Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων (ΟΕΒΕ) Αργολίδας, Παναγιώτης Μακρής έκανε παρέμβαση στην ημερίδα της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της Ελλάδος (ΟΚΕ) τη Δευτέρα (11/07) στο Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αργολίδας και αναφέρθηκε στο τι χρειάζεται η οικονομία μας τη μεταμνημονιακή περίοδο. Μίλησε για τα προβλήματα που υπάρχουν τα τελευταία χρόνια με την οικονομική και κατά συνέπεια κοινωνική και πολιτική κρίση.

Αναλυτικά ο Παναγιώτης Μακρής υπογράμμισε:

«Οι συνθήκες οικονομικής και κατά συνέπεια κοινωνικής και πολιτικής κρίσης, που επικρατούν ευρύτερα τα τελευταία χρόνια, έχουν πλήξει ιδιαίτερα την Ελλάδα. Η κατάσταση αυτή έχει οδηγήσει στην απότομη συρρίκνωση του ούτως ή άλλως ελλειμματικού κοινωνικού κράτους, με παράλληλη μείωση των εισοδημάτων και απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων.

Βιώσαμε και προσπαθούμε ξεπεράσουμε σε μεγάλο βαθμό τη δεκαετή οικονομική κρίση, μετά την πανδημική και τώρα βρισκόμαστε σε ένα απροσδιόριστο σημείο της τρίτης κατά σειρά κρίσης. Απροσδιόριστο με την έννοια πως μας είναι άγνωστο αν βρισκόμαστε στην αρχή, στην κορύφωση ή στο τέλος της, με την τελευταία εκδοχή να φαντάζει ως η πιο απίθανη, εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία.

Οι πολίτες βιώνουν πρωτόγνωρες καταστάσεις με την ακρίβεια να πλήττει σοβαρά τα εισοδήματα. Η οικονομική κρίση των προηγούμενων ετών, τα δυο lockdown των περασμένων δυο ετών, το έντονο κύμα ανατιμήσεων σε βασικά αγαθά , ενέργεια και στα καύσιμα δοκιμάζει για ακόμα μια φορά τις αντοχές των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Μέσα σε όλο αυτό οι τράπεζες ξεπουλάνε τα δάνεια, εξυπηρετούμενα και μη , των πολιτών σε αμφιβόλου προελεύσεως funds του εξωτερικού , ενώ κατά την διάρκεια των μνημονίων οι τράπεζες στηριχτήκαν με τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις.

Από το 2009 και έπειτα μέσω πολιτικών αυστηρής λιτότητας και υποβάθμισης του κοινωνικού κράτους, οι επιστημονικές κοινότητες δεν έπραξαν της απαραίτητες παρεμβάσεις και δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων όπως έπρεπε για να μην διαλυθεί ο οικονομικός και κοινωνικός ιστός της χώρας

Η οικονομία μας τη μεταμνημονιακή περίοδο, χρειάζεται μια πολιτική μεταρρυθμίσεων για την απασχόληση, την αγορά εργασίας και τις εργασιακές σχέσεις. Για να διαμορφωθεί και να λειτουργήσει αυτή η στρατηγική χρειάζεται και το κατάλληλο πλαίσιο κοινωνικού διαλόγου. Ο κοινωνικός διάλογος, δηλαδή κατ’ αρχήν ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων, εργοδοτών και εργαζομένων, είναι κομβικός σε αυτήν την διαδικασία και πρέπει να διευρυνθεί με άλλα ζητήματα, πέρα και πάνω από τον προσδιορισμό του κατώτατου μισθού. Τέτοια ζητήματα είναι το ασφαλιστικό, η εκπαίδευση, η ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού και η επιχειρησιακή απόδοση, η υπερφορολόγηση, η επιχειρηματική μεγέθυνση, η αποτελεσματική επίλυση των συλλογικών διαφορών.

Τα ζητήματα, όμως, είναι συνάρτηση και των προβλημάτων και εμποδίων που συναντά ο κοινωνικός διάλογος τόσο στο ευρωπαϊκό, όσο και στο εθνικό επίπεδο. Γενικότερα, οι εκπρόσωποι της ΓΣΕΒΕΕ σε θεσμούς του Ευρωπαϊκού κοινωνικού διαλόγου εκτιμούν, ότι οι θέσεις των κοινωνικών εταίρων δεν λαμβάνονται επαρκώς υπόψη και στο ευρωπαϊκό επίπεδο. Στα παραπάνω ήρθε να προστεθεί και το γενικότερο αρνητικό κλίμα που είχε διαμορφωθεί εις βάρος του κοινωνικού διαλόγου σε εθνικό επίπεδο εν μέσω οικονομικής κρίσης. Αυτό έγινε ακόμα πιο αισθητό στην Ελλάδα, όπου ο κοινωνικός διάλογος δέχθηκε ισχυρές πιέσεις εν μέσω πολιτικών λιτότητας, παρά την προσπάθεια των κοινωνικών εταίρων σε εθνικό επίπεδο να «κρατήσουν ζωντανό» τον κοινωνικό διάλογο (διμερή και τριμερή). Μέσα σε όλο το διάστημα της κρίσης αυξηθήκαν οι κοινωνικές εντάσεις καθώς οι περισσότερες μεταρρυθμίσεις σχεδιαστήκαν χωρίς να υπάρχει κοινωνικός διάλογος χωρίς την συμμετοχή της κοινωνίας και των παραγωγικών τάξεων.

Με την κρίση να διαρκεί περισσότερο απ’ ό,τι αναμενόταν, σήμερα ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου και του τρόπου δράσης της κοινωνίας των πολιτών είναι πιο αναγκαίος από ποτέ για να καταστούν οι πολίτες πραγματικοί και βασικοί πρωταγωνιστές στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε.

Η συνεργασία, η συνεννόηση, η κοινή πορεία, όλων μαζί και καθενός χωριστά για ένα κράτος δικαίου, για μια οικονομία ανταγωνιστική και βιώσιμη, για μια κοινωνία χωρίς ανεργία, αποκλεισμούς και διακρίσεις, για μια οικονομία που να συνθέτει αρμονικά την τεχνολογία με τον άνθρωπο, πρέπει να είναι οι αδιαμφισβήτητοι κοινοί μας στόχοι.

Σας εύχομαι καλή συνέχεια στο έργο σας,

Ευχαριστώ
Παναγιώτης Μακρής»

Οι βουλευτές Αργολίδας Γιάννης Ανδριανός (Νέα Δημοκρατία) και Ανδρέας Πουλάς (ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ) έδωσαν το «παρών» στην ημερίδα της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής Ελλάδος (ΟΚΕ) στο Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αργολίδας με θέμα «Ολοκληρωμένος Μηχανισμός Παρακολούθησης του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη».

«Προϋπόθεση για την κατοχύρωση των κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων η εφαρμογή πολιτικών που αφενός θα διασφαλίζουν τους αναγκαίους πόρους και αφετέρου θα αντιμετωπίζουν με αποτελεσματικότητα τα προβλήματα», τόνισε ο Γιάννης Ανδριανός.

«Είναι σημαντικό να αποτυπωθούν η υφιστάμενη κατάσταση και οι τρέχουσες εξελίξεις αναφορικά με τον σεβασμό των κοινωνικών δικαιωμάτων σε καίριους τομείς της κοινωνικής δράσης, όπως στον τομέα της εργασίας, του κοινωνικού κράτους, της προστασίας των παιδιών, της καταπολέμησης της φτώχιας και του κοινωνικού αποκλεισμού – όπου η χώρα μας δεν καταγράφει καλές επιδόσεις», υπογράμμισε ο Ανδρέας Πουλάς.

Ειδικότερ, ο Γιάννης Ανδριανός στον χαιρετισμό που απηύθυνε επεσήμανε μεταξύ άλλων τα εξής:

«Θέλω να συγχαρώ την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή της Ελλάδος καθώς και το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αργολίδας τόσο για τη διοργάνωση αυτής της ιδιαίτερα ενδιαφέρουσας ημερίδας, όσο βεβαίως και για την ευρύτερη συμβολή των δύο θεσμών στη χάραξη και την αξιολόγηση των δημόσιων πολιτικών και την ποιότητα του δημοσίου διαλόγου και της δημοκρατίας μας.

Ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης είναι μια εξαιρετικά σημαντική πρωτοβουλία που πυκνώνει το νόημα και το περιεχόμενο του ευρωπαϊκού κεκτημένου.

Είναι το αναγκαίο συμπλήρωμα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και στα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα που περιλαμβάνει αυτή, προσθέτει θεμελιώδη κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα που αφορούν μεταξύ άλλων την απασχόληση, την υγεία, την παιδεία, την στέγαση, την κοινωνική προστασία και την ευημερία.

Είναι αλήθεια ότι η μεγάλη κρίση της προηγούμενης δεκαετίας είχε συχνά βαριές συνέπειες στην κοινωνία μας ακόμη και σε ό,τι αφορά αυτά τα θεμελιώδη δικαιώματα. Είναι γι’ αυτό σημαντικό ότι διαθέτουμε αυτόν τον ολοκληρωμένο μηχανισμό για την παρακολούθηση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, ώστε να διαθέτουμε αντικειμενικά δεδομένα ως προς το πού πρέπει να επικεντρώσουμε τις συλλογικές μας προσπάθειες.

Η κλασική θεωρία δικαιωμάτων υπογραμμίζει μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στα δικαιώματα που κατοχυρώνει η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και σ’ αυτά που κατοχυρώνει ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης: Τα πρώτα έχουν ως επί το πλείστον αποφατικό χαρακτήρα – το μόνο που χρειάζονται είναι να αποστεί το κράτος ή ένα τρίτο μέρος από δράση που θα τα παραβίαζε. Έχω ελευθερία του λόγου στο βαθμό που κανείς δεν με εμποδίζει να εκφράσω τη γνώμη μου.

Τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα αντιθέτως απαιτούν ως επί το πλείστον θετική δράση: Το δικαίωμα στην αξιοπρεπή στέγαση για παράδειγμα σημαίνει όχι απλώς ότι δεν πρέπει κάποιος να με εμποδίσει από το να αποκτήσω μια στέγη, αλλά και ότι σε περίπτωση που αδυνατώ να καλύψω αυτή μου την ανάγκη κάποιος άλλος έχει τη θετική υποχρέωση να με συντρέξει.

Γι’ αυτό, τα ιδιαίτερα σημαντικά κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα έχουν δύο προϋποθέσεις. Η μία είναι η συστηματική, έγκυρη και αντικειμενική καταγραφή της υφιστάμενης κατάστασης, ένα καθήκον στο οποίο ανταποκρίνεται η ΟΚΕ. Η δεύτερη είναι η εφαρμογή εκείνων των δημόσιων πολιτικών που αφενός θα διασφαλίζουν τους αναγκαίους πόρους και αφετέρου θα αντιμετωπίζουν με αποτελεσματικότητα τα προβλήματα.

Δεδομένου μάλιστα του ότι και σήμερα βρισκόμαστε εν μέσω μιας παγκόσμιας έκτακτης συνθήκης που οξύνει μέσω της διεθνούς ακρίβειας κοινωνικά προβλήματα και αποκλεισμούς,

είναι ιδιαίτερα σημαντικό αυτές τις δύο προϋποθέσεις – της αντικειμενικής καταγραφής και των αποτελεσματικών πολιτικών – να τις επιδιώκουμε ταυτόχρονα, καθένας από τη θέση και με το ρόλο του, αλλά και συνθετικά ως πολιτική κοινωνία.

Μ’ αυτές τις σκέψεις, και με τη βεβαιότητα ότι η σημερινή ημερίδα θα εμπλουτίσει ουσιαστικά τον κοινό μας προβληματισμό, εύχομαι ολόψυχα καλή συνέχεια στο σημαντικό έργο της ΟΚΕ και του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου».

Ο Ανδρέας Πουλάς, μεταξύ άλλων, στον χαιρετισμό μου, είπε:

«Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή της Ελλάδας για την πρόσκληση στην σημερινή ενημερωτική ημερίδα παρουσίασης των αποτελεσμάτων του "Ολοκληρωμένου Μηχανισμού Παρακολούθησης του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη", που υλοποιήθηκε στο πλαίσια του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πρόκειται για μία προσπάθεια να αποτυπωθούν η υφιστάμενη κατάσταση και οι τρέχουσες εξελίξεις αναφορικά με τον σεβασμό των κοινωνικών δικαιωμάτων σε καίριους τομείς της κοινωνικής δράσης, όπως στον τομέα της εργασίας, του κοινωνικού κράτους, της προστασίας των παιδιών, της καταπολέμησης της φτώχιας και του κοινωνικού αποκλεισμού – όπου η χώρα μας δεν καταγράφει καλές επιδόσεις. Στην υποχώρηση των εκφάνσεων του κοινωνικού κράτους συνέβαλαν τόσο η παρατεταμένη δημοσιονομική κρίση, όσο και η υγειονομική κρίση του Covid-19. Κυρίως όμως είναι θέμα πολιτικής επιλογής.

Για το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής, η επιλογή είναι σταθερά προσανατολισμένη στην προστασία των ατομικών δικαιωμάτων, στην ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και στην εμπέδωση της αρχής της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Με αυτό το ισχυρό κοινωνικό στίγμα, το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής προσέρχεται στον κοινωνικό διάλογο και αναμένουμε να εφαρμοστούν στην πράξη οι καλές πρακτικές και εμπειρίες που η ΟΚΕ συνέλεξε κατά τη διαδικασία της δημιουργίας του συγκεκριμένου μηχανισμού».