Στο Ναύπλιο θα βρεθεί η «Κιθαριστική Ορχήστρα Βόλου» θα η παρουσία της στην Αργολίδα για συναυλία έχει μεγάλη σημασία…

Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο (17/08) στις 20:00, στο πλαίσιο του ετήσιου Παγκόσμιου Συνεδρίου της UNESCO για την Ειρήνη και τη μνήμη των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή! Θα γίνει στην ιστορική και φημισμένη Πλατεία Συντάγματος Ναυπλίου, υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Φουντούλη.

Όπως έγινε γνωστό, είναι μια μεγάλη επίσημη εκδήλωση με τη σφραγίδα της UNESCO, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εξωτερικών, της Περιφέρειας Πελοποννήσου, του Δήμου Ναυπλιέων και της Ιεράς Μητρόπολης Αργολίδας.

Η συναυλία είναι μια κατάθεση ψυχής και τιμής στη Σμύρνη. Είναι το απόσταγμα αναμνήσεων από την Σμύρνη πριν και μετά την καταστροφή. Είναι μια μουσική περιγραφή της Σμύρνης του ελληνισμού, που ήταν ένα πλούσιο σταυροδρόμι, ένα χωνευτήρι πολιτισμών της Δύσης και της Ανατολής. Είναι μια μουσική απεικόνιση της Σμύρνης της αρχαιότητας, της Ιστορίας, του Ομήρου, του Καλομοίρη, του Σεφέρη, κα.

Το πρόγραμμα της Συναυλίας περιλαμβάνει μουσική από την παράδοση της ευρύτερης περιοχής της Σμύρνης, καθώς επίσης και από την κοσμική Σμύρνη, όπου οι επιρροές της από τη Δύση την ανέδειξαν σε ιωνική πρωτοπολιτεία.

Στην συναυλία θα λάβουν μέρος οι: Γιώργος Φουντούλης (διεύθυνση ορχήστρας, κιθάρα), Μαρίνα Βολουδάκη (τραγούδι), Ανέστης Λουλούδης (κιθάρα, μαντολίνο), Κατερίνα Παπαϊωάννου (φλάουτο), Ειρηάννα Συρίγου (κιθάρα, τραγούδι), Θάλεια Βούρου (κιθάρα, τραγούδι), Κώστας Παπαθανασίου (κιθάρα, τραγούδι), Μαριαλένα Δούλου (κιθάρα, τραγούδι), Μαίρη Τσεκούρα (κιθάρα, τραγούδι), Δημήτρης Δεμίρης, Ιάσων Βελέντζας, Ελένα Κοντοβά, Απόλλων Μητσάκης, Βασίλης Σιμόπουλος, Σεμίνα Σκουφογιάννη, Αγγελική Φουντούλη.

Η «Κιθαριστική Ορχήστρα Βόλου» ιδρύθηκε το 2015 από τον Γιώργο Φουντούλη και σημείωσε μια καταπληκτική ιστορική μουσική διαδρομή.

Το 2018 κατέκτησε τον παγκόσμιο τίτλο «Queen Guitar Orchestra in the World».

Το 2019 η «Κιθαριστική Ορχήστρα Βόλου» αποτυπώθηκε σε συλλεκτικές σειρές γραμματοσήμων από τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, επισφραγίζοντας και μ’ αυτόν τον τρόπο την ιστορική της διαδρομή.

Στην Ορχήστρα συμμετέχουν περισσότερα από 150 μέλη (Κιθαριστές, Μουσικοί, Τραγουδιστές, επαγγελματίες και ερασιτέχνες) από το Βόλο και συνολικά 750 μέλη από άλλες πόλεις και από άλλες χώρες. Είναι η πιό πολυπληθής Κιθαριστική Ορχήστρα.

Είναι Φορέας Ίδρυσης της Παγκόσμιας Ημέρας Κιθάρας (18 Οκτωβρίου 2021) και των Παγκόσμιων Κιθαριστικών Αγώνων (2022).

Με την έναρξη του νέου εκπαιδευτικού έτους 2022-2023, η Σχολή Βυζαντινής Μουσικής και Παραδοσιακών Οργάνων της Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδας, ξεκινά και πάλι μαθήματα.

Όπως ανακοινώθηκε, οι εγγραφές πραγματοποιούνται από τη Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου έως και το τέλος Οκτωβρίου 2022. Τα μαθήματα γίνονται σε Ναύπλιο, Άργος και Λυγουριό.

Στη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής υπάρχουν τμήματα για όλες τις ηλικίες με έμφαση αυτά της προπαιδείας, για μαθητές Δημοτικού, καθώς επίσης και παραδοσιακά όργανα.

Για τρίτη χρονιά στο δυναμικό εντάσσονται και παραδοσιακά κρουστά, ενώ συνεχίζουν να διδάσκονται: κανονάκι, παραδοσιακό βιολί, λαούτο και ούτι, νέι, γυαλί ταμπούρ.

Μπορεί να πάρει κάποιος πτυχίο και Δίπλωμα Βυζαντινής Μουσικής αναγνωρισμένα από το Κράτος.

Υπάρχουν τμήματα Βυζαντινής Μουσικής Προπαιδείας για μαθητές Δημοτικού.

Διδάσκεται, επίσης, θεωρία ευρωπαϊκής μουσικής και σολφέζ και στοιχεία φωνητικής και ορθοφωνίας.

Για περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν καθημερινά εκτός Σαββάτου και Κυριακής από 10:00 π.μ. έως 13:00 μ.μ. στη Γραμματεία της Σχολής στο τηλέφωνο 2752024522, π. Θεόδωρος Στεργίου και Κατερίνα Πολίτου.

Ακόμα μία σπουδαία εκδήλωση έγινε στην Αργολίδα για τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή, αυτή τη φορά στο Ναύπλιο και στο Ίδρυμα «Βασίλης Παπανττωνίου». Με «Τα Ματωμένα Χώματα» της Διδούς Σωτηρίου να παρουσιάζονται σε μονοπρόσωπη διήγηση… 

Με ομιλητή τον Γιώργο Πατρινιό. Το «παρών» έδωσε και ο δικηγόρος, πολιτευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Γιώργος Γαβρήλος.  

Οι εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή μας έχουν προσφέρει ευκαιρίες να γνωρίσουμε νέες πλευρές του ανείπωτου δράματος που έζησαν ο Έλληνες της Μικράς Ασίας με την «επιμέλεια» των ορδών του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ.

Ερεθίσματα επίσης να θυμηθούμε ή να διαβάσουμε και πάλι τη λογοτεχνική προσέγγιση του δράματος μέσα από διηγήσεις οι οποίες για το ύφος, τις εικόνες και τη δύναμη της γλώσσας που χρησιμοποιούν παραμένουν ακόμη και σήμερα αξεπέραστες… ιστορικές!

Σε μια τέτοια βραδιά μας προσκάλεσε το «Ίδρυμα Βασ. Παπαντωνίου» (πρώην Π.Λ.Ι.) για την εξιστόρηση των γεγονότων μέσα από τις σελίδες του βιβλίου «Τα ματωμένα Χώματα» της Διδούς Σωτηρίου.

Δανειζόμενος μια φράση της παρουσίασης του βιβλίου από τον κ. Γιώργο Πατρινιό, για τη μονοπρόσωπη διήγηση της Δ.Σωτηρίου, θέλησα να υπογραμμίσω τη σημασία της, λογοτεχνικής μεταξύ άλλων, εμπειρίας του παρουσιαστή για το πολυάριθμο κοινό που τελικά γέμισε τον όμορφο αύλειο χώρο του κτιρίου του Ιδρύματος.

Μια βιογραφική αναδρομή κρίθηκε απαραίτητη τόσο για καταγωγή της Δ.Σωτηρίου και την άμεση σχέση της με τα «Ματωμένα χώματα» (1962), όσο και για την ιδεολογική της συγγένεια με την αριστερά και ιδιαίτερα το κομμουνιστικό κόμμα. Σημασία έχει πως η Διδώ Σωτηρίου γεννήθηκε (1909) στο Αϊδίνι της Μικράς Ασίας και μεγάλωσε στη Σμύρνη έως το 1922. Επομένως είχε αφομοιώσει όλα εκείνα τα βιώματα της μικρασιατικής κουλτούρας που έκαναν το κομμάτι αυτό του Ελληνισμού να είναι ιδιαίτερο.

Παρότι έγραψε σε σχετικά μεγάλη ηλικία (πενήντα χρονών) τα βιβλία της ξεχειλίζουν από τις ομορφιές και τους πόνους, από τα τραγούδια και τις οιμωγές των Μικρασιατών. Το πρώτο της βιβλίο «Οι νεκροί περιμένουν» (1959) αναφέρεται στους βαλκανικούς πολέμους και τελειώνει με τον ξεριζωμό των Μικρασιατών. Είναι το τυχερό βιβλίο της συγγραφέως και των αναγνωστών γιατί, όπως μας θύμισε ο Γ. Πατρινιός, το βιβλίο διαβάστηκε και από έναν πρόσφυγα εγκατεστημένο στην Κοκκινιά τον Μανώλη Αξιώτη.

Η συγκίνηση που ένοιωσε τον οδήγησε να αναζητήσει τη Διδώ Σωτηρίου και να της παραδώσει το προσωπικό του ημερολόγιο με τις εμπειρίες 60 χρόνων! Ήταν το ερέθισμα για ένα ιστορικό διήγημα που θα ξεπερνούσε τις 400.000 αντίτυπα στην ελληνική γλώσσα και τις δεκάδες μεταφράσεις σε ξένες γλώσσες.

Σε μια τόσο όμορφη αυλή που περικλείει την ειρηνική παρουσία της ελιάς και έχει στη σκέπη της ένα κομμάτι βαθυγάλανου ουρανού, ακούστηκαν και πάλι λόγια για την ειρηνική συγκατοίκηση των διαφορετικών εθνοτήτων, την καθημερινή ζωή και τη δουλειά και μετά πάλι ο χώρος και η ψυχή μας αγρίευε από τη καταναγκαστική εργασία στα Αμελέ Ταμπουρού, τη σφαγή και το χαμό χιλιάδων ανθρώπων.

Το βράδυ το μονοφώνι κορυφώνεται. Η σφαγή δε σταματά. Μόνο όταν τα πλοία ρίχνουνε προβολές γίνεται μια πρόσκαιρη ησυχία. Μερικοί που καταφέρανε να φτάσουνε ζωντανοί ίσαμε τη μαούνα, μας ιστορούνε το τι γίνεται όξω, στις γειτονιές. Οι τσέτες του Μπεχλιβάν και οι στρατιώτες του Νουρεντίν τρώνε ανθρώπινο κρέας. Σπάζουνε, πλιατσικολογούνε σπίτια και μαγαζιά. Όπου βρούνε ζωντανούς, τους τραβούνε όξω και τους βασανίζουνε. Σταυρώνουνε παπάδες στις εκκλησίες, ξαπλώνουνε μισοπεθαμένα κορίτσια κι αγόρια πάνω στις Άγιες Τράπεζες και τ’ ατιμάζουνε. Απ’ τον Αι-Κωνσταντίνο και το Ταραγάτς ίσαμε το Μπαλτσόβα το τούρκικο μαχαίρι θερίζει.

Ο πάτερ Σέργιος ήταν από τους τελευταίους που σκαλώσανε στη μαούνα μας. Δίχως καλυμμαύχι και ράσο, θεόγυμνος, με μια κουρελιασμένη ματωμένη φανέλα κι ένα μακρύ σώβρακο, με ξέμπλεκα τα λιγοστά μαλλιά του κι ανάκατα τα γένια του, με δυο γουρλωμένα μάτια που τα ’καιγε πυρετός, έμοιαζε μ’ άγνωστο στη φύση πλάσμα. Από τα λόγια και τα φερσίματά του καταλάβαμε πως ολόκληρη η φαμελιά του πνίγηκε καθώς πάσχιζε να σκαλώσει σ’ ένα αμερικάνικο πολεμικό. Το μυαλό του γέροντα δεν άντεξε· σάλεψε! Εκειδά που καθότανε ήσυχα και καλά, αμίλητος και σοβαρός, εκειδά πηδούσε ολόρθος και χειρονομούσε και φώναζε δυνατά με στόμφο:

—Πέντε τα παιδιά μου! Κι η γυναίκα μου έξι! Κι η κουνιάδα μου επτά! Επτά οι αστέρες της αποκαλύψεως! Επτά διαόλοι να σας κοπανάνε στην κόλαση, δολοφόνοι! Δολοφόνοι! Δολοφόνοιοιοι.

Λιτή και περιεκτική, όπως όλες οι παρουσιάσεις του κ. Γιώργου Πατρινιού, θύμισε μια από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές μαρτυρίες για την εποχή και τα γεγονότα με παγκόσμια πλέον ακτινοβολία. Σε λίγες μέρες, 23 Σεπτεμβρίου 2004, θα είναι η επέτειος του μεγάλου ταξιδιού της Διδώς Σωτηρίου. Το έργο της όμως μνημονεύεται ακόμη όχι απλά ως διήγηση αλλά ως βάση για την ιστορική, γλωσσική, λογοτεχνική… έρευνα και μαθητεία! Δίνει ακόμη και σήμερα τη δυνατότητα να σκεφτούμε πως λειτουργούμε και πως σκεφτόμαστε εμείς απέναντι στα γεγονότα. Ο διάλογος που ακολούθησε με οικογενειακές μαρτυρίες ήταν διαφωτιστικός ιδιαίτερα με την παρέμβαση του κ. Ξυλά (αν δεν κάνω λάθος) σχετικά με τη διαχρονική «αδιαφορία» που έχει επιδειχθεί στο να προωθήσει η Ελληνική Πολιτεία διεθνώς την αναγνώριση της γενοκτονίας του Μικρασιατικού/Ποντιακού Ελληνισμού.

Ήταν μια συγκινητική και όμορφη βραδιά που έχει ακόμη μεγαλύτερη αξία για όσα βιώνουμε σήμερα. Είχε άραγε δίκιο η Διδώ Σωτηρίου ότι για όλα φταίει ο ιμπεριαλισμός και τίποτα δεν έχουμε να χωρίσουμε με τον τουρκικό λαό; Θυμήθηκα ένα πρόσφατο αφιέρωμα στο βιβλίο από την Σταυρούλα Παπασπύρου στην σελίδα του Lifo που τελείωνε με ένα κείμενο Τούρκου Βιομηχάνου:

«Το βιβλίο σας το διάβασα μέσα σε δυο νύχτες, με χίλιες αναμνήσεις, χύνοντας δάκρυα και για τις δυο πλευρές. Σας συγχαίρω. Θα 'ρθω να σας βρω θέλοντας να σας αποδείξω πώς ζούνε ακόμα οι παλιοί Τούρκοι με τη γενναιοδωρία τους, τον αλτρουισμό και τη λεβεντιά τους» της έγραφε ο Τούρκος βιομήχανος και πρόεδρος τότε του Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Πόλης, Ερτογρούλ Σοϊσάλ.

(Γ. Κόνδης)

Τροχαίο ατύχημα σημειώθηκε το μεσημέρι της Παρασκευής (16/09), στην Άρια, λίγο έξω από το Ναύπλιο, στην επαρχιακή οδό που οδηγεί προς τον κυκλικό κόμβο για Τολό και Λυγουριό, στο ύψος του super market «Σκλαβενίτης».

Στη διασταύρωση που υπάρχει στην περιοχή, συγκορύστηκαν δυο οχήματα, με αποτέλεσμα το ένα να καταλήξει σε κολώνα και να τραυματιστεί ο οδηγός του…

Στο σημείο μετάβησαν ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ Αργολίδας, άνδρες της Τροχαίας, της ΔΙΑΣ και της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.

Τα… χαρτιά του άνοιξε ο υποψήφιος δήμαρχος Ναυπλίου Κώστας Μάκαρης σχετικά με τη συμμετοχή στην αναγέννηση της ομάδα της πόλης του Πανναυπλιακού σε ενημερωτική συνάντηση που έγινε την Τετάρτη (14/09), που πραγματοποιήθηκε στο Εργατικό Κέντρο της πόλης. Ανήμερα της γιορτής της Υψώσεως του Τίμιου Σταυρού ο Κώστας Μάκαρης ανέλυσε πώς πιστεύει ο ίδιος ότι μπορεί να έρθει η «Ανάσταση» για τον Πανναυπλιακό, μιλώντας σε στελέχη και φιλάθλους.

«Θέλουμε γι’ αυτή την ομάδα να δημιουργήσουμε εξωστρέφεια. Θέλουμε υποδομές και εγκαταστάσεις. Να μην αγοράζουμε παίχτες. Να υπάρχει φυτώριο εδώ», δήλωσε ο επιχειρηματίας που έχει ήδη ξεκινήσει να χρηματοδοτεί τον Πανναυπλιακό.

Μίλησε για συνεργασία μεταξύ του Πανναυπλιακού και των άλλων ομάδων στον νομό και στην Περιφέρεια. Με τον ίδιο να δηλώνει, μάλιστα, ότι γι’ αυτόν τον λόγο έχει προσφέρει βοήθεια σε εκδηλώσεις συλλόγων κοινοτήτων (Παναρίτι, Δρέπανο, Ασίνη, Ίρια κ.α.), του δήμου Ναυπλιέων, ώστε να δυναμώσουν οι ομάδες τους, και έτσι να αποτελούν, εκτός των άλλων, «κυψέλες» παραγωγής παικτών και για τον Πανναυπλιακό.

Ο Κώστας Μάκαρης, δήλωσε μεταξύ άλλων: «Βλέπω το δάσος και όχι το δέντρο. Ο αθλητικός τουρισμός ποτέ δεν μπήκε στο επιχειρηματικό κάδρο αυτής της πόλης. Θέλουμε να αναπτύξουμε αυτό το κομμάτι και ο Πανναυπλιακός είναι το όχημα. Όλες οι ομάδες της περιφέρειας και των χωριών μας θα παίξουν πολύ σημαντικό ρόλο».

Ο επιχειρηματίας και υποψήφιος δήμαρχος Ναυπλιέων Κώστας Μάκαρης αναφέρθηκε στους στόχους του για τον Πανναυπλιακό, λέγοντας: «Ο στόχος είναι να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια ομάδα μ’ ένα φυτώριο που να χαίρονται οι γονείς να φέρουν τα παιδιά τους και να δημιουργήσουμε συνθήκες ανάπτυξης μέσα από αυτή την ομάδα. Δεν ερχόμαστε σαν κομήτες να δώσουμε κάποια χρήματα που μας περισσεύουν. Εγώ δεν δίνω τζάμπα λεφτά. Εγώ είμαι επιχειρηματίας και επενδύω».

Και στο μπάσκετ

Ο Κώστας Μάκαρης σε αποστροφή του λόγου του αναφέρθηκε και στον Οίακα, μιλώντας και για τα υπόλοιπα αθλήματα της πόλης: «Το ίδιο θέλουμε να γίνει και στο μπάσκετ», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Σημειώνεται ότι τις προηγούμενες ημέρες υπήρχαν πληροφορίες που ανέφεραν ότι ο Κώστας Μάκαρης έχει τακτική επικοινωνία το τελευταίο διάστημα με τον Παναγιώτη Ταχτσίδη και αναζητούν τρόπους για να «αναστηθεί» ο Πανναυπλιακός, με στόχο να ανέβει κατηγορία και να γνωρίσει ξανά παλιές δόξες.