Εντός και εκτός των τειχών της πόλης
Ξεχωριστό κομμάτι για την… πόλη μας αποτελεί και ο τομέας του Αθλητισμού, ο οποίος «σε μεγάλο βαθμό αντικατοπτρίζει την ίδια την κοινωνία – και τον πολιτισμό της – μέσα στην όποια αναπτύσσεται. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η συμβολή των ομαδικών αθλημάτων», όπως αναφέρει ο Γιώργος Νικολής (κοινωνικός λειτουργός).
Στην… πόλη μας απασχολούν περισσότερο κόσμο το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, χωρίς να θέλω να μειώσω συλλόγους ή άτομα που δραστηριοποιούνται και με άλλα – ομαδικά ή ατομικά – αθλήματα. Και είναι πολλοί οι συμπολίτες μας που αγαπούν και άλλα αθλήματα, όπως και σύλλογοι που παράγουν έργο σ’ αυτά.
Πριν από μερικές εβδομάδες σας είχα μιλήσει για την… Ένωση – μετά και τον μαθηματικό υποβιβασμό – και στάθηκα στην ανάγκη να επικρατήσουν ενωτικές δυνάμεις με το βλέμμα στο «αύριο», χωρίς διχαστικά διλλήματα, ενώ έκανα αναφορά για την κατάσταση που επικρατεί γενικότερα με εγκαταστάσεις και αθλητικούς οργανισμούς, με «πρωταγωνιστές» να έχουν στο μυαλό τους και άλλες εικόνες εκτός της «πόλεως» μας.
Επανέρχομαι και τονίζω ότι και σ’ αυτή τη φάση, είναι ακόμα πιο αναγκαίο να επικρατήσει σύζευξη δυνάμεων και κοινοτήτων για το καλό όλης της… πόλης μας, δηλαδή του δήμου μας. Ο όρος «Ερμιονίδα» ανήκει σε όλους μας και αποτελεί εχέγγυο για δυνατούς αθλητικούς οργανισμούς! Σκεφτείτε πόσα πολλά περισσότερα μπορούν να πετύχουν(-με), όταν για τον ίδιο στόχο μάχονται διπλάσιοι άνθρωποι, που όντως έχουν μεράκι για ακόμα καλύτερες αθλητικές ημέρες στα μέρη μας. Ή για παράδειγμα πόσο πιο δυνατές και ελκυστικές θα είναι ομάδες ακαδημιών με δεκάδες παιδιά σ’ αυτές.
Σας είχα τονίσει ότι τα «σύννεφα» της διχόνοιας ήταν πολλά και «γκρίζα» τα τελευταία χρόνια με… φόντο την «Ένωση», οργανισμός που γνώρισε, πλέον, την… πτώση, ως φυσικό επακόλουθο των λαθών που έγιναν από πολλούς! Σας είχα γράψει ότι από μια «πτώση» μπορεί να ξεκινήσει η «αναγέννηση», αρκεί να βλέπεις το πρόσωπό σου στον καθρέπτη (κάτι που αφορά πολλούς), για να δεις τι οφείλεις να παραμερίσεις, για να διαπιστώσεις ποια είναι τα «αγκάθια» που σε... τρύπησαν και πρέπει να κοπούν, ώστε να «χτίσεις» ξανά σε υγιείς βάσεις. Και σας είχα επισημάνει ότι το παράδειγμα προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση οφείλει να το δίνει πρώτος ο επικεφαλής, αυτός που ασκεί εξουσία, βάζοντας στην άκρη όσα έχουν προηγηθεί και από τις επιλογές κάποιων για τις οποίες μπορεί να νιώθει «πληγωμένος».
Όλοι ξέρουμε ότι είχαν δημιουργηθεί «στρατόπεδα» και μόνο εάν δούμε την αλήθεια κατάματα μπορούμε να λύσουμε το θέμα. Και γνωρίζω πολύ καλά, μέσω του ρεπορτάζ, το πώς φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο, τα ραντεβού που είχαν προηγηθεί πριν από πολλούς μήνες και το τι ακολούθησε...
Αυτό που έχει σημασία είναι η επόμενη ημέρα. Και το «αύριο»… σηκώνει για τον δήμο μας δυνατούς αθλητικούς οργανισμούς μόνο κάτω από την «ομπρέλα» που θα φέρει το όνομα «Ερμιονίδα». Αυτό έχει δείξει και η ιστορία, με βάση τη δυναμική που έχει η… πόλη μας, πληθυσμιακά, οικονομικά και όχι μόνο. Και εν όψει των επαφών που θα ακολουθήσουν για το «αύριο», χρειάζεται ενότητα, όραμα, έρεισμα στους πολίτες, διαφάνεια παντού, σχεδιασμός και κοινή αποδοχή στα πρόσωπα που θα τρέξουν αυτόν, με μοίρασμα ρόλων, ώστε να έρθουν και οι βοήθειες από όσους θα στηρίξουν, με στροφή και στη νεολαία μας. Με στόχο να πιάνουν… τόπο και οι «θυσίες» που θα γίνουν ή θα συνεχιστούν από πολλούς.
Φυσικά αυτό δεν σημαίνει δεν θα έχουν ρόλο στην περιοχή μας, άλλοι αθλητικοί οργανισμοί κοινοτήτων, ίσα, ίσα, μπορούν να λειτουργούν και υποστηρικτικά στην «Ένωση». Ούτε κανείς θα αποτελέσει εμπόδιο σε όποιον θελήσει να κάνει και νιώθει ότι έχει τη δυναμική γι’ αυτό, το παραπάνω βήμα… Απλά σας τονίζω ότι αυτό είναι πιο εφικτό με δυνάμεις ενωμένες, βάσει και του «χάρτη» που έχει διαμορφωθεί σε όλη τη χώρα, με το… βλέμμα και στα εθνικά πρωταθλήματα.
Θεωρώ ότι, όταν εδώ και χρόνια έχεις κατακτήσει αγωνιστικά τον «Ταΰγετο», στόχος σου είναι να φτάσεις και στην κορυφή του «Ολύμπου» και όχι να ικανοποίησε, εάν ανέβεις το… όρος «Δίδυμο», το «Αραχναίο» ή το «Αρτεμίσιο». Διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες και ημέρες σε όλα τα επίπεδα, ειδικά σε θέματα εγκαταστάσεων και γηπέδων. Νομίζω ότι καταλαβαίνετε τον συμβολισμό. Σκεφτείτε να καταφέρουμε κάποτε να δημιουργηθεί ένα αθλητικό κέντρο που θα στεγάζονται πολλά αθλήματα, και θα «γεννηθεί» κάπου στην Αυλώνα!
Και σας ερωτώ: «Την ώρα που όλοι προσπαθούν για το κάτι… παραπάνω, εμείς θα κοιτάξουμε να παίζουμε μεταξύ μας και θα… ικανοποιηθούμε με πισωγυρίσματα;». «Πόλεις-κράτη» υπήρχαν στην αρχαιότητα, κάνοντας μάλιστα και ανακωχή σε πολέμους ανά τέσσερα χρόνια για να αγωνιστούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μας αξίζει, πιστεύω, κάτι πολύ καλύτερο και αυτό οφείλουμε να διεκδικήσουμε ενωμένοι και με βάσεις τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω…
Με επενδύσεις σε όλα τα επίπεδα στο μέλλον, με σχέδιο, με όραμα και προοπτική για τα οφέλη που επιφέρει ένας δυνατός αθλητικός οργανισμός σε όλα τους τομείς στην περιοχή μας και στην κοινωνία μας. Έχουμε όλοι χρέος να μπουν οι βάσεις μιας άλλης πορείας και στοχοπροσήλωσης. Και όπως σας είχα αναφέρει, κοιτάζοντας και τον «καθρέπτη» για να… κοπούν τα «αγκάθια» που αποτέλεσαν πρόβλημα στο παρελθόν και ειδικά τα τελευταία χρόνια. Στο πλαίσιο αυτό, πέρα από την όποια ανασύνταξη δυνάμεων, θα είναι χρήσιμο να δούμε τι απέγιναν τον τελευταίο καιρό, και όλοι αυτοί, που χρησιμοποίησαν τον αθλητικό οργανισμό για το δικό τους... ντεκόρ! Και δεν είναι λίγοι! Αλλά και εκείνους που είχαν φτάσει στο σημείο να βαυκαλίζονται τους ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες του τόπου! Σε μια… πόλη, που οι προοπτικές ανάπτυξης είναι πολλές, κοιτάζοντας στο μέλλον. Άντε να δούμε, τι θα πράξουν και οι… πατριώτες αυτού του τόπου! Όλοι είναι χρήσιμοι και είναι καλό να προσφέρουν με αγάπη για την περιοχή μας.
Τα όσα έχουν «χτιστεί» τα προηγούμενα χρόνια με τον όρο «Ένωση» είναι πολλά και σε πολλούς τομείς (αγωνιστικά και όχι μόνο) και δεν πρέπει να χαθούν.
Ακολουθεί ένα κείμενο από τον Argirios Pagartanis στο προφίλ του στο Facebook, που έχει πολλούς συμβολισμούς και για την περιοχή μας. Μιλάει για την ευρωπαϊκή επιτυχία του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ με τον Ολυμπιακό. Αυτά που αναφέρει, όμως, για το Εϊμπάρ, στη χώρα των Βάσκων, στην Ισπανία, και την τοπική ομάδα, λένε… πολλά. Διαβάστε με προσοχή:
«Αναρωτιέστε πολλοί πώς αυτή η “αλεπού” ο Μεντιλίμπαρ παρουσιάζει τον Ολυμπιακό με τόσα διαφορετικά πρόσωπα, στους μόλις τρεις μήνες που βρίσκεται στην ομάδα. Θέλετε μια απάντηση διά της... τεθλασμένης;
Θα πάμε μια βόλτα στο Εϊμπάρ. Ξέρεις τι εστί Εϊμπάρ; Από τους 30 δήμους, στους οποίους είναι χωρισμένη η χώρα των Βάσκων, είναι μόλις ο 15ος σε πληθυσμό. Στους δε 8.000 δήμους της Ισπανίας το Εϊμπάρ δεν βρίσκεται καν στους πρώτους 500. Δε μιλάμε για μια επαρχιακή ομάδα, αλλά για ένα χωριό, με τα πληθυσμιακά δεδομένα της Ισπανίας.
Αυτό το χωριό, με γήπεδο χτισμένο στο κέντρο μιας κοιλάδας, που πλημμυρίζει ακόμα και σήμερα όταν βρέχει (αν και το σύστημα αποστράγγισης του γηπέδου έχει αναβαθμιστεί τρεις φορές από τη δεκαετία του 1950), με αποδυτήρια ασβεστωμένα κάτω από τις κερκίδες, που στάζει η οροφή τους, με λεφτά ανύπαρκτα, κατάφερε το 2014 να δει την ομάδα του να προβιβάζεται στην ισπανική Λα Λίγκα.
(Παρένθεση απαραίτητη: Πώς έγινε αυτό; Είναι απλό. Η περιοχή παράγει τρία, πράγματα: Άλογα, ποδοσφαιριστές και επαναστατικά πνεύματα. Ήταν η ΠΡΩΤΗ πόλη σ’ όλη την Ισπανία, η οποία το 1931 ξεκίνησε την επανάσταση κατά της βασιλείας και αποδέχτηκε τη 2η Ισπανική Δημοκρατία. Φτώχεια (σχετική πάντα, δεν πεινάνε οι άνθρωποι, αλλά δεν έχουν και διεξόδους), ταλέντο στη μπάλα και επαναστατικό πνεύμα είναι τα τρία πιο βασικά συστατικά της επιτυχίας).
Ο πρόεδρος της Εϊμπάρ τότε ήταν ένας υπάλληλος. CEO βέβαια, αλλά υπάλληλος, με μισθό, οικονομολόγος και καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Μπιλμπάο. Ούτε καν κάποιος επιχειρηματίας της περιοχής. Ανέκδοτο είναι αυτό, επιχειρηματίας στο Εϊμπάρ. Κανείς δεν μπορεί να κάνει τον επιχειρηματία στο Εϊμπάρ.
Η Λίγκα ειδοποίησε την Εϊμπάρ ότι για να συμμετάσχει στη Λα Λίγκα πρέπει να’ χει μετοχικό κεφάλαιο τουλάχιστον 2.146.525 ευρώ. Δεν βρέθηκε κανείς να τα βάλει. Έτσι ξεκίνησε το “Defende al Eibar”, ένας έρανος ανάμεσα στους απλούς ανθρώπους της περιοχής, τους μεροκαματιάρηδες, οι οποίοι πρόσφεραν με την καρδιά τους. Και σήμερα ακόμα η Εϊμπάρ «ανήκει» σε περίπου 8.000 μετόχους από 48 διαφορετικές χώρες! Χρηματοδότησαν το όνειρο, να δουν την ομάδα του χωριού τους στο ανώτατο επίπεδο.
(Άλλη παρένθεση: Το 2016, με την ομάδα ήδη στη Λα Λίγκα δύο χρόνια, πείστηκε να αναλάβει πρόεδρος μια γυναίκα, η Αμάια Γκοροστίθα. Που συστήνεται μεν ως “επιχειρηματίας”, αλλά η βασική της πηγή εσόδων είναι ένα εργοστασιάκι που φτιάχνει ανταλλακτικά αυτοκινήτων στο Μπιλμπάο. Ανέλαβε με τον όρο να… μην βάλει λεφτά! Μετοχές έχει, αλλά όχι μεγάλο ποσοστό).
Αυτή την ομάδα, με αυτό το προφίλ, με παίκτες που έπαιρναν ψίχουλα σε σχέση με τους συναδέλφους στη Λίγκα (ο ψηλότερα αμειβόμενος παίκτης της ομάδας την πρώτη χρονιά ήταν ο Σαούλ Μπερχόν, που έπαιρνε λιγότερα απ’ ότι το τελευταίο συμβόλαιο της Ατλέτικο Μαδρίτης), με λιγοστούς ξένους, που τερμάτισε 18η την πρώτη της χρονιά και σώθηκε επειδή έπεσε η Έλτσε για οικονομικούς λόγους, την ανέλαβε καλοκαίρι του 2015 ο Μεντιλίμπαρ.
Τις επόμενες έξι σεζόν που κάθισε στην ομάδα, ο Μεντιλίμπαρ είχε να αντιμετωπίσει κάθε εβδομάδα μια πρόκληση τρομακτική. Δεν μιλάμε για αγώνες με Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Ατλέτικο, Σεβίλλη, αλλά και για αναμετρήσεις με Βιγιαρεάλ, με Εσπανιόλ, με Αθλέτικ, με Βαλένθια, Θέλτα, Μπέτις, Γρανάδα. Ομάδες-πόλεις μεγάλες, με μπάτζετ δεκαπλάσια τουλάχιστον.
Κι ανάμεσα σ’ αυτά τα ματς, στα οποία η (ελληνική τις περισσότερες φορές) ποδοσφαιρική λογική επέβαλε να παίζεις κλεφτοπόλεμο για να μην ξεφτιλιστείς, υπήρχαν και αγώνες πιο βατοί, με κάτι Οσασούνα, Λας Πάλμας, Κάντιθ, Αλαβές, Λεγκανές και τα τοιαύτα. Όπου έπρεπε να τα παίξεις στα ίσια. Πρέπει δηλαδή κάθε εβδομάδα να προσαρμόζεσαι, να γίνεσαι χαμαιλέοντας. Μια ανταρτοπόλεμο, μια «συμβατικό» πόλεμο. Μια ταμπούρι, μία επίθεση. Ακόμα κι αν έχεις αρχές συγκεκριμένες για το ποδόσφαιρο που θέλεις να παίξεις, οφείλεις να τις προσαρμόσεις.
Το ταξίδι της Εϊμπάρ στη Λα Λίγκα με τον Μεντιλίμπαρ κράτησε έξι χρόνια. Σ’ αυτά υπήρξαν και πεντάρες, και εξάρες, όχι μία και δύο. Υπήρξε, όμως, και το 3-0 επί της Ρεάλ το Νοέμβριο του 2018, υπήρξε και το 1-1 με τη Μπαρτσελόνα στο Καμπ Νου το Δεκέμβριο του 2020 και το 2-0 επί της Ατλέτικο Μαδρίτης τον Ιανουάριο του 2020. Και βέβαια η 9η θέση στο πρωτάθλημα του 2018, που την κατέτασσε πρώτη απ' όλες τις βασκικές ομάδες.
Κυρίως, όμως, υπήρξε μια ποδοσφαιρική αξιοπρέπεια. Η ομάδα έπαιζε μπάλα. Είχε στόχο να βάλει γκολ, να διεκδικήσει, όχι να καταστρέψει, ούτε να «κλέψει» αποτέλεσμα. Ό,τι βαθμό πήρε, τον πήρε με μπάλα. Ακόμα κι όταν αμυνόταν, είχε στο μυαλό της τι να κάνει αν έπαιρνε τη μπάλα. Κάτι που το είδαμε και στο δεύτερο ματς με την Άστον Βίλα, όπου ναι μεν μπήκε μέσα να υπερασπιστεί το σκορ του πρώτου αγώνα, αλλά στο 10’ έβαλε γκολ με συντονισμένη επιθετική προσπάθεια, με οβερλάπ του αριστερού μπακ και σέντρα στον σέντερ φορ στη μικρή περιοχή. Όχι όπως ήλθε το δεύτερο γκολ, με βολέ του γκολκίπερ προς τον επιθετικό που ήταν μόνος του.
Πού θέλω να καταλήξω; Στο εξής: Και να μην ήταν τέτοιος προπονητής-χαμαιλέοντας ο Μεντιλίμπαρ, έγινε θέλοντας και μη μέσα σ’ αυτή την εξαετία.
Ξέρεις τι είναι κάθε εβδομάδα να έχεις μια τέτοια πρόκληση στο μυαλό σου; Να τη δουλεύεις στον ξύπνιο σου και να τραντάζεσαι στον ύπνο σου; Όχι ένα και δύο ντέρμπι κάθε χρόνο, αλλά να κινδυνεύεις με ξεφτίλα από τους Μέσι και τους Κριστιάνο Ρονάλντο και τους Γκριεζμάν; Πόση φαιά ουσία, πόση (ποδοσφαιρική πονηριά χρειάζεται για να επιβιώσεις;
Στο ποδόσφαιρο ειδικά, τα αποτελέσματα, το αν θα πάρεις κάτι στο τέλος ή όχι, εξαρτώνται πολύ κι από τη ρέντα, το άστρο που λέμε. Αν το βγάλουμε αυτό από την εξίσωση, το αποτέλεσμα δηλαδή, για μας που μας αρέσει να «διαβάζουμε» τακτική στο ποδόσφαιρο το ταξίδι είναι εκπληκτικό. Η αλεπού αυτή δεν χρειάζεται να σκεφτεί τώρα κάτι άλλο από ματς σε ματς. Έχει τόσες εμπειρίες, τόσα πράγματα φορτωμένα στο σκληρό του δίσκο, που του αρκεί να ψάξει στο σωστό φάκελο για να τα βγάλει.
Και το αποτέλεσμα αυτής της προσέγγισης είναι συναρπαστικό. Ανεξαρτήτως του τι θα πάρει στο τέλος, αν πάρει».
Αξίζει να σας μεταφέρω και όσα έχει γράψει ο Γιώργος Νικολής (κοινωνικός λειτουργός, παρατηρητής ΕΠΣΔ) για τα οφέλη του αθλητισμού τόσο στα άτομα όσο και στο κοινωνικό σύνολο. Διαβάστε με προσοχή, ειδικά όσα αναφέρει για τη σημασία που έχει για την κοινωνία και τον πολιτισμός της ο αθλητισμός και ειδικά τα ομαδικά αθλήματα:
«Κοινωνία και αθλητισμός, δυο λέξεις, που αλληλοσυνδέονται μεταξύ τους διότι ο αθλητισμός συνήθως είναι η συνέχεια της πρώτης. Η Ελλάδα είναι η χώρα που έχει την τιμή να είναι και η γενέτειρα των Ολυμπιακών αγώνων που είναι και το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός παγκοσμίως. Αν και πριν την χώρα μας άλλες χώρες είχαν αναπτύξει τοπικούς αγώνες όπως η Αίγυπτος ήδη από το 3.000 πχ, με αγώνες δρόμου και πάλης, η Ελλάδα είναι η χώρα που αναδείχτηκε ως η πραγματική κοιτίδα του αθλητισμού διότι στην χώρα μας ο αθλητισμός πήρε την μορφή όχι μόνο του ανταγωνισμού αλλά και της ευγενικής άμιλλας με κορυφαίους τους Ολυμπιακούς αγώνες. Η λέξη με την καθαρή έννοια αθλητισμός στην Ελλάδα διαμορφώθηκε με την καθιέρωση των Ολυμπιακών αγώνων της αρχαιότητας, διότι πριν τους Ολυμπιακούς αγώνες και άλλους αθλητικούς αγώνες της εποχής η λέξη αθλητισμός δεν συναντιέται πουθενά πριν στους ομηρικούς χρόνους, την Ιλιάδα ή την Οδύσσεια.
Υπάρχει μια μικρή αλλά σημαντική διαφορά μεταξύ της έννοιας οργανωμένης άθλησης και της εξάσκησης. Η άσκηση έχει απλώς χαρακτήρα εκγύμνασης του ατόμου, αθλητικό χαρακτήρα παίρνει όταν συναγωνίζεται οργανωμένα, το να τρέχεις μόνος σου στο δρόμο η να πηδάς εμπόδια, αυτό δεν είναι αθλητισμός, είναι περισσότερο άσκηση, όταν όμως ανταγωνίζεσαι σε ένα αναγνωρισμένο αγώνισμα με κάποιον η με κάποιους τότε είναι αθλητισμός. Σημαντικά στοιχεία του αθλητισμού είναι πρώτιστα η συστηματική σωματική αλλά και ψυχική καλλιέργεια του αθλητή και η ειδική μεθοδολογία και παιδαγωγική με σκοπό την ύψιστη σωματική απόδοση του. Για τους λόγους αυτούς υπάρχει και η φυσική αγωγή ως επιστήμη και οι επιστήμονες, καθηγητές σωματικής/φυσικής αγωγής όπως και οι διάφοροι αναγνωρισμένοι προπονητές που έχουν και την άμεση επαφή με τον αθλητή.
Φυσικά το κέρδος του ατόμου που ασχολείται με τον οργανωμένο αθλητισμό είναι πολύπλευρο διότι δεν είναι μόνο ο ανταγωνισμός και ενδεχομένως και η νίκη που θα του αποφέρει καρπούς και δόξα για τις προσπάθειες του. Ένας άνθρωπος ο οποίος αθλείται εξασφαλίζει ισορροπία και υγεία του σώματος διότι η άθληση βοηθά στην ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου που αθλείται, και στοιχείο της ολοκληρωμένης προσωπικότητας ενός ανθρώπου είναι και το σώμα του. Νους υγιής εν σώματι υγιή έλεγαν οι προγονοί μας και έχουν δίκιο.
Παράλληλα, ο αθλητισμός είναι και ένας κοινωνικός θεσμός, ο οποίος σε μεγάλο βαθμό αντικατοπτρίζει την ίδια την κοινωνία και τον πολιτισμό της μέσα στην όποια αναπτύσσεται. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η συμβολή των ομαδικών αθλημάτων, διότι μέσα από αυτά εντάσσονται οι προσπάθειες του αθλητή με το σύνολο και μέσω αυτού ενδυναμώνεται η ομαδικότητα, η συνεργασία, η ικανότητα στρατηγικής και υπακοής όπως και η ικανότητα του αθλητού να παίρνει πρωτοβουλίες και η προσπάθεια του για να επιτύχει ένα κοινό ομαδικό στόχο. Αυτά τα στοιχεία είναι πολύ σημαντικά και στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του νέου. Ο αθλητισμός είναι επίσης και ένα σημαντικό στοιχείο κοινωνικής ψυχαγωγίας, όχι μόνο για αυτούς που αθλούνται αλλά και για αυτούς που τους παρακολουθούν, το κοινό, οι φίλαθλοι. Πολλά παιδιά που έχουν αρχίσει τον αθλητισμό είναι διότι αυτά αλλά και οι γονείς τους έχουν επηρεαστεί θετικά από την παρακολούθηση αγώνων και τις προσπάθειες των αθλητών.
Δεν είναι λίγα τα παιδιά που έχουν διαφόρους αθλητές ως είδωλα τους. Μια άλλη σημαντική σημασία του αθλητισμού στην κοινωνία είναι η συμβολή του στο να ευαισθητοποίηση τους νέους και νέες στο να ασχολούνται με τον αθλητισμό, αποτρέποντας τους συγχρόνως όπως και τις πιθανότητες στο να πέσουν σε άλλες πονηρές και καταστροφικές “ασχολίες” της σημερινής εποχής. Επίσης ένα άτομο το οποίο έχει μάθει από μικρό να αγωνίζεται μέσω του αθλητισμού, έχει εκτός του γυμνασμένου και υγιή σώματος, και περισσότερες πιθανότητες κυρίως ψυχολογικές να ανταπεξέλθει σε δυσκολίες αργότερα στην ζωή του διότι γνωρίζει το τι θα πει αγώνας, προσπάθεια και ανταγωνισμός.
Ο αθλητισμός είναι με απλά λόγια όχι μόνο ζήτημα παιδείας και ψυχοσωματικής ανάπτυξης αλλά και ένα κοινωνικό αγαθό κάθε ανθρώπου που πρέπει να τύχει και της κατάλληλης υποστήριξης από την κοινωνία, ειδικά της τοπικής αυτοδιοίκησης και της πολιτείας. Είναι για τον λόγο αυτό σημαντική η συμβολή της πολιτείας και της τοπικής αυτοδιοίκησης για την ενίσχυση του αθλητισμού, και η τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί και πρέπει να συμβάλει και να είναι ο μεσολαβητής ανάμεσα στα σωματεία και το κράτος για την πρόοδο του αθλητισμού.
Ας μην ξεχνούμε ότι ο οργανωμένος αθλητισμός, και γενικά ο υγιείς αθλητισμός εναντιώνεται και στη βία κάτι το οποίο είναι σημαντικό για μια κοινωνία, ειδικά στην σημερινή εποχή μας όπου έχουμε αύξηση της βίας σε πολλά επίπεδα. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο του αθλητισμού είναι ότι ο κόσμος που ασχολείται με τα αθλητικά, ειδικά στα τοπικά ερασιτεχνικά σωματεία, αναπτύσσει γνωριμίες και φιλίες κάτι το οποίο συμβάλει στην ανάπτυξη και ενδυνάμωση της τοπικής κοινωνικότητας και που είναι ένα σημαντικό στοιχείο στην σημερινή εποχή που αρκετός κόσμος δυστυχώς όλο και περισσότερο απομονώνεται από την κοινωνία.
Ως αποτέλεσμα του οργανωμένου αθλητισμού φυσικά είναι ότι υπάρχει κατανάλωση και οικονομική ανάπτυξη όπως είναι κατασκευή αθλητικών χώρων και η παραγωγή των διαφόρων αθλητικών ειδών και υπηρεσιών. Επίσης τα πολλαπλά ταξίδια και εκδηλώσεις που συγκαταλέγονται ενισχύουν με τις διάφορες αυτές δραστηριότητες όχι μόνο την κοινωνικότητα αλλά και την αγορά από θέματα οικονομίας, κατανάλωσης και ανάπτυξης. Φυσικά σημαντικός παράγοντας ειδικά στην πρόοδο του ερασιτεχνικού αθλητισμού είναι η συμβολή όλων αυτών των ανθρώπων που με πολλούς και διάφορους τρόπους ερασιτεχνικά εργάζονται φυσικά εθελοντικά στο να στηρίζουν τις διάφορες μορφές του αθλητισμού και αυτοί είναι οι αθλητικοί παράγοντες, και τους αξίζουν έπαινοι και συγχαρητήρια διότι χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε ερασιτεχνικός αθλητισμός, και αν υπήρχε θα ήταν σε πολύ μικρότερη διάσταση και κλίμακα από ότι είναι τώρα.
Εκτός αυτού αρκετοί από αυτούς εκτός από τον χρόνο που αφιερώνουν, συμβάλουν και οικονομικά για τη λειτουργία και την πρόοδο των ερασιτεχνικών σωματείων. Για τους ως άνω λόγους η πολιτεία και η τοπική αυτοδιοίκηση είναι υποχρεωμένοι να υποστηρίξουν οργανωτικά και οικονομικά ειδικά τα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία το καλύτερο δυνατόν διότι ένας οργανωμένος και υγιής αθλητισμός σε μια χώρα είναι και ένα μεγάλο κέρδος για το σύνολο της κοινωνίας όπου μέσω του αθλητισμού αντικατοπτρίζεται συνήθως και κυρίως η ίδια η κοινωνία και ο πολιτισμός της».
ΥΓ. 1: Πήγε κάποιος στους Αγίους Θεοδώρους Κορινθίας, και μου είπε ότι παρακολούθησε μια πολύ όμορφη εκδήλωση μπάσκετ, στο πλαίσιο του Final-4 Κυπέλλου ΕΣΚΑΚ. Εκεί άκουσε την αντιδήμαρχο Αθλητισμού στον δήμο Λουτρακίου, Περαχώρας και Αγίων Θεοδώρων να αναφέρει: «Ως δήμος είμαστε και θα είμαστε πάντα κοντά στον αθλητισμό, ενισχύοντας παρόμοιες εκδηλώσεις, καθώς είναι πολλά τα οφέλη».
Πήγε κάποιος στο Άργος στον τελικό του Κυπέλλου ΕΠΣ Αργολίδας και μου μετέφερε ότι άκουσε τους εκπροσώπους του Δήμου, φυσικά με τον… επικεφαλής παρόντα, να αναφέρουν ότι θα είναι πάντα κοντά στην τοπική ομάδα. Ο τοπικός σύλλογος, από την πλευρά του, ευχαρίστησε τόσο την προηγούμενη όσο και την τωρινή Δημοτική Αρχή για τη βοήθεια, ειδικά σε θέματα που αφορούν γηπεδικές εγκαταστάσεις.
Πήγε κάποιος στο Τολό και μου τόνισε ότι είδε ανθρώπους του Δήμο στο γήπεδο, με τον… επικεφαλής και εδώ παρόντα, να είναι κοντά στην ομάδα της πρώτης πρωτεύουσας της χώρας, κατά τη βράβευσή της για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Πήγε κάποιος στο Άστρος στο πλαίσιο των τελικών της ΕΣΚΑΚ, με την τοπική ομάδα (ΑΟ Πήγασος) να αγωνίζεται, και μου ανέφερε ότι ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας ήταν… εκεί. Ήρθε ο ίδιος άνθρωπος και στα… μέρη μας, στον τελευταίο τελικό της σειράς και κοντά στην ομάδα του Άστρους βρέθηκαν «μάχιμοι» η αντιδήμαρχος και άλλοι επίσημοι. Σπουδαία διοργάνωση φιλοξένησε πριν από λίγες ημέρες και ο Δήμος Τροιζηνίας-Μεθάνων στο κλειστό των Μεθάνων με αγώνες βόλεϊ, λόγω και της συμμετοχής του τοπικού Τροιζηνιακού. Το κυνήγησε ο τοπικός δήμος και τα κατάφερε να διοργανώσει μια γιορτή, που μόνο θετικά στοιχεία έφερε στην… πόλη τους.
Αυτά τα γεγονότα μου αποκάλυψε ο συγκεκριμένος πολίτης και στη συνέχεια μου τόνισε ότι πιθανές συγκρίσεις με τα δρώμενα στην… πόλη μας, κάνουν όσους αγαπούν τον αθλητισμό να μελαγχολούν κάπως. Και όπως σας έγραψα, φταίνε πολλοί και από όλες τις… πλευρές. Τελικούς έπαιξαν τις προηγούμενες εβδομάδες ομάδες που εκπροσωπούν όλη την… πόλη μας σε θεσμούς όπως το Κύπελλο και το πρωτάθλημα και οι απουσίες ήταν… χτυπητές.
Θέλετε την άποψή μου; Έτσι, όπως τα ζω, ειδικά τα δυο τελευταία χρόνια, στα… μέρη μας υστερούμε πολύ σε θέματα – αφορούν κυρίως την οργάνωση, τη μελέτη και τον σχεδιασμό – Αθλητισμού. Αυτό δείχνουν και τα τελευταία γεγονότα που σας παρέθεσα και έγιναν λίγες ημέρες πριν, σε άλλες… πόλεις. Είναι ένας τομέας που θέλει μεγάλη ανάλυση. Είναι ένας τομέας που νομίζω ότι απουσιάζουν από την… πόλη μας τα κατάλληλα πρόσωπα στις σωστές θέσεις. Μπορεί όσοι ασχολούνται να έχουν πολλές αρμοδιότητες, οπότε να τρέχουν και να μην… φτάνουν να μεριμνήσουν γι' αυτό το πολύ ευαίσθητο – για μια κοινωνία – κομμάτι. Λίγες είναι οι εξαιρέσεις σε πρόσωπα και ειδικά σε διοργανώσεις μεγάλων αθλητικών γεγονότων, που οφείλονται κυρίως σε ιδιωτικές πρωτοβουλίες και ακολουθούν οι κινήσεις των αρμοδίων, που για να τα λέμε και όλα, όταν το αποφασίζουν και νιώθουν τη σημασία αυτών, τα δίνουν όλα για το καλύτερο δυνατό πρόσωπο. Και αυτές οι εξαιρέσεις έρχονται να επιβεβαιώσουν τον «κανόνα»…
Μιλάει κάποιος με ανθρώπους συλλόγων και αυτοί είναι μόνιμα μ’ ένα παράπονο στα χείλη. Παράπονο που αφορά τη στήριξη, το ενδιαφέρον, τη συντήρηση εγκαταστάσεων. Την αγωνία τους μας μεταφέρουν για κάτι που αγαπούν και αγαπάμε. Όπως σας υπογράμμισα: «Ο αθλητισμός είναι και ένας κοινωνικός θεσμός, ο οποίος σε μεγάλο βαθμό αντικατοπτρίζει την ίδια την κοινωνία – και τον πολιτισμό της – μέσα στην όποια αναπτύσσεται». Για το καλό αναφέρω όλα τα παραπάνω, διότι ξέρω ότι οι αρμόδιοι μπορούν και θα κάνουν με το παραπάνω αυτό που μπορούν για την… πόλη μας. Έχουν, πλέον, όλο τον χρόνο μπροστά τους!
ΥΓ. 2: «Οδηγός» μας αποτελεί το ρεπορτάζ. Θα έλεγα το «καυτό» ρεπορτάζ! Στην… πόλη μας, κάπου κοντά στη… θάλασσα, κάποιοι… – τρεις στον αριθμό – έχουν τρεξίματα τις τελευταίες εβδομάδες. Το… άπλωμα – σαν και αυτό που κάνουν οι νοικοκυρές το καλοκαίρι στον τραχανά – του… σύρματος είχε πραγματοποιηθεί, πάντως, εδώ και μήνες! Κάποιοι φαίνεται ότι λειτουργούν με δικές τους πρωτοβουλίες και μπαίνουν στα… χωράφια άλλων. Εγώ θα πω ότι δεν είναι όλοι για όλες τις δουλειές. Για να μη φτάνουμε στο σημείο να χάνουν κάποιοι το «φως» τους!
ΥΓ. 3: Θα μου επιτρέψετε μια αναφορά και στον εθελοντισμό, βάσει των όσων… μαθαίνω για την «πόλη» μας. «Τον ορισμό του εθελοντισμού δε θα τον βρεις μέσα σε λεξικά γιατί απλώς ο ορισμός είναι μέσα σου. Ο εθελοντισμός δεν έχει όρια, γιατί αν τον περιορίσεις ασφυκτιά, δεν έχει χρώμα ούτε κοινωνική τάξη, γιατί στο βάθος του είναι επαναστατικός μέσα στην αγάπη του για το δίκαιο. Ο εθελοντισμός είναι ο καθρέφτης σου, γιατί μέσα από τον άνθρωπο που βοηθάς βλέπεις εσένα», είχα διαβάσει από την Κατερίνα Χοτζόγολου (κλινική ψυχολόγος, εθελόντρια, μέλος της «ΕΜΕΙΣ»).
Γιατί σας κάνω αυτή την αναφορά; Διότι διακρίνω ότι εντός των ορίων της… πόλεως μας ακόμα και ο εθελοντισμός χωρίζει και δεν ενώνει. Κάτι για το οποίο φέρουν ευθύνη και τα δυο «στρατόπεδα». Από τη μία βλέπεις να προσφέρουν συνέχεια αυτοί που είναι – καλύτερα θα πω αυτοί που βρίσκονται… κοντά – στην «εξουσία». Οι… άλλοι δε νιώθουν αυτή την περίοδο συγκινημένοι απ' την προσφορά. Εάν ρωτήσεις, πάντως, τους δεύτερους γι’ αυτή τη στάση τους, αναφέρουν ότι, εκτός των άλλων, δεν μπορούν οι δικές τους πρωτοβουλίες και ενέργειες να «περάσουν» στα όσα σχεδιάζει η… πλειοψηφία. Εθελοντισμός σε… μειοψηφία και συνεχίζουμε. Σημεία των καιρών; Ή όχι; Θα επαναλάβω: «Ο εθελοντισμός δεν έχει όρια, γιατί αν τον περιορίσεις ασφυκτιά, δεν έχει “χρώμα”»!
ΥΓ. 4: Ο όρος «αντιγραφή», έτσι μόνος του, χωρίς… εξέλιξη, δεν έχει θετική χροιά. Απ’ το σχολείο το μαθαίναμε αυτό. Δεν θεωρώ ότι είναι ηθικό να «κλέβεις», έστω μια ιδέα, από κάπου, ακόμα και εκτός ορίων της «πόλης» μας, και να την ακολουθείς πιστά! Εάν κάνει κάποιος κάτι καλά, παραδειγματίζεσαι από αυτό, και στη συνέχεια με βάση όσα σου άρεσαν, πράττεις κάτι δικό σου. Βάζεις και τη... σφραγίδα σου. Εάν θέλεις να είναι στην ίδια μορφή μ' αυτό που σου άρεσε, το κάνεις με κάποια… παραλλαγή. Σκέψεις για όσα διάβασα για φλεγόμενους σταυρούς. Αντιγραφές… έχουν, άλλωστε, διχάσει δικό μας κόσμο, εντός της «πόλης» μας τα τελευταία χρόνια, που αναρωτιέται εάν ο Ιούδας… καίγεται (ή κρεμιέται) καλύτερα – πλέον – στο α’ ή στο β’ λιμάνι!!!
ΥΓ. 5: Σε όσους κάθεται το… φαγητό στο «στομάχι» με τον κάθε πολίτη που δεν έχετε στο… χέρι σας, προτείνω – στα τραπέζια σας – να τρώτε… σαλάτες, στις οποίες εκτός από καλό λάδι, να μπορείτε να βάλετε και νόστιμο ξύδι! Μερικοί, φαίνεται, πως είστε λάτρεις της… φράσης «Με λέμε Ρίζο και όπως θέλω τα γυρίζω», αλλά θέλετε και να μην σας χαλάνε τη… μαγιά, ακόμα και εάν προτιμάτε «ψωμί» μόνο για την πάρτη σας! Εάν επιθυμείτε να μάθετε «τι ρόλο βαράει ο κάθε ανεξάρτητος πολίτης», όπως ρωτάτε διάφορους, να απευθύνεστε στους ίδιους! Και όχι να πετάτε, απλά, την εξυπνάδα σας. Οι αρχές δεοντολογίας είναι αδιαπραγμάτευτες για τον υπογράφοντα. Μας θέλετε οι περισσότεροι… παπαγάλους, αλλά ψάξτε… αλλού!
ΥΓ. 6: Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει επαγγελματισμός σε όλους τους τομείς, πόσω μάλλον εάν μιλάμε για λειτούργημα. Να επιζητάτε την εντιμότητα και την ανεξαρτησία, αυτούς που στέκονται στο ύψος τους, ειδικά όταν άλλοι προσπαθούν να κάνουν… παρεμβάσεις. Πόσο σημαντικό είναι να έχετε… απέναντί σας «πολίτες» στην ενημέρωση, που να μη τους έχει κανένας στο… χέρι του. Σημαντικό να αφήνεις το δικό του στίγμα, μα πάνω απ’ όλα να σε χαρακτηρίζει η εντιμότητα, η ντομπροσύνη και η καθαρότητα των απόψεων σου, με δεδομένο ότι η «πένα» σου έχει… γράψει «χιλιόμετρα» ρεπορτάζ, με απέραντη αξιοπρέπεια.
ΥΓ. 7: «Δεν υπάρχει ρευστό…»! Ακούγεται όλο και πιο συχνά και από περισσότερα χείλη αυτή η φράση. Οπότε, μαζί με τον εθελοντισμό, μεγαλώνει και ο ρόλος των ιδιωτών! Πολλές φορές με το αζημίωτο…