμάνι. Η φωτιά βρίσκεται ήδη πάνω από το σπίτι μας. Καλώ τον μπαμπά μου — πρώην μηχανικό της Πολεμικής Αεροπορίας, στα πυροσβεστικά αεροπλάνα.

– "Μπαμπά, άνοιξε κάμερα. Πες μου πόσο χρόνο έχω να βρέξω το σπίτι με το λάστιχο για να το σώσω. Ο Μιχάλης είναι στο λιμάνι και ρίχνει τα φουσκωτά στη θάλασσα για να σώσουμε τον κόσμο, εκκενώνοντας από θαλάσσης".

– "Στέλλα παιδί μου, βρέξε τη σκεπή και περιμετρικά το σπίτι από τα δύο οικόπεδα. Αν το σώσεις, η φωτιά θα κοπεί εκεί. Μην μείνεις πολύ, παιδί μου. Φύγε, μην καείς".

– "Μπαμπά, αν δεν ακούσω τη φωτιά, δεν φεύγω. Θα βρέχω για να το σώσω... Τώρα το φτιάξαμε, τώρα το ανακαινίσαμε. Δεν το αφήνω".

Μέσα σε 20 λεπτά, ένα "μπαμ", ένα βουητό και ένας δυνατός αέρας. Η φωτιά ήταν ακριβώς από πάνω μας. Αφήνω το λάστιχο ανοιχτό να βρέχει τη στέγη — το νερό θα το έκοβαν σε λίγο — και φεύγω...

Φτάνω στα Λιμνιά. Πανικός. Καίγονται τα πάντα, ο κόσμος δεν ξέρει πού να πάει, πού να σταθεί. Η αστυνομία; ΑΦΑΝΤΗ. Κανείς από το κράτος να δώσει οδηγίες. Βλέπω τον Μιχάλη, αφού έχει ήδη ρίξει τα φουσκωτά στη θάλασσα και έχει δέσει το τελευταίο:

– "Στέλλα, φώναξε στον κόσμο να παρκάρει στο τέλος του λιμανιού, δίπλα στη θάλασσα, και πες τους να μπουν στα σκάφη!".

Μέσα σε 20 λεπτά, τα 4 ιδιωτικά σκάφη της NARC γέμισαν με τους πρώτους 40 ανθρώπους. Τα τρία έφυγαν προς το Λιθί και εμείς, με εντολή του Λιμενικού, ξεκινήσαμε τη διάσωση σε παραλίες: Γωνιά, Λήμνο, Λαμψά, Αγία Μαρκέλλα.

Ο άνεμος από τη φωτιά 7 μποφόρ. Το φουσκωτό δεν μπορούσε να πλησιάσει. Η θερμοκρασία απίστευτη — καιγόμασταν μέσα στο ίδιο μας το σκάφος. Φωνάζαμε στον κόσμο να κολυμπήσει. Σε 10 λεπτά, είχαμε ήδη 16 ανθρώπους μέσα στο φουσκωτό.

Συναντάμε το σκάφος του Λιμενικού στα ανοιχτά και αποβιβάζουμε τον κόσμο. Το Λιμενικό δίνει εντολή στον Μιχάλη:

– "Τρέξτε να σώσετε κι άλλους".

Συνεχίζουμε για Μάναγρο, όπου υπήρχαν πάνω από 35 άτομα. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, βλέπουμε από τη θάλασσα το σπίτι μας να καίγεται. Δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυά μου, κι όμως, συνεχίζουμε να βοηθάμε ανθρώπους να ανέβουν στο φουσκωτό. Καλώ τον τους γονείς μου και τον Νίκο με FaceTime: "Κάηκαν όλα ρε παιδιά".

Αυτό συνεχίστηκε μέχρι τις 21:00 το βράδυ. Οι κουμπάροι μας, Γιώργος και Λουκάς, βρίσκονταν με το πυροσβεστικό. Έτρεχαν από σπίτι σε σπίτι να βοηθήσουν. Ο Μιχάλης τους λέει:

– "Λουκά, σε παρακαλώ, πήγαινε να δεις και το δικό μου σπίτι. Είμαστε στη θάλασσα".

– "Γιώργο, κάηκε ρε; Λέγε!".

Στις 00:00, η φωτιά στα Λιμνιά ήταν υπό έλεγχο. Δέσαμε τα φουσκωτά. Παίρνω το αυτοκίνητό μου και με τη Λυδία και τον Βασίλη τρέχουμε στον Ανεμόμυλο — στο σπίτι μας — και μετά στη Λήμνο, στο σπίτι της Λυδίας. Ο Μιχάλης έμεινε στα σκάφη, σε περίπτωση που κάποιος χρειαστεί βοήθεια από τη θάλασσα. Το πίσω χωράφι του γείτονα φλεγόταν. Η φωτιά είχε μόλις αρχίσει να καίει τα πρώτα δέντρα και τη στέγη του σπιτιού μας. Τρέχω και βρίσκω πυροσβεστικό πιο κάτω:

– "Παιδιά, σας εκλιπαρώ, καίγεται το σπίτι μου. Ελάτε...".

– "Ερχόμαστε, κορίτσι μου. Μην κλαις".

Έσβησαν τη φωτιά. Φεύγουμε. Πάμε στη Λήμνο. Εκεί, άλλο πυροσβεστικό σβήνει τη φωτιά μέσα στο σπίτι της Λυδίας. Τα δίπλα σπίτια καμένα όλα...

Αυτό κράτησε μέχρι τις 03:00 τα ξημερώματα. Κόλαση. Αν δεν την έχεις ζήσει, δεν μπορείς να τη φανταστείς. Όλες αυτές τις ώρες, μιλούσαμε με τους ανθρώπους μας. Τους δικούς μας. Οι γονείς μου, στην Αθήνα, έβλεπαν ειδήσεις και περίμεναν πάνω από το τηλέφωνο. Οι κουμπάροι μας: Δημήτρης, Μαρκέλλα, Νίκος, Παύλος, Αναστασία — από Θεσσαλονίκη και Χίο — έκλαιγαν μαζί μας. Οι αγαπημένοι μας φίλοι, Γιάννης και Κατερίνα, που είχαν φύγει για διακοπές στη Σάμο την προηγούμενη μέρα, έκλαιγαν που δεν ήταν κοντά μας.

Θλίψη. Στεναχώρια. Θυμός.

Οι επιχειρήσεις μας: NARC, harVANti, My Volissos, Volisshop — δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Είναι η τρίτη ημέρα χωρίς ΡΕΥΜΑ ΚΑΙ ΝΕΡΟ. Δεν μπορούμε ούτε να καθαρίσουμε το σπίτι μας για να κοιμηθούμε. Στάχτη, καπνός, αποπνικτική ατμόσφαιρα.

Η Πολιτεία; ΑΠΟΥΣΑ. Καμία ενημέρωση για το πότε θα επανέλθει το ρεύμα και το νερό. Καμία πρόβλεψη για την παροχή νερού ή τροφής. ΜΟΝΟ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ.

Κλιμάκια της Πολιτικής Προστασίας μάς καλούν για διανυκτέρευση στο ΜΥ MY Volissos Apartments— γιατί θα έρθουν να καταγράψουν ζημιές. Τους λέμε ότι έχουμε διαθεσιμότητα γιατί ΚΑΗΚΑΜΕ. Οι τουρίστες ακυρώνουν

— Ποιος να μείνει χωρίς νερό και ρεύμα; Κι αυτοί... εκπλήσσονται που δεν έχουμε ούτε νερό, ούτε ρεύμα.

– "Δεν μπορούμε να διανυκτερεύσουμε", λένε.

ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ;

Ως πολίτης, ευχαριστώ δημόσια όλες τις ιδιωτικές πρωτοβουλίες, τις επιχειρήσεις και τους ανθρώπους που, με δικά τους έξοδα, έσωσαν ζωές, πρόσφεραν νερό, τροφή και ελπίδα σε όλους εμάς τους πληγέντες. Παρακαλώ θερμά — έστω και τώρα — τον Δήμο, την Περιφέρεια, την Πολιτική Προστασία: δώστε μας ΝΕΡΟ και ΡΕΥΜΑ. Να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε. Να ανοίξουμε τις επιχειρήσεις μας. Δεν ζητάμε τίποτα άλλο: ΜΟΝΟ τις βασικές μας ανάγκες. Όλα τα υπόλοιπα θα τα κάνουμε μόνοι μας. Όπως πάντα.

Και σε εσάς, τους επισκέπτες: #mi_mas_kapsete Μην μας εγκαταλείψετε. Ελάτε στη Βολισσό. Στηρίξτε τον τόπο μας. Βοηθήστε τις επιχειρήσεις και τους ανθρώπους μας να ξανασταθούν. Ο Αύγουστος είναι το καλοκαίρι μας. Μην μας το πάρουν κι αυτό».

Η Maistrali Antigoni από τη Λιμνιά Βολισσός Χίου τόνισε στο προφίλ της στο Facebook για την ίδια καταστροφή:

«Εκκενώσαμε το Ξενοδοχείο αμέσως μόλις μας ζητήθηκε.Με ψυχραιμία και απόλυτη τάξη. (Η πληρότητα στο 100%). Δεν πιστέψαμε ποτέ πως η φωτιά θα έφτανε στη θάλασσα...κι όμως..

ΌΛΟΙ οι Άνθρωποι μας είναι ασφαλείς. Κάποιοι δεν ήθελαν να φύγουν, θα μείνουμε μαζί σας, είπαν. Τους ζητήσαμε να ακολουθήσουν τις οδηγίες και το έπραξαν με σύνεση.
Κανένας δεν έμεινε στο δρόμο. Βρήκαμε για όλους διαμονή, με τη βοήθεια συναδέλφων, φίλων αλλά και της οικογένειας μας.

Επιμένουν να γυρίσουν εδώ, για εμάς, για το χωριό, για τη Βολισσό τους και τους ανθρώπους της, που τόσο όμορφα και ρυθμικά είχε αρχίσει να κερδίζει την εμπιστοσύνη και την αγάπη παλιών και νέων φίλων..
Θέλουν να γυρίσουν κι ας είναι όλα μαύρα τριγύρω.. Δίνουν ραντεβού για του χρόνου, δίνουν ραντεβού στην πρώτη αναδάσωση και αυτό φουντώνει το δικό μας πείσμα, ότι θα τα καταφέρουμε και πάλι.
Λένε, να μη σου δίνει ο Θεός, όσα μπορείς να αντέξεις...μάλλον αντέχουμε πολλά.

Ευχαριστούμε θερμά όσους βοήθησαν, έστω την τελευταία στιγμή. Δεν είναι ώρα για απόδοση ευθυνών. Θα έρθει ο απολογισμός και τότε θα ξαναμετρηθούμε.

Η ζημιά μεγάλη, η περιβαλλοντική καταστροφή ασύλληπτη.

Το Cafe μας δεν θα ξαναλειτουργήσει φέτος. Οι συνταγές μας και το Ελληνικό Πρωινό μας θα επανέλθουν ακόμη καλύτερα του χρόνου.

Το Ξενοδοχείο θα παραμένει κλειστό τουλάχιστον έως τέλος Αυγούστου... έως ότου αποκατασταθούν βασικές λειτουργικές ζημιές.

Κρατάω μόνο αυτό. "Ο,ΤΙ ΚΑΛΟ, ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΜΑΜΑ ΜΟΥ", έτσι μου είπε η Μαριάννα μας (8,5 ετών) βλέποντας τις φλόγες να μαίνονται, δίνοντας μου μια τεράστια αγκαλιά.

Κόποι δύο ζωών, κι άλλης μίας... Αγέρωχα όπως ανατέλλει και δύει με υπόκλιση, θα ανατείλει ξανά, εδώ στον μικρό κρυμμένο παράδεισο μας...!

Εκκενώσαμε το Ξενοδοχείο αμέσως μόλις μας ζητήθηκε. Με ψυχραιμία και απόλυτη τάξη. (Η πληρότητα στο 100%)».

Καρπούς… αποδίδει η προσπάθεια που γίνεται σε συλλόγους του νομού μας σε επίπεδο ακαδημιών, με τη συνδρομή και της ΕΠΣ Αργολίδας, κάτι που φαίνεται όχι μόνο από τις επιτυχίες που καταγράφονται στις μικρές ηλικίες, αλλά και από το γεγονός ότι όλο και περισσότερο σύλλογοι της Super League 1, στρέφουν τα… μάτια τους στα μέρη μας για να κάνουν δικά τους παιδιά από τον τόπο μας. Με τον Αριστέα Άργους να είναι η ομάδα που μπορεί να υπερηφανεύεται για τη δουλειά που γίνεται σε μικρές ηλικίες.

Δεν είναι, πλέον, μόνο ο Ατρόμητος που τα τελευταία χρόνια είχε και έχει τα δικά του… μάτια στα μέρη μας και υπήρχε λόγος που γινόταν αυτό, ακολουθούν και άλλες ομάδες τον ίδιο… δρόμο, όπως ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός και ο Παναιτωλικός. Αυτό που έχει παίξει ρόλο για να «μαγνητίζουν» παιδιά από τον τόπο μας και επαγγελματικούς συλλόγους, πέρα από τον Παναργειακό – που αγωνίζεται από πέρυσι στη Super League 2 – αυτή την περίοδο της ποδοσφαιρικής ιστορίας, είναι οι διακρίσεις των ενωσιακών ομάδων μας, αλλά και οι συμμετοχές νεαρών παικτών σε εθνικές ομάδες…

Βέβαια, γι’ αυτά τα παιδιά, που έκαναν το παραπάνω… βήμα και όλα τα υπόλοιπα που μάχονται, είναι η προσήλωση που θα έχουν και στο μέλλον. Σκληρή δουλειά, ταπεινότητα, αυταπάρνηση, προσαρμογή σε ομαδικό πνεύμα είναι κάποια από τα στοιχεία που χρειάζονται. Εδώ θα σας θυμίσουμε και ένα θέμα που αφοράει τους γονείς και το ποια είναι η δουλειά τους – βάσει των όσων αναφέρουν ειδικοί του αθλητισμού – εντός και εκτός γηπέδων, καθώς και αυτοί είναι ένας τομέας που παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη και στον χαρακτήρα των νεαρών παικτών.

Όπως σας αναφέραμε, ο Ατρόμητος είναι μία από τις ομάδες που έχει… μάτια σε Αργολίδα, παίρνοντας παίκτες κυρίως για τις ομάδες των τμημάτων υποδομής του. Στον σύλλογο του Περιστερίου και συγκεκριμένα στην ομάδα Κ-19 αγωνιζόταν μέχρι πρότινος ο Σπύρος Κάλα, παίκτης που ανακοινώθηκε πριν από μερικές ημέρες από την Κορωνίδα Κοιλάδας, ενώ στον Ατρόμητο είχε πάει από την ΑΕ Ερμιονίδας. Για τον Παναθηναϊκό σημειώστε ότι από πέρυσι υπάρχει πρόσωπο στο τμήμα σκάουτινγκ, που γνωρίζει πολύ καλά τα δρώμενα στην Αργολίδα και σε γειτονικές περιοχές.

Παρακάτω θα κάνουμε μια συνολική αναφορά στα παιδιά που πήραν μεταγραφή σε μεγαλύτερους συλλόγους από ομάδες της ΕΠΣ Αργολίδας ή έχοντας… θητεία στα μέρη μας:

-Γεώργιος Κασίμος (από Αριστέα Άργους σε Παναθηναϊκό)
-Βασίλειος Ρούσσης (από Αριστέας Άργους σε Παναιτωλικό)
-Μάριος Πίκουλης (από Αριστέα Άργους σε Ατρόμητο)
-Νικηφόρος Τσουνάπης (από Αριστέα Άργους σε Ατρόμητο)
-Βασίλης Ιωαννίδης (από Μπουμπουλίνα Σπετσών σε Ατρόμητο)
-Νίκος Τριβυζάς (από Τροιζηνιακό σε Κηφισιά)
-Αντώνης Σύξερης (από Τροιζηνιακό σε Ατρόμητο)
-Κέβιν Πετάλι (από Τροιζηνιακό σε Λάρισα)

-Υπενθυμίζεται ότι αυτό το καλοκαίρι ο Ολυμπιακός (επενδύει, πλέον, σε νεαρούς παίκτες) ανακοίνωσε την απόκτηση του 21χρονου Νίκου Ζούγλη (μεσοεπιθετικός), ο οποίος κατάγεται από το Άργος και αποκτήθηκε από τον Αστέρα Τρίπολης, ενώ είχαν δείξει ενδιαφέρον και άλλες ομάδες, όπως η ΑΕΚ. Η διαδρομή του Ζουγλή ξεκίνησε στην πόλη του, το Άργος, στην ακαδημία του Αριστέα, σε ηλικία μόλις έξι ετών. Αποτέλεσε και αυτός μέλος των μικτών ομάδων Κ14 και Κ16 της ΕΠΣ Αργολίδας, έχοντας κληθεί και στην Εθνική ομάδα Κ16.

Το 2019, σε ηλικία 16 ετών, μεταπήδησε στον Αστέρα Τρίπολης, σύλλογος στον οποίο πριν «λάμψει» στους άνδρες, αγωνίστηκε στην Κ17, στην Κ19, αλλά και στη β’ ομάδα.

ΥΓ. 1: Όταν είσαι σε ηλικία που μαθαίνεις και είσαι μέλος ομάδας που έχει ειδικό βάρος και πρωταγωνιστεί, ενώ μέχρι πρότινος βρισκόσουν στα… αζήτητα, έχεις κάνει κτήμα σου πράγματα και έχεις ζήσει καταστάσεις που ούτε θα τις ονειρευόσουν, έχοντας αγωνιστεί και σε αγώνα του Κυπέλλου Ελλάδος, όταν παίρνεις χρόνο συμμετοχής όποτε το προπονητικό τιμ κρίνει σκόπιμο, όταν γυμνάζεσαι σε υψηλού επιπέδου πρόγραμμα, έχοντας δίπλα σου και πολύ έμπειρους παίκτες, ενώ είσαι «μπέμπης», οφείλει το περιβάλλον σου, πρώτα απ’ όλα να σέβεται…

Δεν είναι κακό να έχει το περιβάλλον σου φιλοδοξίες, αλλά παίζει μεγάλο ρόλο η συμπεριφορά. Και αναφερόμαστε στο περιβάλλον και ειδικότερα στους γονείς, διότι σ’ αυτές τις ηλικίες αυτοί παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη ενός παιδιού, εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων. Και δυστυχώς με τέτοιες συμπεριφορές μόνο κακό κάνουν σ’ έναν νεαρό αθλητή και η ιστορία έχει δείξει ότι πιο πιθανό είναι να… κάψουν το παιδί τους.

Για κάτι τέτοιους γονείς, πολλές φορές μεγάλοι σύλλογοι... πετάνε εκτός προπονήσεων και εγκαταστάσεων τους συγγενικά μέλ νεαρών παικτών και τους προσγειώνουν… ανώμαλα! Εμείς θα σας πούμε να διαβάσετε ξανά αυτό το κομμάτι με τίτλο: «Γράμμα… προς τους γονείς: Οι προπονητές είναι για το γήπεδο».

Και να θυμάστε ότι μέχρι και πέρυσι τέτοια εποχή ο νεαρός αθλητής δεν ήξερε ούτε πλάγιο άουτ να εκτελέσει… Πρώτα απ’ όλα πρέπει να μάθεις να εκτιμάς και να σέβεσαι για να πας μπροστά!

Διαβάστε ακόμα:

Γράμμα… προς τους γονείς: Οι προπονητές είναι για το γήπεδο

Ο Καλοσκάμης, η «έκρηξη» του νεαρού άσου με τον Ατρόμητο και η αγάπη του για τις Σπέτσες (εικόνες)

Ο Καραμάνης κυνήγησε το όνειρό του και γέμισε με περηφάνεια τον Γαλατά Τροιζηνίας (εικόνες)

Σπέτσες: Επαναστατικό… πνεύμα και στον αθλητισμό με έμπνευση απ’ την Μπουμπουλίνα (βίντεο, εικόνες)

Φούφας: «Θέλουμε να γίνει θεσμός το τουρνουά στην Ερμιονίδα» (βίντεο, εικόνες)

Πετράκης: Γι’ αυτό είναι σπουδαίος άνθρωπος και μεγάλος προπονητής

Οι «απαντήσεις» που έδωσε η ΑΕ Ερμιονίδας – Τα κέρδη για τον σύλλογο με το βλέμμα στο μέλλον