Ένα ξεχωριστό βιβλίο, που προσφέρει πολλά «μαθήματα» ζωής στον αναγνώστη, παρουσιάστηκε σε μια όμορφη εκδήλωση στο «Κτήμα Αθηνά» στο Γκολέμι Κρανιδίου. Συγκεκριμένα, το βιβλίο «Κληροδοτήματα», που έγραψε η συγγραφέας κα Μπουζουμπάρδη Γιούλη και κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Πηγή», είναι ήδη στα χέρια πολλών συμπολιτών μας. Η παρουσίαση έγινε με μεγάλη επιτυχία και τη συμμετοχή πλήθος κόσμου την Τετάρτη 23 Αυγούστου 2023.

Αναλυτικά, το βιβλίο προλόγισαν και παρουσίασαν δύο γνωστές και καταξιωμένες ομιλήτριες η Τάνια Γεώργιζα (Καθηγήτρια Αγγλικών) και η Νατάσα Σαμπανίδου (Ενεργειακή θεραπεύτρια).

Η παρουσίαση «διανθίστηκε» από την ανάγνωση αποσπασμάτων του βιβλίου από τη συγγραφέα αλλά και των δυο ομιλητριών. Μέσα και σε κλίμα συγκίνησης, οι προσκεκλημένοι είχαν τη δυνατότητα να ακούσουν κομμάτια του βιβλίου με συνοδεία τραγουδιών και μουσικής με όργανα κιθάρας και ακορντεόν από τη Σταυρούλα Βλάχου & τον Αλμπερτ Μπαρούνι.

Η μεγάλη συμμετοχή ανθρώπων όλων των ηλικιών προσέδωσε κύρος, ιδιαίτερη βαρύτητα και ξεχωριστό χρώμα στην όμορφη εκδήλωση μας.

«Σας ευχαριστούμε θερμά για την ιδιαίτερη τιμή να αποδεχτείτε την πρόσκλησή μας και παραβρεθήκατε σ’ αυτή τη λαμπερή παρουσίαση ενός βιβλίου, που έχει να προσφέρει πολλά ερεθίσματα στον αναγνώστη», υπογραμμίστηκε από τους διοργανωτές του «Κτήματος Αθηνά» και την κ. Νατάσα Σαμπανίδου.

Πολλοί από τους παρευρισκόμενους ενθουσιάστηκαν και συγκινήθηκαν από όσα άκουσαν για τα «Κληροδοτήματα» και αγόρασαν το βιβλίο, περιμένοντας υπομονετικά να μιλήσουν με την κα Μπουζουμπάρδη Γιούλη, παίρνοντας την υπογραφή και αφιέρωση της συγγραφέως.

Λίγα λόγια για τα «Κληροδοτήματα»

Το βιβλίο «Κληροδοτήματα» βασίζεται σε πέντε υπέροχους ανθρώπους, πέντε φίλους, οι οποίοι ανταμώνουν σε μία από τις καθιερωμένες συναντήσεις τους, συναποφασίζοντας να κληροδοτήσουν στα παιδιά τους ένα μοναδικό «δώρο» ζωής: Να μετουσιώσουν τον πόνο που τους έχουν προκαλέσει τα παιδικά τους τραύματα σε πολύτιμο «μάθημα», που θα το χαρίσουν απλόχερα στους απογόνους τους. Θα χρειαστεί να ανασύρουν από το μυαλό τους επίπονες μνήμες και θα θυμηθούν δυσάρεστες καταστάσεις, αλλά, όπως συμβαίνει σε κάθε τραγικό ήρωα, στο τέλος, θα λυτρωθούν και θα βιώσουν την πολυπόθητη κάθαρση.

Μια σπουδαία εκδήλωση, που αφορά την παρουσίαση νέου βιβλίου, θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη (23/08) το απόγευμα, στις 19:30, στο κτήμα Αθηνά, στο Κρανίδι. Συγκεκριμένα, οι εκδόσεις «Πηγή» και η συγγραφέας Γιούλη Μπουζουμπάρδη απευθύνουν ανοιχτή πρόσκληση στην παρουσίαση του νέου βιβλίου με τίτλο «Κληροδοτήματα».

Ομιλήτριες στην όμορφη βραδιά θα είναι, ακόμα, οι Τάνια Γεώργιζα (καθηγήτρια αγγλικών), η Νατάσα Σαμπανίδου (ενεργειακή θεραπεύτρια). Η Σταυρούλα Βλάχου θα διασκεδάσει το κοινό με τα τραγούδια της, έχοντας μαζί τον Άλμπερτ Μπαρούνι με ακορντεόν.

Είναι θετικό παρόμοιες εκδηλώσεις που αποθεώνουν τον πολιτισμό να στηρίζονται από όλους μας. Ειδικά όταν μιλάμε για μια νέα εκδοτική προσπάθεια.

Η λειτουργία του Μουσικού Συλλόγου Ερμιόνης δεν… σταματάει μόνο στην «τέχνη του συνδυασμού ήχων», καθώς προσφέρει πολλά περισσότερα και σημαντικά στην περιοχή της Ερμιονίδας. Όπως για παράδειγμα η διήμερη εθελοντική αιμοδοσία που διοργανώνεται αυτές τις ημέρες.

Ο Μουσικός Σύλλογος Ερμιόνης έχει δημιουργήσει τη δική του παράδοση προσφοράς όχι μόνο σε θέματα που αφορούν τον πολιτισμό. Μαζί με φιλαρμονική του Δήμου Ερμιονίδας. Αυτό ειπώθηκε, μάλιστα, από όλους και πριν από μερικές ημέρες, όταν τα μέλη του Συλλόγου έκοψαν την Πρωτοχρονιάτικη τους πίτα για το 2023. Εκεί βρέθηκαν, μεταξύ άλλων, ο Αντιπεριφερειάρχης Περιβάλλοντος Αναστάσιος Γανώσης, ο Δήμαρχος Ερμιονίδας Γιάννης Γεωργόπουλος, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι και υποψήφιοι Αναστάσιος Λάμπρου και Αναστάσιος Τόκας, αντιδήμαρχοι και άλλοι δημοτικοί σύμβουλοι, καθώς και η φιλόλογος και πρόεδρος του ΙΛΜΕ, Τίνα Αντωνοπούλου. 

Όλοι αναφέρθηκαν στο πολύπλευρο έργο στην τοπική κοινωνία της Ερμιονίδας του Μουσικού Συλλόγου Ερμιόνης μέσω της πορείας του από την ημέρα που δημιουργήθηκε, έχοντας αφήσει το στίγμα του και σε πόλεις του εξωτερικού. Προέχει η μουσική, αλλά το ενδιαφέρον των μελών του συλλόγου δεν… σταματάει μόνο εκεί. Παράδοση, ιστορία, μάθηση, προσφορά στον συνάνθρωπο, είναι μερικοί άλλοι τομείς που έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.

Στο πλαίσιο αυτό διοργανώθηκε για ακόμα μία φορά διήμερη εθελοντική αιμοδοσία. Με τα μέλη του Συλλόγου να εξηγούν στο πόσο σημαντικό είναι η προσφορά όλων μας. Ενέργεια που γίνεται από την ομάδα αιμοδοσία του Μουσικού Συλλόγου Ερμιόνης με τη συνεργασία του τμήματος αιμοδοσίας του νοσοκομείου Άργους. Η αιμοδοσία πραγματοποιείται την Τετάρτη (22/02, 17:30 – 20:30) και την Πέμπτη (23/02, 09:00 – 13:00) στο Κοινοτικό Κατάστημα Ερμιόνης.

Ως μουσική ορίζεται η τέχνη που βασίζεται στην οργάνωση ήχων και σκοπός της είναι η σύνθεση, εκτέλεση και ακρόαση/λήψη ενός έργου. Με τον όρο μουσική εννοείται, επίσης, και το σύνολο ήχων από το οποίο απαρτίζεται ένα μουσικό κομμάτι. Μόνο που στον Μουσικό Σύλλογο Ερμιόνης δίνουν μεγάλη σημασία και στην «τέχνη» της προσφοράς…

Όποιος και όποια θέλει να δώσει αίμα μπορεί να κλείσει ραντεβού στο εξής τηλέφωνο 6934807634 (Μαρία Αντωνοπούλου)…

Εντός και εκτός των τειχών της… πόλης

Όπως και στον πρώτο γύρο, στην πρεμιέρα του 4ου ομίλου της Γ’ Εθνικής κατηγορίας, στο παιχνίδι-γιορτή που διεξήχθη στο Κρανίδι, έτσι και στη Νέα Σμύρνη, στον αγώνα του Πανιωνίου με την ΑΕ Ερμιονίδας, καταγράφηκαν εικόνες και γεγονότα που αποδεικνύουν ότι το ποδόσφαιρο και γενικότερα ο αθλητισμός αποτελούν μέρος του όρου «πολιτισμός»…

Μέσα στον αγωνιστικό χώρο δόθηκε μάχη, αλλά… μέχρι εκεί! Κάποια πράγματα είναι, όμως, σημαντικότερα από ένα παιχνίδι και πρεσβεύουν πολλά περισσότερα από ένα ματς. Όπως οι σχέσεις που «χτίζονται» μέσα από τους αγώνες, ο σεβασμός, μεταξύ παικτών, μελών ομάδων, φιλάθλων και γενικότερα αθλητικών οργανισμών που έχουν επιρροή στην κοινωνία μας, σε μικρά παιδιά, τα οποία αποτελούν τον μέλλον μας.

Από πλευράς ΑΕ Ερμιονίδας, μεγάλος απόντας από την αναμέτρηση στη Νέα Σμύρνη ήταν ο Γιώργος Τσόφλιος. Ο 27χρονος επιθετικός, που είναι και πρώτος σκόρερ στον 4ο όμιλο, μαζί με τον Μπαρμπαρούση (ΑΣ Ρόδος), λίγες ώρες πριν από τον αγώνα είχε χάσει τον αγαπημένο του πατέρα… Παραμονή του παιχνιδιού έγινε η κηδεία, με πολλά μέλη της ομάδας του να βρίσκονται κοντά στον παίκτη τους στη Λαμία.

Το κλίμα στη φιλοξενούμενη ομάδα δεν ήταν το ιδανικό για αγώνα, αλλά όλοι έσφιξαν την καρδιά τους, παίζοντας και για τον «αγαπημένο τους» Γιώργο. Όλοι στη Νέα Σμύρνη – και από τον Πανιώνιο – ρωτούσαν για τον «φίλο» και «ξεχωριστό» Γιώργο, και εξέφρασαν τα συλλυπητήριά τους για τον χαμό του πατέρα του. Ο Γιώργος Τσόφλιος δεν αγωνίστηκε, αλλά δεν τον ξέχασε κανείς, τιμώντας και τη μνήμη του αγαπημένου συγγενικού του προσώπου…

Η κίνηση που έκανε ο Σπύρος Γεωργούσης δείχνει πολλά για τις σχέσεις που χτίζονται ανάμεσα σε παίκτες και γενικότερα μεταξύ ανθρώπων. Ο επιθετικός του Πανιωνίου κάποια στιγμή, έχοντας γίνει αλλαγή, πήγε στον πάγκο της ΑΕ Ερμιονίδας και ζήτησε τη φανέλα με το νούμερο «9»… Είναι αυτή που φοράει ο Γιώργος Τσόφλιος. Την κράτησε στα χέρια του, όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες του  Νίκου Ιωάννου που φιλοξενήθηκαν και στο site «panionianea.gr», θέλοντας να δείξει, με αυτόν τον τρόπο, ότι όλοι είναι κοντά στον «αγαπημένο μας Γιώργο», σ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές… Ευχήθηκε τα καλύτερα στους φιλοξενούμενους… Δεν ξέχασε τον φίλο του ο επιθετικός του Πανιωνίου. «Μπράβο Σπύρο»!

Ανάμεσα στους δυο παίκτες έχει αναπτυχθεί στενή φιλία. Βλέπετε, στο παρελθόν έχουν βρεθεί μαζί στους ίδιους συλλόγους (Τηλυκράτης, Επισκοπή). Έχουν μοιραστεί και μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες για το ποδόσφαιρο και τη ζωή γενικότερα… Φέτος βρέθηκαν αντίπαλοι στον ίδιο όμιλο της Γ’ Εθνικής κατηγορίας. Ο Σπύρος Γεωργούσης έχει μεγαλώσει στην Αιτωλοακαρνανία και στο Ξηρόμερο, παίζοντας μπάλα αρχικά στο χωριό του (Αετός), ενώ στη συνέχεια ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά στις ακαδημίες του Παναιτωλικού… Ο 23χρονος παίκτης ξέρει από δυσκολίες και αξίες στη ζωή. Το ίδιο ισχύει και για τον Γιώργο Τσόφλιο!

Την ίδια ώρα οι φίλοι του Πανιωνίου, που πριν από μερικούς μήνες, έζησαν από πρώτο χέρι τι εστί «ζεστή φιλοξενία» στην Ερμιονίδα και στο Κρανίδι Αργολίδας, είδαν μαζί και με φιλάθλους της φιλοξενούμενης ομάδας το παιχνίδι στη Νέα Σμύνρη. «Περιμένουμε τους φιλάθλους της ΑΕ Ερμιονίδας στον δεύτερο γύρο στη Νέα Σμύρνη, ώστε να ανταποδώσουν τη φιλοξενία τους», είχαν πει, άλλωστε, στο Κρανίδι. Και το έπραξαν…

Απεριόριστος σεβασμός υπήρξε – και υπάρχει – ανάμεσα και στους δυο προπονητές… Θοδωρής Γιακαλής (ΑΕ Ερμιονίδας) και Νίκος Κούστας (Πανιώνιος) τα… έδωσαν όλα, ώστε να φτάσουν οι ομάδες τους στην επιτυχία μέσα στις τέσσερις γραμμές κατά τη διάρκεια του αγώνα, αλλά μετά το σφύριγμα της λήξης έδειξαν πόσο σημαντικός είναι ο ποδοσφαιρικός πολιτισμός σε όλα τα επίπεδα… Εδώ μπορείτε να δείτε και τη συνέντευξη Τύπου.

Το ίδιο συνέβη και ανάμεσα στους παίκτες των δυο ομάδων. Με τους Άκη Μίχο και Νίκο Μερτύρη (Πανιώνιος) να παίζουν απέναντι στην πρώην ομάδα τους. Προσφέροντας και ωραίο θέαμα στους φιλάθλους με πραγματικά ποδοσφαιρική μάχη.  

Αρνητικό σημείο του αγώνα αποτέλεσε ο σοβαρός τραυματισμός του Γιώργου Στούπη (Πανιώνιος) κατά τη διάρκεια του ματς. Όλα τα μέλη των δυο ομάδων ευχήθηκαν περαστικά και ταχεία ανάρρωση στον παίκτη των «κυανέρυθρων». Η ΑΕ Ερμιονίδας το έκανε αυτό και με ανακοίνωσή της. Το ίδιο έπραξε και ο ποδοσφαιριστής μας Νίκος Νικολόπουλος, ο οποίος ήταν πραγματικά ράκος στα αποδυτήρια για το ατυχές συμβάν. Ο μέσος της φιλοξενούμενης βρήκε τον Γιώργο Στούπη στα αποδυτήρια, του ευχήθηκε περαστικά, ζητώντας του συγγνώμη για την άτυχη στιγμή κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού…

Ποδοσφαιρικός πολιτισμός, συμπόνια, ανθρωπιά, συναδελφικότητα…

Στον ΚΩΣΤΑ ΠΕΛΕΚΑΝΟ

Το 1981 σε ηλικία μόλις εννιά ετών, επελέγη από την Αλίκη Βουγιουκλάκη, μέσα από χιλιάδες παιδιά, για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη θεατρική παράσταση-μιούζικαλ «Άννυ», που ανέβηκε στο «Κηποθέατρο Αλίκη» το καλοκαίρι του ίδιου έτους…

Ο λόγος για την Άριελ Κωνσταντινίδη, ένα λαμπερό και χαρισματικό κορίτσι, που όλα αυτά τα χρόνια μας έχει χαρίσει απλόχερα ξεχωριστές στιγμές με το αστείρευτο ταλέντο της, τόσο στο θέατρο, όσο και στην τηλεόραση αλλά κιαι στον κινηματογράφο.

Η πάντα χαμογελαστή και γλυκιά Άριελ, που ποτέ δεν άφησε το παιδί να χαθεί από μέσα της, μίλησε στην ιστοσελίδα «politisargolidas.gr», για τα μελλοντικά της επαγγελματικά σχέδια, για το πόσο της έχει λείψει η επικοινωνία με το κοινό, για τη σεξουαλική κακοποίηση που δέχθηκε κατ’ επανάληψη στα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής της διαδρομής, για τη σχέση της με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, ενώ έδωσε και τη δική της συμβουλή στα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν επαγγελματικά με το θέατρο.

-Άριελ, έχεις ένα ξεχωριστό και ασυνήθιστο όνομα. Πώς το επέλεξαν οι γονείς σου; Σου αρέσει;

«Το Άριελ είναι ένα υπέροχο όνομα. Ασυνήθιστο για την Ελλάδα, όχι όμως για το εξωτερικό. Σε άλλες χώρες βαφτίζουν έτσι πολλά παιδιά, κορίτσια και αγόρια. Είναι εβραϊκό με πολλές αναφορές στη Βίβλο και σημαίνει "λιοντάρι του Θεού". Έχει μέσα το "ελ", ότι χρειάζεται μία ελληνίδα, έχει τον ήλιο, και τον Θεό της Ελλάδας. Υπάρχει ο Αρχάγγελος Αριηλ επίσης.

Με βάφτισαν όταν ήμουν περίπου έξι χρονών, στον Άγιο Αλέξανδρο στο Παλαιό Φάληρο. Οι γονείς μου ήθελαν να με βαφτίσουν σε μια ηλικία που θα έχω… άποψη για το όνομα μου. Επειδή και τα δύο μου ονόματα (Άριελ και Μπελίνα) ήταν ασυνήθιστα, οι γονείς μου επιχειρούσαν να δουν πως θα το αποδεχθεί η εκκλησία.

Η αλήθεια είναι ότι άργησα να συμφιλιωθώ και να αποδεχθώ το όνομα μου. Οι συμμαθητές μου στην τάξη το τόνιζαν στη… λήγουσα, όπως το γνωστό απορρυπαντικό, και αυτό με πείραζε. Τελικά είναι όμως ένα υπέροχο όνομα. Έχω βρει στοιχεία για το όνομα μου που μου προσδίδουν αρκετά χαρακτηριστικά που τα θέλω και τα ασπάζομαι…».

-Το 1981 σε ηλικία μόλις εννιά ετών σε επιλέγει μέσα από χιλιάδες παιδιά η Αλίκη Βουγιουκλάκη για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη θεατρική παράσταση-μιούζικαλ «Άννυ»…

«Θυμάμαι τον εαυτό μου 4-5 χρονών να μου αρέσει ο χώρος του θεάτρου και του θεάματος. Έκανα διάφορα σκετσάκια μέσα στο σπίτι. Πηγή έμπνευσης μπορεί να ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, η Ραφαέλα Καρρά, ο Θέμης Ανδρεάδης, τηλεοπτικές σειρές και οτιδήποτε με έκανε εμένα να περνάω καλά. Αυτό είδα ότι διασκεδάζει και τους γονείς μου. Ήταν και μία… αναγκαιότητα για να υπάρχει χαρά μέσα στο σπίτι.

Η Αλίκη με είδε πρώτη φορά στο έργο «πονηρό θηλυκό κατεργάρα γυναίκα» που με είχε πάει ο σκηνοθέτης ο Καραγιάννης για να συμμετάσχω. Μετά στην ακρόαση η μητέρα μου δεν ήθελε να πάω. Μ’ έψαχνε και η Μαριάννα Τόλη καθώς είχε προηγηθεί μια συνεργασία στο έργο "Μαίρη Πόπινς" και ήξερε ότι τραγουδάω και χορεύω πάνω στη σκηνή.

Η ακρόαση κράτησε τρεις μήνες, μέχρι να καταλήξουν στην 7άδα. Ήταν χιλιάδες τα παιδιά. Και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα…».

-Τι έχεις να θυμάσαι από την Αλίκη; Σου είχε δώσει κάποια συμβουλή;

«Η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν μία λαμπερή και ισχυρή προσωπικότητα, πολύ φιλική και "ζεστή". Σαν άνθρωπος όμως αρκετά θλιμμένη, με την έννοια ότι είχε πάρει μία απόφαση να χτίσει τον μύθο της με πολλές θυσίες. Δεν είναι εύκολο να διατηρήσεις τον μύθο σου μέσα στα χρόνια. Οι ανασφάλειες είναι πάρα πολλές.

Η διαδρομή όμως της Αλίκης στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Θα έλεγα ότι "έφυγε" όπως ήθελε να τη θυμάται ο κόσμος που την λάτρεψε. Πετυχημένη, λαμπερή, όμορφη και νέα.

Όσο για τις συμβουλές της προς εμένα, ναι, πάντα είχε κάτι να μου πει. Θα έλεγα πως ήταν η… μαμά μου και εγώ το κοριτσάκι της που ήθελε να με συμβουλεύει και να με καθοδηγεί σωστά. Την θυμάμαι πάντα με αγάπη και πολύ τρυφερά συναισθήματα».

-Μπήκες από πολύ μικρή σε έναν χώρο δύσκολο και απαιτητικό. Πώς το βίωσες όλο αυτό;

«Εκείνα τα χρόνια ήμουν και μοντέλο, κάνοντας πολλά διαφημιστικά και φωτογραφίσεις. Έπρεπε από πολύ μικρή να είμαι επαγγελματίας. Ήταν πολύ α απαιτητικό όλο αυτό. Είναι όμως θα έλεγα ανάρμοστο να φέρεται επαγγελματικά ένα παιδί και μάλιστα σε μία τόσο τρυφερή ηλικία.

Ήμουν ένα πειθαρχημένο παιδί πάνω στη σκηνή. Στο οικογενειακό μου περιβάλλον δεν υπήρχαν δυστυχώς ουσιαστικά όρια και μου άρεσε που σε έναν άλλον χώρο είχα εγώ συνέπεια και ήμουν πειθαρχημένη. Έπρεπε να είμαι».

-Έχασες κάτι από την παιδική σου αθωότητα, ασχολούμενη από τόσο μικρή με το θέατρο;

«Όχι, δεν νομίζω ότι έχασα την αθωότητα μου. Ίσα-ίσα πιστεύω ότι την έχω ακόμα μέσα μου. Κρατάω αυτή την αγνότητα. Δεν διαβρώθηκα, παρά τα άσχημα και βάρβαρα που είδα και βίωσα αυτά τα χρόνια μέσα στο χώρο αυτόν. Αυτό όμως έχει να κάνει με ένα βαθύτερο στοιχείο δικό μου, που αναζητά το φως, την αλήθεια, τη Θεϊκή πνοή σε ότι υπάρχει».

-Έχεις μιλήσει ανοιχτά για σεξουαλική κακοποίηση που δέχθηκες στο θέατρο και μάλιστα στην παιδική σου τρυφερή ηλικία. Τι σου έχει αφήσει αυτή η κακοποιητική συμπεριφορά;

«Τραύμα που δυστυχώς μένει πάντα ανοιχτό. Κάθε μέρα γινόταν η κακοποίηση. Με ένα φιλί το οποίο δεν ήταν ένα απλό φιλί, σκηνικό φιλί δύο συνεργατών και ηθοποιών. Μόνο ένας συνάδελφός μου το ήξερε, ο οποίος μετά από κάποια στιγμή, με έβλεπε να μπαίνω στα παρασκήνια με κλάματα.

Υπάρχει όμως και ένα πρωτογενές τραύμα που έρχεται από τη συμπεριφορά μέσα στο σπίτι. Μπορεί να μην αφορά το σεξουαλικό, έχει όμως να κάνει με λεκτική βία και κακοποιητική συμπεριφορά. Δυστυχώς αυτό έρχεται επαναληπτικά μετά. Τα όσα τραυματικά βίωσα στον χώρο με είχαν κάνει να σκεφτώ εάν αξίζει να συνεχίσω στη δουλειά αυτή και κατά πόσο θα μπορέσω να ανταπεξέλθω. Δεν ήταν εύκολο, ξεκινώντας και από τόσο μικρή, να θέσω τα δικά μου όρια. Συνάντησα πολλές δυσκολίες».

-Τι θα συμβούλευες ένα μικρό παιδί που θα ερχόταν τώρα και θα σου ελεγε ότι θέλει να ασχοληθεί με το θέατρο;

«Σαν θεατρικό παιχνίδι θα του έλεγα φυσικά και να ασχοληθεί. Είναι μία πάρα πολύ καλή ψυχοθεραπεία. Ένα παιδί μπορεί να βγάλει πάρα πολύ ωραία και άφοβα τα συναισθήματα του μέσα από το θεατρικό παιχνίδι.

Επαγγελματικά όμως, θα το ρωτούσα "Γιατί αγάπη μου; Για ποιον λόγο;". Εάν μου έλεγε ότι με αυτό χαίρεται η μαμά μου ή ο μπαμπάς μου, που το πιθανότερο για ένα παιδί είναι αυτό, καθώς θεωρεί πως έτσι θα κερδίσει ακόμη περισσότερο την αποδοχή των γονιών του, θα του έλεγα να το σκεφτεί καλά. Θα του ζητούσα να αναλογιστεί εάν αυτό το γεμίζει συναισθηματικά, το αγαπάει και πραγματικά το θέλει. Θα του τόνιζα όμως παράλληλα ότι είναι λάθος να ασχοληθεί επαγγελματικά από τόσο μικρή ηλικία».

-Αξιοκρατία στον καλλιτεχνικό χώρο υπάρχει;

«Όχι δεν υπάρχει στις τέχνες, γιατί απλά δεν υπάρχει… ταλεντόμετρο. Δε νομίζω όμως ότι υπάρχει αξιοκρατία και σε κάποιο επάγγελμα. Πάντα θα υπάρχουν αυτοί που δεν αξίζουν τόσο πολύ, αλλά ίσως είναι πιο τολμηροί πιο αποφασιστικοί. Εάν για να προχωρήσεις κάνεις όμως υποχωρήσεις που δεν της θες αλλά της κάνεις μόνο και μόνο για να ανέβεις, τότε είσαι άξιος της μοίρας σου.

Το σημαντικό είναι να είσαι εσύ καλά με τη συνείδηση σου. Να κοιμάσαι καλά το βράδυ. Αν δεν κοιμάσαι καλά το βράδυ, τότε είσαι δυστυχισμένος σε όποιο αξίωμα κι’ αν έχεις φτάσει. Οπότε κάτι άλλο έχεις εξυπηρετήσει…».

-Άριελ, μας έχεις λείψει από το θέατρο και την τηλεόραση. Θα σε δούμε κάπου σύντομα;

«Ήθελα να κάνω οικογένεια, ήθελα να αφοσιωθώ αποκλειστικά σε αυτό. Ξέρω ότι κάποια στιγμή θα επανέλθω και θα κάνω πράγματα που θα με γεμίζουν και θα μου δίνουν χαρά. Οι τέχνες γενικότερα είναι μέσα στην καρδιά μου. Είναι στη ζωή μου και με άλλους τρόπους. Όμως μου έχει λείψει η επικοινωνία και αυτή η αμεσότητα με το κοινό.

Μπορεί να απέχω τα τελευταία χρόνια, όμως ο κόσμος ακόμη με θυμάται. Είτε ως παρουσία από το θέατρο και την τηλεόραση, είτε από τις μεταγλωττίσεις που έκανα στα παιδικά στις ηρωίδες του Ντίζνεϊ. Είναι πολύ ωραίο να έρχονται παιδιά και γονείς και να σου λένε πόσο τους γαληνεύεις μέσα από τα παιδικά αυτά.

Ο κόσμος είναι πολύ γλυκός και με θυμάται πάντα με αγάπη. Τον ευχαριστώ πάρα πολύ γι’ αυτό. Τώρα με τα δίδυμα στο σπίτι δεν είναι εύκολο να λείπω τα ωράρια που λειτουργούν τα θέατρα, όμως με κάποιον τρόπο θεωρώ ότι πολύ σύντομα θα έχω κάτι με χαρά να ανακοινώσω».

-Μεγαλώνεις μόνη σου τα δίδυμα. Πόσο εύκολο είναι να το συνδυάσεις με την επιστροφή σου στο θέατρο;

«Τα αγόρια μου είναι ήδη έξι χρονών και είναι ικανοποιημένα από την παρουσία της μαμάς στο σπίτι. Κυρίως ως συναίσθημα. Εάν δεν είχα αυτά τα συναισθήματα ότι αφοσιώνομαι στα μωρά μου, δεν θα ήθελα να κάνω οικογένεια. Ήξερα πολύ καλά ότι δεν παίζει τόσο ρόλο η φυσική παρουσία, όσο η ανιδιοτελής αγάπη. Όλος ο κόσμος είναι για εμένα αυτά τα μωρά. Ποτέ δεν ένιωσα το "μαμά μη φύγεις, που θα πας, μείνε εδώ". Οπότε πιστεύω πως αν προκύψει κάποια δουλειά, δεν θα υπάρχει πρόβλημα σε αυτό το κομμάτι».

-Άριελ εσύ βρήκες τη δύναμη και έφυγες από έναν γάμο παρ’ ότι τα δίδυμα σου ήταν σε πολύ μικρή ηλικία. Υπάρχουν μαμάδες που βιώνουν ανάλογα προβλήματα σε έναν γάμο αλλά δεν έχουν τη δύναμη να βάλουν ένα τέλος. Τι θα έλεγες σε αυτές τις μαμάδες;

«Το πιο απλό που μπορώ να πω είναι η κάθε μαμά να κοιτάξει το παιδί της στα μάτια και να σκεφτεί ότι το παιδί της θα ήθελε να είναι περήφανο για εκείνη. Να κάνει πράγματα που θα την θαυμάζει. Να μην κάνει συμβιβασμούς για τίποτα και για κανέναν. Κανένας έρωτας εάν είναι εις βάρος του εαυτού σου δεν περιέχει την αγάπη.

Φαντάσου την κόρη σου να σου έλεγε ότι αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα με τον άνδρα της. Τι θα της έλεγες; Κάθισε σε μια κατάσταση που δεν οδηγεί πουθενά και σε κάνει δυστυχισμένη;».

-Πώς τοποθετείσαι στο ζήτημα που έχουν θέσει οι καλλιτέχνες, με κεντρικό αίτημα την απόσυρση του Προεδρικού Διατάγματος, που όπως υποστηρίζουν επιχειρεί να υποβαθμίσει τα πτυχία των ηθοποιών και των ανθρώπων των τεχνών;

«Αυτό είναι μια ιστορία πάρα, πάρα πολλών χρόνων. Με τις απεργίες δεν συμφωνώ. Το να πάμε στο Σύνταγμα και να φωνάξουμε, βλέπουμε και με όσα περάσαμε τα τελευταία δέκα χρόνια με τα μνημόνια, δεν οδηγεί κάπου. Οπότε δεν καταλαβαίνω και το σκεπτικό των θεάτρων ως αντίδραση να μη βάζουν κόσμο μέσα.

Η λύση είναι θεωρώ σε πολλά επίπεδα. Φυσικά και όλοι οι καλλιτέχνες πρέπει να αναγνωριστούν ως κάτοχοι διπλώματος μιας ανώτερης ή ανώτατης σχολής. Όπως ακριβώς είναι στο εξωτερικό. Τα πτυχία εκεί είναι πανεπιστημιακοί τίτλοι. Εμείς πρέπει σαν καλλιτέχνες να συγκροτηθούμε, να κατανοήσουμε ότι είμαστε σημαντικοί. Δε μας κάνει ένα χαρτί σημαντικούς.

Είμαστε σημαντικοί, χρειαζόμαστε όμως και το αποτύπωμα στο κράτος. Από το 1981 και μετά έχουμε δεχθεί μεγάλη υποτίμηση. Με την υπάρχουσα κατάσταση δεν μπορείς να κάνεις ούτε ένα μεταπτυχιακό. Καλό θα ήταν να μην χωριζόμαστε σε παρατάξεις σε τέτοια ζητήματα. Υποτιμούμαι τους ίδιους μας τους εαυτούς. Το όλο ζήτημα θέλει σοβαρότητα και σαφώς όχι πυροτεχνήματα προεκλογικά…».

Πηγές φωτογραφιών: Facebook Άριελ Κωνσταντινίδη (Ariel Belina)/vintagegreece (instagram)